Subsidieer geen blogs, maar aggregeer ze

Het fijne van een filterbubbel is natuurlijk dat je af en toe verschrikkelijk met zijn allen opgewonden kunt zijn over dingen die vreselijk belangrijk zijn en die niemand interesseren. De aanleiding was vorige week een stuk waarin de wetenschapsjournalist Maarten Keulemans van de Volkskrant de wetenschap opriep om bloggers serieus te nemen. Hij richtte zich aan het eind van dat stuk specifiek tot de voorzitter van NWO: Kom, Stan Gielen, stop je geld waar je mond is, om er ook eens een anglicisme tegenaan te gooien. Het is 2018, wordt het onderhand niet eens tijd de academische blogs fatsoenlijk te ‘waarderen en te belonen’ voor hun ‘maatschappelijke impact’? Met op zijn minst een vergoeding voor zaken als vormgeving en hosting, of beter: een beurs die wetenschappers kunnen aanvragen, net zoals ze dat doen voor hun onderzoek? Oudheidswetenschapsblogger Jona Lendering kwam met enkele interessante kritische kanttekeningen (hoe behoud je de vrijheid als je je gaat onderwerpen aan een subsidieregime, met aanvragen, toetsingscommissies en criteria?)  Taalkundeblogger Marten van der Meulen was meer onverdeeld enthousiast, al pleitte hij ook voor subsidie voor andere vormen van wetenschapscommunicatie.

Door:
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Battle of the Blogs | The war is lost

, door

ANALYSE - Aanschouw het slagveld van de Nederlandse blogosfeer!


Omdat de oorsprong van bovenstaande heel ver in het verleden ligt, eerst een korte toelichting.

Begin 2006, zeg maar tijdens de hoogtijdagen van het bloggen, voorspelden we de teloorgang van de weblogs. Maar niet zonder slag of stoot. We hebben dat toen een jaar lang maandelijks gevolgd. Dat leverde op zich al veel strijd op. De betere visualisatie van het slagveld maakte het nog erger.

In 2007, 2008, 2009 en 2010 hebben we nog eens de stand van zaken opgenomen. Het werd stilaan stiller in de blogosfeer.
Op aandringen van wat oudgedienden hebben we de lijst toch nog maar een keer afgestoft en zijn we nogmaals alle blogs afgelopen.

Het was een deprimerende bezigheid. We werden al blij als we een “apache seems to be working” melding kregen. Maar vaker kregen we niets. Of nog erger, was het domein overgenomen door een smerige marketingmachine die net doet alsof het nog steeds een blog is. Niet dus. (Klikken op zwarte vakjes dus voor eigen risico).

Een waar slagveld dus. En ja, met nog maar 25% van de oorspronkelijk lijst die in meer of mindere mate actief is, kan je gerust zeggen dat de oorlog over is. Het rijk der bloggers is iets voor de geschiedenisboeken. Het waren tien fantastische jaren.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Onzin

, door

Critici beweren vaak dat op sociale media hoofdzakelijk onzin wordt gepost. Publieke conversaties horen een meerwaarde boven het persoonlijke te hebben, vinden ze, en anders hoor je die niet in het openbaar te voeren. Wat een raar criterium. Sinds wanneer stellen we de eis dat onderlinge gesprekken tussen mensen maatschappelijk relevant moeten zijn, zuiver omdat anderen ze ook kunnen volgen? Met dat argument kun je ook zowat alle gesprekken in cafés, op feestjes, in parken en langs sportvelden belachelijk maken.

Sites als Facebook maken de alledaagse conversaties tussen vrienden en kennissen voor anderen zichtbaar. Inderdaad, die gesprekjes zijn niet altijd van hoog niveau. Zulke gesprekken voer je echter niet vanwege het niveau, maar om de onderlinge band te cultiveren: het zijn betrekkingsgesprekken.

