Vluchtelingen, de belangrijkste cijfers op een rijtje

Klaas Jan Runia (Rentalbarn Productions) sleutelde een interactieve infografiek in elkaar met een aantal kerngetallen over vluchtelingen in Nederland. Wel zo handig als je wilt weten waar we het over hebben. Spookverhalen genoeg: we zouden overspoeld worden door een tsunami van asielzoekers en die zouden de huizenmarkt overspoelen en een onevenredig beslag leggen op de publieke middelen. Maar hoe zit het nu echt? Zo'n strook is net iets te lang voor onze voorpagina, daarom eerst een grafiekje waaruit blijkt dat we rond de eeuwwisseling tweemaal zoveel asielzoekers in Nederland hebben gehuisvest als nu. Dat konden we toen aan, dus waarom zou Nederland de instroom nu niet aankunnen? Meer info hieronder.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote du Jour | Oude Pekela

In het geval van Oude Pekela kon het niet anders omdat we uit zorgvuldigheid eerst het personeel moesten inlichten dat ontslag zou krijgen. De reactie van de burgemeester past overigens in een patroon dat we wel vaker zien: Emoties bij de komst, emoties bij het verdwijnen van een azc.

Jan Willem Anholts, woordvoerder van het COA, over de woede in Oude Pekela over de sluiting van het asielzoekerscentrum. Na onrust over de asielzoekers in september vorig jaar werd de omvang van het lokale AZC al fors verminderd.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Foto: Mark Maas (cc)

Medisch personeel mag geen uitzethulp zijn

OPINIE - Wat staat er in de instructies van medisch personeel in AZC’s? Dat lijkt me een sleutelvraag in de tragedie rond het zesjarige meisje Renata dat uitgezet is met acute leukemie. Een tragedie vind ik dat inderdaad, en ik vind – tegen beter weten in want wat zijn sommige mensen weer stoer – dat ik niet uit hoef te leggen waarom.

Ik wil weten of de instructies van het medisch personeel in AZC’s passages bevatten over bewoners die moeilijk doen, over bewoners die via een arts denken in Nederland te mogen blijven, en over terughoudendheid bij de inzet van een arts. Teeven:

Als laatste kan ik nog opmerken dat bij verblijf in een asielzoekerscentrum de medische zorg voor asielzoekers vrij toegankelijk is, gelijk aan ingezetenen.


Maar “het Gezondheidscentrum Asielzoekers in AZC Baexem heeft het meisje niet doorverwezen naar de huisarts.” Voor zover ik weet, kan een “ingezetene” (u dus bijvoorbeeld) gewoon naar een huisarts zonder doorverwezen te worden. De staatssecretaris liegt. En het Gezondheidscentrum Asielzoekers handelt verkeerd, òf vanwege instructies, òf vanwege een persoonlijke overtuiging. Ik weet niet wat erger is, maar hoe dan ook, die instructies moeten op tafel.

Medisch personeel dient medisch geïnstrueerd te worden en verder niet. Iemand die naar een gezondheidscentrum gaat, moet erop kunnen vertrouwen dat hij of zij op die wijze toegang krijgt tot alle nodige zorg, zonder dat er overwegingen worden toegevoegd die met de gezondheid van de patiënt niets te maken hebben. En daar zal wellicht ook wel eens misbruik van gemaakt worden, maar dat is dan gewoon jammer. De goeden onder de kwaden laten lijden is in dit soort gevallen wel héél wrang, denkt u niet?

Foto: Foto uit persarchief COA. copyright ok. Gecheckt 18-10-2022

Verhuizingen van asielzoekers nog altijd onduidelijk

ANALYSE - Asielzoekers en hun kinderen moeten in Nederland erg vaak verhuizen. Maar over hoe vaak precies, bestaan alleen schattingen. Het wordt tijd dat het COA inzichtelijk maakt hoe het zit met verhuizingen van asielzoekers.

Asielzoekerskinderen verhuizen gemiddeld één keer per jaar, in tegenstelling tot ‘gewone’ Nederlandse kinderen, die gemiddeld eens per tien jaar verhuizen. Dat staat in een vandaag verschenen rapport (pdf) van de Werkgroep “Kind in AZC”, een samenwerkingsverband van Defence for Children, Unicef, Vluchtelingwerk Nederland, Kerk in Actie en Kinderpostzegels.

Het rapport analyseert waarom asielzoekers (en hun kinderen) zo vaak moeten verhuizen. Deels ligt dat aan de procedure: in verschillende stadia van de procedure worden de asielzoekers in verschillende opvangcentra geplaatst. Maar ook na het beginstadium wordt er vaak verhuisd. Omdat het Centraal Orgaan opvang Asielzoekers (COA) kampt met een beddentekort, omdat het huurcontract van een asielzoekerscentrum (AZC) afloopt, of omdat het gezin ruzie heeft met andere bewoners. Maar veruit de meest voorkomende reden voor een verhuizing is volgens het rapport een beslissing in de asielprocedure.

