Dat dit land in een vrije val van anti-Marokkanenhysterie is beland, bewijst de PVV deze week wel weer met het zoveelste rondje Kamervragen naar aanleiding van sensationalistische berichtgeving door TMG BV. Dat er een Turk dood en beschadigd in een politiecel werd gevonden, is kennelijk een onbeduidend nieuwtje. Wel vond de partij van de brievenbuspissers, zwangerevrouwenstompers, kopstotenuitdelers en belastingfraudeurs het nodig de ministers van Binnenlandse Zaken en van Veiligheid & Justitie aan hun jasje te trekken omdat vijf Marokkanen in Zandvoort zowaar de blackberry van een meisje hadden gejat. 'Politie rukt uit voor strandtuig in Zandvoort', kopte de Telegraaf. "Marokkaans straatterrorisme", blèrt de PVV. En op GeenStijl herhaalt men nog maar eens dat dit land het zat is (c'est ça!), de rechtsstaat deaud, en doet bij voorbaat huilie-huilie dat ze wel voor racist zullen worden uitgemaakt als men voorzichtig suggereert dat knokploegen om "lichtgetinte jongeren" het ziekenhuis in te tremmen inmiddels best wel een beetje begrijpelijk en gerechtvaardigd zouden zijn.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Blijkens dit verhaal – en andere door dit blog uit Den Haag opgevangen geluiden – denkt het CDA oprecht dat het vanuit het kabinet een krachtig weerwoord kan bieden aan Geert Wilders. Sterker, men is ervan overtuigd dat Wilders getemd kan worden door een paar ‘zwaargewichten’ in de vorm van Piet Hein Donner en Gerd Leers. De naïviteit van het CDA grenst aan het absurde. Niet het CDA, maar Wilders gaat profiteren.
Stel u voor: de Tweede Kamer als boksring. In de ene hoek Piet Hein Donner. Al jaren minister en het in de ogen van PVV-kiezers vleesgeworden pluchedier en verklaard opponent van Geert Wilders. Hij moet het op gaan nemen tegen het Blonde Beest uit Venlo.
Naast Donner staat Gerd Leers, de voormalige burgemeester van Maastricht die landelijke bekendheid verwierf door zijn pleidooi vóór de legalisering van softdrugs. De burgemeester die populair was in zijn stad Maastricht, jazeker. Maar die onder PVV-kiezers toch niet zó populair is.
Dezelfde Gerd Leers die in deze uitzending van Netwerk (uit 2007, dank Geencommentaar.nl) nog hard van leer trekt tegen Wilders. Die Gerd Leers (geen familie!) moet CDA-kiezers gaan terughalen van hun uitstapje naar de PVV. Buiten de ring staat coach Maxime Verhagen die zijn twee boksers, zijn twee pitbulls, zijn twee oude mastodonten aanmoedigt.
Harde cijfers over discriminatie in Nederland maken einde aan populistische stokebrand over vermeende toename antisemitisme. Noodzaak voor lokmocro’s daarentegen onomstoten aangetoond.
Het aantal meldingen van antisemitisme in Nederland vertoont een dalende trend. Dat concluderen de onderzoekers die in opdracht van het ministerie van VROM de Monitor Rassendiscriminatie 2009 hebben gemaakt (NOS). Wie wel een toename van discriminatie ondervinden zijn vooral de Marokkanen in Nederland. Discriminerende opmerkingen en niet gelijkwaardig worden behandeld, wordt door hen het vaakst genoemd. De daders zijn veelal volwassen mannen van autochtone afkomst. Lees hier de samenvatting van het onderzoek.
Het trendonderzoek dat zich uitstrekt over meerdere jaren vertoont een lichte daling van discriminatie in zijn algemeenheid, ook op de arbeidsmarkt neemt discriminatie af. Maar Monitor concludeert ook dat het geweld tegen moslims toeneemt. Ondanks dat politie en justitie vaker meldingen binnenkrijgen van discriminatie maken veel mensen bewust juist geen melding. Bij Turken en Marokkanen is het idee dat “een melding toch niet helpt” een veel voorkomende reden om een discriminatie-ervaring niet te melden. Bij deze groep heerst hierover een gevoel van machteloosheid.
