Beste Jeroen,

De PvdA stuurt de z.g. “zondagsbrieven” naar de leden. Die zijn soms de moeite wel waard. Bijgaand een reactie op de visie van Jeroen Dijsselbloem, van een partijgenoot. Beste Jeroen, Natuurlijk is het een Griekse tragedie. En natuurlijk, je nuchterheid en zakelijkheid zijn bitter nodig in een situatie, die grote verliezers gaat opleveren. Maar toch een paar kanttekeningen: de romantische boekhouder, je kent hem wel, die meneer Zalm van ABNAmro, schreef in zijn memoires dat hij mordicus tegen de aansluiting van Griekenland was, omdat hij de cijfers volstrekt niet vertrouwde. Maar toen hem werd voorgehouden dat er politiek geen uitweg was, omdat het van Helmuth Kohl moest en de politieke race al gelopen was, staakte hij zijn verzet. Het boek schreef hij ruim na de feiten, dus een zekere behoefte aan witwassen van zijn eigen blazoen is niet uit te sluiten. Maar of Nederland nu tot het laatst toe kritisch was, zoals je schrijft, samen met de ECB, dat roept toch wel beleefde twijfel bij mij op. Of we achteraf weten dat de statistieken volstrekt onbetrouwbaar waren, daar twijfel ik evenzeer aan. Gerrit Zalm was een real-politiker, die wist wanneer hij zijn mond beter dicht kon houden. Hij was dan wel “il duro”, maar tegen de Duits-Franse as kon hij ook niet op. Ik denk dat we het altijd wisten.

Door: Foto: Jeroen Dijsselbloem (foto PvdA flickr) copyright ok. Gecheckt 05-10-2022

Wie is Eucleides Tsakalotos?

Alexis Tsipras heeft Yanis Varoufakis laten vallen als zoenoffer aan zijn Europese crediteuren.

Eucleides Tsakalotos is hem inmiddels opgevolgd als minister van financiën. Volgens het Financieel Dagblad is Tsakalotos diplomatieker, maar net zo links:

Tsakalotos is behalve marxist ook een overtuigd keynesiaan. ‘Duitsland heeft aan het begin van de crisis een enorme fout gemaakt’, zei hij enkele jaren terug. ‘Met een minder calvinistische houding over het boeten voor onze zonden was het toen mogelijk geweest een deel van de Griekse schulden kwijt te schelden. Dan waren later ook minder strenge bezuinigingen nodig geweest.’

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Foto: chris9773 (cc)

Onnodige verwarring over de euro en het referendum

ANALYSE - Verwarring alom. Vandaag mogen de Grieken in een referendum ‘ja’ of ‘nee’ stemmen maar het is niet helemaal duidelijk voor wat ze stemmen.

‘Nee’ zegt de Griekse regering, ‘betekent nee tegen het voorstel dat door Brussel op 25 juni aan Griekenland is voorgelegd’. Dit was voor hen onaanvaardbaar want het betekent dat er geen einde komt aan de crisis in Griekenland en dat de last voor afbetaling onevenredig zwaar op de schouders van de armste Grieken wordt gelegd. Door ‘nee’ te stemmen – dat is ook wat de regering adviseert – hoopt zij opnieuw naar de onderhandelingstafel terug te kunnen gaan, maar nu met een sterker mandaat om nieuwe afspraken te maken die Griekenland weer hoop biedt op herstel van de economie.

‘Nee’, zegt Brussel, ‘is nee tegen de euro’. Als de Grieken tegen stemmen dan kunnen zij niet in de euro blijven en is ‘de Grexit’ een feit. Jeroen Dijsselbloem legde vorige week [1] aan leden van de Tweede Kamer uit wat een nee-stem betekent:

… als zij zeggen ‘dat willen we niet’ dan is er niet alleen, denk ik, geen basis voor een nieuw programma, maar dan is het zeer de vraag of er een basis is voor Griekenland in de eurozone. Dat is de fundamentele vraag die wel degelijk aan de orde is.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Griekenland zegt nee

Het nee-kamp heeft een beslissende voorsprong genomen.

Volg het laatste nieuws en commentaar op het live-blog van The Guardian.

Er is inmiddels ook commentaar van Krugman, getiteld Europe Wins (u leest het goed):

Tsipras and Syriza have won big in the referendum, strengthening their hand for whatever comes next. But they’re not the only winners: I would argue that Europe, and the European idea, just won big — at least in the sense of dodging a bullet.

I know that’s not how most people see it. But think of it this way: we have just witnessed Greece stand up to a truly vile campaign of bullying and intimidation, an attempt to scare the Greek public, not just into accepting creditor demands, but into getting rid of their government. It was a shameful moment in modern European history, and would have set a truly ugly precedent if it had succeeded.

