Gevoelige filmpjes voor gevoelige zieltjes

Which is why, as demonstrated by this Cracked article (Cracked tend to be a mixed bag but this one hits the nail on the head) regarding five persistent prejudice in movies that contribute to, you guessed it, the reproduction of racism and patriarchy: 5. They Still Can’t Show a Black Man Dating a White Woman (Unless That’s What the Whole Movie Is About):

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 09-11-2022
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Van alles het beste

‘Ik zou graag een verhouding met je beginnen’, zei hij. ‘Maar ik denk dat een verhouding met mij jouw leven zal verwoesten’. Hij zette zijn glas neer, boog zich naar haar toe en keek haar indringend aan. ‘Laten we een ongewone verhouding beginnen, een discrete liefdesverhouding voor ons alleen. Een gedelegeerde, mentale verhouding.’

Caroline, April, Mary Agnes, Gregg en Barbara kennen elkaar van kantoor. Ze werken bij een groot uitgeversconcern, Fabian Publications, uitgever van boeken en allerlei tijdschriften, met klinkende titels als America’s Woman, My secret life en The Cross. De jonge vrouwen zijn niet van plan om in typistenbaantjes te blijven hangen en daarom maken ze werk van hun toekomstdromen: hogerop komen, redactrice worden en vooral trouwen met de liefde van hun leven. Gemakkelijk is het niet om aan de man te komen. De heren die voorbijtrekken zijn getrouwd of ze hebben andere redenen waarom een huwelijk niet wenselijk lijkt.

Van alles het beste speelt zich af in de jaren vijftig. In die tijd werd het huwelijk gezien als de enige sleutel tot geluk. Meisjes moeten trouwen; het was vervelend om vrijgezel te zijn, en eenzaam. Hun leven is geconcentreerd op het werk en de mannen die ze ontmoeten. Ze hebben geen hobby’s en ze ontwikkelen geen liefhebberijen. Ze zitten vast aan de ideeën die ze hebben opgedaan in de damestijdschriften. Bladen die uitgegeven worden door hetzelfde uitgeversimperium waarvoor ze zijn gaan werken. Langzamerhand komen ze er achter hoe de schijnwereld van de glossy’s in elkaar steekt:

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Vrouw en techniek: très chique

Techniek kan veel meer doen voor de emancipatie dan een pakket beleidsmaatregelen, daarom moeten vrouwen zorgen dat ze invloed krijgen op de onderzoeksagenda.

Afgelopen week werd er in Pakhuis De Zwijger een thema-avond over Vrouw en Techniek georganiseerd door Women Inc. in samenwerking met het Rathenau Instituut. Aanleiding voor het thema was een column van Martijntje Smits in NRC Next. Daarin stelt zij dat techniek voor de positie van vrouwen meer kan doen dan de politieke ministapjes van het emancipatiebeleid. “Vrouwen moeten het initiatief naar zich toe trekken en de onderzoeksagenda gaan bepalen: welke specifieke behoeften hebben vrouwen om hun levensloop te beïnvloeden, om beter beslagen ten ijs te komen op de arbeidsmarkt, om zorg en werk te combineren, om in de Raad van Bestuur plaats te nemen?”  Tijdens de talkshow licht Martijntje Smits toe dat vrouwen vaak ‘late-adopters’ van nieuwe technologische snufjes zijn en daardoor drukken ze weinig stempel op de onderzoeksagenda.

Joan Ferrier (directeur Equality) wijst er op dat zonder techniek we bepaalde ontwikkelingen niet zouden hebben gehad. Zonder anticonceptiepil zouden vrouwen minder zelfbeschikking over hun leven hebben. Vaak gaat het zo dat mannen bedenken wat goed is voor andere mannen. De vrouwen worden daar op aangepast, als dat goed is voor die andere mannen. Zij zou graag zien dat er een pil komt die alle vooroordelen en stereotypering kunnen wegblazen.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Gay in Italië, land van uitersten

Het is in Nederland nauwelijks echt nieuws: minister van Financiën Jan-Kees de Jager is homoseksueel. Dat vooral Spits, Telegraaf en GeenStijl met dit nieuws komen, zegt al genoeg. Het is eigenlijk geen issue.

Dat is wel even anders in Italië. Staatssecretaris Giovanardi van familiezaken begon een polemiek over een reclame van Ikea die twee mannen hand in hand toont, waarin het bedrijf stelt alle families welkom te heten. De PdL-politicus noemde het een schande dat een Zweeds bedrijf Italianen kwam vertellen wat ze moesten denken en ging zelfs zo ver om de foto ongrondwettelijk te noemen, want de grondwet bepaalt namelijk dat een familie bestaat uit (minstens) een man en en vrouw.

