De oorlog en de verhouding tussen oost en west in de EU

Poetin lijkt met de Russische inval in Oekraïne EU-landen en NATO-partners dichter bij elkaar te hebben gebracht. De Europese Unie zal niet meer hetzelfde zijn, hoe het conflict ook gaat aflopen. Voormalig kanselier Angela Merkel noemde de aanval „een ernstige cesuur in de Europese geschiedenis van na de Koude Oorlog”. De oorlog betekent een breuk in de politieke verhoudingen op het Europese continent en ook in de verhoudingen tussen de Oost- en de Westeuropese landen. Terwijl Hongarije en Polen in de afgelopen jaren langzaam maar zeker afstand hebben genomen van EU-partners in West-Europa is hun positie dankzij de buitenlandse vijand Poetin wezenlijk veranderd. De Oosteuropese EU-landen vormen nu het front tegen de buitenlandse vijand die de gehele EU bedreigt. Wat gaat dit op termijn betekenen voor hun positie in de Europese Unie? De dreiging van een buitenlandse vijand kan de eenheid binnen de Europese Unie versterken. Maar Poetins oorlog kan ook de nationalistische stromingen in de Oost-Europese EU-landen sterker maken. Eindelijk krijgen we gelijk, zegt het Estste parlementslid en ex-directeur van de inlichtingendienst Eerik Niiles Kross: Dit is het soort oorlog waar Estland op hoopte, in 1945 en de jaren daarna, totdat bijna alle hoop verloren was. Het is een oorlog waarin westerse democratieën eindelijk opkomen voor de verdediging van gerechtigheid, vrijheid en hun waarden. Alle volkeren ten oosten van de rivier de Oder hebben plotseling het gevoel dat er een last van onze schouders is gevallen. "Nu zullen ze ons eindelijk begrijpen", voelen wij Esten. Nu hoeven we niet langer - beschaamd - uit te leggen dat er misschien inderdaad een ernstig gevaar uit Moskou komt. Kross meent dat de wereld 'ten koste van Oekraïnes lijden en dankzij Oekraïnes heldhaftigheid plotseling een monsterlijke dubbelhartigheid van zich heeft afgeschud. De leugens die na de Tweede Wereldoorlog onder het tapijt werden geveegd, de leugens die na de ineenstorting van de Sovjet-Unie onder het tapijt werden geveegd, zijn nu onthuld en naakt.' Oekraïne EU-lid? Oost-Europese lidstaten zullen tegen de achtergrond van deze geschiedenis hun positie binnen de EU proberen te versterken. Meer dan ooit zullen vrijheid en soevereiniteit gekoesterd worden in de landen die nu het meest direct bedreigd worden. Dat kan een verdere ontwikkeling van de Europese samenwerking ondanks alle eenheid die nu aan de dag wordt gelegd moeilijker maken. Kan Brussel de druk op Polen vanwege de schending van de rechtsstaat verder opvoeren nu het land zich inzet voor de slachtoffers van het brute geweld van Poetin? Hoe zullen de nationalisten daar en elders in Midden- en Oost-Europa zich straks gaan manifesteren tegenover voorstellen van West-Europese staten in de richting van meer Europese eenheid, voorstellen die critici van de EU als Orbán gewoonlijk verbinden aan het verdoemde totalitaire verleden van de regio? De Europese Commissie heeft bij de frontstaten de afgelopen dagen bepaald geen goede beurt gemaakt. Voorzitter Ursula von der Leyen pleitte voor het  EU-lidmaatschap van Oekraïne, een vooralsnog symbolisch gebaar waar in het westen met gefronste wenkbrauwen op werd gereageerd. Maar de regeringsleiders van Bulgarije, Tsjechië, Estland, Letland, Litouwen, Polen, Slowakije en Slovenië namen haar woorden serieus. "Wij vinden dat Oekraïne het onmiddellijk verdient om een EU-toekomstperspectief te krijgen", aldus de landen. Dat zal echter niet zomaar worden gegeven, nog afgezien van de lange weg die het land heeft te gaan gezien de Kopenhagen-criteria die voor aspirantleden worden gehanteerd. Premier Rutte ziet er op dit moment niets in. Bij het in 2016 per referendum afgewezen associatieverdrag heeft hij namens Nederland in een 'inlegvel' bedongen dat het verdrag Oekraïne geen garantie biedt op EU-lidmaatschap. Ten aanval! Een tweede Commissielid dat in opspraak raakte is buitenlandcoördinator Josep Borrell. Riho Terras, Europarlementslid voor de conservatieve Isamaa partij, aangesloten bij de EVP, is in 't bijzonder op hem gebeten. Hij riep Borrell op om af te treden nadat deze zijn belofte voor de levering van “fighter jets” niet kon waarmaken. Estland is een van de landen die het snelst hulp geboden hebben aan Oekraïne. Gisteren arriveerde een tweede zending met anti-tankwapens. Terras, voormalig legerleider, vindt dat het westen veel te slap regageert. Hij pleit voor het afdwingen van een no-fly zone door de NAVO: “Als NAVO-vliegtuigen zouden besluiten de verdediging van het Oekraïense luchtruim over te nemen, dan zou de suprematie over de Russische strijdkrachten verzekerd zijn, daar ben ik zeker van. Als ik de Amerikaanse president was, zou ik vliegtuigen hebben gestuurd om het Oekraïense luchtruim te verdedigen voordat Rusland aanviel. De VS wisten wat er kon gebeuren. Joe Biden is een president die geen militair conflict wil. Oorlog kan niet worden gewonnen door defensieve veldslagen, oorlog kan worden gewonnen door tegenaanvallen en door territorium te heroveren." Ferme taal van voormalig legerleider Terras. De NAVO heeft vooralsnog elke directe inmenging in de oorlog in Oekraïne afgewezen om het gevaar van een kernoorlog af te wenden. Hoe lang kan dat nog worden volgehouden gezien de stemming in de Baltische landen en Polen?

