Zoekresultaten voor

'voorspellingen'

Socialisten blijven aan de macht in Portugal

António Costa heeft met zijn Postugese Socialistische Partij een grote overwinning behaald bij de parlementsverkiezingen.

In tegenstelling tot de voorspellingen van een nek-aan-nek-race tussen de PS en de centrum-rechtse PSD heeft Costa ruim gewonnen (van 36 naar 41 zetels, goed voor 117 zetels). Hij stevent nu volgens de laatste uitslagen op naar een absolute meerderheid en is niet meer afhankelijk van de beide andere linkse partijen, het Linkse Blok en de communisten, die zijn minderheidsregering afgelopen najaar bij de begrotingsbehandeling lieten vallen. Het Linkse Blok is gehalveerd, de coalitie van de communisten verloor ook, evenals PAN, de Partij voor Mensen, Dieren en Natuur. Aangenomen mag worden dat veel aanhangers van deze partijen nu voor de socialisten hebben gekozen om te verhunderen dat een centrum-rechtse regering met gedoogsteun van de extreem-rechtse Chega! aan de macht zou komen. Chega! won fors en stijgt van 1 naar 12 zetels. De PSD bleef gelijk.

Foto: Lorenmart (cc)

Spanje zet jonge migranten aan het werk

In Spanje is de werkloosheid vorig jaar flink gedaald. De Spaanse economie herstelt zich, constateert een tevreden premier Pedro Sanchez. Nog altijd zoekt 13,5% van de werkende bevolking naar een baan. Maar sinds 2007 is dat cijfer nog niet zo laag geweest. Bij een aantrekkende economie ontstaan er ook gaten in de arbeidsvoorziening. Sommige werkgevers klagen dat ze niet het juist geschoolde personeel kunnen vinden. De regering komt hen tegemoet met een versoepeling van de intrede op de arbeidsmarkt voor jonge, tot nu toe illegaal in het land verblijvende, migranten. Een windmolenfabriek in Baskenland die om personeel zit te springen heeft dertien van de 4500 migranten die tot nu toe van de regeling gebruik hebben gemaakt in dienst genomen. Ze komen uit Marokko, Guinee en de Ivoorkust en kwamen via bootjes zonder papieren in Spanje aan. Directeur Zárraga wil hen opleiden tot de technische specialisten die zijn fabriek nodig heeft om te kunnen groeien. ‘Er wordt veel gesproken over de overlast van sommige jonge migranten, maar te weinig over de vele jongeren die graag aan het werk willen’, meent Zárraga.

Tot november vorig jaar werd het migranten buitengewoon moeilijk gemaakt om aan de slag te komen. Een wetswijziging heeft voor jonge migranten, die zonder hun ouders de oversteek hebben gemaakt, de barrières voor verblijfs- en werkvergunningen weggenomen. En velen van hen zijn inmiddels aan het werk. De nieuwe regeling van de staatssecretaris voor migratie Jesús Perea kwam tegemoet aan het probleem dat minderjarige migranten door asielzoekerscentra op straat moesten worden gezet zodra ze de leeftijd van 18 jaar bereikten. Veel van die jongeren raakten zonder huis en zonder baan dakloos in de periferie van de samenleving.

Foto: Blake Imeson (cc)

Kop in het zand

COLUMN - Aangezien we al een week boven de 20 duizend besmettingen per dag zitten – we breken record op record – zou je denken dat het kabinet zich bezint op zijn beleid. Want zo’n forse stijging leidt onverbiddelijk tot meer ziekenhuisopnames, meer longcovid, hogere IC-bezetting en, helaas, meer doden. We zitten al weken ver boven de brave ramingen van het OMT.

De afgelopen week heb ik een aantal voorspellingen gelezen van mensen die wél verstand hebben van modelleren en exponentiële groei. Daar word je niet vrolijk van. ‘Met ruim 21.000 gevonden gevallen hebben we over 8 dagen ongeveer 400 nieuwe ziekenhuisopnames en over 12 dagen 75 nieuwe IC-opnames. [..] Daar kunnen we nu niets meer aan veranderen,’ schrijft een van hen.

Laat het tot u doordringen: voor elke dag dat we 21 duizend nieuwe besmettingen hebben, moeten er acht dagen later 400 mensen naar het ziekenhuis, over twaalf dagen 75 naar de IC, en gaan er uiteindelijk 60 dood. Ik herhaal ’t maar even: per dag.

