Feit of fabel: Teeven over vreemdelingenbewaring

Staatssecretaris Teeven (VVD) zei in Trouw: 'Naarmate mensen langer in vreemdelingenbewaring zitten, wordt het moeilijker om mensen uit te zetten. Dat is niet een feestje van links, maar mijn constatering.' Dat is een...

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Hannes De Geest (cc)

Regime

, door

OPINIE - We weten sinds gisteren dat het Koninkrijk der Nederlanden vindt dat er mannen aanwezig moeten zijn bij de van staatswege bevolen aanranding van een getraumatiseerde vluchtelinge. Voor de veiligheid. Zijn de heren bang dat vrouwen alleen niet hard genoeg zijn om een gelukszoekster uit elkaar te trekken? Dat er mannen bij moeten zodat de vrouwen zich niet willen laten kennen?

Dat zou duiden op een besef, ergens, dat wat er in de Nederlandse vreemdelingendetentie gebeurt, totaal onacceptabel is. Totaal onacceptabel is ook het antwoord van Diederik Samsom. Voortaan alleen nog cel voor criminele en agressieve asielzoekers, linkt hij. Want, Samsom? Die hebben geen mensenrechten? Die mogen op menonterend botte wijze worden mishandeld? Het probleem, beste Samsom, is niet dat ook onschuldigen een gevangenisregime krijgen opgelegd. Het probleem is het regime zelf en de mensen die het ten uitvoer brengen.

Het kan me niet bommen wie je in detentie hebt, Samsom, al is het Beate Zschäpe zelf. In een rechtsstaat gaan we zo niet met mensen om. Dat je als een laffe hond het probleem denkt op te lossen door minder mensen van staatswege te laten aanranden, mensen waarvan je makkelijk kunt zeggen dat ze er om vroegen omdat ze crimineel en/of agressief waren, toont dat je alleen maar geïnteresseerd bent in de politieke consequenties. Want wie bekommert zich om agressieve, criminele asielzoekers? Geen hond. En wie controleert straks wat precies “agressief” wordt genoemd? Geen journalist. Hoe wij asielzoekers behandelen, is sowieso volledig onttrokken aan democratische controle dus politiek zit je veilig.

Foto: Lawrence OP (cc)

De wetten, de regels

, door

OPINIE - Er zijn wetten en regels en daar houden we ons aan, zegt Fred Teeven als hij geconfronteerd wordt met het inhumane asielbeleid. Dat doet Les Clochards denken aan een oud verhaal.

Er loopt een man op de weg tussen Jeruzalem en Jericho, alleen, de sukkel. Hij heeft het aan zichzelf te danken dat hij wordt beroofd en voor dood wordt achtergelaten langs de kant van de weg. Had hij maar in een groep moeten reizen zoals elk weldenkend mens doet.

Terwijl hij daar ligt te zieltogen, komt er een priester langs. Je zou denken dat die het goede voorbeeld geeft en dat doet hij ook: hij loopt met een grote boog om de man heen. Dat doet hij niet omdat hij zo’n enorme egoist is, of gewoon geen zin heeft in het gedoe dat nu eenmaal bij hulpverlening komt kijken. Integendeel: hij zou best willen helpen, maar hij moet zich wel aan de wet houden.

Die wet is niet democratisch door het volk bepaald. Hij is ook niet in het regeerakkoord afgesproken, maar hij moet wel nageleefd worden. Hij komt namelijk van God zelf. Leest u maar na, in de Willibrordvertaling van Leviticus 21:

Foto: Kort - illustratie Sargasso

KORT | Banaliteit van het kwaad

, door

OPINIE - Ik zag onlangs de film Hannah Arendt, over de Duits-joodse filosofe die in 1961 voor de krant The New Yorker het proces tegen Adolf Eichman versloeg. Haar conclusies beschrijft ze in het boek ‘De banaliteit van het kwaad’, dat gaat over de ordinaire eigenschap van de mens om gedachteloos voorbij te gaan aan de consequenties van zijn daden, hoe onmenselijk die ook kunnen zijn.

Bij het kijken naar de uitzending van Pauw & Witteman op 15 mei, waarin Fred Teeven aan de tand werd gevoeld over de illegalenkwestie, moest ik onwillekeurig terugdenken aan die film. Ons asielbeleid vertoont namelijk dezelfde griezelige trekken van persoonlijke ongrijpbaarheid, met betrekking tot de bedenkers en uitvoerders daarvan, waar Arendt op doelt. Griezelig ongrijpbaar omdat het asielbeleid deel is van het breed gedragen regeerakkoord, waar alle bewindslieden stuk voor stuk gerant voor staan. Zo ook Teeven, bleek in de uitzending.

Maar daarmee slaat hij door en verliest hij zichzelf, doordat hij zich vereenzelvigt met het regeerakkoord. In feite laat hij daarmee zijn ware gezicht zien. De ambitieuze pion in het spel om de partijpolitieke macht, zoals dat wordt gespeeld door de hele regeringsploeg onder leiding van Rutte en Samsom. Een machtsspel met als doel het door beide heren in elkaar getimmerde regeerakkoord, koste wat kost in tact te houden. In de P&W-uitzending is Teeven daarin cum laude geslaagd.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Asielbeleid in vogelvlucht

, door

Altijd Wat van de NRCV geeft in twee minuten een overzicht van het begrip “asiel” en het probleem van uitgeproceerde asielzoekers die niet terug kunnen naar hun land van herkomst.

