De wetten, de regels
OPINIE - Er zijn wetten en regels en daar houden we ons aan, zegt Fred Teeven als hij geconfronteerd wordt met het inhumane asielbeleid. Dat doet Les Clochards denken aan een oud verhaal.
Er loopt een man op de weg tussen Jeruzalem en Jericho, alleen, de sukkel. Hij heeft het aan zichzelf te danken dat hij wordt beroofd en voor dood wordt achtergelaten langs de kant van de weg. Had hij maar in een groep moeten reizen zoals elk weldenkend mens doet.
Terwijl hij daar ligt te zieltogen, komt er een priester langs. Je zou denken dat die het goede voorbeeld geeft en dat doet hij ook: hij loopt met een grote boog om de man heen. Dat doet hij niet omdat hij zo’n enorme egoist is, of gewoon geen zin heeft in het gedoe dat nu eenmaal bij hulpverlening komt kijken. Integendeel: hij zou best willen helpen, maar hij moet zich wel aan de wet houden.
Die wet is niet democratisch door het volk bepaald. Hij is ook niet in het regeerakkoord afgesproken, maar hij moet wel nageleefd worden. Hij komt namelijk van God zelf. Leest u maar na, in de Willibrordvertaling van Leviticus 21: