Zo. Uw nederige Zomergasten-watcher is weer in het land. Heb vrijdag en zaterdag de eerste twee uitzendingen ingehaald en dat was geen onverdeeld genoegen. Waarbij ik mij bij Hans Teeuwen vele malen beter heb vermaakt dan bij Nelleke Noordervliet. En dat terwijl presentator Wilfried de Jong bij Noordervliet vele malen meer in vorm was. Was hij bij zijn eerste uitzending nog wat onwennig (soms leek het wel alsof hij er niet helemaal bij was), bij de tweede uitzending was het alsof hij dit al twintig jaar deed.
Hans Teeuwen improviseerde een riedeltje en een of andere Youtuber gooide daar een stukkie huisvlijt tegenaan. Met de verlenging van de avondklok is het nog actueel ook! #avondklok
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
OPEN DRAAD - Zet het bier maar koud en de schijfjes komkommer klaar (popcorn lijkt ons niet de juiste snack voor een drie uur durend VPRO-programma): vanavond gaat Zomergasten weer beginnen. Met niemand minder dan Wilfried de Jong als presentator (wat zou Jan Leyers tegenwoordig eigenlijk doen?) en Hans Teeuwen als Zomergast.
Teeuwen is al de vierde cabaretier op rij die zijn opwachting maakt in Zomergasten. Na Paulien Cornelisse (2010), Marc-Marie Huijbregts (2011) en niet te vergeten Micha Wertheim (2012) is nu niemand minder dan de man die de koningin verbaal aanrandde aan de beurt.
Als de trailers iets duidelijk maken is het dat een ehm, laten we zeggen interessante avond gaat worden. Wie krijgt de overhand? Teeuwen kan behoorlijk vervelend zijn als-ie wil, maar aan de andere kant: De Jong heeft al eens 24 uur doorgebracht met Theo Maassen.
De vloer is voor u.
PS Afgelopen jaren verzorgde onze eigen Max Molovich elke maandagochtend een nabeschouwing. Niet gevreesd: dat zal hij ook dit jaar weer doen. Maar niet morgen, en ook niet volgende week, want Max is op vakantie. Vrijwilligers die een onweerstaanbare drang voelen een nabeschouwing te schrijven en in te sturen, zijn welkom dat te doen vóór morgenochtend 8 uur, op info [at] sargasso [punt] nl.
Dit is een gastbijdrage van caprio.
Vroeger had je Not the Nine O’Clock News, of nog vroeger toen was er Monty Python, ook op de Nederlandse televisie, met ondertitels dat wel, in het Nederlands, de ondertitels, en Fawlty Towers, of later zelfs The Young Ones, allemaal engels dat wel, maar je had ook in Nederland Sjef van Oekel, met klassiekers als Zuurkool met Vette Jus, je had ook Jiskefet nog niet zo heel lang geleden, eens. Ik probeer me een moraal te herinneren van die komieken, had Joep Meloen nu wel of niet een goede boodschap, een preek, daar begon het allemaal mee, toen men Freek de Jonge serieus ging nemen. Allereerst dacht ik dat het allemaal deel van de grap was, die opmerkingen over goed en fout. Oh je had ook van Kooten en de Bie natuurlijk, die hadden volgens mij een boodschap, maar ik kan m niet omschrijven. En toen publiceerde Freek de Jong een boek zelfs, en zijn kameraad begon ernstige liedjes te zingen. Ergens daar moet het mis zijn gegaan. Je kreeg toen links cabaret. De beste rechtse mop(!) gaat over buitenlanders of Joden, of over sex en menstruatie, maar toch denk ik dat rechts dan de essentie van humor mist. Geenstijl dat is wel nog echt ouderwets grappig, alleen nemen hun volgelingen hun grappen serieus, dat is natuurlijk ook de werkelijke grap, en maakt de grap des te sterker. Niet alleen hun volgelingen nemen geenstijl serieus, ook de linkse kerk en christenhonden doen dat, en dat maakt ook hun geenstijl volgelingen. Theo van Gogh die was pas grappig, niet zo grappig als geenstijl, omdat iedereen Theo door had. Balkenende was ook grappig in zekere zin, maar die nam zichzelf serieus, had de intentie serieus te zijn, maar werd door niemand serieus genomen, dat op zichzelf is grappig, maar als je niet de bedoeling hebt om grappig te zijn, telt het niet. Misschien zou je ook Hans Teeuwen moeten noemen, maar die zingt jazz tegenwoordig, is het niet? Op Sargasso had je vroeger tieten elke vrijdag, maar dat hebben ze niet meer. Af en toe is er nog wel humor hoor, zoals Michiel Romeyn als Sinterklaas, bij de benepen gniffelende Matthijs van Nieuwkerk. De ernst in Nederland neemt hand over hand toe, doe toch eens normaal, doe toch eens gewoon. Ik snap die baldadigheid van de straat wel, er valt ook helemaal niets echt te lachen, dan wil je vanzelf wel eens iemand lopen treiteren, he je vriendin is een hoer kaaskop, ik kan daar wel om lachen, zeker als je zo’n roze kop dan ziet die niet weet hoe ie moet reageren en maar doorlopen fluistert, ook niet durft natuurlijk, stelletje mietjes. Allochtonen zijn natuurlijk ook niet grappig, dat heeft met de cultuur te maken, daar heeft Wilders wel een punt, de saaiste droogkutten die ik ooit gezien heb, misschien omdat ze kleine pikkies hebben, dan kies ik toch voor geenstijl en tieten op vrijdag.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Islamisering is een fenomeen dat we in Nederland nauwelijks kennen. In Soedan is islamisering echter een doorslaand succes, al in 1977 werd daar de sharia ingevoerd. Nu riskeert de Soedanese Lubna Hussein zweepslagen voor het dragen van een broek (Independent). Het dragen van een broek door een vrouw wordt in Soedan gezien als een ‘belediging van de publieke smaak’ en daar staat in de sharia lijfstraf op. Lubna genoot als lokale werknemer van de VN eigenlijk onschendbaarheid, maar ze wil gelijk behandeld worden als iedere andere vrouw in Soedan. Ze verscheen onlangs voor de rechtbank in dezelfde groene broek die tot haar arrestatie leidde. Haar heroïsche opstelling heeft andere Soedanese vrouwen geïnspireerd om gekleed in broeken te demonstreren voor de rechtbank. Deze moedige vrouwen verdienen ook onze steun!
In het Vrije Westen dragen wij al groene broeken sinds Nostradamus (1503-1566), een ontwikkeling die de islamitische wereld nog moet doormaken.
Cabaretier en onvrijwillig voorvechter van het Vrije Woord: Hans Teeuwen kon dat al zo mooi onder woorden brengen: “Nostradamus, Nostradamus, Nostradamus met zo’n strakke groene broek, da stond um goed!” (tekst / beeld). Het was diezelfde Teeuwen die vorig jaar op onnavolgbare wijze de pseudo-hippe Meiden van Halal van beslissende repliek wist te bedienen. Een icoon in de strijd tegen al te veel islamitische gekkigheid was geboren. Misschien moet Teeuwen na deze eenvoudige vingeroefening maar eens voor het échte werk gaan en zijn ode aan de (strakke) groene broek nogmaals herhalen in Khartoum? “Lubna Hussein met zo’n groene broek, da staat haar goed!”. Het immers alweer drie jaar geleden dat een andere Nederlander: Jan Pronk door het dictatoriale regime in Khartoum tot persona non grata werd verklaard.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.