De Griekse staat heeft veertig onbewoonde eilanden te huur voor een periode tot vijftig jaar. De terreinen liggen dichtbij het vasteland en beschikken over een goede infrastructuur. Met de huuropbrengst moet de Griekse schatkist worden gevuld. Welke ondernemers durven het aan deze zonnige eilanden vol te zetten met zonnepanelen, vraagt Henri Bontenbal zich af. Het idee om buitenlandse bedrijven te laten investeren in Griekse zonne-energieprojecten is niet nieuw. Het Helios-project beoogt een investering van 20 miljard aan zonne-energieprojecten in Griekenland voor de realisatie van 10 GW aan zonne-energie. De elektriciteit kan verkocht worden aan andere landen. Na aanvankelijk enthousiasme van de Duitsers zit het project nu in een moeilijke fase. De Duitsers investeren toch liever in de eigen duurzame energievoorziening. Ook is het Desertec-project een goede concurrent. Toch is het een inspirerend idee om een aantal Griekse eilanden voor een deel te huren en daarop zonnepanelen te installeren. Het Griekse ‘Hellenic Republic Asset Development Fund’ heeft een shortlist gemaakt met eilanden variërend van 500.000 vierkante meter tot 3 miljoen vierkante meter. Stelt u zich voor± een groep ondernemers en particulieren één eiland van 500.000 vierkante meter zou huren. (Ter vergelijking: het eiland Tiengemeten in de Haringvliet is 10,5 vierkante kilometer, dus 21 keer zo groot.) Op dit eiland laten zij een installatie van 10 MW aan zonnepanelen neerzetten. De installatie zelf circa 15 miljoen euro kosten (ordegrootte). Wat de kosten voor installatie, bouwrijp maken, grondhuur en het aanleggen van infrastructuur (elektriciteitsnet) zijn, moet verder worden onderzocht en zal bepalen of het project rendabel is.
Europarlementariër Cohn-Bendit stelt verkoop wapentuig aan Griekenland aan de kaak. Hij gaat vanaf 4m15s los.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
11,5 Miljard extra – 5 procent van de nationale output – moeten de Grieken nog bij elkaar zien te bezuinigen om vanuit Europa steun te krijgen. En dat, weet Financial Times, gaat ze waarschijnlijk niet lukken. Premier Antonis Samaras wil volgende week Merkel en Hollande om uitstel van deze eis vragen, weet de Britse krant.
“The extension plan calls for a slower adjustment with cuts spread over four years until 2016, and the budget deficit declining annually by 1.5 percentage points of national output rather than 2.5 points under the present arrangement.”
De krant meldt dat het geduld langzamerhand op is. Steeds vaker bespreken (vooral Duitse) politici een Grexit – het uittreden van Griekenland uit de euro. In juli schatten financieel analisten van Citigroup de kans op een vertrek van de Grieken op maar liefst negentig procent. Wie de Griekse tragedie nog eens van uur tot uur wil nalopen kan terecht bij The Guardian. Zij hield afgelopen woensdag een live blog bij.
Hoe crises tot de uitverkoop van complete landen leiden.
Omdat ik wat Grieks bloed heb, wordt me geregeld gevraagd wat ik nu van de Griekse crisis vind. Ik vind er niet zoveel van. Ik kan de complexiteit, waarschijnlijk net als u, maar matig doorzien. Wat ik wel weet, van familie in Griekenland, is dat het land door en door corrupt is.
In dat verband vraag ik me al tijden af wat het nut is van de geëiste grootschalige privatiseringen. Ik begrijp best dat de Grieken een onderpand moeten geven voor hun leningen. Ook zie ik wel enig nut in het laten doorstromen van de economische sclorose-aderen. Maar volgens mij bega je een enorme fout om een corrupt land te overladen met krediet en vervolgens te dwingen tot privatisering. Dat wordt een drama: een roof op klaarlichte dag.
Die mening zijn ook Aris Chatzistefanou en Katerina Kitidi toegedaan, de twee Griekse journalisten achter de documentaire Debtocracy. Zojuist hebben ze hun vervolg gelanceerd – een gecrowdfund project: Catastroika.
