De Amerikaanse Climate Change Litigation database telt inmiddels 1224 Amerikaanse klimaatzaken en 368 niet Amerikaanse klimaatzaken. Waarbij een klimaatzaak breder gaat dan enkel rechtszaken, het kan ook gaan om dagvaardingen of dreigingen met een rechtszaak. De database is een initiatief van het Sabin Center for Climate Change Law van de Columbia Law School en Arnold & Porter. De afgelopen weken zijn er een aantal ontwikkelingen die de komende jaren grote gevolgen kunnen hebben. Uitspraak in Ierse klimaatzaak: klimaatbeleid te vaag De Ierse milieuorganisatie Friends of the Irish Environment (FIE) had een zaak aangespannen tegen de Ierse overheid. FIE stelde dat de Ierse overheid niet voldoet aan verplichtingen uit de Climate Action and Low Carbon Development Act, een wet uit 2015 die zegt dat de overheid plannen moet maken om de transitie naar een klimaatneutrale economie in 2050 te realiseren. Een panel van zeven Ierse opperrechters gaf de milieuorganisatie unaniem gelijk.
Na het gesomber van gister en eergister in deze rubriek tijd voor wat jolijt: het is tenslotte eindelijk weer eens een prachtige zonnige warme dag.
Lucky Chops uit New York is vooral bekend van hun live optredens in de metro van die stad. Ten tijde van dit stuk zat Leo P nog in de band; later zou hij z’n eigen band Too many Zooz oprichten.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
De uitspraak van de Nederlandse Hoge Raad in de klimaatzaak die Urgenda tegen de Nederlandse overheid had aangespannen leverde wereldwijd publiciteit op. Sinds 2015 loopt er een soortgelijke zaak in de VS. Een groep van 21 kinderen was van mening dat het beleid dat voormalig president Obama voerde om de nationale fossiele energiewinning te verhogen hun recht op een veilig klimaat op het spel zette. De kinderen klaagden de federale overheid aan.
Obama en President Trump hebben de afgelopen jaren hun best gedaan het niet tot een inhoudelijke behandeling van de zaak te laten komen. In een uitspraak van het Ninth Circuit Court of Appeals wordt de zaak door de rechters afgewezen.
De rechters waren het er alle drie over eens dat klimaatverandering een urgent, bedreigend probleem is, maar oordeelden dat de eisers, die tussen de 8 en 19 jaar oud waren toen de zaak werd aangespannen, geen grond voor de aanklacht hadden. Het zetten van klimaatdoelstellingen is volgens de rechters aan de wetgevende macht. In het vonnis stellen de rechters:
The panel reluctantly concluded that the plaintiffs’ case must be made to the political branches or to the electorate at large.
NIEUWS - De aanklager van New York heeft ExxonMobil in 2018 gedaagd voor het foutief informeren van investeerders en beleggers over de risico’s van klimaatverandering. Een zaak die niet draait om de vraag of het bedrijf ExxonMobil een klimaatcrimineel is, maar om de vraag of ExxonMobil investeerders en aandeelhouders bedrogen heeft over de klimaatrisico’s die het bedrijf veroorzaakt en loopt. De rechtszaak begint op 23 oktober 2019 en heeft, ironisch genoeg, sterke overeenkomsten met de rechtszaken tegen de tabaksindustrie uit de jaren 90 van de vorige eeuw. In de basis komt de rechtszaak er op neer dat ExxonMobil beter dan wie ook wist wat de risico’s van klimaatverandering waren en welke financiële risico’s hieruit konden voortkomen voor het bedrijf.