Zoveel plek hebben we helemaal niet, om nog maar niet te spreken aan de behoefte van de dringende reguliere zorg. Onze ziekenhuizen zullen volstromen en op zeker moment is er simpelweg geen plaats meer voor wie daar dringend een bed nodig heeft.

Foto: Ivan Radic (cc)

Bij De Telegraaf ligt de rode loper voor Clintel altijd klaar

De Telegraaf en Clintel zijn dikke maatjes. Clintel-duo Berkhout en Crok kreeg in twee weken tijd drie keer de ruimte om uit te pakken met klimaatfabeltjes, in twee opiniestukken en een redactioneel verhaal. Marcel Crok kwam aan het woord in het redactionele verhaal dat over het nieuwe IPCC-rapport gaat. De strekking van het verhaal is dat ‘rampscenario’s leidend’ zouden zijn in dat rapport.

Marcel Crok snijdt zichzelf daarin pijnlijk in de vingers met een typisch gevalletje de pot verwijt de ketel. Het IPCC schijft: “Human influence very likely contributed to the decrease in Northern Hemisphere spring snow cover since 1950”. Crok noemt dat een cherry-pick, want volgens ‘veelgebruikte data van de Amerikaanse Rutgers University’ zou er in de wintermaanden juist een kleine toename van de sneeuwbedekking zijn. En dat is de echte cherry-pick. Het IPCC kijkt namelijk niet alleen naar die ene dataset, maar naar alle gegevens die er zijn. En in dat totaal zijn de ‘veelgebruikte data’ van Rutgers de uitzondering. Het IPCC houdt wel rekening met die gegevens en schrijft dan ook (2.3.2.2 p. 2-62) dat er een aanzienlijke onzekerheid is over de trends vanaf 1978 voor de maanden oktober tot en met februari. Maar dat doet niet af aan de constatering dat er, op basis van alle informatie, een afname is als je het over het hele jaar bekijkt. In hoofdstuk 9 van het rapport is te lezen en te zien (zie figuur 9.23 hieronder) dat de trend voor alle maanden van het jaar negatief is.

Foto: © VPRO Zomergasten 2021 met Robert Vermeiren

Zomergasten 2021 met Robert Vermeiren

VPRO’s Zomergasten heeft er twee boeiende avonden op zitten. Vanavond de derde? Janine Abbring ontvangt Robert Vermeiren, hoogleraar kinder- en jeugdpsychiatrie en daarmee staat “het complexe en boeiende thema van de opgroeiende jongere” centraal. Sargasso’s recensie leest u hier.

Ach ja, jongere, dat zijn of waren we allemaal. Maar hoe verschillend groeien we op. Voor zover ik weet heb ik een heel normale jeugd gehad (daar dacht ik toen ik ‘jeugd’ was dan weer anders over) en ben ik goed terecht gekomen. Gaat dat ook op voor de jongeren waarmee Robert Vermeiren beroepsmatig te maken heeft? Hij wil het hebben over zowel de kwetsbaarheid als de kracht van die jongeren.

In dit geval ontkomt Janine Abbring er niet aan de gast door te zagen over zijn jeugd. Kind van gescheiden ouders, opgevoed door grootouders en heeft, net als de eerste Zomergast, in een internaat verbleven. Zijn ‘levensverhaal’ omvat ongetwijfeld meer en is “bepalend geweest voor mijn werk en mijn passie voor het vak”, zegt hij zelf op de introductiepagina van de VPRO.

Als zijn vak wordt aangevallen, gaat hij op de barricaden. Toen onder kabinet Rutte II, tegen alle deskundige kritiek in, ook de jeugdzorg werd gedecentraliseerd, twitterde Vermeiren er zo fiks op los dat Haagse gemeenteambtenaren in die tijd (2015) zeiden “Heb je die Vermeiren weer. Altijd maar zeggen wat hij niet wil, nooit wat hij wél wil.”
(Bron: NRC (betaalmuur), 4 december 2017).

Foto: TCDavis (cc)

Gelukkig(er) nieuwjaar!

De redactie van Sargasso wenst jullie allemaal een voorspoedig 2021! Vorig jaar schreven wij hier nog ‘Het nieuwe jaar zal, nog meer dan vorig jaar, in het teken staan van 75 jaar vrijheid’. Het leek zo’n veilige voorspelling, maar wat hadden we het mis.

