Staatsgevaarlijke partijen verdienen een verbod

Met de publieke optredens van Kamerlid Gideon van Meijeren is Forum voor Democratie – zelden een naam gezien die zo haaks staat op de standpunten van de organisatie zelf – een nieuwe fase ingegaan. Een parlementariër die zijn gehoor keer op keer voorhoudt dat zijn partij zijn eigen collega-Kamerleden zal ‘vervolgen en opsluiten’ of ‘voor een tribunaal’ wil brengen, diskwalificeert zichzelf als Kamerlid. Van Meijeren neemt daarmee afstand van de rechtstaat zelf: hij verwerpt die openlijk. Dan hoort hij niet langer in de Kamer thuis, al was het maar omdat hij zijn daar afgelegde eed om de grondwet hoog te houden, met voeten treedt. En hij doet dat herhaaldelijk. Van Meijeren staat daarin niet alleen: ook zijn fractiegenoten Freek Jansen, Pepijn van Houwelingen en partijleider Thierry Baudet zelf doen weinig anders. Inmiddels gaat Forum verder dan wilde complottheorieën en blatante leugens verkondigen. We zien openbare ophitserij, openlijk geflirt met geweld, oproepen aan ‘het volk’ om in ‘opstand’ te komen en het recht in eigen hand te nemen. Dat zulks individuele aanhangers tot levensbedreigende acties kan aansporen, weet Sigrid Kaag inmiddels als geen ander. Zij kreeg afgelopen week een man met een brandende fakkel voor haar voordeur te verduren. Hij was van zins een en ander hoogstpersoonlijk te regelen. Dit weekend stelde de Volkskrant de vraag wat Rutte-IV, en het parlement zelf, met Forum voor Democratie aan moet. Een aantal ondervraagden, onder wie Henk Otten – zelf oud-FvD’er – zei dat ‘negeren’ niet langer werkte. Dat ben ik met hem eens, maar ook: van echt negeren is het nooit gekomen. Forum voor Democratie krijgt immers in de meeste media vrijwel ongelimiteerd toegang: afgelopen week niet alleen RTL Nieuws, maar ook het NOS Journaal. En er gaat werkelijk geen week bij Op1 voorbij dat er geen FvD’er wordt uitgenodigd. Journalist Christophe Deborsu, gastheer van het politieke praatprogramma RTL Belgique, vertolkte vorig jaar – ik meen in Medialogica – een beter uitgangspunt. Zulke partijen en organisaties hebben ‘het recht om waanzinnige dingen te zeggen, maar niet in mijn studio’. Zijn oplossing? Bied nooit een ongefilterd podium aan complotdenkers, populisten, fascisten, neonazi’s en andere staatsgevaarlijken. Hij prefereert in zulke gevallen op voorhand opgenomen interviews. ‘We laten ze nooit live aan het woord. We vatten ze samen. Dan houden we controle.’ Deden de Nederlandse media dat maar. Maar nee – een aanzienlijk deel ervan gedraagt zich geen snars beter dan Facebook en YouTube, die hun algoritmes zo hebben ingericht dat alles wat #ophef en #commotie veroorzaakt, ongefilterd over de kijkers wordt uitgestort. En ze bieden de fascisten en neonazi’s daarmee een ongefilterd podium. Het is tijd om onze democratie te gaan verdedigen, en een cordon sanitaire rondom zulke verwerpelijke ideeën te leggen. Want nee: negeren werkt niet. Ze een podium verschaffen al helemaal niet. Staatsgevaarlijke partijen verdienen een verbod. Deze column van Karin Spaink verscheen eerder in Het Parool.

Door: Foto: Koen Suyk Anefo, , via Wikimedia Commons.
Foto: Mike Roberts (cc)

Waarheid

RECENSIE - ‘Fucking briljant’ staat er op de omslag. Was getekend Sara Knight. Dat is blijkbaar haar mening over dit boek. En dat zou dus een aanbeveling moeten zijn. Sara Knight (ik moest het opzoeken) heeft een aantal zelfhulpboeken op haar naam staan waarin heel vaak de woordjes ‘fuck’ en ‘shit’ voorkomen. Het is haar handelsmerk. Volgens haar kun je gelukkig worden door je fucking shit nergens iets van aan te trekken. Ze verkoopt, kortom, bullshit. En dat geldt ook voor deze aanprijzing. Waarheid, van Tom Phillips, is allesbehalve briljant. Het boek is saai, voorspelbaar, flauw en beside the point. Ik zal dat toelichten.

