De Familie Mosterd Draait Door

Menig talkshow heeft aandacht besteed aan Maria Mosterd die als jong meisje (nog jonger dan ze nu is) werd geronseld door een Loverboy. Paul Rosenmöller ontving Maria en haar moeder Lucie in zijn programma Spraakmakende Zaken . Knevel sprak ze in het Elfde Uur. De Wereld Draait Door ontving het koppel eveneens. Dochter schreef een boek over de tragiek: Echte mannen eten geen kaas, waarvan er een kleine 200.000 exemplaren zijn verkocht. Moeder Lucie schreef toen ook maar een boek (wie iets ergs meemaakt schrijft een boek): Ik stond laatst voor een Poppenkraam. Het voorlopig hoogtepunt is nu bereikt: Het duo dagvaardt Mosterds voormalige middelbare school, de Thorbecke Scholengemeenschap in Zwolle.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

REALITY, the making of | pt. 08: Carlo en Irene aan de crackpijp?

Wat voorafging: sabotage in het spel! Iemand heeft Dian met opzet een verkeerde weekopdracht gegeven waarvoor zij dikke boeken moest lezen onder het mom van een politieke quiz. De opnames zijn stilgelegd en de onderste steen moet boven: wie was hier verantwoordelijk voor? Dian wacht ondertussen in de regiekamer in haar appartement en kijkt gespannen via een scherm naar de act van Troy en Patricia.dian8banner

