Het was aardig geweest als al die angstige artikelen en verhitte debatten over de islam geleid zouden hebben tot een werkbare tactiek om de zogenaamde Islamitische Staat de nek om te draaien, maar vooralsnog blijft men op rechts steken in oeverloos gedrein over Het Grote Gevaar Dat Islam Heet en worden ideeën die getuigen van enig inzicht in religieus denken, rigoreus van tafel geveegd. Na de aanslagen van elf september 2001 al gingen er stemmen op om de terreurdaden niet het etiket 'jihad' op te plakken. Waarom? Jihad, in brede zin 'een inspanning voor het geloof of plicht jegens Allah' (en niet in de eerste plaats militaire strijd tegen ongelovigen!), is een belangrijke religieuze plicht voor moslims. Voor een gelovige is jihad dus een heilige en eervolle bezigheid. Het afslachten van onschuldige burgers jihad noemen is dus zeggen dat het heilig en eervol is. Ik geloof niet dat we die boodschap willen uitdragen. We noemen seksueel misbruik van kinderen in de katholieke kerk ook niet liturgisch, dat wil zeggen, een onderdeel van de heilige eredienst.
Reportage in The Guardian: “It was in the Iraqi city of Mosul that Isis attempted to prove its legitimacy – by transforming from an insurgency into a state. Alongside the murders and mass terror ran a functioning bureaucracy, with streamlined rubbish collections and electricity smart meters.”
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Het leven in de IS-‘hoofdstad’ gaat ondanks alles door.
Op een bepaalde manier…
Last summer, crimes like smoking or failing to shutter a shop during prayer time would have earned transgressors several dozen lashes, but some religious police have started to accept fines in place of punishment from those who can afford it. There are even reports that they have been forcing traders to stay open through prayers, so that they can collect more money from them – around 1,500 Syrian pounds (around £5) each time.
It is not just money that they are short of. They lack blood for fighters injured in air strikes or on the frontline. People don’t want to donate, so they compel them. Anyone with business at the Islamic court is told first to go to a certain hospital, donate a pint of blood, then return with the receipt. Only then will the case be processed.
You can’t pay your way out of that donation, even if you do have money, which not everyone does. They have shut down many companies, including legal firms, for instance. Isis doesn’t believe in the old legal system, claiming that it tries to replace Allah’s law with the law of men.
Isis doesn’t want people to work, it just wants them to suffer, so that the men will join the group, and the women will marry Isis fighters. The Isis men seem to be sex-mad. They are always confiscating Viagra from pharmacies, which people think they use themselves. Many take several wives and are still looking for captives to take as concubines, like the Yazidi women.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Zo meldt nu.nl.
Levende verbranding mag, in tegenstelling tot onthoofden, kruisigen, etc., niet van de islam, maar als IS kun je dat natuurlijk niet toegeven.
Een gevalletje ‘De Revolutie verslindt haar kinderen’?
‘Jullie hebben geen opties, als je gevangen wordt genomen door de Taliban is er maar een, de pil.’
Bill schoot zijn peuk de struiken in en liep naar binnen. Het was geen onderwerp dat je kon trainen, je moest er zelf over nadenken. Hoewel ik het niet wilde, had de suggestie zich al geworteld. In Afghanistan kon ik kiezen uit twee pillen: 9 en 5.56mm, zelf toe te dienen. Toen ik de brandende handen van Moaz al-Kasasbeh de tralies van zijn kooi vast zag grijpen, zag ik de vliegers in deze missie voor me. Ik vroeg me af of we militairen die in de handen van IS dreigen te vallen een alternatief moeten bieden.
Dat vindt althans EU-antiterreurcoördinator Gilles de Kerchove.
Aangezien de propaganda van IS (en andere terreurorganisaties) steeds professioneler wordt, is het belangrijk – zo is de gedachtegang – om een even professioneel tegengeluid te laten horen.
Zo meldt nu.nl.
Ondertussen heeft IS wel heel veel ander terrein in Syrië gewonnen.
A map developed by the Coalition for a Democratic Syria (CDS), a Syrian-American opposition umbrella group, shows that ISIS has nearly doubled the amount of territory it controls since airstrikes began last year.
“Assessing the map, ISIS has almost doubled its territorial control in Syria. But more importantly, the number of people who now live under ISIS control has also increased substantially,” CDS political adviser Mouaz Moustafa said.
IS is normaal gesproken behoorlijk savvy als het op propaganda aankomt, zoals onder meer Carolien Roelants in deze column laat zien.
Maar wie wordt er wild van een tienjarig jongetje dat twee ‘Russische spionnen’ executeert?
En ik ben niet de enige die zich dat afvraagt:
[…] experts suggested that the increased use of children in the atrocities it films represented “a departure from past norms”, even by Isis standards.
Aldus Al Jazeera.
Maar het Irakese leger is nog steeds afhankelijk van – met name – sjiitische milities:
“Iran is unifying the armed Shia factions and bringing all of them together to fight side by side, and this has intensified the power of the Iraqi troops in the front lines and greatly helped them to gain multiple victories over the last few months.”
Iraqi troops backed by Shia militias and Kurdish forces, following the direction of Iranian military advisers, recaptured the towns of Saadiyah and Jalawlaa over the last few months. These had been under the control of the extremist group since early August.
Some weeks earlier, ISIL fighters were driven out of Jurf al-Sakhar, a strategic town that was a key supplier for ISIL groups in southern Baghdad.
Both battles were commanded by the Iranian General Qasim Sulaimani, the head of al-Quds unit, and Hadi al-Amiri, the leader of the Shia Badr Organisation. They mainly relied on the Shia militias, according to several Kurdish officers and Shia militia leaders.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