Phillips studeerde en was sindsdien ‘werkzaam als’ journalist, factchecker en cabaretier. Bij aanvang belooft hij de lezer heel wat. Waarheid, schrijft hij, ‘neemt je mee op een busreisje langs de ongelooflijkste leugens, de krankzinnige onzin en de meest hardnekkige onwaarheden uit de geschiedenis. Veel van wat je hier kunt lezen is werkelijk niet te geloven […] Aan het eind van dit boek zul je begrijpen waarom er nooit een tijdperk van waarheid is geweest en zul je een nieuw soort waardering krijgen voor het schitterende spectrum van nonsens dat wij als soort hebben weten te produceren.’

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Closing Time | Lie to me

Ergens dezer dagen verzuchtte iemand in de reacties: “Het enige wat we kunnen leren is dat we meer naar Tom Waits moeten luisteren.” Dat doen we nu dan ook….

Foto: BK (cc)

Betrapt

COLUMN - Het geheugen is een vreemd creatuur. We vullen authentieke herinneringen aan met verzinsels die we niet als zodanig herkennen, we verbasteren losse flarden die in ons brein rondzwerven, breien de brokstukken ervan aaneen tot een logisch klinkend geheel. We strijken plooien glad, vullen lacunes aan, vegen tegenstellingen weg. We absorberen soms zelfs herinneringen die helemaal niet van onszelf zijn en maken ze tot integraal onderdeel van ons eigen verhaal.

Voeg daarbij dat we vaak beroerd lezen en luisteren – want akelig selectief: wat in onze kraam te pas komt, pikken we feilloos op, terwijl we rap verwerpen of vergeten wat ons niet uitkomt – en je hebt een explosief mengsel, daar in die bovenkamers van ons.

Iemand betrapte mij daar afgelopen week ook op.

Ik las dat Trumps perschef een aantal media de toegang had geweigerd bij een persmeeting, gaf dat door op Twitter en maakte er volautomatisch van dat die media voortaan geen toegang meer tot persconferenties hadden. Dat ‘voortaan’ had ik er hoogstpersoonlijk bij verzonnen, maar het duurde een uur – en een vasthoudende debatpartner – eer ik dat zelf ook door kreeg. Ik was woordblind geworden voor mijn eigen vergissing.

Foto: copyright ok. Gecheckt 11-02-2022

KORT | De schaamte voorbij

Liegen in de politiek – en zeker in de Amerikaanse politiek – is doodgewoon. Van een leugentje meer of minder hoe je dus niet op te kijken.

Toch is dankzij Trump iets aan het veranderen. Waar je ooit nog bij het vertellen van een leugen plausible deniability nodig had (de leugen mocht niet te opzichtig zijn), is deze drempel nu aan het verdwijnen – en niet alleen bij The Donald himself.

Ook Trump surrogate en huidig gouverneur van New Jersey Chris Christie doet vrolijk mee, ditmaal met betrekking tot de volstrekt valse bewering dat baas Donald al in 2011 het aluhoedjesidee had opgegeven dat Obama niet in de VS was geboren:

A sitting governor goes on national television and when he is called out for an obvious falsehood, he simply repeats the inaccurate talking points over and over.

This will possibly be our shortest fact check ever […]

Slate magazine counted nearly 40 Trump tweets since 2011 that raise questions about Obama’s birth. Even after Trump starting running for president last year, he continued to question the president’s background in television interviews. […]

This is such bogus spin that we have to wonder how Christie manages to say it with a straight face. Regular readers know we shy away from using the word “lie,” but clearly Christie is either lying or he is so misinformed that he has no business appearing on television.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Fred Teeven: Als we de rechtsgang niet rechtsom kunnen slopen, dan maar linksom

Ontluisterende uitspraken van Fred Teeven in de Groene Amsterdammer.

Van alle landen in Europa stopt Nederland het snelst en het vaakst mensen in voorlopige hechtenis, ook steeds vaker ten onrechte. ‘Ik lig daar niet wakker van’, zegt Fred Teeven

Maar de echte bombshell zit hier:

(….) toen de vvd mede dankzij het harde veiligheidsbeleid van Opstelten en Teeven weliswaar tien zetels had gewonnen maar toch met de pvda moest gaan regeren. En de pvda was tegen minimumstraffen. ‘Verdere verstrenging van het strafrecht zat er nu niet meer in’, zegt Teeven. ‘Toen heb ik me toegelegd op de bezuiniging op de advocatuur. Het is een andere manier om hetzelfde effect te bereiken. Als je aan een advocaat niet al te veel tijd geeft om aan een verdachte te besteden, dan wordt het ook niet zo veel, die verdediging.’

