In Nederland zijn medicijnresten in het grondwater gevonden. Dat zei Lieve Declercq, voorzitter van de directie van waterbedrijf Vitens, eind januari tijdens een hoorzitting over geneesmiddelen en waterkwaliteit in de Tweede Kamer. Tweederde van de Nederlandse gezinnen gebruikt drinkwater dat uit de grond komt. Op dit moment zijn de installaties die het grondwater zuiveren niet voldoende ingericht om de medicijnresten eruit te halen. Ofschoon medicijnresten op dit moment niet een acuut gevaar voor de mens vormen, roepen verschillende partijen op tot maatregelen om mogelijk schadelijke effecten op lange termijn voor te zijn. Om medicijnresten uit grondwater te verwijderen is volgens Vitens aanpassing van de installaties noodzakelijk. Dat zal een forse kostenstijging betekenen. Een woordvoerder van het bedrijf laat weten dat de consument uiteindelijk voor de kosten zal opdraaien indien het probleem vooruit wordt geschoven. De klant zal dit volgens hem merken door een forse verhoging van de waterrekening. Tweede Kamerlid Carla Dik- Faber (ChristenUnie) initieerde de hoorzitting. 'Ik ben erg geschrokken van het feit dat er ook medicijnresten in het grondwater gevonden zijn. Het maakt mij duidelijk dat we als overheid nú moeten ingrijpen.'
NIEUWS - The Scientific American schrijft over een nieuwe vorm van drugs die erop gericht is niet de gevolgen, maar de oorzaak van autistische stoornissen aan te pakken. Met een hoop mitsen en maren, natuurlijk, maar er is hoop dat autisme in de toekomst doeltreffender behandeld kan worden.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Frauderen met doktersrecepten, dat gebeurt steeds meer in Nederland. Criminologe Therese Klok, die ook als doktersassistente werkt, doet een suggestie om fraude te voorkomen.
Het KNMP, de Koninklijke Nederlandse Maatschappij ter bevordering van de Pharmacie, laat weten dat er een stijging is in het aantal fraudegevallen met recepten. Het gaat dan om twee vormen van fraude, zo licht woordvoerder Rob Sebes toe in een interview met BNR. De eerste groep gaat om personen die inmiddels ervaren zijn in het vervalsen van papieren receptjes, de tweede gaat om de zogeheten shoppers: “(…) dat zijn mensen die ’s avonds naar huisartsen gaan die waarnemen. Daar ontfutselen ze een echt recept met een zielig verhaal dat ze ziek zijn. En daarmee gaan ze vervolgens naar de apotheek.” Vooral weekend- en avond apotheken zijn het doelwit van deze fraudeurs, omdat die waarnemen voor alle artsen en dus de patiënten niet persoonlijk kennen.
Vroeger ging het om een handjevol meldingen, nu om 300 – 400 gevallen per jaar. Het KNMP denkt dat dit slechts het topje van de ijsberg is. Dat denk ik ook. De zorg, en dan met name huisartsen en apotheken zijn het niet gewend om te denken in termen van ‘fraude’, ‘valse recepten’ en ‘belazerij’; ze willen graag helpen en hebben daar ook een eed voor afgelegd. Bovendien levert het extra administratie op, waar ze niet echt op zitten te wachten. Tekenend is de manier waarop hier in 1996 mee om werd gegaan, toen het vervalsen van receptjes helemaal een fluitje van een cent was. Laat ik het zo zeggen: toen ik vroeger mijn kindertekeningen op receptenblokken maakte, wist ik nog niet welk goud ik in handen had.Te dik papier
[qvdd]
I am a little frustrated to see how many of the discoveries that do look as though they have therapeutic implications are waiting for the pharmaceutical industry to follow through with them.
Dr. Francis Collins, directeur van de National Institutes of Health, is het getreuzel van de farmaceutische industrie zat. De Amerikaanse overheid gaat zelf medicijnen helpen ontwikkelen in een nieuw op te richten National Center for Advancing Translational Sciences. Voorlopig startbudget: 1 miljard dollar.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
