De aflevering van vorige week, over met kunst verfraaide windmolens en zonnepanelen, roept een bekende vraag op. Moeten kunstenaars zich lenen om schaamlappen te maken die de schandvlekken in de openbare ruimte bedekken? U kent het wel: om bouwputten en constructiewerken te beschermen tegen passerend publiek, verbergt men ze achter kale schuttingen, doodse steigerdoeken en weerzinwekkende hekwerken. Die zijn er eigenlijk nog teveel, in aanmerking genomen dat ooit is bedacht dat de overlastervaring van omwonenden en passanten enigszins gecompenseerd kan worden door de boel op te frissen met een vrolijk kleurtje, ja zelfs met kunst. In 2012 werden gedichten van scholieren aangebracht op schuttingen in de spoorzone-op-de-schop rond station Delft. Schilderwerk door Micha de Bie, Davy de Ronde en Matthijs Nieuwenhuizen. Een put. Normaal verdiep ik mij.
Dit is het Sargasso-café van zaterdag 07-12-2019. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
RECENSIE - Niet de liberale democratie maar het illiberalisme lijkt dertig jaar na het einde van de Koude Oorlog aan de winnende hand. Wat ging er mis?
Toen in 1989 de Muur viel en het communistische Oostblok definitief uiteen viel was overal de verwachting dat het kapitalisme en de liberale democratie zich nu wereldwijd zouden verspreiden. Het westen, de democratie, het liberalisme en de kapitalistische economie hadden bewezen superieur te zijn. Dit systeem zou nu over de hele wereld worden uitgerold. De Amerikaanse socioloog Fukuyama schreef daarover zijn bekende boek: ‘Het einde van de geschiedenis en de laatste mens’.
Fukuyama heeft zijn stellingen later moeten relativeren. Het idee dat met de val van het communisme westerse waarden en praktijken universele geldigheid verwierven is in de loop van de tijd door velen bekritiseerd op grond van politieke en economische ontwikkelingen in de nieuwe eeuw. Ivan Krastev en Stephem Holmes leveren in Falend Licht; Hoe het Westen de Koude Oorlog won maar de vrede verloor een originele en plausibele analyse van deze ontwikkelingen. Ze citeren in hun inleiding uit de biografie van Barack Obama die bij zijn afscheid van het Witte Huis in een reflectief moment twijfels opgeworpen zou hebben over de juiste interpretatie van de periode na de Koude Oorlog. ‘Wat, als we het bij het verkeerde eind hebben?’ vroeg hij zich af. Krastev en Holmes laten in hun boek over de illiberale tendensen van Oost-Europese regeringen, over Poetin’s antwoord op de pogingen van het westen de voormalige Sovjetstaat en zijn satellieten in te palmen, over de populariteit van Trump en -kort ook nog- over het Chinese staatskapitalisme, zien dat Obama’s twijfels terecht waren. En dat na dertig jaar het kapitalisme misschien nog wel leeft, maar dat de liberale democratie in ernstig vaarwater is gekomen.
ANALYSE - door Peter Achterberg en Bram Peper
Vroeger was alles beter. Veel Nederlanders lijken te denken dat dit inderdaad het geval is. Overal om ons heen zien we talloze voorbeelden van een nostalgische zucht naar een veel geroemd maar helaas verloren gegaan verleden.
Zoals de eindeloos herhaalde afleveringen van de hitserie ‘Toen was geluk heel gewoon’. Of de opkomst van ‘barbieren’ die gespecialiseerd zijn in kapsels uit de jaren ‘50, en zich louter lijken te richten op mannen. Of wat te denken van het jaarlijkse terugkerende feest der nostalgie, de Top 2000, waarbij de gouden oude klassiekers niet alleen met steun van de grijze van dagen zo hoog op de lijst terecht komen.
Ook in de politiek zijn nostalgische vertogen populair, met politici die lekker kunnen wegdromen met pleidooien voor de terugkeer van de gulden en het vertrek uit Europa. Terug naar een samenleving waarin ‘we’ nog simpelweg thuis konden voelen.
Het begrip nostalgie is afkomstig van de zeventiende eeuwse Zwitsere arts Johannes Hofer en is een samentrekking van de Griekse woorden nostos (huiswaarts keren) en algia (een pijnlijke conditie). Hofer muntte deze term om het ziektebeeld van extreme heimwee van elders vechtende Zwitserse huurlingen te vatten. Nostalgie is dus allereerst een medische term om een ziektebeeld te beschrijven, dat vooral ging over een verlangen om in een andere ruimte te zijn, namelijk weer thuis.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
De zorgverzekeraar is GGZ-leverancier De Parnassia Groep, met filialen in Noord-Holland, Haaglanden en Rotterdam Rijnmond, nog 16 miljoen verschuldigd. Dat geld wil VGZ niet betalen.
