Opvallend, hoe Rechts de afgelopen weken iedere discussie over de ideologische overeenkomsten tussen de slager van Utoya, Anders Behring Breivik, en Geert Wilders in de kiem tracht te smoren. Opmerkelijk, aangezien dezelfde rechtse ideologen die nu luidkeels roepen dat het maar om een gestoorde eenling gaat en dat je de islamcritici die Breivik veelvuldig instemmend citeert niet met zijn daad in verband mag brengen, de afgelopen tien jaar aan iedereen, of die het nu horen wilde of niet, verkondigden dat een dierenactivist Fortuyn had vermoord omdat Links onze poldermessias had gedemoniseerd, en dat de islam zelve de voornaamste voedingsbron vormde voor islamistisch geweld en terreur. De aanslagen van elf september, de moorden op Pim Fortuyn en Theo van Gogh: ze fungeerden als wissels die de politieke en maatschappelijke discussie over Links, immigratie en de islam een definitieve richting in stuurden: Jazeker, meneer! Er was een botsing van beschavingen, de kogels kwamen van Links, de barbaren waren al binnen de poorten en de multiculti-knuffelende elite had ze binnengelaten.
Pamela Geller over slachtoffers Utoya: “Note the faces which are more MIddle Eastern or mixed than pure Norwegian.” | Wilders dikke mik met rabiate ant-islamhysterica
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Breivik is óf knettergek óf juist niet. Tussenwegen zijn er nauwelijks, afgaand op de advocaat van de Oslo-shooter enerzijds en de directeur van het Noorse ‘Pieter Baan Centrum’, Paul Hartvik anderzijds. Probleem met die simplistische tweedeling: de psyche van de mens is niet binair. Je bent niet gek of niet-gek. Het is een glijdende schaal.
Zijn advocaat is er duidelijk over: Breivik is zo gek als een deur. Hij is niet zoals wij, zei hij tegen de verzamelde pers eerder deze week. De jongen is in oorlog, in oorlog tegen de hele wereld en niemand die dat begrijpt. Breiviks advocaat heeft een strategie: zijn cliënt ontloopt een veel zwaardere straf als blijkt dat hij niet alles op een rijtje heeft. En: het maakt het beeld dat wij over zijn cliënt hebben begrijpelijk en behapbaar. Laten we eerlijk zijn: je moet ook wel gek zijn om zo’n slachting aan te richten.
Newspod van de BBC interviewde Paul Hartvik, forensisch psycholoog, verbonden aan de het Centre for Research and Education in Forensic Psychiatry (Universiteit van Oslo). Hij noemde Breivik ‘intelligent’, ‘systematisch’, ‘sterk narcistische persoonlijkheid’ en iemand die het niet kan verkroppen dat anderen zijn intelligentie niet erkennen. Dat gebrek aan erkenning voedt zijn woede die in de jaren heeft kunnen leiden tot deze orgie aan geweld. Hartvick schetst een complexer beeld van Breiviks persoonlijkheid dan zijn advocaat. De Britse interviewer stelt, terecht, dat wij Breivik wel gek kunnen vinden, maar dat de wetenschappelijke maat van idiotie complexer in elkaar steekt.
De Leidse hoogleraar Ellian, toch een ietwat logge man van middelbare leeftijd, blijkt in staat tot een spagaat waar de gemiddelde veertienjarige, broodmagere turnkampioene met een skelet van louter kraakbeen jaloers op zou zijn.
Want, zo houdt hij zijn politiek correcte vrienden voor:
“Nu al wordt geroepen om te stoppen met de kritiek op de islam. Dat is bizar. Een antidemocratische logica! De moslimextremisten vormen nog steeds het grootste terroristische gevaar. Moeten we dan het verspreiden van de Koran verbieden omdat de moslimextremisten uit de Koran citeren en de Koran als de ideologische handleiding voor hun terreurdaden zien? Moeten we de Koran verbieden wegens de moord op Theo van Gogh, of vanwege de aanslagen in Madrid en Londen, de duizenden doden in Irak, New York en Afghanistan?”
Was het verbieden van de Koran niet een plannetje van de andere kant? Zegt hij nu met een omweg dat Wilders antidemocratische logica heeft toegepast? Het lijkt er verdacht veel op, maar hij kan natuurlijk altijd in zijn volgende column zeggen dat dat ironie was:
“De Noorse terrorist handelde in de geest van wat hij wil bestrijden, namelijk de politieke islam. Daarom schreef ik, (natuurlijk) ironisch dat hij een zelf-geïslamiseerd figuur is. Hij gebruikte immers methoden en de politieke denkwijze van zijn vijand: er zijn absolute vijanden, Hostes perpetui.”
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Afshin Ellian is hoogleraar Sociale cohesie, burgerschap en multiculturaliteit aan de Universiteit van Leiden. Proef de naam van die leerstoel even. Er hangt een geur omheen van jaren tachtig en negentig, van maakbaarheid, van rare plannetjes en overspannen droompjes – de muffige patchoulilucht van een Tineke Netelenbos, kortom.
Maar die tijden zijn voorbij. Ellian ziet sociale cohesie als iets dat je bereikt door niet-cohesieve elementen te verwijderen. Burgerschap bereik je door slaafs de monocultuur van het postsociale tijdperk te volgen en multiculturaliteit is hem een gruwel, kort en goed. Hij zou het verbazend goed doen in zijn vaderland, waar de sociale cohesie en het burgerschap er met scherp in geschoten wordt en waar multiculturaliteit wordt bestraft met openbare terechtstelling.
Ik kan het hem nog vergeven dat hij in zijn rammelende epistel orakelt over de Vikingen uit de Romeinse tijd – als echte linksmens wil ik de arme allochtoon in ons midden niet meteen veroordelen omdat hij de Europese geschiedenis niet kent. Of de Nederlandse grammatica.
Waar ik meer moeite mee heb, is dat hij meent te moeten stellen dat Anders Breivik een slachtoffer is van de verschrikkelijke islam.
Er wordt nog flink gescholden, nagedacht en gespiegeld in de blogsphere en media (zie voorgaande editie hier). Daarom maar weer wat blog- en persstemmen op een rij.
Jon Stewart houdt Fox News een spiegel voor, in the name of the fodder:
Juan Cole (Informed Comment) doet ook nog een duit in het zakje.
Op Frontaal Naakt trekt Frans Smeets flink van leer tegen domrechts.
GeenStijl gaat over tot de orde van de dag, dus Cohen pesten.
Op De Dagelijkse Standaard is het ook vrij stil. Niets te zien hier mensen, rustig door lopen.
Elsevier gaat op de Libelle-tour: hoeveel weet u van Geert Wilders quiz? Nou, niet genoeg dus.
Ashfin Ellian heeft weer een onnavolgbaar stukje getikt.
Joop-schrijver Ruger Bregman meent dat Breivik een genie is.
Uit het Sargasso archief:
het blog Brussels Journal dat onderhouden wordt door Vlaams PVV-medewerker Paul Belien (bekend van de uitspraak ‘moslims zijn roofdieren’) sterkte Anders Breivik in zijn geloof dat Europa ten prooi valt aan een allesvernietigende islam. Sargasso had het in 2005 al aan de stok met dit blog over Holland bashing én deze islamofobe angstzaaierij.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.