In de tweede helft van de twintigste eeuw ging de Worstenophanger zelf ook vlees eten, dagelijks wel te verstaan. Dit is tegenwoordig zo normaal dat de toegang tot 'iedere dag een lapje vlees op het bord' bijna als grondrecht gezien wordt. Dankzij de groene revolutie in de landbouw in de jaren '50 en '60 kwam er eind aan de voedselschaarste in de wereld en werd de weg geopend voor grootschalige vleesproductie. In het Westen genoot men van de full monty: goedkoop brood en goedkoop vlees. In Azië bleven ze (eindelijk) in leven met hun kommetje rijst. Maar alles zal veranderen nu de Aziatische Worstenophanger zelf ook vlees wil eten, de Westerling zal moeten inschikken. De tijd van goedkoop voedsel is voorbij (Economist). Afgelopen jaar is de prijs voor granen en maïs op de wereldmarkt naar recordhoogte gestegen. Vallen de landbouwopbrengsten soms tegen? Nee. Dit jaar zal er een recordoogst van 1,66 miljard ton aan granen worden binnengehaald. Kaapt de biofuel industrie soms al subtantiële hoeveelheden van deze oogst in? Nee nog niet. Het komt door de snelle toename van vleeseters op deze planeet. De nieuwe vleeseters leven in de opkomende economieën als: China, India en Brazilië. In 1985 at de gemiddelde Chinees per jaar 20 kg vlees tegenwoordig is dat meer dan 50 kg, nog even ze eten evenveel als Nederlanders: 85kg. Er zijn twee belangrijke 'wetten' die de mondiale vraag naar voedsel (mede)bepalen. Meer mensen: meer graanconsumptie. Meer welvaart: meer vleesconsumptie.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Mooi is het leven van een expat. Geboren en getogen in het ene land, daarna aan het werk in een andere cultuur. Integreren doen we een beetje, maar helemaal opgaan in het gastland is er vaak niet bij. Na een lang dag (goed betaald, geen bijstand) zwoegen om cultuurverschilletjes op het werk te overbruggen is er (vaak) tijd om een biertje te drinken. Om de dagelijkse zorgen te vergeten doen we dat natuurlijk graag met andere expats, veelal mensen met bijzondere verhalen die ook de irrationele keuze hebben gemaakt om huis en haard te verlaten. Gegarandeerd urenlang praten over de wetgeving en werkcultuur van het gastland, internationale politiek en, onder de Hollanders, natuurlijk de “Stand van het Land”. Voor de argeloze toerist, die even aangewipt op een reis van iets van drie weken, lijken we vaak onbegrijpelijk asociaal, totaal onaangepast en cultureel compleet onverschillig. Voor de expat is het meer een uitlaatklep voor de onoverbrugbare frustraties over cultuurverschillen, vraagbaak voor tips en het feest der herkenning. Mensen dus die IRL wel dagelijks tien uur enkel door de lokalen wordt omringd, lokalen die het eigen land nimmer verlaten hebben en voor wie het belangrijkste deel van een krant de roddelrubriek is. Maar goed, de “Stand van Nederland”.
Constante bron van zwartgallige humor is natuurlijk de wet- en regelgeving in Nederland. Gisteren weer, Nu.nl meldt dat de Raad van State uitspraak heeft gedaan. Slijter Dirck III moet “hangen” voor 1800 Euro omdat deze drank verkocht aan iemand die het had mogen kopen, maar van wie niet duidelijk vaststond dat er ooit naar zijn ID-kaart was gevraagd… Maar goed, het staat in de Drank- en Horecawet (art. 20 sub 4) dus is het goed. Na een beetje pluizen zie je daar ook nog wel andere interessante dingen staan. Zou bijvoorbeeld een 20-jarige vrouw (volledige voogdij, stemrecht, rijbewijs, 3-jarig HBO-diploma, etc.) met een kind van tien maanden samen een flesje bier mogen kopen bij de slijter? Nee, natuurlijk niet (art. 20 sub 3)! Jonger dan zestien mag een slijter je pas binnenlaten onder begeleiding van een 21-jarige. Kind buiten goed vastbinden aan het fietsenrek graag, alleen thuislaten of gewoon samen in de kroeg gaan zuipen. Kijken wat de kinderbescherming daar van vindt. Voor een goede Catch 22 (of)is in Nederland blijkbaar geen oorlog meer nodig.
Grote vrees is er voor de aanval op Iran door de Verenigde Staten of Israël. De vergaande destabilisatie van de regio zou internationaal enorme economische schade opleveren. Zo legt Iran in geval van een aanval de Straat van Hormoes stil, waar vrijwel alle olie-export uit het Midden-Oosten doorheen stroomt. Die vrees is echter van de tafel geveegd dankzij de Saoedi’s.
We in Saudi try to keep spare oil capacity in case the US blows up another country and this keeps the global economy from collapsing.” zo omschreef een hoogstaande Saoediër het in een mailconversatie die ik onder ogen kreeg. Het gaat om het Saudi Strategic Oil Storage programma. Een olie-opslag die ervoor zorgt dat wanneer de Saoedische olie-export via de Straat van Hormoes stilvalt, ze haar olie toch kwijt via de rode zee. De opslag is sinds 2003 in aanbouw en inmiddels volledig operationeel. Zij bevindt zich in de Saoedische bergen nabij de stad Abha in het zuidwesten van het land. Daar is een gigantische grot gevuld met olie (zie foto), die via pijpleidingen is verbonden met de olieproducerende regio in het oosten en de olie-opslag van de Saoedische havenstad Jiddah aan de rode zee. Het gevaar op een goede oude oliecrisis van weleer is hiermee drastisch ingeperkt. Het zal Iran niet meer lukken om 1/3 van de wereldwijde olie-export tijdelijk te stoppen.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
De Tweedekamerleden Ger Koopmans (CDA) en Paul de Krom (VVD) willen geen applausmachine van Rita Verdonk (ToN) zijn en gaan derhalve niet naar de een transport-bijeenkomst in Twente waar de aanvoerster van Trots op Nederland zal spreken (AD.nl). Daarin hebben Koopmans en de Krom groot gelijk, enwel hierom:
Op 14 december organiseert Petra Baarslag van European Transport region Twente (ETT) een bijeenkomst in Hengelo getiteld: De economische levensader met een dreigend infarct, met als hoofdact: Rita Verdonk. Rita is naast vreemdelingenbestrijdster namelijk ook opeens zelfbenoemd mobiliteitsdeskundige die de strijd aanbindt tegen de on-Hollandse files. Wat haar visie precies is dat is nog niet duidelijk. Een minpuntenrijbewijs voor moslims? Alleen een Nederlands paspoort verschaft nog toegang tot de snelweg? Afijn, misschien gewoon wel autobanen om trots op te zijn?
Maar hoe kom je als startend mobiliteitsdeskundige aan de bak? With a little help of the Old Girls Network uiteraard… ..En dan hebben we het natuurlijk wel over dat specifieke periferie netwerkje van geborneerde marge-politica’s waar Rita inmiddels zelf ook toe behoort. Organisatreuse Petra Baarslag stapte immers als raadslid op 4 juli 2007 uit de VVD-fractie van de gemeente Hardenberg, Twente.
En Petra is net als Rita een tikkie miskend. Zo werd ze voorgedragen als voorzitter van de Kamer van Koophandel in Zwolle. Maar daar stak werkgeversorganisatie VNO-NCW een stokje voor. Seksisme van het mannenbolwerk VNO-NCW werd er gefluisterd (zie: pdf) of was er meer aan de hand?
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.