Tien jaar geleden was het modieus om af te geven op mobieltjes; mensen zouden ze hoofdzakelijk gebruiken voor onnutte plaatsbepalingen en zinloze aankondigingen: ‘Ik ben nu in de supermarkt’, ‘Ik ben er over vijf minuten’. maar die boutades zijn misplaatst. Wat zulke ogenschijnlijk onbenullige gesprekjes namelijk zeggen is dit: ik denk aan je, ik kom eraan, weet dat ik je niet vergeten ben. Ik ben elders, maar ik ben bij je. Wat zulke telefoongesprekjes au fond doen, is de huiselijke conversatie tussen vrienden, familie of geliefden voortzetten in de buitenwereld. Ineens belandden zulke alledaagse opmerkingen op straat, in het café, in de lift, in de tram.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Hufters verslikken zich in het succes van de SP

, door

De SP zou bij verkiezingen nu de grootste partij van het land worden. Maar een fatsoenlijke partij aan de macht, dat mág helemaal niet van de Nieuwe Hufters. Stel je voor, we moeten eerlijk delen? Steeds meer hufters roeren zich daarom in de eigen media om de SP kapot te maken, meent Hufter Hunter.

Bij GeenStijl, bijvoorbeeld, waar Bert Brussen een lang ‘ironisch’ stuk tegen de SP-schrijft, vol hyperbolen over wat er allemaal naar de verdoemenis gaat met de SP aan de macht.

bert brussen rant tegen de sp - ironie

Of Bas Paternotte, die op hetzelfde podium tussen neus en lippen door zegt: “Laten we hopen dat de SP nooit regeringsverantwoordelijkhied krijgt. Tenzij u 80 procent belasting wilt betalen, that is.”  En ook Roelof Bouwman van HP/deTijd doet een duit in het zakje. Die concludeert: “Verslik u niet.”

HP-journalist Roelof Bouwman anti SP grootste partij van NederlandEn geeft vervolgens een lijst voorbeelden van maatregelen die voor rechts Nederland wellicht even slikken zijn, maar waarvan ik zelf persoonlijk niet erg schrok. En húp, Bert Brussen er weer overheen, met een stuk naar aanleiding van de column van Bouwman:

“vandaag lees ik (…) dat de werkelijkheid van het SP-universum nog vele malen erger is dan ik ooit in een GS-topic kan persifleren. Leest u even mee en huiver: terwijl er geen geld is vanwege de crisis wil de SP zo’n beetje alles gratis maken, van musea tot ov-kaarten voor MBO’ers, van gratis parkeren voor gehandicapten, tot experimenten met gratis OV (…).”

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Mededeling

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Blogstemmen: Noorse polemiek

, door

Heftige polemieken op twitter en op de blogs over de betekenis van de aanslagen in Noorwegen. Daarom als service even de belangrijkste blogstemmen van vandaag en gisteren op een rij, met onderaan de wat meer doordachte blogs uit het buitenland (tips zijn welkom).

Eentje wil ik u niet onthouden, die kwam als linktip binnen (bedankt Cor). Het is een oud stukje van De Dagelijkse Standaard. Onverwacht actueel op een manier die de redactie niet leuk zal vinden.

Het stuk van Bas Heijne staat eindelijk in zijn geheel online.

Volgens Aart Brouwer van de Groene is het oordeel over de link Breivink en rechts nu aan de kiezer.

Edge of Europe vraagt zich af wat Ellian nog bij de Universiteit Leiden doet. Hij laat eerder de schuldvraag even rusten en benoemt een probleem dat aan het licht is gekomen, of liever gezegd, dat te weinig aandacht heeft gekregen: de continue haatcampagne tegen alles wat moslim of links is sinds de moord op Fortuyn.

Rob Wijnberg ziet wel wat in een stropdassentax.

Carel Brendel schrijft over het gevoel van urgentie dat types als Breivik blijkbaar hebben.

Hassnae Bouazza verbaast zich op Frontaal Naakt erover dat Nederlandse politici ineens politiek correct zijn geworden. Het is echter wel selectieve correctheid.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

het Saillant | De Nederlandse taal blijft bestaan

, door

SaillantLOGO “De Nederlandse taal zal de komende eeuw niet verdwijnen.”

