Closing Time | Stormwitch

https://www.youtube.com/watch?v=IR6q-rjwraU Kijk! Zo een mooie en interessante (en helemaal niet cringe, in het jargon van tegenwoordig) album cover, daar wordt de aandacht natuurlijk gelijk mee getrokken. En nu gaan jullie allemaal die rode knop met dat pijltje aantikken, omdat jullie nieuwsgierig zijn geworden naar wat daar achter zit! En dat is volkomen terecht, want het antwoord is: goede muziek, dat zit er achter! Om een tipje van de lijkwade op te lichten, het gaat om oude, traditionele, door het occulte geïnspireerde heavy metal, uit de jaren tachtig. Hadden jullie natuurlijk nooit gedacht, op basis van dat plaatje. Anyways, Stormwitch dus, met Ravenlord, een nummer dat in een ver verleden nog gecoverd is door Hammerfall.

Door: Foto: Ted (cc)

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Closing Time | Grote Boze Wolf (3)

Tja, zoals ik gister al zei, er zijn meer liedjes over die Grote Boze Wolf. Maar als je die van gister en die vandaag na elkaar luistert… eh… dan lijken ze toch wel een beetje op elkaar. Zoveel dat je je bijna af gaat vragen of de heren van Green Jello (later Green Jelly wegens copyright-gezeur) ‘em ook kende. Maar hoe dan ook, ze hebben er een leuk poppenfilmpje bij in elkaar geknutseld, inclusief stichtelijke boodschap op het eind.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Closing Time | Tristania

Ach… ik lees net dat Tristania uit elkaar is. Dat stemt me wat droevig. Hoewel ze daarna nooit helemaal zijn doorgebroken, hebben ze met Beyond the Veil wel één van de beste platen, zo niet de allerbeste plaat, afgeleverd in het ADMWEDGWAMHV- genre.* Het heeft alles: koren, niet twee (de traditionele ‘beauty & the beast’) zangers maar zelfs drie, prachtige melodieën maar ook intense agressie. Hoe goed andere bands in dit genre ook zijn, veelal overigens van eigen bodem: dit album draagt de kroon.

Closing Time | Flotsam and Jetsam

Ook in deze tijd wordt er, gelukkig, nog fantastische thrash/speed metal gemaakt. Flotsam and Jetsam doet dat al een tijdje, en gaat mee sinds de vroege jaren tachtig. Bij de meeste mensen is de band wellicht vooral bekend omdat het de thuishaven was van Jason Newsted was, voordat hij naar Metallica vertrok, maar dat is inmiddels ook alweer 25 jaar geleden. “Blood in the Water” is het titelnummer van hun laatste cd, en dit is gewoon heel erg goed.

Closing Time | Row Row

Gierende gitaren, beukende drums – maar er is ook soul en een (min of meer) interessante tekst.
Dit is vast geen doorsnee metal, maar wat weet ik ervan. Lekker is het wel: Zeal & Ardor.

 

Row Row you’re never gonna go
Shapeless forms you didn’t even know
Now Lord behold they’re taking me below
Cast my name in the salt and stone
Now Row Row you’re never gonna go
Shapeless forms you didn’t even know
Lord behold they’re taking me below
Cast my name in salt and stone
Take my name (You ain’t ever get me)
And take my life (You ain’t ever gonna leave)
Take my name (You’re never gonna get me)
And take my life (You ain’t ever gonna leave)
Row Row you’re never gonna go
Shapeless forms you didn’t even know
Lord behold they’re taking me below
Cast my name in the salt and stone
We are are the last of the legion!
The last of the bastion!
We are the best of the bastards!
Enslaved to none! I lost it all!
Row, row Row you fool!
Row row Row you fool!
Row Row you’re never gonna go

 

 

Closing Time | Resurrection

Degelijk. Dat is denk ik de beste omschrijving voor Resurrection. De band kwam mee met de golf death metal uit Florida uit het begin van de jaren 90. Echt doorgebroken is de band nooit, de originaliteitsprijs is ook nooit gewonnen, maar dat hoeft ook niet. Soms wil je gewoon traditionele, beukende death metal die alle ingrediënten heeft die het genre leuk maken (geschreeuw, gebeuk, lekkere solo, art van Dan Seagrave op de cover) en verder niet te veel nadenken.

Closing Time | Glacier

“Mocht je nog albums kunnen gebruiken om over te bloggen, dan heb ik nog een pareltje voor je. Met als uitschieter het laatste nummer op het album, The Temple And The Tomb. Fantastisch album. Zijn er weinig die ik zo vaak in de repeat heb.”

Nou ja, eh, prima hoor. Glacier, dus. Inderdaad erg lekkere traditionele heavy metal, een beetje in deze stijl. Nice.

Closing Time | All For Nothing

Dat deuntje laatst over 2 minuten haat gaf me aanleiding om nog eens te kijken wat de Nederlandse hardcore scene te bieden heeft. Want al komt er hier af en toe wat langs, heel goed op mijn netvlies heb ik het niet. Maar via de 2 minuten haat kwam ik dus bij All For Nothing, en wat een feest is dat! Lekker agressief, twee zangers die lekker met elkaar contrasteren (boos en heel boos – maak zelf maar uit wie wie is), en heerlijk melodieus gitaarwerk. Want laten we wel wezen, hardcore is het leukst als het wat metalinvloeden heeft die wat melodie en/of gitaarsolo’s toevoegen aan al het geweld.

Closing Time | Can’t Fit Her Limbs In The Fridge

Het is zondagavond en tijd voor een gedicht. In deze roerige en soms gewelddadige  tijden is er behoefte aan een rustpunt, aan welgekozen woorden over een voorbije liefdesrelatie bijvoorbeeld. Even niet dat schreeuwerige gedoe met drumkabaal en gierende gitaren, maar alleen de tekst.

Wilt u toch even het origineel van Can’t Fit Her Limbs In The Fridge van Gorerotted horen? Dat kan hieronder.

 

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Vorige Volgende