BN’ers in de bak

Omdat iedere lezer van de krant van wakker Nederland weet dat de Nederlandse gevangenissen vakantieparadijzen zijn én reality-soaps gebaseerd op vakantielanden (Oh Oh Cherso) en/of Bekende Nederlanders heel populair zijn bij dezen een bescheiden voorstel voor een nieuwe reality-serie: BN'ers in de bak. Het concept is eenvoudig: we laten een aantal Bekende Nederlanders op individuele wijze een tijdje in een gevangenis zitten. De enige regel is dat ze afgezien van de extra camera-aandacht onder exact hetzelfde regime leven als de overige gevangenen. Dus inclusief de visitatie bij aankomst. Geer en Goor die zelf hun billen uit elkaar moeten houden bij de inspectie of zij geen contrabande in hun achterste binnensmokkelen. Geen mobiele telefoons, geen internet. Televisie kijken kan alleen op een televisie die gehuurd kan worden van geld dat verdiend wordt met het werken in de gevangenis voor iets van een Euro per uur. En niet meer dan één BN'er per afdeling, zodat het enige contact met echte gevangenen is. Nick en Simon die van elkaar gescheiden theezakjes om zitten te pakken. Patty Brard die haarspeldjes op kartonnetjes prikt.

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

Volentekriebels | Eerste plaatje

COLUMN - Omdat matige tijdschriften nou eenmaal gevuld moeten worden, hebben ze vaak zo’n rubriek waarin een BN’er een aantal standaardvragen krijgt voorgeschoteld die bedacht zijn door de goudvis van de redactiestagiaire of iemand met gelijke kwaliteiten. Dat was althans tot tien jaar geleden zo. Toen ben ik gestopt met het lezen van matige tijdschriften, omdat ze zo matig waren. Sindsdien ben ik een gelukkig mens.

Een vraag die vaak gesteld werd, was: wat was het eerste plaatje dat je kocht? De BN’er loog dan en noemde een heel tof singletje, omdat hij dacht dat dat goed was voor zijn imago. Tevergeefs natuurlijk. Als je je laat je gebruiken voor zo’n opvulrubriek in een matig tijdschrift, dan kan geen single je imago meer redden.

Omdat ik gestopt ben met matige tijdschriften weet ik het niet zeker, maar ik vermoed dat ze nog steeds van die stompzinnige rubrieken hebben. De vraag naar het eerste singletje is echter irrelevant geworden. Immers, een BN’er van 22 (zo oud zijn BN’ers in dat soort tijdschriften altijd) heeft nog nooit een single gekocht.

Toen ik zestien was, luisterde ik altijd naar Osdorp Posse, waarbij ‘altijd’ letterlijk genomen mag worden. Niet alleen omdat ik ze ontzettend goed vond, maar vooral omdat ik bijna geen andere cd’s had. Die schaarste had wel wat. Zelfs na honderd luisterbeurten hoorde ik nog geluidseffectjes of woordspelingen die me niet eerder waren opgevallen. Ik haalde het maximale uit de plaat.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

het Saillant | BN’ers politiek neutraal?

SaillantLOGO“De politieke onthouding van BN’ers is wellicht een teken van intellectuele impotentie of sociale verwijdering. De echte tweedeling van de maatschappij zit ‘m erin dat BN’ers zich niet sociaal betrokken voelen”.

Een stelling die caprio (ex-Sargasso) met een linktip meestuurde. Het getipte artikel gaat over de beroemde Filipijnse bokser Manny Pacquiao die onlangs het Huis van Afgevaardigden betrad. Pacquiao is een held van het volk die dertig jaar geleden in de sloppen werd geboren maar die nu rijk en beroemd als gekozen vertegenwoordiger zich gaat inzetten voor het bestuur van zijn land.

