Weg met God, leve de vrijzinnigheid

Vorige week werd een lezing van de Nederlandse schrijver Benno Barnard in Antwerpen verstoord. Vandaag staat in de Volkskrant een beknopte versie van deze lezing en dinsdag op zijn eigen blog de door hemzelf geselecteerde fragmenten. Een integrale versie van de tekst kon ik helaas niet vinden, maar ook deze fragmenten leveren genoeg stof tot discussie. Ik vind, als niet-gelovige, dat hij de plank zorgvuldig misslaat. Voordat ik verder ga wil ik opmerken dat het verstoren van zijn lezing niet door de beugel kan. De discussie is al geweest, maar zeker en juist in het academische discours moet je vrij kunnen zijn je mening te uiten. Bovendien was Barnard juist blij met de verstoring omdat ‘ze hebben bewezen dat mijn kritiek op de islam terecht is’, dus ook in die zin bewijzen de ‘radicale moslims’ (let op het onderscheid met ‘de islam’) zichzelf geen dienst. Maar wat zegt hij nu in zijn lezing? In de Volkskrant is als titel gekozen ‘Ook zonder God zijn we christelijk’ en op zijn eigen blog heeft hij aangehouden ‘Leve God, weg met Allah’. Een titel die de Volkskrant-redactie klaarblijkelijk enigszins aanstootgevend vond? Ik vind beide titels aanstootgevend, maar persoonlijk de eerste meer. Kennelijk ben ook ik christelijk volgens Barnard. Hij kan me wat eerlijk gezegd.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Seks en religie raadsel: wie is het radicaalst?

Goedemiddag deze vrijdagmiddag… hier uw gemarginaliseerde margeblogger Drs Boobelino de Soto! Seks en religie: a joy forever… zo bleek onlangs weer in Den Bosch. Kent u dat raadsel? “Op een onbewoond eiland zitten een katholiek, een boeddhist, een jood en een moslim zich stierlijk te vervelen. Om de verveling te verdrijven stelt een van hen ‘homoseksuele groepsmasturbatie’ voor. Wie kan dat geweest zijn?” Het antwoord vindt u als u op de blokjes klikt. Nog een fijne middag deze vrijdagmiddag.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De seksualisering van het Christendom

lhomosapiensDertien procent van u heeft het gehad met de discussie over ‘seksualisering van de samenleving’, dat is goed voor een tweede plaats in de poll over de meest gehate maatschappelijke debatten. Begrijpelijk, uw marginale margeblogger Drs Boobelino de Soto heeft ook nooit iets begrepen van al die drukte om een beetje (meer) seks. Maar de ‘seksualisering van het Christendom’ is natuurlijk wel wat anders! Dat is een boeiende ontwikkeling: history is written as we speak. De laatste tijd wordt namelijk duidelijk dat het Christendom seksualiteit omarmt om te overleven in de 21ste eeuw. Net zoals dat het Christendom ooit geruisloos -maar ozo strategisch- Germaanse rituelen omarmde denk aan: het Lichtfeest met Kerstmis en het Lentefeest met de Paasboom, zo sluipend -maar des te doeltreffend- verloopt nu ook de seksualisering van het Christendom.

Wilde Germanen pacificeerde je destijds met het opnemen van hun heidense feesten. De wilde Generaties X, Y, Z van anno 2009 pacificeer je met het opnemen van hun favoriete vrijetijdsbesteding: seks.

Dat is (weer eens) verrekte slim van die christenen! Want waar je vroeger de kerk met wat seks nog flink op de kast kon krijgen propageert ze het nu zelf?! In Polen publiceert een katholieke priester een seksgids voor een pikant en fantasierijk liefdesleven?! Bijbelstudie inspireert vrome christelijke dames tegenwoordig om hun man voor te stellen om een héél jaar lang iedere dag van bil te gaan (met haar wel te verstaan)?! Het kijkcijferkanon van de Evangelische Omroep is een gespierd lustobject die zich op erotische wijze laat fotograferen voor de homo-editie van een vrouwenglossy?! En datzelfde lustobject maakt een tv-programma dat ondanks de titel “Veertig Dagen Zonder Seks” alleen maar over seks gaat?! Seks… seks… seks… bel 0800-KERK (1,20 euro/pm)

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Islamitische scholen

“Er is geen enkele reden om dat recht ook aan andere scholen zoals islamitische te gunnen.”

Frits Bolkestein vindt dat de vrijheid van onderwijs door de jaren van schoolstrijd hoort bij de Nederlandse samenleving. Maar dan alleen voor christelijke scholen.

Met dit standpunt haalt hij de PVV rechts in, want zelfs die stelt slechts een moratorium van 5 jaar voor op moslimscholen in Nederland.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Vorige Volgende