De zaak van naam en geboortedatum

, door

In 1992 komt persoon 1, na verblijf in twee andere landen naar Nederland.
Na 5 weken wordt asielverzoek gehonoreerd. Na 3 jaar wordt persoon genaturaliseerd.
Na 14 jaar bleek gelogen te zijn over naam en geboortedatum.
Minister concludeert dat Nederlanderschap onrechtmatig is verkregen en niet geldig is.
Kabinet besluit, ondanks foute gegevens, dat persoon NL staatsburgerschap mag behouden.

In 2003 komt persoon 2, na verblijf in 2002 in één ander ander land naar Nederland.
Na 4 jaar wordt asielverzoek afgewezen.
Na 8 jaar komt in het nieuws dat gelogen is over naam en geboortedatum.
Minister verklaart fouten niet zwaar aan te rekenen.
Na 10 jaar verklaart dezelfde minister dat fouten zullen leiden tot uitzetting van persoon.

De leugens van persoon 1: geboortedatum verschilt drie jaar met echte datum. Er is de naam van overgrootvader opgegeven in plaats van naam van vader en/of moeder.
De leugens van persoon 2: geboortedatum verschikt enkele dagen met echte datum. Er is de naam van de vader opgegeven in plaats van de moeder.

Er zijn aardig wat overeenkomsten. De verschillen?
Persoon 1 was 23 jaar bij binnenkomst in Nederland en 37 toen ophef over de leugens de kop op staken. De 2e persoon  was 9 jaar bij binnenkomst en 18 toen ophef over de zaak begon.
Persoon 1 kwam uit een land dat in burgeroorlog was en nog steeds is. Persoon 2 kwam uit land waar in 2002 een burgeroorlog wordt beëindigd met een staakt-het-vuren en waar sindsdien aan de wederopbouw van het land wordt gewerkt.

VVD worstelt met vreemde smetten

, door

Staat vooral het CDA te boek als een partij die regelmatig last heeft van dissidenten, de VVD lijkt die status over te nemen.

Nog los van kritische VVD’ers (artikel NRC) die de vriendschap met de PVV met lede ogen aanzien, een ander bezuinigingsbeleid voor ogen hebben of het democratische gehalte van de partij zien verdampen, lijkt het dossier vreemdelingen een hoog ‘Koude Oorlog’-gehalte te hebben. Generaliserende hardliners tegenover genuanceerde humanitairen.

Na het echec van Verdonk en het vertrek van Wilders hebben de haviken binnen de VVD geenszins ruimte verloren. Sterker nog: ze voeren de boventoon en lijken aan winnende hand, als het gaat om Nederland van ‘vreemden smetten vrij’ te maken. Daar beginnen steeds meer VVD’ers genoeg van te krijgen. 

Twee VVD-burgemeesters verklaren zich tegen handhaving van een illegalenquotum.
In 23 gemeenten zijn 58 VVD raadsleden voor een kinderpardon. In 2 gemeenten was VVD-fractie mede-indiener van een ‘motie kinderpardon’ en 10 van die gemeenten horen tot de 45 gemeenten met een VVD- burgemeester, die minister Leers een brief (gaan ) schrijven met het dringende verzoek de initiatiefwet van PvdA en CU  aan te nemen.
In 2010 kwam een VVD wethouder in Tiel op voor een asielzoekersgezin en voerde actie bij het asielzoekerscentrum in Ter Apel en vergeleek het centrum met een concentratiekamp. Quote van deze wethouder in het Haarlems Dagblad: Ik heb gezegd: ’Als ze er over drie maanden nog zitten dan haal ik ze terug’.

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: copyright ok. Gecheckt 18-02-2022

Zes oneigenlijke argumenten tegen motie kinderpardon

, door

In 110 gemeenten is de ‘motie kinderpardon’ aangenomen. Een motie waarin colleges van B&W wordt opgedragen bij minister Leers er op aan te dringen de initiatiefwet van PvdA en ChristenUnie, de zogenaamde wortelingswet (pdf)  aan te nemen. Ruim 32% van alle gemeenten stemden voor de motie, zo’n 5,3% was tegen en 0,48% trok de motie in wegens te weinig steun in de gemeenteraad. De laatste stand in dit exceldocument, met vermelding van bronnen en diverse details.

GroenLinks parlementariër Tofik Dibi kwam op het idee de steun van gemeenten te vragen. In de meeste plaatsen heeft deze partij dan ook de motie ingediend. Vaak met steun van PvdA en CU, maar ook van lokale partijen.
De  lokale CDA-fracties reageren verdeeld, maar in Maastricht was het juist deze partij die zelf een motie indiende. In sommige andere plaatsen waren CDA’ers medeondertekenaars van de motie. De meerderheid van de VVD-fracties zijn tegen. Toch kwam het in negen gemeenten voor dat in totaal 17 VVD’ers voor de motie stemden.

De tegenstemmers brengen een aantal argumenten in, die stuk voor stuk zijn te ontzenuwen. Laten we ze eens doornemen.

1. Veel gehoord argument is dat een eventueel ‘kinderpardon’ geen onderwerp is voor de gemeenteraad.
Het is waar dat het asielbeleid een taak van het Rijk is. Is daarmee de kous af? Nee. Al ruim 10 jaar liggen gemeenten in de clinch met het Rijk over diverse consequenties van dat beleid.  Niet alleen omdat gemeenten als eerste met de zogeheten schrijnende gevallen worden geconfronteerd of met dakloze asielzoekers kregen te maken. Ook omdat de gemeenten betrokken zijn bij een deel van de uitvoering van het asielbeleid. Dat kan om huisvesting gaan, of leerlingenvervoer, ook van minderjarige asielzoekers die in afwachting van uitzetting zijn.

Vorige Volgende