In Nederland zijn weinig tot geen geslaagde voorbeelden van ‘helden van het volk’ danwel andere Bekende Nederlanders (BN’ers) die de politiek ingaan. Intellectuele impotentie is bij sommigen hier zeker een plausibele verklaring. Sociale verwijdering treedt, zodra men zich nestelt aan de Brink van Blaricum, zeer waarschijnlijk ook op. Toch zijn er wel BN’ers die een poging waagden: Peter R. de Vries en Emile Ratelband, maar zij strandden voortijdig. Hierdoor blijft volgens caprio de Haagse politiek voor de burger een afstandelijke technocratische bedoeling.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

StB trekt aan d’r uiers: Melkfeeks

Hieronder volgt een gastbijdrage van StB die met wederzijds welbevinden is overgenomen van PropriaCures

De ideale schoondochter wordt met uitsterven bedreigd. Chantal Janzen bleek een gemeen secreet, Natasje Froger gaat van deur tot deur om bijstandstrekkers energie tegen oliecrisisprijzen te verkopen en de negerimitaties van Wendy van Dijk beginnen na de eerste kennismaking al te vervelen, waarschijnlijk eerder als je vader Winston Bogarde is. Het wordt dringen voor de moeders van Nederland, want eigenlijk is er maar één echte kandidaat die nog niet ontmaskerd is: Yvon Jaspers.

Het zet je aan het denken wat er precies verwacht wordt van zo’n ideale schoondochter. Als zoon ga je voor het hoogst haalbare: een mooi meisje, lief, eerlijk, tieten als overrijpe zeppelins en vooral geen moeilijke eter. Hoe anders is dit voor de moeder. Die wil een meisje dat geen concurrentie is. Iemand die hem koestert en bemoedert, maar altijd nummer twee blijft. Een overblijfmoeder, bij wie de verleiding al snel plaats maakt voor gezelligheid. De ideale schoondochter is dus bij voorkeur iemand met een volkomen gebrek aan persoonlijkheid. Yvon Jaspers voldoet ruimschoots aan deze norm.
Ze maakt furore met haar imago als provinciemeisje, maar woont tegen de grachtengordel aan. Ze is niet noemenswaardig knap, maar ook niet hinderlijk lelijk. Het is een vrouw die het ongetwijfeld met iedereen kan vinden. Die, als je haar vraagt wie van Nick & Simon ze leuker vindt, zegt: ‘ik vind ze allebei even leuk.’ Haar grote gave bestaat eruit dat ze zo invoelend is. Een talent dat niet veel meer omhelst dan het vijfenveertig graden draaien van het hoofd tijdens het luisteren en dan om de zoveel seconden ijverig knikken. Yvon Jaspers bestaat bij de gratie dat ze voor niemand een bedreiging vormt.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Prems dubbele moraal

johnwilliamsZondagavond, Zomergasten. Ja, daarover is nu al veel gezegd aan de koffietafel, in het Facebook- en blog-universum. Maar mogen we dan toch even? Gast Prem Radhakishun deed in het slot van de televisie-uitzending een merkwaardige uitspraak: dat televisiepresentatoren op hun kwaliteiten moeten worden beoordeeld, niet op hun huidskleur. Volgens Prem komen te vaak ‘excuusallochtonen’ opdraven. Prem gebruikte de term ‘stereotypecasting’. Wat volgde: een korte compilatie van tv-programma’s met daarin de door Prem bewonderde, jawel, gekleurde presentatoren. Zoals Sylvana Simons (een fragment met Seki uit De Bus!) Gerda Havertong, Umberto Tan, John Williams en anderen.

Maar Prem, moeten we nu wel of niet deze mensen als ‘gekleurde’ presentatoren beschouwen? What’s the point? Dat kijkers van het RTL-programma Een dubbeltje op zijn kant John Williams niet moeten beschouwen als Swart Gevaar?

Prem stelde in Zomergasten dat presentatoren een soort voorbeeldfunctie hebben. Maar ik mag hopen vanwege ambities of talenten, niet vanwege hun huidskleur. Mij kan het niets schelen of een gekleurde Sylvana Simons een programma met Char presenteert; ik blijf het een rotprogramma vinden (en dat maakt me geen racist).