Troy is slechts gehuld in een gouden slip. Zijn afgetrainde chocoladebruine lichaam contrasteert sterk met de bleke, overbelichte huid van Patricia die, in tegenstelling tot wat de woorden Live Gezongen rechtsonderin het beeld suggereren, playbackt. Troy lacht zijn hagelwitte tanden bloot en reikt zijn armen in de lucht tijdens het hoogtepunt van de medley.
Presentatrice Wendy komt na de act het podium op. ‘O jongens, wat waren jullie góed! Wat waren jullie góed! Troy! Hoe voel je je? Ging het lekker?’
Troy hijgt. ‘Ja ik vond zelf dat het wel lekker ging ja.’
‘O, en Pat! Wat fantastisch! En die jurk! Die is ook wel een applausje waard.’ De camera glijdt langs haar lichaam. Haar vlees lijkt afgebonden en ingepakt met transparant plastic. O, en die hakken!’ De camera brengt de tien centimeter lange hakken in beeld. Wendy vervolgt: ‘Nou, als u thuis kijkt en u vond dit duo óók fantastisch, sluit dan vandaag nog een persoonlijke krediet af via het webadres onder in beeld en misschien komen Troy en Patricia bij u thuis voor de komende drie maanden in het onderdeel lifeswapping!’
De zaal applaudisseert.
De deur van de regiekamer zwaait open. Het is Travis, die overigens zijn headset de afgelopen drie dagen niet af heeft gezet. In zijn rechterhand heeft hij het draaiboek tot een voddige koker gedraaid en hiermee slaat hij onregelmatig tegen muren, op tafels, stoelen. Het slaan gaat steeds harder en ik hoor hem zachtjes vloeken. Zenuwachtig loopt hij door de regiekamer heen. ‘Dian… Even voor de helderheid… Jij kreeg die boeken… je pakte ze aan…’
‘Jullie hebben het toch gezien dat ik ze kreeg van die Playboy-bunny?’
Met een zwaai mept Travis een rits plastic bekertjes van een dranktrolley. ‘Zit ik er elke minuut van de dag bovenop, glippen er toch nog fouten in…’dian8
‘Mag ik wat vragen? Wat heeft precies die speech van die blonde politicus, hier beneden op het plein, te maken met onze productie?’
‘Juist. De speech van die politicus.’ Travis pakt een nieuwe fles Spa rood uit de koelkast, drinkt deze zonder onderbreking tot de helft leeg en laat een harde boer. ‘Waarom moeten we over politiek praten? Ik noem hem trouwens liever geen politicus, maar een leider. Politiek heeft een verkeerde bijsmaak.’
‘Maar wat is zijn rol? Wat heb ik met hem te maken?’
Travis duwt met zijn duim en wijsvingers op zijn neus en trekt een gezicht alsof hij iets heel vies ruikt. Hij begint te kreunen. ‘Weet ik veel.’
‘Tjee… je ziet er best… verrot uit,’ zeg ik droogjes.
Travis kijkt me aan, ademt diep in. ‘Dit is nog maar het begin. Ik moet nog met Guy een dans doornemen. Het loopt helemaal uit de hand met hem. Zijn fanclub heeft gisteren een studio gemolesteerd en een groep acteurs heeft zich vervolgens voorgedaan als ME-ers en heeft de meute opgejaagd…’
‘Shot op tv-kok,’ zegt een regie-assistent naast me. Hij klikt met zijn muis op camera 4.
De tv-kok komt zwaar hijgend binnen, gevolgd door een camera-, licht- en geluidsman. Zijn bovenlichaam is ontbloot. ‘Ik ben wel toe aan een douche. Die gepocheerde eieren maken wat in me los.’
‘Wat is hier gaande? Waar kom jij vandaan?’ blaat Travis en slaat nu zo hard met zijn opgerolde script dat glazen in het rond vliegen.
‘Ik moest toch na het eieren pocheren fitnessen? Voor onze sponsor, toch?’ zegt de tv-kok verontwaardigd. ‘Mijn spieren, oei wat heb ik ze toch pijn gedaan.’ De tv-kok begint aan zijn armen te likken. Hierbij maakt hij zacht grommende geluiden. Bewonderend kijkt de crew naar de spieren van de tv-kok. Travis grist een handdoek van een haakje, slaat deze tegen de rug van de tv-kok en schreeuwt in zijn gezicht: ‘Van wie kreeg je die instructie? En wat doen Irene en Carlo daar in het winkelcentrum?’
‘Crack roken?’ vraagt de tv-kok met een klein stemmetje.
‘Ze roken wel crack,’ zeg ik en wijs naar het scherm. ‘Maar dat zijn ze niet. Het zijn typetjes.’ Alle aanwezigen in de regiekamer kijken ademloos toe hoe de acteurs de mimiek, de stemmen en de lichaamshouding van Carlo en Irene perfect nabootsen. ‘Wie zijn dat nou weer in godsnaam?’ vraagt Travis fluisterend.
‘Het zijn typetjes die typetjes nadoen,’ zegt de tv-kok. ‘Het is iemand die Carlo nadoet die Matthijs nadoet.’
Voorzichtig loopt Travis naar het scherm en legt zijn vingers op het glas. ‘Waar moet dit heen.’ Hij kijkt naar de grond. ‘Ik… ben verbijsterd.’
Travis maakt een vuist en wil deze volgens mij door het scherm timmeren, maar hij valt uiteindelijk huilend in de armen van een gripper. ‘Dian,’ zegt hij met een snik in zijn stem. ‘Je mag weer op. Je hoeft niet hier te wachten. We doen gewoon alsof er niks aan de hand is met die politieke boeken, oké? We laten het erbij, wat die sabotage betreft.’
‘Eh, goed.’
‘Politicus op camera 5,’ roept een regie-assistent. ‘Is dat bloed?’

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Geen bestaansrecht voor groengerand BNN

Het is niks, het was niks en het zal nooit wat worden. Die uitspraak van mijn grootmoeder hoorde ik steeds opnieuw als ik keek naar de vlees-noch-vis-programma’s van Llink. Rondreizende BN’ers van het jeugdige soort die om onverklaarbare redenen de verste uithoeken van de wereld afreisden.
De Katja Schuurmans en Floortje Dessings die hun hobby’s mochten uitoefenen, muffe vega-kookprogramma’s, maf duurzaamheidsgedoe in De Consuminderman en meer van die halfgare moestuintroep, waar Hilversum toch al bol van staat.
Ik zal er hier geen vrienden mee maken, maar wat mij betreft heeft die Visitatiecommissie groot gelijk. Deze BNN-kloon met een groen randje kunnen we missen als kiespijn. Omroepen als de VPRO pikken items als duurzaamheid en mensenrechten met heel wat meer kwaliteit en professionaliteit op dan deze aspirant-omroep die uit fusie en geruzie is ontstaan en die vervolgens nimmer een format van formaat heeft voortgebracht. Die geleid werd en wordt door een stelletje non-valeurs en die als gevolg daarvan nu diep in de financiële shit steekt…

