In de afgelopen decennia is meer dan de helft van de oorspronkelijke bossen op aarde gekapt of ernstig gedegradeerd. Het World Resources Institute (WRI) en de International Union for Conservation of Nature (IUCN) onderzochten waar het bos hersteld kan worden en op welke manier dit het beste kan gebeuren. Dit leverde een gedetailleerde wereldkaart op waar verschillende vormen van herbebossing op te onderscheiden zijn. In totaal biedt een oppervlak van twee miljard hectare -dat is groter dan Zuid Amerika- mogelijkheden tot bosherstel. De grootste kansen voor succesvolle herbebossing liggen in Afrika, maar ook in Europa kan meer dan 400 miljoen hectare bos worden hersteld, ja zelfs op IJsland. De studie onderscheidt drie vormen van bosherstel: (1) volledige herbebossing, (2) mozaïek herbebossing waarbij bomen geplant worden in landbouw- en woongebied om zo ecosystemen rijker en veerkrachtiger te maken en (3) herbebossing op afstand in verafgelegen gebieden onbewoonde gebieden waar het bos is aangetast door bosbrand of boomziekten. Vorige week kwamen overheden, bedrijven en wetenschappers samen in Bonn voor de oprichting van de Global Restoration Council die op basis van WRI-IUCN studie herbebossing in een stroomversnelling moet brengen. De ambitie die werd uitgesproken was voor het jaar 2020 al 150 miljoen hectare land te herbebossen, dat is meer dan vier keer het oppervlak van Duitsland. Een deel van deze herbebossing kan mogelijk plaats vinden via het (toekomstige) UNFCCC klimaatinstrument REDD. Tot zover de woorden, nu de daden.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
In de periferie van het internet gaan er berichten rond die claimen dat de IUCN Polar Bear Specialist Group (PBSG) een wetenschapper zou hebben uitgesloten omdat ‘hij niet gelooft in klimaatverandering’. Klinkklare quatsch zo blijkt uit navraag bij de direct betrokkene.
Dr Mitchell Taylor zou de gebeten poolhond zijn, ondanks zijn dertig jaar ervaring met onderzoek naar ijsberen mocht hij niet naar de bijeenkomst van de PBSG in Kopenhagen. Het ‘nieuws’ werd de wereld ingeslingerd door Daily Telegraph columnist Christopher Booker: een man die claimt dat asbest even ongevaarlijk is als talkpoeder, stelt dat BSE geen Creutzfeldt–Jakob veroorzaakt, verkondigt dat meeroken volledig onschadelijk is, regelmatig Intelligent Design verdedigt én niet gelooft in man-made global warming. ‘Polar bear expert barred by global warmists’ was de ronkende titel van zijn column drie weken terug. Onze nationale klimaatscepticus Hans Labohm stookte het vuurtje gisteren nog eens verder op: “Hij [Dr Mitchell Taylor] is geen lid van de broeikaskerk…”.. enzovoorts…
Maar dan nu de feiten.
Wetenschapsblogger Tim Lambert mailde gewoon even met de voorzitter van de PBSG: Dr Andy Derocher. Hij legt uit dat het artikel van Booker bol staat van valse informatie en zodoende misleidend is. De PBSG is een groep van onafhankelijke wetenschappers die zich bezighoudt met onderzoek naar ijsberen met als doel het inventariseren van de populatie status en die informatie wordt weer verwerkt in de IUCN Rode lijst van bedreigde diersoorten. De richtlijnen van de groep -die zijn opgesteld toen Taylor er nog wel deel van uitmaakte- stellen dat alleen actieve wetenschappers lid mogen zijn. Dr Mitchell Taylor is sinds 2008 niet meer actief en werd daarom binnen de PBSG vervangen door Dr. Lily Peacock. De Canadese overheid besloot niet tot herbenoeming van Taylor omdat dit niet strookt met de richtlijnen van PBSG. De claim dat ‘de huidige voorzitter een oud-student zou zijn van Taylor die hem nu een loer draait’ blijkt totale onzin. Derocher verklaart dat Taylor in geen enkele situatie zijn supervisor is geweest. Verder meldt Derocher dat de vorige voorzitter die afzwaaide in 2008 nu ook niet aanwezig was op de bijeenkomst in Kopenhagen, zo zijn de regels immers.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.