Het probleem is dat nergens goed wordt bijgehouden hoe vaak asielzoekers precies verhuizen. Het rapport van de werkgroep baseert zich op onderzoeken van wetenschappers en belangenorganisaties. Pas sinds 2012 houdt het COA verhuisbewegingen bij. Over die informatie zou staatssecretaris van Veiligheid & Justitie Fred Teeven binnenkort een brief naar de Tweede Kamer moeten sturen, maar de woordvoerder van het ministerie kon niet vertellen wanneer dat gaat gebeuren. Het rapport dat vandaag verscheen zou eigenlijk vandaag aan Teeven gepresenteerd worden, maar de woordvoerder geeft aan dat die afspraak verplaatst is.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Quote du Jour | Hoe laat?

“Tijdens mijn eerste gehoor vroeg de vrouw mij: op welke dag ben jij de grens van Irak overgestoken? Ik zei: ik weet het niet, ik had geen agenda bij me. Zei ze (hij zet een hoog, parmantig stemmetje op): Ik moet het weten, want ik moet dat invullen op mijn formulier. U krijgt twintig minuten.”

“Na twintig minuten komt ze terug: En nu weet u het. Ik zei: Goed, mevrouw. Het was vier augustus. Om ervan af te zijn, snap je? In het tweede verhoor keek de beambte naar het verslag van het eerste verhoor en vroeg: ‘U zei eerst dat u niet wist welke dag u de grens overstak. Maar na twintig minuten wist u het precies! Hoe komt dat?’ En zo werd ik niet geloofd door het systeem.”

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Quote du Jour | Retoriek en geweld

Wanneer de massa voor zich zelf handelt, doet zij dit slechts op één manier – want een andere heeft zij niet – door te lynchen. Het is niet geheel en al toevallig dat de lynchwet Amerikaans is, daar Amerika in zekere zin het paradijs van de massa’s is.

Het zal dus nog veel minder verbazing kunnen wekken dat nu, nu de massa’s triomferen, het geweld triomfeert en men daarvan de enige ratio, de enige leer maakt.

Reeds lang geleden heb ik de aandacht op gevestigd, dat het geweld als norm steeds meer veld won. Nu is het tot zijn grootste ontwikkeling gekomen, en dat is een goed teken, want dat beduidt dat het nu weer automatisch zal gaan afnemen. Het geweld is nu al de woordenpraal van de dag; de redenaars, de dwergen, bezigen die stijl.

Wanneer een menselijke werkelijkheid zijn tijd heeft vervuld, gekenterd is en is verzonken, komt ze terecht in de retoriek, waar zij, een dood ding, nog een langdurig bestaan heeft.

De retoriek is het graf der menselijke werkelijkheden; op zijn hoogst kan ze het hospitaal der invaliden zijn. De naam overleeft de werkelijkheid, en al is die naam nu ook slechts een woord, hij is tenslotte toch een woord en behoudt dus altijd iets van de magische kracht daarvan.
– José Ortega y Gasset, De Opstand der Horden, 1933, 116v.

Gambiaan in elkaar getremd in Drenthe

Het kan natuurlijk toeval zijn dat juist nu de gemoederen zo verhit raken over de komst van enkele tienduizenden asielzoekers uit Eritrea, Syrië en Irak een Gambiaan zomaar in elkaar wordt getremd, maar erg waarschijnlijk is dat niet.

Het slachtoffer, dat in Zwitserland werkt, verbleef een weekje bij een vriend in Zuidlaren, en werd in de nacht voorafgaand aan de Zuidlaardermarkt zonder enige aanleiding in elkaar geslagen. De Gambiaan, die wegens zijn verwondingen naar het ziekenhuis moest, hield er een gebroken oogkas en een hersenschudding aan over. Zijn andere oog zit helemaal dicht, aldus zijn gastheer.

Quote du Jour | De vluchtelingen zijn ons ongeluk!

In Nederland staan wij voor fundamentele gelijkheid van man en vrouw als onaantastbaar principe! De positie van de vrouw wordt echter door een overgroot deel van de instromende mensen als minderwaardig weggezet. Niet-moslims worden beschouwd als ‘ongelovige honden’. Lesbo’s, homo’s, biseksuelen of transgenders worden eveneens als minderwaardig bestempeld. Willen wij in Nederland een groep mensen welkom heten die dus een heel andere kijk op de samenleving heeft en zich niet wil aanpassen? Dan kun je zeggen, die moeten nog ‘integreren’, maar de resultaten van die integratie vallen vaak tegen. Het is vreselijk om het te moeten vaststellen, maar dit alles geeft de VVD Gennep weinig vertrouwen. Deze instroom heeft simpelweg een te grote impact op onze gemeenschap. Een impact op onze veiligheid. Een impact op onze vrije manier van leven!

Bendeoorlogen en verkrachtingen schering en inslag in Duitslands grootste asielzoekersopvangcentrum

Zesduizend mensen op een kluitje, dat pakt niet zo best uit.

In Duitslands grootste asielzoekersopvangplek in Giessen zijn bendeoorlogen tussen Albaniërs en Somaliërs aan de orde van de dag, schrijft Wierd Duk vandaag in het Algemeen Dagblad. De Albanezen zouden uitgesproken racistisch zijn en niet met zwarten onder een dak willen leven.

Vier vrouwen- en gezinsorganisaties hebben bovendien een brandbrief geschreven waarin ze de noodklok luiden over de vele verkrachtingen in het kamp.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Volgende