Dat Vincent Bijlo zich als crisismanager heeft opgeworpen, maakt op mij ook geen indruk meer. Elk omroepje in spe heeft tegenwoordig zo zijn BN-beschermdames en -heren, van Piep! tot PopNed. Llink heeft vijf jaar de kans gehad om zich te bewijzen en te onderscheiden. Daar is dus gewoon geen hol van terechtgekomen, laten we eerlijk zijn. Wakker Nederland en PowNed zijn gewaarschuwd: als zij dezelfde wanprestaties opdissen, dan vliegen ze er over vijf jaar ook net zo hard weer uit. Oh ja, Floortje gaat naar BBN. Wat een toeval…

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

REALITY, the making of | pt. 07: Sabotage

Wat voorafging: Dian heeft als weekopdracht een aantal dikke boeken te lezen in het kader van een quiz die door Paul gepresenteerd zal worden. Voor een aantal uren zal haar contact met de wereld worden verbroken. Eerst gaat ze met een tv-kok gepocheerde eieren maken.dianbanner7

‘Gepocheerde eieren,’ herhaal ik. ‘Dat heb ik nog nooit gemaakt.’dian7b
‘Dat is precies de bedoeling, Dian.’ De tv-kok geeft me een ei. ‘Je mag dat eitje in het kopje doen. Dan doe ik een scheutje azijn in het kokende water. Sta je vaak in de keuken, Dian?’
‘Ik kan nog geen ei koken, laat staan pocheren.’
De camera zoomt in op het borrelende water. ‘Zet je wel eens koffie?’ vraagt de tv-kok.
‘Zelfs dat nauwelijks. Een kopje thee.’
‘Speciaal voor keukenbarbaren als jij doe ik dit kookprogramma, Dian. Zodat ook jij in een handomdraai een lekkere lunch of eenvoudige maaltijd kan bereiden. Ik ken het probleem wel hoor, weinig tijd in de ochtend, druk druk druk. Maar er zijn mooie oplossingen voor. Zo gebruik ik al jaren Senseo. Koffiepad in het apparaat, op een knopje drukken en een heerlijk aromatisch kopje koffie staat voor me klaar.’ De tv-kok kijkt in de camera en houdt een verpakking Mild Roast naast zijn gezicht en haalt er een papieren schijfje uit. ‘Jij ook een bakkie, Dian?’
‘Ik begin mijn dag liever met Cleanema. En laat ik me nou maar eerst concentreren op dat gepocheerde ei.’
De tv-kok neemt een slok van zijn koffie en maakt een knipoog naar de camera.
‘Voor gepocheerde eieren is finesse belangrijk. Niet te snel met de schuimspaan het ei eruit vissen, want dan mislukt-ie. Ja, je kan het.’
Ik laat het ei voorzichtig in het kokende water glijden. ‘Een gepocheerd is ei heel voedzaam,’ zegt de tv-kok op dwingende toon, net iets te hard in mijn linkeroor. ‘En het is ook nog eens… lekker.’ Hij legt zijn hand om mijn pols. ‘Dian, ik wil dat je even kijkt naar camera 2.’
Ik kijk naar de andere cameraman. Hij maakt met zijn rechterhand een teken naar de tv-kok. ‘Ja, en nu?’ vraag ik. ‘Is dit onderdeel van de weekopdracht?’
Hij verstevigt de greep rond mijn pols. Hij komt achter me staan, zijn kruis bijna tegen mijn billen. ‘Sst. Even geen vragen. Blijf in de camera kijken.’
‘Ja…?’
‘Jij wilde een ei pocheren, maar wat zeggen de kijkers?’ Uit de verpakking van de Senseo pads haalt hij een rode envelop. Hij opent de envelop, leest het kaartje en kijkt verwachtingsvol naar mij. ‘Ja, 65 procent wilt dat jij die eieren daadwerkelijk pocheert! Je bent door!’ Een keihard gejuich schalt door de speakers. De gezwollen voice-over echoot: ‘Dian is door door door!’
Terwijl de tv-kok me bijna huilend in de armen valt, vraag ik: ‘Maar hoe zit dat met mijn andere weekopdracht? Die politieke quiz?’
‘Politieke quiz?’
‘Ik kreeg vannacht een tas met boeken die ik uit mijn hoofd moest leren.’
De tv-kok knijpt in mijn schouders. Hij kijkt in camera 1. ‘We gaan even naar de boodschappen,’ stamelt de tv-kok. Een reclamejingle voor fitnessapparatuur buldert door de ruimte.
‘Mark, Travis, hoe zit dat met een politieke quiz?’ roept hij in de lege ruimte.
Uit de slaapkamer komt Travis, met headset op, aangestormd. ‘We leggen de opnamen even stil. Dian, laat me die boeken zien die je hebt gekregen voor de weekopdracht.’
‘Daar liggen ze.’ Ik voel me opgelucht. Hoef ik dan toch geen moeilijke boeken over communistisch China te lezen?
Travis bekijkt de boeken. Hij smijt Communistisch China in de hoek. ‘Waarom heeft niemand van ons dit gezien? Wie was er in de control room toen deze boeken werden gebracht?’
‘Ik kreeg ze van een meisje dat Eva heette. Ook zou mijn internetverbinding en Blackberry zolang worden afgesloten…’
Uit alle hoeken komen nu floormanagers, assistent-regisseurs, geluidsmannen en productiemedewerkers in paniek toegesneld. ‘Sabotage!’ wordt er geschreeuwd. ‘Er zijn kabels doorgesneden!’ Via de speakers hoor ik hoe Troy zijn duet met Patricia inzet, ergens in een studio in het land.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