Prem zet, dankzij zijn getoonde compilatie de presentatoren neer als exoten. (Zelfs door blogger en columnist Bert Brussen werden de fragmenten ineens tot multiculturele programma’s (?) gedoopt. Onderhoudend en heel erg Prem. Dat mag, ook dát is Zomergasten. Ik begrijp de intentie, maar eh, ultrakorte fragmenten van De Bus of Studio Sport, wel even wat anders dan talkshow Massiv van Guilly Koster, nietwaar).

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Television rules the nation

televisionrulesthenationWat is er toch altijd veel kritiek op de publieke omroepen. Menigmaal galmt rond in de huiskamers van verontwaardigd Nederland: ‘En dat van mijn belastingcenten!’. Vaak heeft de omroepbaas dan zijn praatje klaar: dat programma’s een maatschappelijke functie hebben enzo. Van vijfkwartsmaat op North Sea Jazz tot interview met de decorsjouwer van Oerol: prima. Maar wat moeten we met de ontgroeningsgein van BNN met het programma Sterretje Gezocht? Spugen in elkaars gezicht, in beschonken toestand inparkeren, items maken over vaginale winderigheid, in badpak door de modder kruipen, strippen en poppers snuiven. Geef toe, we hebben netjes gewacht tot de serie bijna is afgelopen. Nu mogen de messen geslepen. Dit programma is de grootste wassen neus onder de talentenjachten.

Sterretje Gezocht zoekt, zoals dat modieus heet, de grenzen op. Voor wie het programma niet kent: meiden uit het hele land konden zich inschrijven om uiteindelijk het nieuwe gezicht van BNN te worden. De dames zullen ongetwijfeld contracten hebben ingezien en de voorwaarden hebben gelezen en echt heel goed met de achterban overlegd, en wij zullen alleen maar die vet gemonteerde items zien en niet de oprechte nazorg van de gehele crew, maar er stinkt iets aan dit programma. Het is de ultieme afzeik-tv, waarbij pas in de allerlaatste plaats wordt gekeken of iemand beschikt over mogelijk presentatie- of interviewtechnieken.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Reality, the making of | pt. 11: Schoon van binnen

dian11banner

Wat voorafging: Dian is meegevoerd door een securitymedewerker. Op een tafel in een felverlichte ruimte wordt zij door presentator Carlo aan een rectaal onderzoek onderworpen terwijl in een ruimte verderop een audiovisuele Armageddon losbreekt. Kandidaat Monica hangt naakt aan een groot RTL-logo dat aan een ketting hangt en naar beneden zakt. De tv-kok danst naakt in een décor van keukenblokken, stroboscopen en zaagmachines.

bannerlinksdian11Tientallen camera’s worden opgesteld in een cirkel om de tafel heen. Hun inzoomende lenzen zijn begerig als penissen, vijandig als pistolen en hongerig als monden. Ik had het niet kunnen bedenken, toen ik me opgaf voor de show. Kijkers kunnen vanuit elke hoek een blik werpen op mijn iele, bleke naakte lichaam. Carlo tikt met zijn vinger op mijn knie en zegt door de rondzingende microfoon: ‘Draai je es om, mop. Op je buik! Billetjes omhoog, jajaja, lieve mensen!’ Ruw draait een crewlid mijn lichaam om. Ik zie hoe Carlo links van me een beetje glijmiddel uit een tube knijpt en op zijn vinger smeert. De vinger gaat in de richting van mijn bilnaad. ‘We zullen zien hoe goed Cleanema werkt!’ roept Carlo. Dan weer de mechanische jingle van Cleanema door de speakers: ‘Cleanema, voor een ontlasting zonder kleurtjes en geurtjes!’

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

REALITY, the making of | pt. 10: Blut!