Stop de oorlog – Нет войну

Russische stemmen tegen de oorlog is een initiatief van Pieter Boulogne, die een blog heeft over  Russische literatuur

Hij verzamelt ‘Russische stemmen die zich tegen de oorlogswaanzin verheffen. Ze verdienen ook bij ons te weerklinken. Wij, Nederlandstalige Ruslandkenners, verzamelen anti-oorlogsstatements van bekende en minder bekende Russen, om ze in het Nederlands te vertalen.’ Daaronder schrijvers, journalisten, zangers, sporters, wetenschappers en priesters.

‘Zodat wij, Vlamingen en Nederlanders, niet in de val trappen van de Kremlinpropaganda: dit is geen oorlog van het Russische volk, maar wel van Poetin en zijn trawanten. Het is aan ons allemaal om hem te helpen stoppen.’

Foto: Loco Steve (cc)

Selectieve solidariteit

In een week tijd is de wereld verschoven. Een grootmacht viel een buurland binnen, er woedt oorlog in Europa. Gelukkig krijgt Oekraïne van alle kanten steun – zowel van burgers elders als van andere landen en van supranationale organisaties. Je mag hopen dat dat genoeg is, en intussen innig hopen dat Poetin niet helemaal doordraait.

Deze oorlog zal hoe dan ook het wereldtoneel veranderen. Nu de EU, Canada, het VK en de VS een groot deel van de Russische banken van Swift uitsluiten, en daarmee hun internationale betalingsverkeer blokkeren, heeft China het plan opgevat om een ‘eigen’ Swift te ontwikkelen. Vrijdag dacht ik nog dat Rusland zo in de armen van China gedreven zou worden, maar zelfs China lijkt nu afstand te nemen van Rusland, terwijl Xi Jinping zijn collega-dictator bij de Winterspelen nog op een warm tête-à-tête trakteerde.

Terwijl Poetin de nieuwe politieke paria van de wereld is geworden, sluit de EU de rijen. Niet eerder was de Europese Unie zo snel en eendrachtig over straffe sancties. Zelfs Polen, dat al jaren met uittreding uit de EU flirt en recent – samen met Hongarije – nog vond dat de Europese Commissie en het Europees Hof hun rug op konden, trekt de banden met de EU aan. Bondgenootschappen tussen landen worden razendsnel geherwaardeerd.

Foto: Elena Mozhvilo (Unsplash)

‘Hopelijk overleven we dit’

LONGREAD - Viktor en Ada en hun vierjarig zoontje zitten vast in een schuilkelder van hun huis in Kyiv, terwijl explosies om hen heen klinken. Sinds het uitbreken van de oorlog heb ik elke dag contact met ze.

‘Het is afschuwelijk wat hier gebeurt. Vanmorgen werden we wakker van enorme explosies hier in Kyiv. We zijn ongedeerd, maar het is heel erg eng.’ Viktor is een stoere man, hij praat normaal in understatements. Als iets heel erg eng is, dan moet hij onbeschrijflijk bang zijn.

In 2014 ontmoet ik hem en zijn vrouw Ada in Barcelona, in een veel te warme rij voor een toeristische attractie. Als de rij maar niet opschiet raken we met elkaar aan de praat. Ze vertellen dat ze uit Oekraïne komen. Juist is op dat moment de onrust op de Krim volop in het nieuws. Ik vraag ze ernaar. Nuchter haalt Viktor zijn schouders op: ‘We wonen in Kyiv, ver weg van de Krim.’

We houden contact via sociale media. Op Instagram post Viktors Instagram vooral foto’s van stoere avonturen in de sneeuw en in het water. Ada post foto’s van vakanties, en zo zie ik dat twee jaar na onze ontmoeting hun zoontje is geboren. Hij gaat als baby mee op hun reizen door Europa. Napels, Rome, Warschau en nog meer. Altijd keren ze weer veilig terug naar Kyiv.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Closing Time | It Hurts Me Too

Nee, deze song gaat niet over de oorlog. Het is ook geen anti-oorlogsnummer. En ook geen protestsong. Het gaat over pijn. En over iemand die het pijn doet als hij weet dat de ander pijn lijdt. En het gaat over liefde. En over de mogelijkheid dat degene die pijn gedaan wordt, als de boel misgaat, altijd naar hem kan vluchten. Kom, geef me je hand, zegt hij. (Heeft het dan toch iets te maken met de actualiteit?)