REALITY, the making of | pt. 06: Gepocheerde eieren

dianbanner6

Wat voorafging: Dian is in haar appartement. Om halfdrie ’s nachts wordt er aangebeld door een Playboybunny. Dian krijgt als weekopdracht een stapel boeken te lezen en wordt 24 uur lang van elke vorm van communicatie onthouden: geen Blackberry, geen internet, geen televisie. Ze is dus verplicht om te studeren, want in de volgende ronde wordt ze aan de tand gevoeld in een politieke quiz met presentator Paul.

Ik kijk in de plastic tas. Dikke boeken met titels als De Goelag Archipel, Communistisch China, De val van de Dollar en Van Agt in de jaren 70. Als ik dit allemaal uit mijn hoofd moet leren, ga ik straks door het leven als Miss Wikipedia. Ik zit in 5 Havo, wat verwachten ze van mij?
    De tv is op zwart gegaan. Mijn telefoon heeft geen signaal meer. De helikopters die rond het flatcomplex cirkelen schijnen met hun felle spots in mijn ogen. Beneden op straat, tientallen meters onder me, staat een cameraploeg op het plein. Publiek is toegestroomd om de Beroemde Blonde Politicus te zien spreken. Zijn hoofd is op grote schermen naast het podium te zien. Na elke zin scanderen de toeschouwers zijn naam en heffen hun vuist in de lucht. Naarmate de tijd verstrijkt wordt de speech steeds opruiender en de kreten van het publiek feller.
    Ik leg mijn vlakke hand op het venster en blaas mijn warme adem op het koude oppervlak. Met mijn wijsvinger teken ik een smiley. Ik kijk net zolang naar de smiley tot de ogen gaan lopen en het ronde hoofd smelt.
    Dan duik ik op de bank met de boeken en begin te lezen.
    De rotorbladen van de helikopters maken echter zo’n indringend geluid dat ik steeds opnieuw moet beginnen bij mijn eerste zin. Los daarvan snap ik geen jota van de tekst uit de Goelag Archipel. Geërgerd blader ik door Communistisch China. 773 pagina’s. Dit ga ik nooit uit mijn hoofd leren. Ik zal falen in de volgende ronde. Het zal de vraag zijn of ik ‘door’ ben.
    Ik kijk naar de roodgloeiende digitale cijfers van mijn wandklok. Ik moest maar eens gaan slapen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

REALITY, the making of | pt. 05: Een joker inzetten

dianabanner4Wat voorafging: een bezoek aan de Miljonair Fair is nu achter de rug. Dian is nu serieus ‘door’ en is dus kandidaat in de crossmediale realityproductie. ’s Nachts komt ze thuis waar een nieuwe weekopdracht wacht.