Volkskrant-columnist Pieter Hilhorst concludeerde al eerder deze week uit cijfers van het CIDI dat het aantal antisemitische incidenten, in tegenstelling wat de Telegraaf Media Groep u wil doen geloven, juist daalt. Het voorstel van Lodewijk Asscher om lokjoden in Amsterdam in te zetten, lijkt inmiddels dus wat overdreven? Daarentegen kan Nederland wel wat lokmocro’s gebruiken! De populaire schrijver Robert Vuijsje gaf het afgelopen jaar in zijn vele tv-optredens al regelmatig aan hoe het is om als onbedoelde joodse lokmocro negatief bejegend te worden door alleen maar nette mensen… Hoogtijd dus voor de inzet van professionele lokmocro’s!
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
[qvdd]
Marokkaanse daders kun je aanpakken. Bij autochtone daders is dat lastiger, want bij hen hangt het antisemitisme samen met de toenemende secularisering in de samenleving. Als gevolg van secularisering is er mogelijk minder verdraagzaamheid voor religie.
Volgens minister Piet Hein Donner komt Jodenhaat ook voort uit de ontkerkelijking van de samenleving. Ook CIDI-voorman Ronny Naftaniel stelt dat antisemitisme bij velen, en zeker niet alleen moslims, voorkomt.
In zijn politieke overlevingsstrijd gooide Balkenende tijdens het verkiezingsdebat een bot naar de kiezer die denkt dat het grootste probleem in ons land bestaat uit sommige jonge Marokkanen:
“Als ik bijvoorbeeld zie dat sommige jonge Marokkanen de taakstraf zien als een soort statussymbool, dan zeg ik dan moet je harder zijn. Dan heb je strafdienstplicht nodig, om aan te geven van: nachtdetentie, heropvoeding, het hoort er allemaal bij.”
Meneer Balkenende, kunt u in enkele in elkaar overvloeiende lettergrepen uitleggen waarom de taakstraf niet deugt?
Stel dat het waar is: de jonge Marokkanen van Balkenende zien de taakstraf -schoffelen bij je hangplek- als een statussymbool, wat betekent een zwaardere straf dan voor die status?
Gedachte-experiment: Stel dat de Romeinen Jezus hadden veroordeeld tot 240 uur dienstverlening. Hoe zou de wereld er dan hebben uitgezien?
“‘Maar de PvdA van Drees zal ons toch niet uitleveren aan die islam?’ Tegen al die mensen zeg ik: kijk naar de resultaten, kijk naar die veranderingen van het straatbeeld, kijk naar al die problemen met helaas vaak moslim-immigranten kijk naar de verloedering, de criminaliteit, het teren op uitkeringen. En vraag je dan af: hoe kon dit alles gebeuren, wie heeft dit veroorzaakt? Wie heeft het gedaan? En het antwoord is: die partij.”
De afgelopen jaren legt met name de PVV de ‘schuld’ van de ‘massa-immigratie’ neer op de stoep van de PvdA. Daar de PvdA dat nooit krachtig weerspreekt is de indruk ontstaan dat de PVV de waarheid aan haar zijde heeft. Maar is dat wel zo? Welk beleid is er precies gevoerd dat tot de huidige stand van zaken heeft geleid? Informatie over het aantal immigranten is ruim voor handen, maar over beleidsbeslissingen is verbazend genoeg weinig te vinden op het web. Ook boeken als Hoezo Mislukt? (van Frans Verhagen) en Land van Aankomst (van Paul Scheffer) en het rapport van de Commissie Blok geven geen antwoord op deze vraag.
Des te interessanter is deze reconstructie van Elsevier, waarin de migratieperiode van 1960 tot 1975 onder de loep wordt genomen. Even wat achtergrond: tot 1973 (aantreden van kabinet Den Uyl) waren er slechts centrum-rechtse regeringen. De enige uitzondering was het kabinet Cals dat slechts één jaar regeerde (april ’65 tot november ’66). De centrum-rechtse regeringen waren van beslissende invloed op de immigratie. Een puntsgewijs overzicht:
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
Het gaat goed met de integratie in Rotterdam
Criminaliteit onder Antillianen en Marokkanen gedaald.