Dijsselbloem verdedigt Griekenlandbeleid in brief aan PvdA-achterban

Naar het schijnt is het een gewoonte dat een van de PvdA-bewindslieden op zondag een brief schrijft aan de partijleden. Deze week is het de beurt aan Jeroen Dijsselbloem.

U mag eenmaal raden waarover zijn brief gaat:

Jaren van wanbeleid heeft Griekenland met enorme problemen achtergelaten. Vrijwel alle kredieten zijn geleidelijk overgenomen door internationale instellingen waarbij het Europese noodfonds de grootste crediteur is. Eind 2012, ik was net minister, hebben we besloten de looptijden van deze leningen te verlengen tot gemiddeld 32 jaar en de rente te verlagen tot 1 a 1,5%.

Wanneer wordt gezegd dat de Griekse staatsschuld, hoger dan 170% van het BBP, “onhoudbaar” is, wordt slechts gekeken naar dit hoge percentage. Echter, het gaat erom of Griekenland in staat is jaarlijks de rente en aflossingen te betalen. Door die lange looptijden en lage rente zijn deze jaarlijkse kosten van de Griekse schulden zeer laag.

De echte vraag is dan ook hoe er weer economische groei kan komen in Griekenland. En deze keer niet op krediet maar door daadwerkelijk
de economie te versterken. Daarop richten de programma’s zich. Gesteund door zeer goedkope leningen wordt van het programmaland
gevraagd de zaak op orde te brengen. In Griekenland gaat het om ernstige zaken, zoals het aanpakken van de belastingmoraal, de corruptie en vriendjespolitiek, de monopolies van beschermde machtige sectoren.

Enkele voorbeelden:

In de afgelopen jaren zijn eindelijk onafhankelijke mensen benoemd bij belangrijke overheidsdiensten zoals de belastingdienst. Nu dreigen ze weer te worden ontslagen of worden vervolgd.

Tijdens de onderhandelingen hebben wij er sterk op aangedrongen ook de grote rederijen eindelijk belasting te laten betalen. De regering-Tsipras was er niet toe bereid.

Wij hebben voorgesteld in plaats van pensioenbezuinigingen veel meer te bezuinigen op defensie. Ondanks het feit dat Griekenland tot de landen met de hoogste defensie-uitgaven behoort, bleek de nieuwe regering hier niet toe bereid

Quote du Jour | Alexis Tsipras’s logic

This is where Alexis Tsipras’s logic loses me. The man has been battered for five months in negotiations that led to proposals that made his pre-election campaign promises seem like a distant memory. The troika appears to have been moving the goalposts even after he was told that his complete capitulation was a “good basis” for discussion and leaked a document full of red ink, giving the world the impression that they wanted to show who is in charge. The troika deleted half of the measures contained in his proposal – the good basis for discussion, that is –effectively demanding him to further concede on VAT, pensions and the labour market, just one week before the programme’s expiry date.

They have made it difficult for him in every imaginable way because they don’t trust him, they don’t like his ideological background and they think that he is setting a bad example for other movements across Europe that question the established eurozone orthodoxy.

They have made these views abundantly clear in the public debate. Naturally this raises the question what makes Alexis Tsipras believe that with a No vote he will find himself in a better negotiating position and that the other side will be in any way inclined to offer him a deal that has repeatedly been denied.

Quote du jour | Captured by an economic ideology

There is a pattern here. For the ECB to act as a lender of last resort was impossible, and the only answer was yet more austerity – until that austerity had been put in place and OMT became possible. When the French government tried to meet deficit targets by raising taxes rather than cutting spending, they were told that this was the wrong kind of austerity. When it came to Quantitative Easing (QE) some were quite explicit – a problem with QE is that it might take some pressure off governments to undertake austerity and ‘reforms’. So perhaps only when the Syriza government has fallen and their successor agreed to more austerity and reforms will it turn out that the Troika can after all be flexible about restructuring debt.

One of the charges frequently made against opponents of austerity in the Eurozone is that we are really seeking the failure of the whole Euro project. The opposite is nearer the truth. The problem for the Euro project is that it has become captured by an economic ideology, and austerity is that ideology’s principle weapon. A self-confident and mature Eurozone would be able to tolerate diversity, rather than trying to crush any dissent. A Eurozone captured by an ideology will insist there is but one path, and that the imperative of austerity is too important to accommodate democratic wishes.

Quote du Jour | Hammering opponents of austerity

Syriza’s fate will also be used to hammer opponents of austerity. Resisting the prevailing economic common sense of our time (it will be claimed) is demonstrably futile and self-defeating. Greece’s woes are the product of overspending, and so on. That the likes of Goldman Sachs helped to massage Greece’s books to allow it to enter the eurozone in the first place will be forgotten. The irresponsible lending of German and French banks will be forgotten, too.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Vorige Volgende