Twijfelzaaiers

Iemand vroeg mij gisteren waarom ik zo’n felle blog heb geschreven over David Prins. Dat was toch een frisse jonge arts die alleen maar een aantal vragen had opgeworpen die kennelijk - gezien de bijval die hij kreeg - bij heel veel mensen leefden? Kritische vragen blijven stellen, wat kan daar tegen zijn? Wat we kunnen zien is dat lieden zoals David Prins het wantrouwen in de samenleving aanwakkeren. We gaan nu als samenleving door een periode van grote onzekerheid. We weten veel dingen niet over het corona virus en over de covid-19 ziekte die erdoor wordt veroorzaakt. Maar er zijn ook een paar dingen die we wel weten.

Door: Foto: GoToVan (cc)
Foto: Karen Eliot (cc)

Het klimaat volgens Clintel

VERSLAG - Een kleine honderd man en vrouw zijn er op af gekomen: de avond van Clintel in het dorp Heesch, bij Oss en Den Bosch. Uitgenodigd door een ‘eenzame strijder’ tegen windmolens, de heer Remi. Volgens de aankondiging zal de avond in het teken staan van het nut, noodzaak en betaalbaarheid van de energietransitie. Al worden we er bij aanvang op gewezen dat de hoofdboodschap zal zijn ‘klopt het wel, wat er gezegd wordt?’. Clintel wil – naar eigen zeggen – de klimaatdiscussie in een ander daglicht stellen. Het is een avond waar veel verteld wordt.

De beamer laat het afweten en we beginnen ruim een half uur te laat. Kinderarts en dagvoorzitter Gordon Slabbers is gevraagd commentaar te geven op het recente GGD rapport met betrekking tot de medische gevolgen van windturbines.

Slabbers komt niet verder dan eventjes kort de kernpunten van het rapport herhalen. Geen uitleg. We moeten blijkbaar door. Jammer, want nu hebben we geen idee of de GGD verder onderzoek vraagt, of het meevalt of ernstig is. Of het met bestaande normen te maken heeft. Etc, etc… Het enige wat blijft hangen is dat er ‘een gevaar voor de gezondheid’ is.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Quote du Jour | Het helpt niet

Het AD heeft een concepttekst  in handen over het akkoord dat een nieuw kabinet geen verruiming van de regels rond hulp bij zelfdoding zal doen en RTL Nieuws zegt dat ze van ingewijden hebben vernomen dat informateur Gerrit Zalm tekstvoorstellen heeft gemaakt over zaken als regels rond zelfdoding en het onderzoek naar embryo’s. De onderhandelende partijen ontkennen dat er al een akkoord is.

De onderhandelaars worden er niet vrolijker van maar men kan lekken wat men wil, het helpt niet, zegt Gert-Jan Segers van de CU.

Foto: jeanbaptisteparis (cc)

De verantwoordelijkheid van intellectuelen en de professionalisering van de wetenschap

“Het is de verantwoordelijkheid van intellectuelen om de waarheid te spreken en leugens aan het licht te brengen.” Dat is een van de bekendste zinnen uit het essay The responsibility of intellectuals waarmee Noam Chomsky in 1967 behalve beroemd in taalkundige kringen ook écht wereldberoemd werd.

Het essay is gratis te lezen op de website die aan Chomsky gewijd is; onlangs verscheen een boek dat ook al gratis (‘open access’) te lezen is bij de uitgever, UCL Press (hulde!)

Chomsky’s essay was in eerste instantie een aanval op de vele Amerikaanse intellectuelen die zich op de een of andere manier lieten gebruiken om de oorlog in Vietnam goed te praten of zelfs om die oorlog te helpen voeren. Maar de meeste van die lui zijn inmiddels dood of hoogbejaard en het zou geheel tegen de geest van het essay zijn om het nu nog over hen te hebben. Want de boodschap zou ons nu nog moeten aanspreken, zoals de essays in het boek (en Chomsky’s uitgebreide antwoorden op die essays) laten zien.

Potentieel schadelijk

Een belangrijk aspect van Chomsky’s betoog is hoe hij het op zich problematische woord intellectueel definieert: in termen van privilege. Hij doet dat bovendien op een heel andere manier dan nu soms gebeurt (waar het een kwestie is van huidskleur en gender), maar in termen van ‘politieke vrijheid, toegang tot informatie en vrijheid van expressie’ en daarnaast vooral in economische termen:

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Creëer conflict in de coalitie!

De onderhandelaars van CDA, CU, D66 en VVD zijn druk in overleg over een mogelijk regeerakkoord. Tom van der Meer, hoogleraar Politicologie, adviseert op Stuk Rood Vlees: streef niet naar een dichtgetimmerd akkoord, maar durf ook tijdens de regeerperiode het onderlinge conflict op te zoeken.

Nederlandse regeer- en gedoogakkoorden zijn de laatste decennia vaak gesloten geweest. Regering en coalitiefracties binden zich al voor de regeerperiode aan een vaak veelomvattend akkoord, waarin de grootste thema’s worden opgelost. Opdat de regering zich kan richten op het door de Kamers loodsen van beleidsvoorstellen, wordt het openlijke conflict tussen coalitiepartners jarenlang uit de weggegaan.

Vanuit bestuurlijk oogpunt heeft dit duidelijke voordelen. De regering hoeft zich immers geen zorgen te maken over de stabiliteit van de coalitie die door een openlijk uitgevochten conflict onder spanning kan komen te staan. Vanuit electoraal oogpunt zitten daar echter ook risico’s aan vast.

