11 oktober 2010: het CDA stopt met bestaan
11 oktober 1980, nu dertig jaar geleden, ontstond (officieel) uit de bestaande samenwerking tussen CHU, KVP en ARP het CDA. Dat was logisch en begrijpelijk in die tijd.
Maar sinds enige jaren is de vanzelfsprekenheid van het CDA niet meer zo evident. Er ontstaan duidelijk twee vleugels binnen de partij. De meer conservatieve vleugel dicht op de dogmatische christelijke grondslag en met een zelf toegekend zogenaamd “realisme” en de progressieve vleugel die meer leunt op de medemenselijke kant van de Bijbel.
Het van buiten niet goed zichtbare debat binnen de CDA indertijd over het generaal pardon liet die komende scheiding al duidelijk zien. Veel CDA’ers buiten de partijtop waren duidelijk voor dit generaal pardon juist vanuit het menselijk oogpunt. Dit waren dan ook de CDA’ers in het veld die de gevolgen van het kromme illegalen beleid dagelijks meemaakten. De afstandelijke bestuurders en de biblebelters drukte indertijd deze “revolte” de kop in met vooral economische en politieke motieven.
Nu het CDA lijkt te gaan samenwerken met de PVV gaat de bestaande stammenstrijd op de spits gedreven worden. De progressieve, menselijke CDA’ers zullen het nooit acceptabel vinden dat er een associatie komt met een partij die in hun ogen kiest voor discriminatie en diskwalificatie van een specifieke groep mensen. En wanneer zelfs grondleggers van het huidige CDA als Lubbers in het openbaar hun bezwaren beginnen te uiten en de “realisten” zoals Verhagen alleen maar hardnekkiger vasthouden aan de gemaakte keuzes, kan een grote confrontatie niet uitblijven.
