Er wordt een wetsvoorstel voorbereid dat het bezoeken van een illegale prostituee strafbaar maakt, dat meldt Trouw vandaag. Hiermee wordt voor het eerst in de geschiedenis de verantwoordelijkheid voor een rechtvaardige samenleving doorgeschoven naar de consument, een unieke ontwikkeling. Vanaf dat moment zijn niet alleen bedrijven en werkgevers verantwoordelijk voor het naleven van wetten bij de productie en handel van goederen en diensten, maar ook de consument. Wie voortaan een dienst of product koopt dat niet in de haak is riskeert een arrestatie. Als dit wetsvoorstel van Guusje ter Horst (PvdA, Binnenlandse Zaken) en Ernst Hirsch Ballin (CDA, Justitie) straks wordt aangenomen schept dit een uniek precedent voor verduurzaming van de Nederlandse economie en een rechtvaardigere wereld. Wie namelijk de redeneertrant van dit wetsvoorstel extrapoleert naar de rest van de economie komt op opvallende mogelijkheden.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
De meesten van u kennen het boek Freakonomics uit 2005 nog wel. Steven Levitt en Stephen Dubner gaven hierin antwoord op ongewone vragen als: is een zwembad in de tuin voor kinderen gevaarlijker dan een vuurwapen? Of, wat hebben schoolmeesters met sumo-worstelaars en de Ku Klux Klan met vastgoedmakelaars gemeen? Verfrissend en vermakelijk leesvoer dat de VPRO inspireerde tot het onderzoeksprogramma Jansen & Janssen waarin twee jonge honden public investigators (royaal geplugd door Sargasso) zich stortten op vergelijkbare vraagstukken.
Vol verwachting klopte ons hart toen het vervolg van Freakonomics werd aangekondigd: SuperFreakonomics: Global Cooling, Patriotic Prostitutes, and Why Suicide Bombers Should Buy Life Insurance. Maar al voor dat het boek afgelopen dinsdag uitkwam did the shit hit the fan…. De eerst nog zo ontwapenende Steven Levitt en Stephen Dubner hebben zich deze keer vergaloppeerd aan serieuze klimaatontkenning en flirten openlijk met megariskante geoengineeringsexperimenten (3x woordwaarde).
De Brits-Amerikaanse blogosfeer barst bijkans uit haar voegen van verontwaardiging. Econoom Paul Krugman distantieert zich van het omstreden hoofdstuk in SuperFreakonomics. Expertbloggers maken gehakt van iedere alinea en een enkele reaguurder kan er de lol nog wel van inzien: “Economists misrepresenting science while trying to provide climate solutions. Now that sounds like comedy… or not?”
Op Sargasso bieden we regelmatig ruimte voor gastbijdragen. Dit maal een stuk ingezonden door Nick, student economie & bedrijfseconomie, over de ontwikkelingen in Azië.
De meeste economen zijn het er wel over eens: over 50 jaar is de wereld niet meer zoals hij nu is. Het Westen is zijn mondiale heerschappij kwijtgeraakt aan de nieuwe grootmacht China en, in mindere mate, India. Na een dipje van 150 jaar wordt China weer wat het voor die tijd altijd was: de grootste economie ter wereld. Of toch niet?
In de jaren ’60 van de 20e eeuw ontstonden er grote economische discussies in de Verenigde Staten. Veertig procent van de Amerikaanse economen had serieuze bedenkingen bij de superioriteit van het kapitalistische systeem. De grote concurrent van die tijd, de communistische Sovjet-Unie, liet al jaren achtereen stabiele, hoge economische groeicijfers zien. Crisis of niet: zelfs in de rumoerige jaren ’30 bleef de Sovjet trein onverhinderd door denderen. Elk jaar weer 6% groei; een dieseltrein was het. De Russen liepen ook nog eens tien jaar voor met de ruimtevaart technologie: eerst ging het hondje Laika de ruimte in, daarin Youri Gagarin. John F. Kennedy beloofde voor het einde van het decennium nog een man op de maan te zetten. Voor de zekerheid werden er vooraf alvast opnames gemaakt in de Hollywood-studio’s.
De trein uit het oosten bleef nog even door denderen, maar zwakte op een gegeven moment in snelheid af en niet veel later ontspoorde hij zelfs. Hoe kon dit? Decennia lang werkte het systeem toch prima? Waarom zou de Sovjet-Unie de VS nu opeens niet meer bij kunnen benen in hun wapenwedloop?
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.