Ik struin ’s nachts in mijn Cleanema-t-shirt (die ik gebruik als pyjama) door mijn appartement. De webcams snorren in de hoeken. Ik hoor ze wel, maar ik sla er geen acht meer op. Ik drink een glas Evian aangelengd met een beetje Cleanema en kijk uit over de stad bij nacht. Ik zou het raam willen open doen maar dat kan niet in verband met het geluid, hebben ze tegen me gezegd. Dan blaast de wind te hard in de zendermicrofoon. Ik heb veertig oproepen gemist van de redactie van Pauw en Witteman (die door Mark en Travis gekscherend Bal en Billenman worden genoemd) en heb een interviewverzoek van DWDD laten schieten omdat ik moest chatten in een TMF-chatbox, wat meer geld opleverde voor de sponsor. Ik ben een gelukkig mens.
Ik ben zeventien jaar.
Op Hyves heb ik fans, op Facebook heb ik vrienden. Toch zie ik op mijn Blackberry dat ik 504 nieuwe vriendschapsverzoeken heb. Ik accepteer ze allemaal, met als gevolg dat er 14 gelijk willen chatten. Één van hen noemt zichzelf Joker en staat met zijn hoofd witgeschminkt op de foto. Dus switch ik mijn status naar offline.
Ik ben er niet.
Ik klik de flatscreen aan en zie in een of andere herhaling een politicus abseilen, zo te zien ergens in de Ardennen. Rechts onderin een teller die vanaf de zestig seconden terugtelt, alsof de man binnen een minuut beneden moet zijn. In een frame dat rechtsonder in beeld is gemonteerd kijkt een vrouw naar boven en roept: ‘Goed zo, je kan het, kom op, nog twintig seconden!’
De politicus wordt aangemoedigd door een groep BN’ers: Tooske, Wendy, Patty, Elle en een blonde dame van wie ik de naam vreemd genoeg niet ken. De politicus haalt het niet. De groep roept ‘aaah’ en de camera zwaait van de rotswand naar het publiek. De rotswand bleek décor.
Rond mijn flat cirkelt nu een helikopter met een zoeklicht.
Ik ga op de bank zitten in het donker en volg de helikopter als een kat die naar een tenniswedstrijd kijkt. Ik hoor de camera’s in de hoeken meedraaien. Dan gaat de bel. Ik kijk naar mijn Blackberry en besef dat half drie ’s nachts wel een gek tijdstip is voor bezoek. Door de speakers aan het plafond schalt echter: ‘Dian, open de deur voor een weekopdracht. Hiermee kan je een jokers winnen die je later mag inzetten bij een mogelijke eliminatie.’
Wat een gek woord is het toch, een joker.
Vroeger hadden we in het dorp een speelgoedwinkel, een soort little shop of horrors, waar een man werkte die ballonnen kon vouwen. Je kon die man uitnodigen voor je kinderfeestje. Hij vroeg dan aan de ouders: ‘Hoe wil je dat ik kom? Als Joker of magiër?’ Wij waren er dol op als hij als Joker kwam. Hij kwam binnen met een wit beschilderd gezicht en lachte satanisch en haalde allemaal kattenkwaad uit.
Ik kijk naar het LCD-schermpje die in verbinding staat met de camera in de hal. Een Playboybunny achtig meisje heeft een grote rode envelop in haar handen. In goud omrande letters staat er Weekopdracht. Ik duw op de rode knop van de intercom en het meisje met de weekopdracht betreedt mijn vleugel. Even later wordt er op de deur geklopt. Ik open de deur, pak de envelop uit haar handen, open deze en lees de weekopdracht voor.
‘Beste Dian. Morgen word je in een volle zaal uitgenodigd om bij Paul een politieke quiz te komen doen. Bereid je goed voor met de geschiedenisboeken die je straks van Eva krijgt. Al je internet- en telefoonverbindingen worden voor 24 uur verbroken. Je moet je dus verdiepen in de boeken. Veel succes! Als je de kwis wint, krijg je een Joker waarmee je immuniteit kan winnen. ‘
De Playboybunny heet kennelijk Eva, want ze overhandigt me twee plastic zakken vol met boeken. ‘Oef, en hier heb ik minder dan 24 uur voor?’ vraag ik twijfelachtig aan Eva. Maar zij geeft geen antwoord, heeft alleen een big smile. Aan haar gebit te zien is ze Tsjechisch.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

REALITY, the making of | pt. 04: Gordon en Carlo als sidekicks

dianabanner4Wat vooraf ging: Dian, Guy en Troy wandelen rond op de Miljonair Fair. De cameraploeg houdt hun acties nauwlettend in de gaten. Guy beent na een korte podiumact richting backstage. Dian volgt hem.

