Vandaag plaatsen we een gastbijdrage van Jeroen Louis die zondag aanwezig was op een bijeenkomst met de Boliviaanse president Evo Morales. Dé optimale managementstijl bestaat niet, deze stijl varieert afhankelijk van diverse factoren. Waarom zou dit niet gelden als het gaat om het besturen van een land? Bolivia is een voorbeeld van een land waar, gelet op de diverse interne en externe beperkingen, een 'socialistische aanpak' wellicht succesvol kan zijn. Evo Morales, de president van het Zuid-Amerikaanse Bolivia, is zondag en maandag in Nederland geweest voor een kort bezoek. Morales is een van de linkse regeringsleiders die in heel Latijns-Amerika als paddenstoelen uit de grond schieten. Het lijkt een schrikbeeld voor elke rechtgeaarde liberaal: Jan Marijnissen wint niet alleen in Nederland, ook in het grote Latijns-Amerika trekken zijn geloofsgenoten de hoogste macht naar zich toe. Evo Morales is met recht de Boliviaanse Jan Marijnissen: een volksjongen, integer en authentiek overkomend, die de taal spreekt van de man van de straat. Morales, lid van een van de inheemse volken van Bolivia, trekt voor niemand een pak met stropdas aan, ook niet voor koningin Beatrix. In een toespraak voor in Nederland woonachtige Bolivianen, afgelopen zondag in Den Haag, benadrukte Morales maar weer eens dat hij nooit een hoge opleiding heeft kunnen volgen. Zijn ouders hadden daar geen geld voor. Morales predikt het socialisme, maar net als bij Marijnissen is het toch vooral zijn populistische boodschap die stemmen trekt.
Misschien wel bijna 1 miljoen mensen demonstreerden afgelopen zaterdag in Caracas tegen het bewind van president Chavez. Ze riepen op om Chavez op 3 december weg te stemmen als presidentskandidaat Manuel Rosales het tegen hem opneemt. (IHT)
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
De Socialistische Partij lijkt niet meer te stuiten, iedere dag vliegen de zetels erbij en vandaag kwam voor de SP zelfs de PvdA in zicht. Het wordt steeds duidelijker dat de partij van Jan Marijnissen -ook wel bekend als de Chavez van de Lage Landen- de komende jaren de toon zal zetten in de Nederlandse politiek. Dit idee boezemt veel welgestelde mensen angst in. De laatste fotofuck op GeenStijl: het weblog voor ondernemers en grootgrondbezitters liet dit duidelijk zien. Toen de redactie haar lezers vroeg om een beeld te schetsen van Nederland onder het juk van Jan Marijnissen sprak daar een eenduidige emotie uit: Angst. De overigens vaak prachtige fotosjop-creaties laten apocalyptische Godwiniaanse beelden zien van grauwheid, eenvormigheid en armoede.
Maar is die angst voor de Chavez van de Lage Landen wel terecht? Miljonair Herman Heinsbroek zegt te gaan emigreren als Jan Marijnissen premier wordt. Maar kwaliteitskrant The Guardian analyseerde de toplaag van de Venezolaanse maatschappij en concludeerde dat het óók in een socialistische heilstaat nog goed toeven is voor de rijken. Another agreeable lunch ended at the Caracas Country Club with a bottle of Chilean Cabernet Sauvignon, the chef’s famous flan and a round of espressos. “The revolution is blah blah blah. We don’t feel threatened,” said one of the trio, a shoe factory owner. (Guardian). Zolang de economie blijft draaien is de socialistische revolutie een rode wassen clownsneus en blijven de verschillen tussen arm en rijk onveranderd.
In de Argentijnse hoofdstad Buenos Aires is een muurschildering te vinden met de tekst:
“Hay gente que te quiere y gente que te USA”.
Vertaald: “Er zijn mensen die van je houden en mensen die je gebruiken”. ‘Je gebruiken’ oftewel ’te usa’ is geschreven in hoofdletters en met de kleuren van de Amerikaanse vlag. Het ressentiment is duidelijk en de muurschildering bestaat al jaren. Niet zo verrassend dus dat George Bush het laagste eindigde toen de porteños (bewoners van BA) gevraagd werd wie hun favoriete buitenlandse leider is. Chavez, Morales en Castro staan daarentegen op het erepodium (angus-reid.com).
Sargasso-poll:
Maar van welke huidige buitenlandse leider heeft u nu een positief beeld?
[Bij voldoende respons zal er een ranglijstje worden gesmurft]
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Wordt u ook zo zenuwachtig van al die klimaatscenario’s van Al Gore? Nederland onder water, de Verenigde Staten een dorre zandvlakte of misschien wel een gigantische ijsschots? President Bush neemt iniedergeval het zekere voor het onzekere, i.p.v. de nuchtere Nederlanders die denken dat het wel meevalt. Recentelijk kocht hij een klein stukje land in Paraguay ter grootte van 40.000 hectare. Zijn “Zuid-Amerikaanse Ranch” ligt geheel toevallig langs zo ongeveer het grootste grondwater reservoir ter wereld, de Guaraní Aquifer.
Niet lang na de koop werd dochterlief Jenna eropuitgestuurd om het landgoed te inspecteren. Vader had geregeld dat ze mocht dineren met de President van Paraguay, naast de nodige feel good instructies over de UNICEF hulpprogramma’s in het land. Zou Jan Peter Balkenende ook al een optrekje aan het regelen zijn?
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Één van de gevaarlijkere beroepen is scheidsrechter bij het speerwerpen, verdere uitleg overbodig.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
