Buitenlands beleid: It’s the economy, stupid!

In een nieuwe serie behandelt Sargasso enkele thema’s die in het regeerakkoord zouden moeten staan. In dit deel: buitenlands beleid, uiteraard een vast onderdeel van het regeerakkoord. In crisistijd verdwijnen vrede, veiligheid en mensenrechten wat naar de achtergrond. It's the economy, stupid! VVD en PvdA zijn er naar verluidt bijna uit. Rutte en Samsom willen over een week of drie de start maken met Rutte II. De verwachting is dat de plannen volgende week voor doorrekening naar het CPB kunnen. Ook dit kabinet komt weer voor forse bezuinigingen te staan, zo’n vijftien miljard euro in totaal. In tijden van economische crisis is het vizier doorgaans gericht op het oplossen van binnenlandse problemen: werkloosheid, oplopende zorgkosten, huizenmarkt, pensioenen, etcetera. Nederland is nog steeds een welvarend land, maar er zijn forse problemen. Dat is wat ‘de burger’ bezig houdt. Dan is Syrië toch ver van het bed, evenals politieagenten in Kunduz.

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Europa zal meer in Defensie moeten investeren

Tomas Valasek denkt dat de Verenigde Staten zijn overzeese militaire capaciteit flink zal afbouwen in de komende jaren. Dat betekent dat Europese landen de haast automatische bezuinigingen op Defensie moeten stopzetten en zelfs extra geld ervoor moeten reserveren.

For decades, European countries cut defence budgets with little worry. The United States kept enough troops on the continent to deter all potential enemies, almost irrespective of how small European militaries became. But the US contingent has been steadily shrinking, and the pace of this downsizing now seems certain to accelerate because of the economic crisis. The Europeans should be worried – yet they will probably respond by hastening their own defence cuts.

The July 31st agreement under which US Congress increased the ceiling for national debt cuts defence spending by $350 billion over the next ten years, White House calculations say. However, the deal also calls for a joint committee of six Democrats and six Republicans to find ways to decrease the deficit by another $1.5 trillion. The lion’s share of those reductions is certain to come in the form of expenditure cuts (as opposed to tax increases). And these further cuts – even if spread across government departments – will include significant reductions in the Pentagon budget, beyond the $350 billion that it is already scheduled to lose. Military spending now consumes more than 20 per cent of the total federal budget (for comparison, in the UK the figure is 6 per cent). Assuming that the joint committee makes roughly proportional cuts among government departments, the Pentagon will lose another $250 billion; this would put total reductions in military spending at $600 billion over ten years.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Trias errorum

De trias politica is een drietal machten in de staat dat elkaar in evenwicht houdt: de wetgevende macht (in Nederland de Eerste en Tweede Kamer), de uitvoerende macht (de regering) en de rechterlijke macht. Van minister Hillen werd een uitspraak gepubliceerd waarmee hij onduidelijkheid veroorzaakt over zijn plaats in de trias politica. Volgens nu.nl zegt hij vandaag in een interview met De Telegraaf:

“Er zijn (met de bezuinigingen op het leger, BB) geen grote problemen en we gaan nu de tweede ronde in, van ingrepen in kazernes en materieel. Dat gaat om vertrouwen van de krijgsmacht en dat is veel belangrijker dan het vertrouwen van Den Haag.”

Hillens behoefte aan vertrouwen is blijkbaar zo urgent, dat hij niet goed nadenkt en in dit korte citaat een drietal fouten maakt

Ten eerste: hij vindt het belangrijk dat het leger hem vertrouwt, maar omdat hij de baas is, is het juist belangrijk dat hij het leger vertrouwt. De regering is de uitvoerende macht en het leger is een van zijn instrumenten.

Op zijn beurt heeft de minister aan de Kamer verantwoording af te leggen. Die is de wetgevende macht en controleert de uitvoerende macht, de regering, waarvan de minister deel uitmaakt. De Kamer kan hem naar huis sturen. Het leger niet, althans niet in ons staatsbestel. Dus als de minister het vertrouwen van de Kamer niet heeft, kan hij dat maar beter zo gauw mogelijk zien te verdienen. Want dat is juist bij uitstek belangrijk voor hem. Dat is de tweede fout.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Waarschuwing voor de NAVO

[qvdd]

The blunt reality is that there will be dwindling appetite and patience in the U.S. Congress — and in the American body politic writ large — to expend increasingly precious funds on behalf of nations that are apparently unwilling to devote the necessary resources or make the necessary changes to be serious and capable partners in their own defense.

Robert Gates, de Amerikaanse minister van defensie waarschuwt de NAVO-lidstaten in ongewoon harde bewoordingen dat Amerika wel eens zou kunnen besluiten dat het bondgenootschap de investering niet meer waard is.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Alleen samenwerken niet genoeg voor Defensie EU

Een bijdrage van Tomas Valsek, director of foreign policy and defence at the Centre for European Reform.

How do you do more with less? The EU defence ministers agreed last week that the way to limit the impact of the economic crisis on their defence budgets lies in more co-operation. In a joint statement, they called for more military ‘pooling and sharing’: joint development and procurement of weapons, and partial integration of European militaries. EU member-states have trialled such ideas before but with limited success. Deep co-operation remains highly sensitive: governments are reluctant to build joint units because this may require them to share decisions on how and when to use them. The ministers’ conclusions are correspondingly cautious: they call for a “structured” and “long-term” approach while offering few specific guidelines. It need not be this way: past pooling and sharing attempts offer plenty of lessons on what makes military collaboration successful.
In a recent CER report,’Surviving austerity: The case for a new approach to EU military collaboration‘, May 2011, I suggested ways for European countries to avoid past mistakes. Partial military integration works best when participating countries have similar strategic cultures, a high level of mutual trust, comparable attitudes to defence industry, and relatively low corruption in defence procurement. It also helps if countries are roughly similar in size, and serious about defence matters: that is, they are willing to use their armed forces and keen to maintain their ability to fight for future contingencies.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Vorige Volgende