Statistisch gezien kan het bijna niet anders dan dat 2021 een beter jaar wordt, daar hebben we geen Steeph-diagram™ voor nodig.

Maar…

Ja, wat dan? Jarenlang hebben we hier op Sargasso de traditie gehad voorspellingen te doen voor het nieuwe jaar, met eh, meestal nogal teleurstellende resultaten. Laten we het daarom dit jaar anders doen: Wat gaat er in 2021 beslist niet gebeuren?

Doe je voorspellingen, dan doen wij nog een oliebol en een drankje. Proost!

Foto: Judy van der Velden (cc)

Staat van het klimaat en de verkiezingen in 2021

NIEUWS - In de aanloop naar de verkiezingen van 2017 heeft Sargasso alle verkiezingsprogramma’s doorgelicht op de klimaatdoelstellingen en het klimaatbeleid dat de verschillende partijen voorstonden. Inmiddels zijn we vier jaar verder, is de klimaatwet van kracht geworden en maken de politieke partijen zich op voor de Tweede Kamerverkiezingen van 2021. Een mooi moment om de verkiezingsprogramma’s opnieuw tegen het licht te houden op klimaatbeleid. We beginnen vandaag met de belangrijkste ontwikkelingen sinds 2017 en met de huidige staat van het klimaat, zoals beoordeeld door de Raad van State en het Planbureau voor de Leefomgeving. Daaruit destilleren we ook de sectoren en terreinen waarop we in de verkiezingsprogramma’s aanvullende maatregelen verwachten om de doelstellingen voor 2030 en 2050 te halen. Overal waar in dit stuk CO2 wordt genoemd gaat het om alle broeikasgassen en kun je dus ook CO2 equivalenten lezen.

Internationale ontwikkelingen

Internationaal is er de afgelopen vier jaar behoorlijk wat veranderd. Aan de ene kant staan de VS op het punt uit het klimaatakkoord van Parijs te stappen en heeft ook de Australië regering zijn aloude rol van vol inzetten op kolen en gas weer opgepakt. Aan de andere kant is het Trump niet gelukt om de neergang van de kolensector in de VS te stoppen. Niet alleen zijn de meeste kolenmijnbouwbedrijven de afgelopen jaren doorgestart, ook de sluiting van kolencentrales in de VS zet onverminderd door. Alleen al in 2019 werd bijna 16 GW aan kolencentrales gesloten, terwijl er geen nieuwe kolencentrales in de pijplijn zitten. Sinds 2016 is er geen nieuwe kolencentrale meer geopend in de VS.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Tony Seba over disrupties door cleantech

Gisteren had ik een behoorlijk zure recensie van de film Planet of Humans van Jeff Gibbs. Tijd om er vandaag wat positievers tegenover te zetten: de verwachtingen van Tony Seba over de impact van clean tech op olie, kolen en brandstofvoertuigen. Kleine waarschuwing vooraf: Seba staat niet stil bij de voor- en nadelen ten aanzien van het milieu. Als je een beetje oplet en zijn voorspellingen ziet met betrekking tot het aantal auto’s in de VS dan zit daar al wel een heel stuk milieuwinst. Minder auto’s betekent minder grondstofverbruik, minder brandstofauto’s betekent minder luchtvervuiling en minder behoefte aan olie. Seba zit, meer nog dan Bloomberg New Energy Finance, aan de kant van techno-optimisten. Hij onderbouwt zijn verwachtingen wel met veel data. Ze zullen niet allemaal uitkomen, maar een aantal van zijn oudere voorspellingen is inmiddels aardig uitgekomen (al was hij soms wat te pessimistisch).

Veel kijkplezier.

Foto: Yuri Samoilov (cc)

Zweden doet het anders

ELDERS - Zonder strikte lockdown hoopt Zweden Covid-19 op den duur toch de baas te worden

De Walpurgisnacht van 30 april op 1 mei wordt in Zweden traditioneel gevierd met kampvuren, koorzang en toespraken ter ere van het begin van de lente. Het feest zorgt vooral in studentensteden als Uppsala en Lund voor massa’s uitgelaten mensen op straat. In de stad Lund hebben de autoriteiten dit jaar een bijzondere maatregel genomen om mensen weg te houden van de festiviteiten. Het park waar traditioneel vreugdevuren worden ontstoken is bewerkt met kippenmest. Goed voor het gras, maar minder aangenaam voor bier drinkende studenten.

