Wat wil je met zo'n innemende persoonlijkheid, die geen spoor van arrogantie vertoont en die als Groenlinkser zo heerlijk dicht bij het volk staat. Zo'n man zet je niet zomaar op straat, ook al laat hij een spoor van flaters en debacles na. Dan zet je als Provinciale Staten de politieke mores opzij en dan geef je zo'n CdK - met een aangeboren hoog knuffelgehalte - nóg maar een kans.
Goed; dat met die IJsselmeerziekenhuizen (technish failliet als gevolg van wanbeheer) en zijn rol als voorzitter van de raad van bestuur, was kantje boord. En inderdaad, hij had een dikke vinger in de Landsbanki-pap en het miljoenenverlies voor de provincie Noord-Holland. Maar: "Ik was niet slim genoeg. Een beetje dom, zou Máxima zeggen". Is dat niet schattig, zo'n volwassen man die door het slijk gaat om het pluche te redden? Die vrijwel al zijn bijbaantjes nu opgeeft en bovendien ruimhartig alle politieke portefeuilles als CdK in de aanbieding doet?
Bram Peper noemde het vanochtend op de radio 'onbegrijpelijk" dat een CdK, "die al zijn gezag heeft verloren en die nu aangeschoten wild is, toch gewoon blijft zitten." Ach, dat is kinnesinne van een man, die zijn ministerschap op Binnenlandse Zaken moest opgeven vanwege een bonnetjes-affaire van een paar duizend euro. Als er wat mismanagement en een schamele 80 miljoen euro verlies aan je blazoen kleeft, dan is dat bepaald nog geen reden om je koffers te pakken ten provinciehuize. Zo'n knuffelcommissaris hóórt nu eenmaal op het pluche.