Foto: Gerard Stolk (cc)

MeNSeNSmokkel

Gisteren kondigde de NS aan dat mensen uit Oekraïne de komende tijd gratis met de trein kunnen reizen. Het kan verkeren. Nog maar drie maanden geleden werd je door het OM voor het gerecht gesleept als je een vluchteling uit een land waar Poetin verschrikkelijk huishoudt een lift gaf, nu bieden onze Nationale Spoorwegen aan iedereen te vervoeren die een paspoort heeft uit een ander land waar Poetin verschrikkelijk huishoudt. Ik zou me als veroordeelde ‘mensensmokkelaar’ toch wel ernstig genaaid voelen.

Het is natuurlijk wat er altijd zou moeten gebeuren in zulke gevallen. Maar pas nu een land met mensen die op ons lijken wordt aangevallen buitelen we nationaal en internationaal over elkaar heen met steunbetuigingen, en doen organisaties en bedrijven aan wedstrijdjes Poetin-distantiëren alsof de Olympische Spelen niet al decennia moreel failliet zijn.

Toegegeven, deze oorlog raakt ons meer persoonlijk, het gaat hier ook om ónze veiligheid. Eigen oorlog eerst, we zijn de regio tenslotte. Maar het contrast tussen de kilte waarmee Syriërs en Afghanen werden ontvangen en de warme ontvangst voor mensen uit Oekraïne maakt toch wel een beetje misselijk.

Wat niet wegneemt dat ik het alle vluchtelingen van harte gun, gratis reizen met de trein. Ik raad wel een aanloopje aan, anders kom je – ook met Oekraïens paspoort – niet door het poortje. En als het niet lukt, kan je altijd nog gaan liften. Oh wacht…

Foto: Flickr ianus raadzaal Gemeenteraad Werkendam CC BY-NC-SA 2.0.

Landelijke partijen domineren over lokale partijen

We gaan verder om u te voorzien van een paar bijzonderheden uit het nieuws over de aanstaande gemeenteraadsverkiezingen.

Gemeenteraadsverkiezingen horen vooral over lokale issues te gaan. Maar de regering heeft een aantal voormalige landelijke dossiers (jeugdzorg, werk en inkomen en zorg aan langdurig zieken en ouderen) gedumpt bij de gemeenten. Het zou kunnen dat de lokale aan landelijk partijen gelieerde raadsfracties door de kiezers afgerekend of beloond worden op deze dossiers.

In een peiling door i&o research gaan zeven landelijke partijen er op achteruit. Dat zijn de VVD, CDA, D66, Groenlinks, PvdA, SP en Christenunie. Negen andere landelijke partijen en de groep lokale partijen gaan er op vooruit.

Met een flinke slag om de arm want

Een grote groep kiezers heeft landelijk de gevestigde partijen de rug toegekeerd, maar kan zijn onvrede over de politiek slecht kwijt omdat deze nieuw partijen in de meeste gemeenten niet meedoen

Wij speuren nog steeds de kandidatenlijsten van alle gemeenten af en we delen een aantal bevindingen met u.
Op dit moment hebben we 286 van de 334 gemeenten bekeken. Wat viel op?

De lokale partijen, gelieerd aan landelijke partijen (die in de Tweede Kamer zitten en overigen) domineren op de stembiljetten. Een relatief klein gedeelte bezet nu geen raadszetels en zijn “nieuw”. Ook in dat segment domineren de landelijke partijen.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Closing Time | Shipbuilding

Een liedje over de oorlog. Een melancholisch liedje. Zowel in tekst als in de muziek. En wat het moeilijk maakt, er zijn twee verschillende versies van. (Ik reken alle covers die er later van zijn gemaakt nu maar even niet mee). En beide versies zijn meer dan mooi.

Er is de Shipbuilding versie waar Costello op zingt, en waarin die weemoedige, zacht gespeelde trompetsolo, zit van Chet Baker.

Closing Time | A Good Day To Bury Bad News

Voor de mensen die het indertijd niet mee hebben gekregen, “A good day to bury bad news” stond centraal in een schandaal in de Britse politiek tijdens 9-11. Een altijd alerte spindokter, Jo Moore, bedacht bij de aanslagen op de Twin Towers dat dit wel een hele mooie dag was om wat slecht nieuws de deur uit te doen. Nu kun je denken “ach die mevrouw is gewoon goed in haar werk en er heel erg aan toegewijd”, maar toen haar memo uitlekte waarin ze schreef dat dit “a good day to bury bad news” was, waren toch heel veel mensen boos. Ik vermoed door de combinatie van enerzijds een soort van ellendige gevoelloosheid dat dít is waar je aan denkt als een gebouw met meer dan 3000 mensen de lucht in vliegt, met algemeen gebrek aan integriteit en het actief tegenwerken van transparantie en controleerbaarheid van de overheid.

Vorige Volgende