Zweden vaart in de bestrijding van het coronavirus een geheel eigen koers. De regering vertrouwt vooral op de eigen verantwoordelijkheid van de bevolking. Het advies is onder meer afstand houden, ook in winkels en horecagelegenheden die nog steeds open zijn,  en verder druk openbaar vervoer en grote bijeenkomsten te mijden. De Zweedse vicepremier Isabella Lövin (Groenen) verdedigt het beleid dat afgestemd is op de lange termijn: het is een marathon en geen sprint. We nemen het coronavirus wel degelijk serieus, maar we passen onze maatregelen aan onze eigen situatie aan, zegt ze. Met te harde maatregelen houd je het niet lang genoeg vol. Mensen zullen ze op den duur minder gaan respecteren. We willen niet te veel van de bevolking vragen. Er is nu ook al een oplopende werkloosheid.

Foto: Snapshooter46 (cc)

Coronavirus versnelt bestaande ingrijpende ontwikkelingen

COLUMN - door Marc Schuilenburg

Wereldwijd treffen landen verregaande maatregelen om de verspreiding van corona te voorkomen, van het verzamelen van locatiedata via telefoons tot het bestraffen van ‘coronahoesten’. Leven we daardoor straks  in een surveillancestaat? In plaats van kristallen bollen te raadplegen, kunnen we voor de toekomst beter kijken naar wat nu relevant is.

Er wordt dezer dagen veel geschreven hoe de wereld eruit zal zien ná de coronacrisis. Zo zou de crisis het einde zijn van de geglobaliseerde wereldeconomie en kansen bieden om duurzamer te leven. Anderen menen dat we ná de crisis terechtkomen in een surveillancestaat-nachtmerrie. Mij lijkt het veel te vroeg om voorspellingen te doen.

Drie paradoxen rondom corona

Wat we wel kunnen doen, is het virus gebruiken om een aantal ontwikkelingen in onze samenleving te bekijken, zelfs als de uitkomsten daarvan nog niet helemaal helder zijn. Op die manier krijgen we een breder begrip van de coronacrisis en de manier waarop ze doorwerkt in onze samenleving. Zo worden langzaam maar zeker drie paradoxen zichtbaar die in verband kunnen worden gebracht met het virus en de manier waarop we onze samenleving hebben ingericht.

Paradox 1: Corona is democratisch én discrimineert

Foto: The White House (cc)

Wat betekent Covid-19 voor de Amerikaanse verkiezingen?

ANALYSE - Met de impeachmentprocedure en een felle primary (bijna) achter de rug leek het erop dat het Amerikaanse verkiezingsseizoen niet warriger kon worden. Maar net als ons dagelijks leven, ontregelt het coronavirus ook het politiek leven in de VS.

President Trump stond al, na flinke verliezen in 2018, een enerverende verkiezing te wachten. Met zijn inconsistente en late optreden zal het virus hem wel de voorverkiezing hebben gekost, toch?

Het tegendeel blijkt, in ieder geval op de korte termijn, waar. Nadat Trump tot actie overging, schoten zijn approval ratings omhoog. Voor het eerst in jaren ontving de president in verschillende peilingen de steun van de meeste Amerikanen, ook al blijven de marges piepklein.

Ook in andere democratieën, waaronder de onze, schaart zich een historisch grote hoeveelheid mensen zich achter staats- of regeringshoofd.

Rally around the flag

Daarmee lijkt het coronavirus lijkt alle kenmerken te hebben van een rally ‘round the flag effect, waarbij kiezers hun verschillen met de president (of premier) terzijde schuiven ten tijde van crisis. In de VS zag je eerder ook dergelijke verschijnselen bij de Golfoorlog, 9/11 en de dood van Osama bin-Laden.

Helaas voor Trump waren elk van deze effecten van zeer tijdelijke aard. Ondanks een militair succes in Golfoorlog (1991), verloor President H.W Bush een jaar later het Witte Huis aan Clinton. Zo ook was Obama’s populariteits-boost na de dood van bin-Laden slechts van tijdelijke aard.

Vorige Volgende