Trump scheldt, is onbeleefd en schept op over zijn rijkdom. Ik heb dat Berlusconi ook zien doen. Hoe kinderachtiger, slechter, onbeschofter die was, hoe meer stemmen hij kreeg. [..] En ik kan er niets aan doen, maar ik moet ook ontzettend om hem lachen. Als ik in Amerika zou wonen, zou het me moeite kosten verstandig en redelijk te stemmen schreef Theodor Holman gisteren. Als ik in Amerika woonde, zou ik mijn uiterste best doen iedereen te weerhouden van een stem op Trump. De man is een olifant in de porseleinkast: links en rechts moedwillig dorpen vertrappelend, mensen ondersteboven lopend, schel zijn eigen lof trompetterend.
Donald Trump werd lang niet echt serieus genomen, maar nu begint de pers toch echt met een offensief. Waarom?
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Omdat ik met een schuin oog de Amerikaanse media volg, pik ik iets mee van de Amerikaanse voorverkiezingen. Democraten en Republikeinen moeten een kandidaat kiezen en de gegadigden zijn zich nu reeds behoorlijk aan het warmdraaien.
Beide kampen worden belaagd door populisten. In het Democratische kamp begint de status quo zich inmiddels zorgen te maken dat hun gedoodverfde winnaar, Hillary Clinton, wel eens last zou kunnen krijgen van Bernie Sanders, die volle zalen trekt, en in de staat Iowa veel meer democratische kiezers weet te bekoren dan het Hillary-kamp lief is.
De gevestigde orde begint zich toch een beetje zorgen te maken: ‘Waarom hoor ik niemand van de pers zeggen dat Sanders een socialist is?!’, sneerde Claire McCaskill onlangs in het programma Morning Joe. Op de vraag met welke drie programmapunten van Sanders ze het precies oneens was, had ze uiteraard geen antwoord.
Probleem is bovendien, Sanders mag dan buiten de mainstream van Washington en de media liggen, zijn standpunten en linkse populisme komen behoorlijk overeen met hoe veel Amerikanen denken.
Het Republikeinse kamp is al helemaal een zooitje.
Trump
De kandidaat die nu vooroploopt is het saaie broertje van George W. Bush, Jeb, gevolgd door een rataille van christelijke fundamentalisten, mafketels en verbloemde blanke supremacisten, stuk voor stuk onderhorig aan hun rijke donors. Deze paljassen en grijze muizen worden echter allemaal overschaduwd door ongeleid projectiel Donald Trump. In tegenstelling tot de dog whistle politicians waar de Republikeinse partij uit bestaat, ziet Trump er geen been in om full retard te gaan. En dat slaat enorm aan bij de Republikeinse kiezer.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
In the short time since Trump declared his candidacy, he has performed a public service by exposing, however crudely and at times inadvertently, the posturings of both the Republicans and the Democrats and the foolishness and obsolescence of much of the political culture they share. He is, as many say, making a mockery of the entire political process with his bull-in-a-china-shop antics. But the mockery in this case may be overdue, highly warranted, and ultimately a spur to reform rather than the crime against civic order that has scandalized those who see him, in the words of the former George W. Bush speechwriter Michael Gerson, as “dangerous to democracy.”
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
In the current campaign, Trump is behaving like a professional wrestler while Trump’s opponents are conducting the race like a boxing match. As the rest of the field measures up their next jab, Trump decks them over the head with a metal chair.
The rest of the Republican field is concerned with the rules and constructing a strategy that, under those rules, will lead to the nomination. But Trump isn’t concerned with those things. Instead, Trump is focused on each moment and arising the maximum amount of passion in that moment. His supporters love it.
The key to generating passion, Barthes notes, is to position yourself to deliver justice against evil forces by whatever means necessary. “Wrestlers know very well how to play up to the capacity for indignation of the public by presenting the very limit of the concept of Justice,” Barthes writes.
Trump knows how to define his opponent — China, “illegals,” hedge fund managers — and pledges to go after them with unbridled aggression. If, in making his case, he crosses over a line or two, all the better.
Eén reden waarom Donald Trump – die overigens dezelfde politieke ruimte, namelijk economisch links én nationalistisch/autoritair, heeft ontdekt als onze eigen PVV – het momenteel goed doet onder het Republikeinse electoraat in de VS is dat hij er een handje van heeft af te geven op ‘political correctness’.
De opkomst van Trump is dan ook eigenlijk te wijten aan de alles doordringende, verstikkende politieke correctheid van ‘links’ van de afgelopen jaren, menen sommige Amerikaanse conservatieven die The Donald liever kwijt dan rijk zijn:
Donald Trump doet het ontzagwekkend goed in de peilingen voor de Republikeinse voorverkiezingen, en dat zegt een hoop over de achterban van die partij.
Sam Seder maakt zich hier al een tijdje vrolijk over, vooral omdat het media-establishment maar niet wil onderkennen dat Trump politiek zo succesvol is omdat hij alles belichaamt wat de Republikeinse partij al decennia aan waarden uitdraagt.
The reason why Trump is doing so well in the Republican Party is because the conservative soul lusts after the notion of hierarchy.
And the Republican Party has taught them that the one hierarchy that really counts in our society is money.
If you are poor, you lack morality and drive and just general goodness. And if you are rich, that is an indication of how good a person you are, how you have all the traits that are admirable.
So when these chumps get on stage with a billionaire, who trumpets his billion-plus-dollars, they’re always going to lose.
Zie ook dit clipje van Bloomberg Business met een panel van Trump-aanhangers. “Hij zegt waar het op staat!”; “Hij komt met no-nonsense oplossingen!”; “Hij ademt succes!”
Ik zou nu kunnen mopperen over het percentage volstrekte randdebielen dat het electoraat uitmaakt, maar ik denk dat de journalist en satiricus H.L. Mencken het destijds beter gezegd heeft.
Die vent zegt wat hij denkt en doet. En dat geeft intrigerende inkijkjes in hoe “democratisch” Amerika nou eigenlijk is. Vooral dit stuk:
It was a somewhat awkward process for Trump, who has long courted the Clintons and donated to the former secretary of state’s Senate campaign fund.
“I was a businessman. I give to everybody. When they call, I give,” Trump explained, summing up Washington’s corrupt political system in a few pithy statements. “When I need something from them two years later, three years later, I call them, they are there for me.”
Asked what, precisely, he got in return for his donation to the former first lady, Trump replied with trademark candour. “With Hillary Clinton, I said be at my wedding, and she came to my wedding.”
]
]
]
Zegt onder meer een muur tussen de VS en Mexico te zullen bouwen.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
