En er is een akkoord

Er is een akkoord, een Marshall Plan zelfs. Griekenland krijgt 109 miljard euro, waarvan met enig creatief rekenwerk bijna de helft uit de private sector komt. Investeerders kunnen de mogelijk waardeloze Griekse obligaties gunstig inruilen. Portugal en Ierland is ook geld toegezegd, als dat nodig is. Het noodfonds kan zijn bevoegdheden flexibeler inzetten als Spanje en Italië in de problemen komen. Het noodfonds wordt de facto een soort Europees Monetair Fonds. De eurolanden hebben daarmee toch weer een deel van hun soevereiniteit ingeleverd, voor zover ze die nog hadden. Is het niet het Fonds dat dicteert, dan is het wel de markt, zo lijkt het. Na afloop waren alle regeringsleiders natuurlijk erg tevreden. En inderdaad, er zijn weer een paar flinke stappen vooruit gezet. Merkel kan redelijk tevreden naar huis. En Rutte en De Jager ook. Ze hebben het nu zo weten te spinnen dat de Fransen dwarslagen, dat is dan wel weer opvallend. Op het eerste gezicht is het een vergaand plan. Maar de vraag is natuurlijk, is het genoeg? Er drijft nog steeds bloed in het water en de haaien cirkelen daar nog steeds omheen. Begint het hele circus over vier weken weer van voor af aan?

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De Eurosoap: wat hebben wij er over te zeggen?

, door

20 Eurobiljet/foto: Flickr Images_of_MoneyVandaag onderbreken de Kamercommissies van Financiën en Economische Zaken hun vakantie om de Europese top over de Griekse crisis, die ook vandaag begint, voor te bespreken.

Wouter Koolmees (D66) en Bruno Braakhuis (GroenLinks) pleiten voor meer Eurocentraal gezag: een Europees ministerie van Financiën, dat de begrotingen van lidstaten moet controleren, en zo nieuwe misstanden zoals in Griekenland te kunnen voorkomen. “We staan op een T-splitsing en moeten kiezen: gaan we linksom of rechtsom. Of er gaat meer macht naar Brussel om de begrotingsdiscipline te kunnen waarborgen of we trekken de stekker uit de monetaire unie. […] Griekenland heeft ons mooie verhalen voorgehouden. Dat hadden we vooraf beter kunnen controleren”.

Ronald Plasterk (PvdA) vindt dat naar niks. “Het is cruciaal dat Europa en de eurozone stabiel worden en blijven, maar ik wil niet weer beginnen met het optuigen van instituties. We moeten bij elk geval apart het nut en de noodzaak bekijken van het bij Europa neerleggen van de bevoegdheid. Ik vind het te ver gaan dat Europa zou kunnen bepalen hoe wij hier het ontslagrecht, het minimumloon en de pensioenleeftijd regelen.”

Een standpunt dat goed zal vallen bij veel Griekse burgers, die wellicht vandaag de Europese top met argusogen zullen volgen. De Europese staatshoofden zijn het ook niet op alle fronten met elkaar eens, maar Sarkozy kondigde gisteren ineens aan dat hij met Angela Merkel tot een gezamenlijk standpunt is gekomen: “Le président de la République et la chancelière Angela MERKEL … se sont accordés sur une position commune franco-allemande“.
Geen details over de inhoud, maar misschien betekent dit dat het vandaag niet tot een knallende ruzie zal komen tussen de twee staatshoofden met de grootste mond over de Eurocrisis.
De BBC meldt dat Obama de twee tot eensgezindheid zou hebben gedwongen. De man kampt nota bene zelf met een crisis, dus waar bemoeit hij zich mee?

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Open Draad | Euro, aflevering 2394

, door

Een spannende dag vandaag. De markten zijn paniekerig. De (financiële) pers heeft de top van vandaag gehyped tot een alles of niets moment, al hebben we daar inmiddels al 2393 afleveringen van gehad. Merkel doet al aan verwachtingsmanagement (verwacht weinig). Italianen zijn bang om de volgende Grieken te worden. En in ons eigen parlement probeert minister De Jager vermoedelijk een ruimer mandaat te krijgen. Benieuwd hoe enkele eurosceptische partijen hun standpunten hebben aangepast aan de nieuwe realiteit waarin ook Italië in de waagschaal is gezet.

De oplossing ligt waarschijnlijk nog steeds in een combinatie van publiek-private opkoping van obligaties al dan niet via een extra belasting op banken in de eurozone. En zo wordt de Gordiaanse knoop steeds strakker getrokken. En een oplossing voor de andere eurolanden lijkt er nog niet. Verder graag your two eurocents, nu we ze nog hebben.