Hierin gaan ze op zoek naar wat de crisis en privatiseringen met landen doet. De eerste stop ligt voor de hand: het compleet leeggeroofde Rusland. De documentaire doet wel denken aan de Shock Doctrine van Naomi Klein, maar vertelt fris het verhaal dat we te weinig horen in de media: hoe complete landen worden verneukt en hoe wij dat toejuichen (en daarvan profiteren).
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
De Griekse verkiezingen waren geen strijd vóór of tegen Europa en de euro. Waarover gingen deze verkiezingen dan wel?
Als je de media moet geloven zijn de verkiezingen in Griekenland nipt gewonnen door de pro-Europa coalitie. Hoe gekleurd en misleidend daarover wordt bericht, werd mij duidelijk in de eerste 18 seconden van het RTL4-journaal van maandagavond. Ik citeer de woorden die de journaallezer die dag uitspreekt, direct nadat de klanken van de openingstune zijn verstomd:
De euro is gered. In ieder geval voorlopig. In Griekenland hebben de partijen die willen bezuinigen gisteren een meerderheid gehaald in het parlement. Toch is er voor Europa nog geen reden om opgelucht adem te halen, onder meer om de premier van de nieuw te vormen regering wil morrelen aan de keiharde Europese bezuinigingsregels.
De eerste vier woorden zeggen waarom het gaat: De euro is in gevaar, maar zij is ook gered. De kijker, die toch al wordt getergd door alle berichtgeving over Griekenland, haalt opgelucht adem. Gelukkig, zijn geld is er nog. De vreugde duurt echter niet langer dan één seconde, want de redding is maar voorlopig. Hoewel de partijen die willen bezuinigen de meerderheid hebben gewonnen, willen zij toch gaan morrelen aan de keiharde Europese bezuinigingsregels. Het is of je aan het douchen bent en plotseling wordt het water koud, dan weer warm, dan weer koud. Morrelen willen ze! Er wordt dus niet gezegd: veranderen, aanpassen of bijstellen, nee er staat dat de Grieken willen morrelen! Snel springt Henk onder de douch vandaan. “Ingrid, zet die kraan uit, ik sta onder de douche!” gilt hij door deur, nog druipend van het water.
De keuze die de Grieken moeten maken is: opnieuw onderhandelen of lijdzaam toezien hoe het land wegzinkt in chaos door de absurde herstelbetalingen die Duitsers en Nederlanders eisen in ruil voor steun. Hopelijk wint het linkse Syriza.
De uitslag van de verkiezingen die vandaag in Griekenland gehouden worden zijn voor heel Europa van belang. Gaan de partijen winnen die akkoord gaan met de voorwaarden voor steun (Pasoc, Nieuwe Democratie) of gaat de links-radicale partij Syriza winnen? Syriza legt zich niet neer bij deze voorwaarden en wil opnieuw onderhandelen. Ook wordt het interessant om te zien hoe groot de fascistische partij Gouden Dageraad wordt – het logo van deze partij staat boven dit artikel.
Dit zijn geen verkiezingen over de vraag of de Grieken in Europa willen blijven – alle hier genoemde partijen willen in Europa blijven. Europese politici proberen wel de uitslag van de verkiezingen te beïnvloeden door de Grieken bang te maken. Als de Grieken de draconische voorwaarden niet accepteren krijgt ze geen steun meer en heeft men geen andere keuze dan uit de eurozone te stappen – zo dreigt men althans.
Onhoudbare situatie
De Ieren kregen slappe knieën: bij het referendum in Ierland stemde de meerderheid van de Ieren voor het verdrag en de strenge voorwaarden. De situatie in Griekenland is echter nog veel ernstiger dan in Ierland: door de draconische maatregelen die door Europa – mede op aandringen van de Nederlandse regering – worden afgedwongen functioneert de maatschappij niet meer. Ziekenhuizen krijgen geen geld meer, winkels worden niet meer bevoorraad, en een groot deel van de bevolking is werkloos. De Grieken moeten dus wel naar de onderhandelingstafel want de huidige situatie kan niet veel langer duren.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.