Wat voorafging: Dian is op verdieping 5 beland van haar appartementencomplex. De tv-kok en kandidaat Guy belagen haar in een Turks stoombad en vertellen dat de anarchie de macht van de media heeft overgenomen. Kandidaat Monica is naakt vastgebonden aan een reusachtig RTL-logo dat aan kettingen naar beneden wordt gelaten onder muzikale begeleiding van een Duitse mars. De tv-kok danst door de ruimte en lacht satanisch.dianbanner10

dian10langGekletter van metalen pannen en bestek in de ruimte. Ik voel dat pollepels en gardes langs mijn hoofd scheren. Een deel van een keukenblok wordt uit het niets door de crew de ruimte ingeschoven. De tv-kok slaat met een juslepel op een aspergepan, op de maat van de Duitse mars. het RTL-logo bungelt hoog boven de vloer, maar Monica lijkt niet bang. Guy schreeuwt en tiert in de draadloze microfoon: ‘SMS Guy naar 3131! SM! SS! SS! SM! SS! 666!’ De tv-kok steekt zijn hand in een zak meel die op het aluminium aanrecht is gelegd door een van de crewleden. Door de hitte van de stoom gaat het meel klonteren. Hij smeert zijn lichaam in met de wittige klei en breekt een ei op zijn hoofd. Crewleden staan om hem heen en brullen mee met de marsmuziek als waren ze millitairen die zich nog moesten bewijzen bij de sergeant. Dit loopt volledig uit de hand. Regisseurs blijken hoofdrolspelers, crewleden zijn onzichtbare slaven, ik voel me een figurant en waar zijn in godsnaam de kijkers? Kijkt er überhaupt iemand naar?

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

REALITY, the making of | pt. 09: Moord in de postcodeloterijshow en Duitse mars

Wat voorafging: Travis lijkt zijn rol als producent van zich afgeworpen te hebben en is als een tiran in de regiekamer tekeer gegaan terwijl de crew slechts kon toekijken. Op een beeldscherm was de act van Troy en Patricia te zien, waarbij kijkers middels het afsluiten van een persoonlijk krediet kans maakten op drie maanden ruilen met het leven van Troy en Patricia. Wat volgde was een onduidelijk beeld van een politicus bedekt met bloed.dianbanner09

‘Dat lijkt me geen act,’ zegt de gripper droog terwijl hij een dian09langkauwgumpje in zijn mond steekt. Travis zet zijn headset op en schreeuwt ‘Inzoomen’. Ik heb niet het idee dat hij het daadwerkelijk zegt tegen een cameraman; hij lijkt het in het luchtledige te doen. Misschien doet hij het als therapie. Een schakeltechnicus klikt een paar keer met zijn muis en haarscherp zien we een vlezige schotwond rond de slaap van een hoofd dat net zo goed van een pop had kunnen zijn. Ik vraag Travis op rustige toon of ik de regiekamer nou moet verlaten of dat ik moet blijven maar het enige wat Travis doet is zijn handen weer op het scherm leggen, alsof hij de wond en het warme bloed wil voelen. ‘Welk nummer kunnen de mensen sms-en?’ vraagt Travis aan de geluidsman.
‘Ik doe slechts geluid man, weet ik veel. Jij hebt het script zelf net aan stukken geslagen.’
Travis haalt diep adem en zegt met gezwollen en trillende stem: ‘Dian, verlaat de regiekamer. Guy belt je straks met een nieuwe weekopdracht.’
‘Gaat de talkshow met Paul dan helemaal niet meer door?’ vraag ik.
De vingers van Travis volgen de hard rode straaltjes bloed op het scherm. Het close-up beeld valt me wel wat zwaar op maag zo op de vroege ochtend, zeker met de walm van gepocheerde eieren in mijn appartement. ‘Doe wat ik zeg…’ zegt Travis zonder enige emotie. ‘Loop naar buiten, je moet een opdracht met Guy doen.’
Ik knik en verlaat de inpandige regiekamer. Bloedde de politicus nou? Was het nepbloed? Was het een pop? Ik ontvang een sms van Guy.

Volgende