Ontwikkelingen op Wallis en Futuna

Er is wat voor te zeggen om ieder commentaar uit het Midden-Oosten voortaan te laten verzorgen door Nico Dijkshoorn. In Israël en de bezette gebieden lopen zoveel journalisten, fotografen en cameramensen rond dat een zandkorrel een vergelijkbare exposure krijgt met een gemiddelde inwoner van het Big Brotherhuis.
Maar -net als bij Big Brother- betekent meer camera’s in Israël nooit meer duidelijkheid. De enorme overdaad aan (concurrerende) verslaggevers maakt het een slimme Hummie van der Tonnekreek alleen maar makkelijker om de waarheid te manipuleren. Kijk eens naar de verwoesting van de synagoges en het plunderen van huizen in de Gazastrook door Palestijnen. Die aardige Israëli’s hebben hun landjes nog niet verlaten of de resten worden ontheiligd en geplunderd door moslimtuig.
Ik hoop dat de Palestijnen, nu ze in ieder geval een eigen aaneengesloten postzegeltje land hebben, zich onmiddelijk bekwamen in de Kunst van de Propaganda en Mediamanipulatie. Want dat kan de andere kant in het conflict al jaren uitstekend. Israël geeft een lelijk, waardeloos stuk woestijn met veel gesodemieter, in de vorm van wekenlang gehuil van kolonisten, terug aan degenen van wie het is gejat. Ze bulldozeren de huizen die er stonden, maar laten de symbolen van de bezetting, de synagoges, bewust staan. Vervolgens nodig je de internationale pers uit, zodat die zien hoe berooide Palestijnen de laatste restjes bruikbare bouwmaterialen uit de bergen puin trekken (plunderen!) en hoe feestvierende moslims (wild om zich heen schietende!) alvast een begin maken met het afbreken van de synagoges waar ze niks aan hebben (ontheiligen!).
Ze zijn er behoorlijk ingeluisd.