There are, to be frank, not many spaceports on the planet as of 2011. Of the thirty or so only six of them have sent people in to space. Four of those are located in the US, another in China and the sixth and oldest is to be found in Kazakhstan. It is known as the Baikonur Cosmodrome and as well as being the oldest it is also the largest spaceport in the world. It has quite a remarkable history. Still in operation, it has seen huge political change in its time and is set to function as a space port until at least 2050. Meer bij The Presurfer.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
Volgens het delftsblauwe tegeltje aan mijn muur dient men ijzer te smeden als het heet is. Wel, het ijzer is, naar het zich laat aanzien, momenteel tamelijk heet – zo heet dat het zich de grond in dreigt te smelten – dus laten we aambeeld en hamer er even bij pakken en de gloeiende staven een zinnige vorm geven. Sorry, wat zegt u? Ik sta hier te hameren, en versta het niet. U vindt het onkies zegt u? Want? Ah. Natuurlijk. We moeten niet over de ruggen van menselijk leed en angst politiek bedrijven. En waarom eigenlijk niet? Bedoelt u soms dat dat onfatsoenlijk is? Ah, juist. Ik snap het al. We moeten nu koel en rationeel handelen om de dreigende nucleaire crisis op te lossen en er op een later moment eens in alle rust over praten. Wel. Dat is niet mijn idee, vriend. En ik vind het ook een beetje raar. Jarenlang loopt u te schreeuwen dat kernenergie veilig is en de toekomst heeft, en nu keren de feiten zich tegen u, en vindt u het ‘niet gepast’ de discussie aan te gaan. Mag ik dat een tikkeltje laf vinden? Ja, dat mag ik vinden. U bent als die jammerende keeper die zojuist een strafschop tegen heeft gekregen en niet op de doellijn wenst te gaan staan omdat de aanvaller die u zojuist met verve getorpedeerd heeft zoveel pijn heeft. Geen gezeik. Onze spits redt het wel. Sterker nog: hij staat er al klaar voor. Dus: poten op de doellijn, wachten op het fluitje, en zo even de bal uit het net halen. Die bal gaat zodadelijk, via de binnenkant van de linkerpaal en uw o-zo fatsoenlijke achterwerk de goal in. Gelijkmaker. In blessuretijd. Dat wordt verlengen. U dacht dit potje al stiekempjes gewonnen te hebben, maar helaas. De dikke dame was er nog niet, we hoorden nog geen blues. Het debat gaat voort.
Dit is een gastbijdrage van Kris de Decker van Lowtech Magazine
De belangenorganisaties voor kernenergie kunnen stapels documenten over de veiligheid van kerncentrales gaan herschrijven. Statistisch gezien ligt de kans op een ‘meltdown’ van een kerncentrale sinds de aardbeving in Japan flink hoger dan een week geleden. Als we de berekeningsmethoden van de kernindustrie hanteren – die tot nu toe werden gebruikt om aan te tonen hoe veilig nucleaire energie is – dan kunnen we vanaf nu gemiddeld om de 4 tot 8 jaar ergens op de wereld een kernramp verwachten. De kans dat er de komende 50 jaar in België een kernramp gebeurt, is voortaan 10 tot 20 procent.
——————————————————————————————————–
Eén enkele gebeurtenis kan de statistiek van vriend tot vijand kan maken
——————————————————————————————————–
De “World Nuclear Association” (WNA), de wereldwijde belangenorganisatie van de kernindustrie, houdt al jaren een webpagina bij waarop ze uitlegt hoe veilig kernenergie is. Dat doet ze door het cumulatieve aantal “reactorjaren” te delen door het aantal ongevallen. Eén reactorjaar komt dan overeen met één kernreactor die één jaar operatief is. Sinds de ingebruikname van de eerste kernreactor werden zo al meer dan 14.000 reactorjaren ervaring met civiele (dus exclusief militaire en experimentele) kernreactors opgebouwd.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Steden zijn producenten van identiteit en identiteit en integratie zijn verbonden begrippen. Steden zijn ook segregatiemachines, zoals Adri Duivesteyn ooit beweerde in zijn kritiek op de Vinexwijken. De combinatie van de begrippen integratie en stedelijke ontwikkeling heeft wel iets opwindends. Maar wat is precies de verbinding?
In 2009 organiseerde Forum een symposium voor sociale wetenschappers en ontwerpers, met de titel van de nu uitgebrachte bundel Integratie en de Metropool: Perspectieven voor 2040. Een bundel bijdragen op een symposium is niet altijd vrolijk stemmende lectuur. Een symposium wordt vaak losjes samengesteld: uiteenlopende visies, de toehoorders mogen er zelf soep van koken. Dat gebeurt ook wel, in wandelgangen, in confrontaties en in discussies. Maar als je de sfeer en de lichaamstaal er niet bij hebt, valt de samenhang soms wat tegen.
Deze bundel heeft dit probleem niet: de inhoudelijke balans is redelijk in orde, de benaderingen zijn verschillend maar goed te volgen. Dat maakt het tot een boeiend boekje dat meer is dan de som der delen.
Bijdragen zijn afkomstig van stads-sociologen en ontwerpers. Ook een actieve politicus levert een bijdrage. Het gaat om René Frissen en Sadik Harchaoui (redactie), Cihan Bugdaci en Ergün Erkoçu,(ontwerpers) Willem Schinkel,(socioloog) Peter Nijkamp, (economisch geograaf) Hans Boutellier(sociaal-psycholoog), Paul Diederen en Theo Hauben (architecten), Liesbeth van der Pol (rijksbouwmeester), Frans Timmermans (PvdA kamerlid), Paul Frissen (politicoloog), Erwin Jans (dramaturg), Rene Foqué (filosoof). Dat is een lijst die past bij de begrippen-combinatie in de titel. Niet altijd raakte ik getroffen door een redenering of aanpak. Maar dat is niet erg, omdat de meeste bijdragen de moeite waard zijn en te denken geven.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
[qvdd]
In een contract tussen de ouders en de school kun je vastleggen dat ouders minimaal twee keer per jaar moeten komen. Wanneer ze dat niet doen moet je een sanctie kunnen opleggen. Als dat niet mogelijk is, moeten we de minister vragen om dat bij wet te regelen
PvdA-raadslid Peter van Heemst uit Rotterdam heeft blijkbaar veel vertrouwen in de maakbare samenleving en betuttelt er lustig op los.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.