Italië kent geen wet tegen homofobie en erkent geen homohuwelijken. Geweld tegen homo’s is niet ongewoon en komt dan vooral uit de extreemrechtse hoek. De sociaaldemocratische afgevaardigde Paola Concia werd eind april nog met haar partner Ricarda bedreigd op straat. Dovete finire nei forni werd hen toegeroepen: jullie moeten de ovens in.

En toch is dit ook het land waar al in juni 1981 een openlijk homoseksueel politicus, de liberaal Giovanni Spadolini, premier werd. In 1983 werd hij minister van Defensie – toch de meest macho post in het kabinet. Ik vermoed dat beide benoemingen destijds de eerste in Europa moeten zijn geweest, zo niet ter wereld.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Sociale media zijn geduldig en vasthoudend

Gijs van Oenen wijst in zijn artikel “Liever grondig onderzoek dan snelle sociale media” op een aantal moeizame ontwikkelingen rondom media en democratie. Sommige onderbouwingen zijn begrijpelijk, maar andere zijn volgens mij niet zo scherp. En ook de voorgestelde weg voorwaarts schiet daarom tekort.

Eerst even over de emancipatie. Gijs van Oenen betoogt dat de emancipatie geslaagd zou zijn en dat iedereen nu voor zichzelf kan denken, zonder afhankelijk te zijn van instituties. Het mag dan misschien zo zijn dat we ons los gemaakt hebben van de oude structuren, maar dat wil nog niet zeggen dat de emancipatie is afgerond. Emancipatie is in mijn ogen pas klaar als je naast gelijke rechten ook het vermogen hebt om op gelijk niveau te handelen. Ik denk hierbij aan het woord “handelingsbekwaam”. En ik durf gerust te stellen dan het grootste deel van de Nederlanders nog niet in staat is om verantwoordelijk te handelen ten aanzien van de sturing van dit land. Zo terecht als het in 1957 was dat gehuwde vrouwen voortaan als handelingsbekwaam werden beschouwd, zo onterecht zou het nu zijn als iedereen zomaar met verantwoordelijkheid voor het nationaal belang wordt opgezadeld.

Om deze emancipatie werkelijk geslaagd te laten zijn, moeten niet alleen politici leren werkelijk steeds meer te vertrouwen op het oordeel van burgers, maar moeten burgers ook leren dat voor het nemen van een goede beslissing meer nodig is dan het van je afschreeuwen van frustratie.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Liever grondig onderzoek dan snelle sociale media

Een gastbijdrage van Gijs van Oenen, politicoloog en cultuurfilosoof aan de Erasmus Universiteit Rotterdam. Het stuk is ook te lezen op Sociale Vraagstukken.

De lust van de emancipatie en participatie wordt in toenemende mate een last, met opgeschroefde verwachtingen van de politiek. Sociale media zullen dat probleem verergeren. Een uitweg: een grotere rol voor onderzoek in de politiek.

Onderzoek naar de temperatuur van de samenleving levert al een jaar of vijf een constant, duidelijk beeld op. De burger is gelukkig, maar ontevreden. Dat wil zeggen: gelukkig met het eigen leven, maar ontevreden over de samenleving. Recent onderzoek naar de maatschappelijke beleving van en door de jeugd complementeert dit beeld: die is zelfbewust hedonistisch en onkritisch. Dertigers schijnen op hun beurt onzeker en gestrest te zijn.

Hoewel er ongetwijfeld meerdere verklarende factoren voor deze opvallende ontwikkelingen bestaan, meen ik dat een belangrijke factor tot nog toe niet of onvoldoende wordt onderkend: ‘de tragedie van de geslaagde emancipatie’.  Centraal in deze verklaring staat de stelling dat het proces van emancipatie in Nederland geslaagd is. Een ieder is tegenwoordig in staat en behoort daarom de moed op te brengen voor zichzelf te denken. Niemand heeft leiding of bevoogding van anderen of van instituties nodig om zijn verstand te gebruiken. De laatste en beslissende fase van dit emancipatieproces, dat zich vanaf eind 18e eeuw langzaamaan heeft doorgezet, brak aan in de jaren ‘60 en ‘70 van de 20e eeuw. Gevestigde autoriteiten en instituties kwamen toen onder vuur te liggen. Mensen werden mondig en kwamen, individueel of in groepsverband, voor hun belangen op. In Nederland gebeurde dit alles ook nog eens sneller en radicaler dan elders. Dit wellicht mede doordat het bestuur zich snel aanpaste aan de gewijzigde verhoudingen, al dan niet met behulp van zogenaamde repressieve tolerantie.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Amsterdam groeit als kool

[qvdd]

Vroeger vertrok je na je studie naar de regio. Nu blijven procentueel gezien meer mensen hangen. Amsterdam is een emancipatiestad: je hebt hier goede mogelijkheden om door te groeien.