Foto: Duncan Hull (cc)

Over leugens en bullshit in de politiek

COLUMN - Hoe ga je als bestuurder om met populistische bullshitters? Theresa May wijst een mogelijke weg: maak hen verantwoordelijk voor het opruimen van hun eigen rommel.

Wie een onwaarheid vertelt, is een leugenaar. Een leugenaar weet het verschil tussen waarheid en leugen heel goed, en kiest voor de leugen. Hij voelt zich hier vaak niet echt prettig bij, hij bloost, kijkt weg, zijn hart gaan sneller kloppen. Wie het niet kan schelen of hij de waarheid of een leugen vertelt, is een bullshitter. Een bullshitter vertelt iets omdat hij dat wil, omdat hij denkt dat hij hiermee scoort, in de politiek meestal omdat het hem stemmen oplevert. Aldus de filosoof Harry Frankfurt.

Donald Trump is het prototype van een bullshitter. Het ene moment wil hij de Nato opheffen, het volgende moment wil hij de Nato gebruiken om IS uit te schakelen. Hij roept dat Obama de oprichter van IS is, of dat hij een muur gaat bouwen tussen de VS en Mexico. Het verraderlijke van het rondstrooien van bullshit is dat er altijd wel iets van blijft hangen in de hoofden van de mensen. Het succes is dat het steeds weer veel gratis media-aandacht oplevert.

Ook de Brexit-campagne werd gevoerd door bullshitters. Denk maar eens aan Farage met zijn bus waarop stond dat er 350 miljoen pond per week naar de National Health Service zou gaan als het Verenigd Koninkrijk uit de EU zou stappen. Ondanks alle tegenwerpingen, ondanks de bewijzen dat het niet waar was, bleef Farage deze stelling volhouden. Iedere tegenspraak werd systematisch afgedaan als ‘Project Fear’. Tot de ochtend na het referendum, toen Farage toegaf dat dit helemaal niet kon worden uitgevoerd. Maar toen hadden de Britten al gestemd.

Foto: copyright ok. Gecheckt 01-03-2022

Ben jij eerlijker dan een bankier?

Bankiers sjoemelen, liegen en bedriegen. Maar jij kan dat net zo goed.

Wat is erger? Een paar bankiers dat hun klanten een flinke loer draait, of duizenden mensen zoals jij en ik die zo hier en daar een beetje liegen, of wel eens iets pakken wat eigenlijk niet van ons is?

De bekende gedragseconoom Dan Ariely vertelt in onderstaande animatiefilm dat er eigenlijk niet zo veel verschil is tussen de twee. We liegen allemaal wel eens, als de omstandigheden er naar zijn. Hoe kleiner de leugen, hoe beter we die kunnen rationaliseren. Neem illegaal downloaden.

Wie heeft het niet voor zichzelf goedgepraat? Iedereen doet het. De artiesten hebben er baat bij. De mediabedrijven zijn corrupt. Ik hoef mij niet te conformeren aan een ouderwets model. Anders zou ik de muziek of de film ook niet aanschaffen. Maar hoe je het ook wendt of keert: het blijft diefstal.

Het positieve van zijn verhaal is dat er ook iets tegen kleine en grote leugens te doen is. Dan kom je al snel op het terrein van prikkels. En vreemd genoeg zijn juist katholieken daar bijzonder handig in, zo blijkt.

Foto flickr cc Leo Reynolds

Quote du jour | The Falsity of False Equivalence

If Donald Trump becomes president, the news media will bear a large share of the blame. I know some (many) journalists are busy denying responsibility, but this is absurd, and I think they know it. […] polls showing that the public considers Hillary Clinton, a minor fibber at most, less trustworthy than a pathological liar is prima facie evidence of massive media failure. […]

The media haven’t treated Clinton fibs as the equivalent of outright Trump lies; they have treated more or less innocuous Clintonisms as major scandals while whitewashing Trump. Put simply, until the past few days the media have had it in for Clinton; only now, at the last moment or possibly after the last moment has the enormity of the sin begun to sink in.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Volgende