christen-democraten Archives

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Links en Rechts: ChristenUnie en SGP

13 juni 2011 , 16:25 , door Simon Otjes

Het lijkt een beetje een curiosum voor seculieren: de breuk tussen de ChristenUnie en de SGP. Maar het is uitermate significant als je wil begrijpen wat de dominante tegenstellingen zijn in de Nederlandse politiek.

De eerste breuk vond plaats in het Europees Parlement. Sinds 1984 werkten de CU (en de partijen die daarin samengingen) en de SGP samen in een delegatie en een Euroskeptische Europese fractie. In 2009 namen de partijen deel aan de verkiezingen met een lijst, maar gingen ze hun gescheiden wegen. De “Christelijk-sociale” CU gingen samenwerken met de centrum-rechtse, Euroskeptische Britse Conservatieve Partij in de Europese Conservatieve en Hervormers. En de SGP ging samenwerken met de populistisch rechtse Deense Volkspartij, Italiaanse Lega Nord en Ware Finnen. Onder de breuk lag echter grotere problemen, zoals de samenwerking van de CU in het centrum-linkse kabinet Balkenende-IV en de grotere rol voor vrouwen in de CU. De verkiezing van de Eerste Kamer versterkte de breuk. De derde CU-kandidaat (Simone Kennedy) wachtte tevergeefs op stemmen vanuit de SGP. De jarenlange samenwerking van de CU en de SGP in de Eerste Kamer door lijstverbindingen en gezamenlijke woordvoerdschappen kwam daarmee tot een einde.

De reden voor de breuk is natuurlijk de relatie met het kabinet. De ChristenUnie behoort tot de oppositie, terwijl de SGP een gedogende rol ten opzichte van het kabinet heeft. Hierbij komen nog eens de posities van CU en de SGP over de drie I’s die de politieke agenda beheersen: integratie, Islam en immigratie. De SGP ziet de Islam als een gevaar voor de Nederlandse cultuur, de ChristenUnie ziet de vrijheid van godsdienst als een belangrijke Nederlandse waarde. De SGP wil de Islam beperken, de CU wil ontspannen omgaan met verschillen. De SGP wil het lastiger maken voor migranten om naar Nederland toe te komen, de ChristenUnie wil de deur voor asielzoekers open houden. Maar ook op sociaal-economische onderwerpen (bezuinigingen, hervormingen) oriënteert de ChristenUnie zich op links en de SGP op rechts. Ook op een onderwerp als het milieu kiest de ChristenUnie voor ecologische duurzaamheid en de SGP voor economische groei.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

CDA Jongeren geven het slechte voorbeeld

20 oktober 2010 , 10:15 , door Arnoud

De toekomst van de christen-democratie in Nederland ligt binnenkort bij De Slegte. De vaste kiezers van het CDA zijn oud en sterven langzaam uit. Verder is het vooral een regionale plattelandspartij aan het worden, die zwaar leunt op kiezers uit Zeeland, Brabant en Limburg. De jongeren van het CDA – verenigd in het CDJA – zullen daar weinig aan kunnen doen. Afgaand op het persbericht op hun website over hun analyse van de verkiezingsnederlaag, hebben ze zelf ook geen flauw idee hoe het beter moet.

Het CDJA constateert dat de discussies in de verkiezingsstrijd zich voornamelijk hebben gericht op materiële onderwerpen. Het CDA ging er te veel van uit dat mensen stemmen met hun portemonnee. Ja, en? De verkiezingsuitslag van de VVD wijst uit dat materiële onderwerpen nog steeds goed scoren. “De CDA campagne was kleurloos” concluderen de CDA Jongeren en dat was te wijten aan het verzandden in vaagheid en onduidelijkheid. Daar hebben ze een punt. Maar waarom dan zoveel lof toezwaaien aan vertrekkend premier Jan-Peter Balkenende? Het CDJA heeft niet bepaald een scherpe neus voor kleurrijke politici.

Tenslotte: Het CDA nam niet duidelijke stelling op het gebied van mensvisie, burgerschap en morele waarden. De enige poging die het CDA daartoe in de afgelopen jaren heeft ondernomen is de ‘normen en waarden’ discussie, maar die is volgens voorzitter Schenderling blijven steken in ‘holle frasen’. Volgens mij was de stellingname wel duidelijk, maar zitten mensen in Nederland helemaal niet te wachten op ‘normen en waarden’. Bovendien: burgerschap veronderstelt dat je als partij het goede voorbeeld geeft door democratisch en transparant te zijn. Tja, dan moet je als CDJA juist spinmeister – en nieuwe minister van Defensie – Hans Hillen uitkiezen om je rapport in ontvangst te nemen. Tip: Misschien kunnen de CDA-jongeren nog zelf het goede voorbeeld geven door hun eigen rapport gratis en downloadbaar beschikbaar stellen, in plaats van het alleen te verkopen via Bol.com.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Fracties in het Europees Parlement: de EPP-ED

30 juni 2008 , 10:07 , door Eurocraat

Met minder dan een jaar te gaan tot de Europese verkiezingen besteedt GeenCommentaar aandacht aan de fracties in het Europees Parlement. Op welke Nederlandse partij u in juni 2009 stemt heeft immers ook invloed op de verhouding tussen fracties in het EP. Vandaag de eerste en grootste fractie: de EPP-ED.

De fractie European Peoples Party (Christian-Democrats) and European Democrats (EPP-ED) bevindt zich daar waar een christen-democraat zich het beste thuis voelt: in het centrum van de macht. Met 288 van 785 leden (36,7%) is het met afstand de grootse fractie in het parlement. Bovendien is het de enige fractie met delegaties uit alle 27 lidstaten van de EU. Als machtspartij voert de EPP-ED een conservatief-federalistische koers. Met andere woorden, de EPP-ED voelt zich thuis in de EU zoals die nu bestaat en wil sommige dingen behouden (denk aan het Europees landbouwbeleid) en op andere zaken vooral stapsgewijze verdere Europese integratie.

Samenstelling
De bulk van de EPP-ED bestaat uit nationale partijen die lid zijn van de European Peoples Party, de Europese christen-democratische partij. De EPP heeft onder haar leden bijvoorbeeld het Nederlandse CDA, de Duitse CDU en CSU en ook, controversieler, Berlusconi’s Forza Italia. Daarnaast is er nog het ED-deel van de EPP-ED. De European Democrats zijn een kleine losse groep waarvan de grootste de Britse en Tsjechische Conservatieven zijn. Deze partijen zijn minder federalistisch ingesteld dan hun christen-democratische fractiegenoten en stemmen dan ook geregeld anders. De EPP-leden hebben doorgaans een redelijke fractiediscipline: behalve als het om specifieke nationale belangen gaat volgen de delegaties doorgaans de fractielijn.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

Mededeling

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

Mededeling

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.