Mark Rutte had het in het journaal over de ‘Turkse administratie’ in plaats van over de Turkse regering. Een beweging die is opgericht om Nederland Nederlands te houden noemt zich de “Dutch Defence League”. Weliswaar uit eerbetoon aan hun Engelse zusterorganisatie, maar toch. Vorige week zag ik een hoogleraar het woord ‘groeps survey’ opschrijven. Wat betekent ‘groeps’? Waar Nederlandse begrippen voldoen, mogen Engelse termen achterwege blijven. Toch wil ik geen ‘huilie-huilie’ doen over de teloorgang van onze taal. De Nederlandse taal is springlevend. Wekelijks ontstaan er nieuwe Nederlandse woorden. Voor 23 miljoen mensen is het Nederlands de moedertaal. Regels veranderen, woorden vallen af en er komen nieuwe woorden bij. Zo is het altijd geweest. Daarbij komt: als iedereen een Engelse term gebruikt, kun je met het Nederlandse equivalent positief opvallen. Op je schootcomputer je webstek bijwerken klinkt toch ook prima?

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Steun ons!

Mededeling

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Waar zijn de bloghelden?

, door

Het bloggen in Nederland lijkt op een kruispunt te staan. In korte tijd verschenen er een aantal boeken over weblogs in Nederland en de kunst van het bloggen. Welke kant gaat het op met webblogs? Is er nog hoop of een toekomst voor bloggen? Of nemen nieuwe speeltjes zoals Facebook en Twitter en iPhone apps de wereld over? Wie interesseert zich nog in de zieleroerselen van de eenzame bloggert op een zolderkamer? Meer dan 140 tekens gebruiken lijkt niet meer in de mode. Sterker nog, het oergevoel komt misschien wel nooit meer terug? Uit de recent gepubliceerde blogboeken “Bloghelden” van Frank Meeuwsen en “Sex, Blogs & Rock-‘n-roll” van Ernst-Jan Pfauth borrelt een aantal mogelijke toekomstscenario’s op voor het bloggen in Nederland. Welke is volgens u het meest realistisch?

Bloggen is dood. Dat gevoel bekruipt je bij het lezen van het boek “Bloghelden” van Frank Meeuwsen. Het staat vol met quotes en persoonlijke herinneringen van bloggers over hun (ter ziele gegane) weblogs. Als je meegenomen wilt worden in de wereld van Nederlandse weblogs aan de hand van de eerste bloggers in Nederland, dan is dit boek een goede keuze. Verwacht geen wetenschappelijke verhandelingen, maar een vlot geschreven boek. Je moet zelf wel een beetje een nerd zijn om de lol van alle bijdragen in te zien. Aan het eind blijft toch vooral hangen dat het voorbij is, die mooie blogtijd. Het boek beschrijft niet voor niks het webloggen in Nederland in de periode 1995-2005.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Zomerquote | Het web en het vrije woord

, door

zomerquotes3 “‘If you look around the Arab world,’ one member of Dubai’s digerati told me during a visit to the emirate last week, ‘you’ll see that blogging and social media is taking off fastest where repression is most severe.’”
(Peter Kirwan in Wired)

Ooit publiceerde Sovjetdissidente Natalya Gorbanevskaya samizdatgeschriften op een illegale schrijfmachine in zesvoud. Ze verspreidde deze geschriften onder haar vrienden die elk ook weer zes geheime kopieën maakten, en zo de teksten langzaam in het land en de wereld verspreidden, heel langzaam. Gorbanevskaya werd opgepakt door de KGB en in 1969 schizofreen verklaard en voor drie jaar in een inrichting geplaatst. Tussen 1968 en 1983 publiceerde ze 65 kronieken.

In onze internettijden kunnen alleen de regimes van Birma en Noord-Korea nog enigszins tippen aan de mate van repressie van de oude Sovjet-Unie. Alleen al in het Arabisch worden er tegenwoordig 35.000 blogs regelmatig onderhouden. Het Farsi (de taal van Iran) spant met 70.000 actieve blogs helemaal de islamitische kroon. Als we deze informatie (een heel klein beetje maar) doortrekken naar de Nederlandse situatie: voor een overwegend progressief blog als Sargasso zou de meest zegenrijke prikkel uitgaan van een rechtse regering.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

Mededeling

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Volgende