De website InsideClimateNews beschrijft de aanklacht van de openbaar aanklager als volgt:
Exxon engaged in “a longstanding fraudulent scheme” to deceive investors by providing false and misleading assurances that it was effectively managing the economic risks posed by increasingly stringent policies and regulations it anticipated being adopted to address climate change, the lawsuit states. “Instead of managing those risks in the manner it represented to investors, Exxon employed internal practices that were inconsistent with its representations, were undisclosed to investors, and exposed the company to greater risk from climate change regulation than investors were led to believe,” the lawsuit said.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Wat is het verschil tussen een spoken word dichter en Lou Reed? Lou Reed brengt een groot gedeelte van dit nummer in praatzang. Hij zingzegt het grootste gedeelte van de song, maar verderop in het nummer gaat hij toch echt zingen. Maar zo wordt de tekst wel wat meer onder de aandacht gebracht. Alsof hij het tegen jou vertelt, hoe hij vroeger op school zich uitsloofde voor de trainer van het footballteam. Hoe hij ’s nachts wakker lag, zich eenzaam voelde, dat hij zich afvroeg wat hij nu precies had bereikt, dat hij zo’n beetje alles haatte om hem heen, dat hij het gevoel had dat zijn ziel in de uitverkoop lag. Maar dat er dan tegelijk die romantische gedachte was, dat houvast, van die prinses, op de heuvel die, ondanks dat Lou fout zat, toch van hem hield. Glory of love. Dat wordt haast tot wanhopigs toe herhaald, alsof het een bezwering is, Glory of Love. Dat hopen we dan maar. Ondanks dat de stad, New York, een vreemde plek is, een riool of een circus. In het Engels klinkt dat beter. En dat er in de stad mensen rondlopen met vreemde voorkeuren. Wat toch klinkt als een waarschuwing. Het nummer schijnt nogal autobio te zijn.
COLUMN - Wellicht dat de agenten van de New York Police Department eerst eens bij zichzelf te rade kunnen gaan voordat zij hun hoogste baas, burgemeester Bill de Blasio, publiekelijk de rug toekeren. Tijdens een begrafenis nog wel, van een van de twee agenten die werd geliquideerd als vergelding voor het doden van zwarte burgers door blanke politiemannen. De boze agenten huurden zelfs een reclamevliegtuigje in dat drie uur lang boven New York rondvloog met de tekst ‘De Blasio, Our Backs Have Turned to You’. En dat over de rug van een dode collega. Niet erg chique.
De agenten en de politievakbonden verwijten De Blasio dat hij bloed aan zijn handen heeft, omdat hij zich in het debat over politiegeweld tegen minderheden niet achter zijn agenten heeft geschaard. En dat is not done in politiekringen, waar de rijen gesloten dienen te blijven en de vuile was binnen. De politie heeft de schijn tegen gezien de lange reeks incidenten die aan de liquidatie vooraf ging. Best amusant dus die beschuldiging van bloed aan de handen, als het niet zo verdomde misplaatst was.
Wat ook niet echt helpt is dat De Blasio en zijn vrouw hun zoon adviseren om vooral niks uit zijn binnenzak te halen bij een eventuele arrestatie. Bang als zij zijn voor de slechte reputatie van New York’s finest. Goedbedoeld ouderlijk advies met helaas een kern van waarheid, maar olie op het vuur van de toch al zo aangebrande agenten. Die geen vertrouwen meer hebben in hun bevelhebber en willen dat hij opstapt. Aan de andere kant interpreteren de actievoerders elke oproep van de burgervader tot kalmte en het opschorten van de protesten als een schandelijke poging om de vrijheid van meningsuiting te beknotten. Met onwillige honden is het kwaad hazen vangen. De dagen van De Blasio lijken geteld.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Too Many Zooz is een band uit New York, die sinds 2013 bezig is met het maken van een eigen genre, hetwelk ze BrassHouse noemen. Het is een hitsige combi van avant-garde jazz, punk, ska, rock, en nog wat meer, hetgeen ze altijd zeer energiek brengen.
Ze begonnen hun carrière met optredens in de New Yorkse metro, maar sindsdien zijn het veel gevraagde muzikanten die in een veelvoud van projecten een flink partijtje mee blazen.
Verrassend is het niet, de nachtclubjazz van Natalia M. King. Heel sterk gezongen is het wel van de geboren NewYorkse, die u niet ziet in bovenstaand clipje. Natalia is namelijk geen blond fotomodel, maar een Dominicaanse met een doorleefde kop van bijna vijftig jaar oud.
BUSKRS is een van de originelere Youtube kanalen. Brett Paine Murphy maakt professionele opnamen van straatartiesten in de ondergrondse van New York. Hierboven een clip van Mount Moon, die eigenlijk Wesley Bryon heet.
Dat zie je niet vaak: een singer/songwriter die zichzelf begeleidt op een cello. Gabriel Royal doet het, meestal ergens op een metrostation in New York.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.