VGZ vindt namelijk zij voor De Parnassia Groep mag dicteren dat deze slechts tweeduizend cliënten met een VGZ-verzekering per maand mag aannemen. Dat is namelijk de hoeveelheid uren die VGZ bij Parnassia contractueel heeft ingekocht.
¨Psychische problemen lossen zich meestal vanzelf wel op. Je kunt beter niets doen. Mensen herstellen spontaan en dat maakt dat de meeste psychische hulp niet zinnig is¨. Ik heb de uitspraak niet kunnen traceren, maar volgens psychiater en lid van de raad van bestuur van Parnassia Marc Blom is ‘ie afkomstig van niemand minder dan oud-minister van Volksgezondheid Ab Klink, inmiddels alweer zes jaar lid van de raad van bestuur van VGZ.
OPINIE - Ondanks 2 rechts georiënteerde omroepen (Powned en WNL), een eigen lijfblad (De Telegraf), een shitload aan websites (nee, die ga ik niet noemen, laat staan ernaar linken) en zelfs 2 politieke partijen die we gerust op het uiterst rechtse spectrum kunnen plaatsen, zijn er blijkbaar nog hele volksstammen die vinden dat het rechtse geluid niet gehoord wordt. Ongehoord Nederland krijgt er als het mee (of tegen) zit dus een nieuwe omroep bij.
Het linkse smaldeel van ons land krabde zich achter de oren bij dit nieuws. Wij zien al jaren met lede ogen aan dat het hele discours steeds verder naar rechts opschuift. Dat is een waarheid die niemand kan ontkennen, al gebeurt dat nog steeds volop. Ook bij op linkse leest geschoeide media zit tegenwoordig wel een klimaatontkenner, een hele of halve racist en krijgt de “ongehoorde, boze burger” ruimschoots aandacht, op het obsessieve af. Ook ik vroeg me af wat er dan precies ongehoord is gebleven.
Afgelopen weekend werd dat iets duidelijker. Mede-initiatiefnemer Haye van der Heyden gaf te kennen dat wat hem betreft ook een podium geboden moest worden aan holocaustontkenners en pedofielen. Oooowkeeeee.
Nu bleek dat toch niet zo’n hele slimme move, want een storm van kritiek raasde over het medialandschap. Een dag later nam hij zijn woorden terug en werd en passant uit de organisatie gesmeten. Nou ja, hij trad terug als bestuurslid of zoiets, maar zal nog wel aanblijven als adviseur en producent. Duidelijk een manoeuvre voor de bühne dus, want ze moeten natuurlijk wel eerst 50.000 leden zien te bemachtigen. Volgens de berichten ging dat behoorlijk de goede kant op, maar zo’n extreme uitspraak schrikt blijkbaar toch nog mensen af. Maar laten we eerlijk zijn, Joost Niemöller zit er nog gewoon, en die is dol op holocaustonkenners (lees hier meer over Irving).
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Tame Impala heeft alvast een single uitgebracht van het aankomende album The Slow Rush, dat half februari uitkomt. Qua tekst en compositie zitten de eerste vier minuten goed elkaar. Daarna gaat het nummer via een bruggetje over in wat de epiloog moet voorstellen maar in feite een ander, veel saaier liedje is.
En waarom denken makers van elektronische muziek toch dat je niet hoeft te kunnen zingen om een lied ter gehore te kunnen brengen? De autotune trekt toch alles wel recht? Huur dan liever een werkloze zanger in. Die moet ook eten, tenslotte.
Dit is het Sargasso-café van vrijdag 06-12-2019. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.
ACHTERGROND - Op 7 december 1988, morgen eenendertig jaar geleden, werd het noordwesten van Armenië getroffen door een verschrikkelijke aardbeving. Wie de cijfers wil kennen: de eerste schok was 6,9 op de schaal van Richter en duurde bijna vijftig seconden; daarna was er een naschok met een kracht van 5,4. In de volgende twee weken volgden nog eens 1500 schokken, gelukkig allemaal veel minder heftig. Maar dat zijn er dus wel honderd per dag en u kunt zich de paniek van de bevolking voorstellen. Of beter: hopelijk kunt u het zich niet voorstellen.
Tussen al het gekrakeel over een falende belastingdienst en een ordinaire zakkenvuller bij de VVD, was er ook nog het nieuws dat de leesvaardigheid van Nederlandse jongeren steeds verder achteruitgaat. Het ministerie van OCW komt niet verder dan een obligate oproep tot meer voorlezen.
Pieter Derks zet de dalende leesvaardigheid even in het juiste perspectief:
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.