Update: De Tweede Kamer steunt De Jager. Wordt ’t knokken in Brussel?
Update: De markten vinden het idee maar niks, aandelenkoersen kelderen
Update: Frankrijk zou volgens De Jager ook een bijdrage van banken willen.
Update: Negentig miljard tot 2014 nodig voor Griekenland.

Klik verder voor het liveverslag van het Nederlandse debat.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de dag: Zoals het vrijdag ging, kan het niet verder

, door

[qvdd]

‘Zoals het vrijdag ging, kan het niet verder. We zijn bezorgd om Italie’, klonk het dit weekend in de Europese wandelgangen. De heftige koersschommelingen geven aan dat het marktvertrouwen in Italië snel daalt. Wat zorgwekkend is, want de komende maanden moet Rome op de markten bijna 70 miljard euro lenen om de enorme staatsschuld af te dekken. Volgens het Duitse Die Welt zou de ECB daarom werken aan een verdubbeling van het noodfonds tot 1.500 miljard euro.

Deze quote “van de wandelgangen” komt uit de Standaard van vandaag. Griekenland was om te oefenen, nu komt het echte werk: Italie, Spanje en Ierland. Iedereen is gefocused op de oorzaak van de schulden in Griekenland, maar dat is niet het echte probleem: het is een systeemcrisis van de Euro. Zie ook de twee andere posts over Europa vandaag. De mantra van de eurosceptici over de structurele euroscepsis en De euro: de vermarkting van een ideaal over de structurele problemen met de Euro. Bij elke crisis worden steeds noodmaatregelen genomen, voor echte oplossingen is geen meerderheid. Een ding is zeker: zo kan het niet verder.

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De euro: de vermarkting van een ideaal

, door

20 Eurobiljet/foto: Flickr Images_of_MoneyHet begint er steeds meer op te lijken dat de Euro is mislukt. De komende weken en maanden zal blijken of Europa in staat is zich echt te hervormen of dat de hele zaak uit elkaar spat. Tijd om eens te kijken hoe het zover heeft kunnen komen en wat er verkeerd is gegaan.

1989, Ik kan het me nog goed herinneren: iedereen was opgelucht want het IJzeren Gordijn dat Europa had verdeeld was verdwenen. Het was nu voor iedereen duidelijk dat de hele wereld, van Nome in Alaska tot Kamchatka in Rusland, kapitalistisch en democratisch zou worden. De mislukking van het communisme had eens en voor altijd bewezen dat centrale aansturing van de economie niet werkt. Een andere les die we leerden was dat kapitalisme en vrijheid altijd samen gaan. Democratie en vrijheid zouden het beste gedijen bij de vrije markt en omgekeerd. Vrijheid was een voorwaarde voor bloeiende handel en welvaart. Maar de belangrijkste les was dat politiek de wereld niet kan veranderen, niemand geloofde nog in de maakbare samenleving. Ook de sociaaldemocratie, die een gemeenschappelijke voorouder heeft met het communisme, nam afstand van het oude denken en schudde haar ideologische veren af. Niet het collectief, maar het individu, bepaalde vanaf dat moment haar eigen lot. Dat lot wordt bepaald door de keuzes die je maakt. Kiest je goed, dan wordt je daarvoor beloond en eigen schuld dikke bult als je fout kiest! Maar dat is de moderne mondige burger wel toe te vertrouwen. Een nieuw tijdperk was begonnen. Francis Fukuyama kondigde het einde van de geschiedenis aan:

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De kwakkelkrant over Griekenland

, door

Euromunten/WikimediaDe Poolse premier heeft gelijk: regeringen in de kernlanden in Europa – de stichters – laten zich leiden door kortzichtig eigenbelang. Er is onder de bevolking van deze landen een sterk anti-Europees sentiment en de leiders van die landen voelen er dan ook weinig voor om hun nek uit te steken voor de Grieken. Natuurlijk het is waar dat de Grieken de problemen over zichzelf hebben afgeroepen. Met hulp van Goldman Sachs hebben zij de financiële situatie rooskleuriger voorgesteld dan deze in werkelijkheid was waardoor ze mee konden doen met de Euro. Maar moet hiervoor de hele bevolking gestraft worden? Wie zijn de schuldigen, wie hebben er aan verdiend, financieel en politiek? Hoe hebben de ECB en de ministers van Financiën zich zo makkelijk om de tuin laten leiden? Hoe is het mogelijk dat een heel land de wereld op die manier kan bedriegen? Ik zou graag eens uitgezocht willen zien hoe dit allemaal heeft kunnen gebeuren, maar daarover gaat het nieuws zelden. In plaats daarvan komt het Griekse drama elke paar maanden in het nieuws als er weer een nieuwe tranche moet worden uitgekeerd zodat de Telegraaf weer eens lekker kan uithalen (pdf) naar de luie Grieken in dat kwakkelland.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

Mededeling

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Vorige Volgende