NRC-journalist Jan Kuitenbrouwer schreef deze week een mooie column over het belang van conflict in de politiek. Hij verwees daarbij naar de Amerikaanse politicoloog EE Schattschneider, een van de oervaders van de moderne politicologie. Die schreef in 1960:

“Above everything, the people are powerless if the political enterprise is not competitive. It is the competition of political organization that provides the people with the opportunity to make a choice. Without this opportunity popular sovereignty amounts to nothing.”

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Backbone Campaign (cc)

Hoe spel je s.p.i.j.k.e.r.b.o.m.

De enige informatie die we wel mogen verbergen en waar we het recht toe hebben om te verbergen, is de informatie die met je privacy te maken heeft. De rest moet vrij zijn stelt René de Torbal in zijn gastbijdrage op Sargasso.

De vrije toegang tot informatie zoals kennis, technologie en cultuur moet gezien worden als een fundamenteel burgerrecht, en moet verankerd worden in onze rechtstaat.

Uit: programma tweede Kamerverkiezingen 2017 Piratenpartij. Denk er eens over.

Toen ik bij Ericsson ging werken in 2000 was ik blij dat ik onderdeel was van een prachtige nieuwe ontwikkeling: mobiele telefonie. In mijn ogen zou dit een enorme versnelling geven in informatie-uitwisseling en het verbinden van mensen en dat deed het ook. Ik vond de slogan van Nokia “connecting people” eigenlijk nog veel toepasselijker dan “Making yourself heard”, maar ok.

Cybercrime

Later heb ik weleens gedacht: hebben we een monster van Frankenstein gecreëerd?

Naast de zegeningen kwamen er langzamerhand ook de vloekjes van de smartphone, zoals smartphonestress, mobiele apps die allerlei gegevens over jou verzamelen etc. Een vergelijkbaar verhaal geldt voor de min of meer gelijktijdige opkomst van Internet. Internet en telefonie zijn nu definitief verweven, dus het valt nu allemaal onder de noemer digitale infrastructuur. En ik hoef jou niet te vertellen: die is soms zo lek als een mandje en wordt ook voor kwáde doeleinden gebruikt.

Foto: Michael Edson (cc)

Kunst op Zondag | Bruggen bouwen

Bruggen slaan is de titel van het regeerakkoord tussen VVD en PvdA. En geslagen hebben ze. Met meer dan voldoende ruimte voor afbraak. Opbouwende, positieve ideeën zijn al gauw een luchtbrug te ver.

Wat nu de vluchtelingencrisis heet, wordt opgelost met het sluiten van grenzen en het chanteren van Griekenland en Turkije, terwijl het de vluchtelingen van de regen in de drup helpt. Daadwerkelijke, relevante hulp wordt verre van afdoende geboden.

Daar kunnen we over zeuren, maar ook dat helpt de mensen niet die hulp nodig hebben. Het is, misschien harder dan ooit, nog steeds nodig goede informatie te verstrekken, mensen kennis te laten maken met vluchtelingen en ideeën te uit te werken die mensen uit de nood helpen in plaats van er in.

Zes studenten van de kunstacademie Utrecht waren alle negativiteit zat en lanceerden begin februari The Publisher. Eén van de manieren om een brug te bouwen tussen vluchtelingen en het publiek. The Publisher wil een platform zijn waar vluchtelingen zelf hun verhalen vertellen door middel van beeldende kunst, fotografie, poëzie en verhalen.

Kijk hier wie er al van The Publisher gebruik maken. Wij lichten er een paar uit.

Helena Klakočar Vukšić – Balkan Route.
© Helena Klakočar Vukšić - Balkanroute

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Pletter toch op met je “nieuwe boekenseizoen”

boekenseizoen1Sta me toe met een cliché te beginnen: mensen zijn knooppunten in informatienetwerken. Of het nu gaat om uw agenda of uw boodschappenlijstje, om de gegevens die u op uw computer verwerkt, om het leugentje-om-bestwil dat u ophangt of om het verhaaltje dat u uw kinderen ’s avonds voorleest: we zijn voortdurend bezig met informatie. Betrouwbare, verzonnen, aangename, verontrustende, bruikbare, nutteloze kennis: het is er allemaal.

Informatie is echter op zich onhandelbaar en daarom zijn er genres. Een encyclopedie beoogt feitelijk juiste informatie te geven, een roman levert enigszins intelligent vermaak, terwijl foto’s, landkaarten, liedjes, databestanden, films, Twitter en tijdschriften weer andere doelen hebben. Internet heeft, geloof ik, alle doelen tegelijk.

In de ideale situatie vloeit informatie ongehinderd van de bron naar degenen die haar nodig hebben. (Ik zou nog eens willen schrijven over wetenschapsvoorlichting en me dan concentreren op de informatie in plaats van de wetenschappers, de communicatoren en de consumenten.) In de ideale situatie lezen we dus gewoon mee als Stephen King aan het schrijven is, maar in de praktijk gaat het anders. Er zitten uitgevers, distributeurs en boekhandelaren tussen, die voor hun bezigheden betaald moeten worden, zodat er ook een netwerk is ontstaan van agenten en juristen, en vervolgens ook marketeers die helpen de winst te maximaliseren.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Volgende