Aldus Wethouder Maarten van Poelgeest. Amsterdam groeit als kool, er kwamen de eerste negen maanden van 2010 bijna 10.000 nieuwe inwoners bij, een record. En de meerderheid van die nieuwe inwoners is autochtoon.

Grote kans dat Amsterdam inmiddels dus weer minder dan 50% allochtoon is. Maar dat zal wel niet al te hard geroepen worden.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Schijnargumenten en valse vergelijkingen

Boek MartinBosma (Foto: boekcover)

In ‘De schijnelite van de valsemunters‘ werkt Martin Bosma, de denker achter Geert Wilders, het gedachtegoed van de PVV uit. Het is een opvallend mengsel van ontegenzeggelijke feiten, opvallende omissies en valse vergelijkingen.

De kern van het argument komt ongeveer op het volgende neer: links heeft haar traditionele achterban verraden. In de jaren ’60 is de PvdA overgenomen door de radicalen van Nieuw Links. Eerst legden ze de partij een cultureel marxisme op en verlegden ze de orientatie van de PvdA naar communistische en derde wereldlanden. Toen de Muur viel, verlegde ze hun orientatie naar allochtonen. De PVV staat in de traditie van de oude PvdA van Drees en De Kadt: anti-communistisch en anti-immigratie. De PVV verdedigt Nederlandse waarden als de gelijkheid tussen mannen en vrouwen en homo’s en hetero’s.

Laat ik voor dat ik de rest van de argumenatie fileer, één ding voor op stellen: te lang is de discussie over immigratie beheerst door persoonlijke aanvallen. Sterker nog: door geen onderscheid te maken tussen de argumenten en de personen, kunnen mensen hier – onterecht – de legitimatie van gewelddadige actie in zien: kill the messenger, end the argument. De brand in Kedichem en de moord op Fortuyn zijn hier trieste dieptepunten van. Bosma wijst hier terecht op. Echter – en dit zien we vaker terug in het boek – hij is hier niet consequent in: als hij verwijst naar opiniemakers die zich kritisch uitlaten over de PVV (zoals Max van Weezel of Geert Mak) dan wordt hun voormalige lidmaatschap van de CPN of PSP hier uiteraard bij genoemd. Een redelijke discussie over immigratie moet gevoerd worden op argumenten en niet op personen, en zonder welke vergelijking met de Tweede Wereldoorlog dan ook. Het is mijn doel dan ook om de argumenten van Bosma hier kritisch te bekijken, onafhankelijk van de persoon.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Moet Knapen Afrika de les lezen?

Deze gastbijdrage is van Bart Lurink, hoofdredacteur van ZAM Afrika Magazine en is ook op zijn blog te lezen.

Laten we de oproep die Marcel van den Heuvel vorige week in de Volkskrant aan staatssecretaris Knapen deed om radicaal op te treden tegen Afrikaanse leiders die de homohaat aanjagen eens omdraaien. Dus: Afrikaanse leiders gaan radicaal de strijd aan tegen in het westen heersende vreemdelingenhaat en steeds strengere maatregelen om ‘de ander’ buiten de deur te houden? Zou ik me daar als voorstander van een open, vrij en divers Nederland door gesteund voelen? Niet echt. Anders wordt het als Afrikanen zich solidair tonen met Nederlandse ingezetenen die zich verzetten tegen uitzettingen en de schending van Europese mensenrechtenverdragen.

Eenzelfde benadering moet worden gekozen als het gaat om homohaat in Afrika. Niet ons opgestoken vingertje en onze morele verontwaardiging moeten de grondslag vormen voor het Nederlandse beleid maar juist de verbondenheid met Afrikaanse activisten en groepen die opkomen voor gelijke rechten. Het is niet in hun belang als vertegenwoordigers van Nederland in internationale organen en ontmoetingen voeding geven aan het misverstand dat een vrije seksuele orientatie een westerse waarde vertegenwoordigt.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Vorige Volgende