We belanden in een kleedkamer. Chrystal champagne en blikjes Cleanema in de koelkast. Manden vol vers fruit. Mooie modellen worden opgemaakt door topstylisten. Een flatscreen met daarop livebeelden van de Miljonair Fair: Troy wordt geïnterviewd door een blondine in een glitterpakje. dian4lang
Guy staat op en begint zich op te drukken. De pezen en spieren van zijn armen bollen op als Guy met zijn neus vlakbij de grond is. De modellen in de kleedkamer kijken vol bewondering naar Guys lichamelijke inspanning. Na ruim vijftien minuten heeft hij meer dan tweehonderd keer opgedrukt. Uitgeput loopt hij in een rechte lijn naar de douchecel, waar hij zijn perfecte lichaam inzeept. Er komt condens op de lens van de camera, dus de cameraman veegt de hele tijd met zijn doekje de druppels weg. Guys huid is volledig gelaserd, er is geen haartje meer op zijn lichaam te zien, behalve op zijn gezicht. Zijn lul lijkt een roze, rubberen dildo. De camera volgt de lijnen van zijn lichaam en ontwijkt de perfecte penis. Guy kijkt me aan, en ademt hevig in en uit. Zijn vingers vinden zijn tepels. Hij streelt ze en kijkt opgewonden mijn kant op. Een andere camera registreert mijn beduusde reactie.
Mark komt de kleedkamer binnen en lijkt verontwaardigd. ‘Wat zijn jullie hier aan het doen?’ roept hij. ‘Het moet verdomme geen porno worden. Ik kijk mee in de portacabin, ik zie verdomme alles, wat dachten jullie?’
De cameraman kijkt schaapachtig naar Mark, die een shirt naar de naakte Guy gooit. ‘Kleed je aan, mr. Nice Guy. Ik wil over een kwartier een interview met Dian vanaf podium 1, met Gordon en Carlo als sidekicks. Begrepen?’ Achter Mark komt een floormanager met een headset op aangelopen. Hij prikt een microfoontje op mijn shirt en een visagist neemt mijn gezicht en kapsel onder handen. In mijn ooghoek zie ik Guy kwaad met een handdoek smijten.
Ik word naar het juiste podium gestuurd en krijg van de regie door mijn in-ear monitor door wat ik moet zeggen en ik lees mijn teksten van de autocue tijdens het van tevoren bedachte interview. Zelfs alle grapjes van Gordon en Carlo zijn zorgvuldig gerepeteerd tijdens een doorloop, begreep ik van een stagiair die me vanmiddag aansprak.
Ik vertel over het misbruik uit mijn jeugd, over mijn drugsverslavingen, over de drankproblemen, en hoe ik daarna de liefde van mijn leven vond via een datingprogramma voor de doelgroep tussen de twintig en de dertig, mijn relatie op de proef stelde in Temptation Island, et cetera. ‘En toen ik een kind was,’ zeg ik als een robot, ‘heeft mijn zus mijn knuffelolifant met een mes stukgesneden.’ De zaal lacht en begint te joelen. Dan komen vijftien danseressen het podium op, begeleid door de muziek van de Toppers. Gordon playbackt terwijl Carlo een gekke pruik uit een verkleedkist opzet. Ik lach en dans mee maar in de coulissen zie ik Guy naar me kijken terwijl hij zijn bovenlichaam laat insmeren door een thaise masseur. Zijn lichaam glanst van de olie. Hij kijkt me strak aan, emotieloos en koud, maar ook alsof hij iets van plan is. De backstage camera danst om hem heen en dat beeld wordt geprojecteerd op de videowalls aan weerszijden van de ruimte. In de lauwe menigte heeft iemand een spandoek opgehangen met de tekst “Dian, Komt-ie dan”.

Vorige