Het is oorlog en we vangen op…

Twee nieuwsberichten: 30 maart website Rijksoverheid: De opvang van vluchtelingen uit Oekraïne krijgt steeds meer vorm. 5 april NOS: De asielzoekerscentra (azc's) zitten overvol. Zeker een derde van de mensen in een azc heeft recht op een huis, maar moet vaak vele maanden wachten op de sleutel. Het wordt nog erger. Het leger gaat oefenen en wil de kazerne terug waar Afghanen zijn ondergebracht die nog maar kort geleden werden opgevangen. U weet wel: de Afghanen die voor Nederland getolkt, gereden en gegidst hebben en de Taliban zijn ontvlucht. Per 1 mei moet de kazerne leeg zijn. Op diezelfde dag verwacht Defensie dat ook de opvang in de Harskamp leegstroomt. Daar zijn nu gevluchte Oekraïners ondergebracht. Die kunnen dus meteen wennen aan wat gebruikelijk is in de Nederlandse vluchtelingen opvang. Is dat overdreven gesteld? Absoluut niet. Bootvluchtelingen In meerdere plaatsen zijn vluchtelingen opgevangen op riviercruiseschepen. Voor een deel betreft het statushouders die verplaatst zijn om de asielzoekerscentra te ontlasten. Hoe het momenteel gaat met de  ‘asielboten’ in Huizen, Hellevoetsluis, Zaanstad, Haarlem, Meppel, Rotterdam en Vlaardingen mag u zelf uitzoeken. Maar deze hebben we er uitgelicht: Hotelschip ‘De Holland’ meerde 19 november vorig jaar aan in Ridderkerk en werd voorbereid om tot uiterlijk 1 februari van dit jaar zo’n 70 asielzoekers op te vangen. Stipt 1 februari voer het schip door naar Krimpen aan den IJssel tot verdriet de vrijwilligers. In Middelharnis moet het schip de ‘Poseidon’ per 13 april weg. Er is een petitie gestart  om de 75 bewoners van de Poseidon op Goeree-Overflakkee te laten blijven. In Maassluis had een hotelschip per 16 maart weg moeten varen, maar het gemeentebestuur is akkoord gegaan met een verlenging. Ook in Gouda mag zo’n schip langer (tot 1 juli) blijven liggen. En vanwege de vluchtelingen uit Oekraïne mogen er zelfs meer bedden bezet worden dan aanvankelijk was afgesproken. Eerder was Gouda tegen uitbreiding van het aantal plaatsen. Geen opvang in 264 gemeenten Een onderzoekje via de locatiezoeker van het COA (Centraal Orgaan opvang asielzoekers) leert dat in  slechts 23,5% van de 345 gemeenten COA-vestigingen zijn. Het gaat om 105 locaties met verschillende soorten opvang. 32 azc Asielzoekerscentrum (azc) 28 no Noodopvang 14 kwv Kleine woonvoorziening (kwv) voor amv's 15 comb Combinatie van 2 of meer vormen 10 tdl Tijdelijke opvanglocatie 4 glo Gezinslocatie 2 pol Procesopvanglocatie (pol)   43 locaties op korte termijn dicht? Voor elke locatie heeft het COA een overeenkomst gesloten met de gemeenten. En ook al weet iedereen dat de vluchtelingenproblematiek niet van de een op de andere dag tot het verleden zal horen, zien we maar 28 overeenkomsten voor onbepaalde tijd. Daar staan 43 overeenkomsten tegenover die formeel dit jaar, sommige al op korte termijn, beëindigd zullen worden. Het COA is hard aan het werk om her en der verlengingen te krijgen. Dat gaat niet altijd goed. Bijvoorbeeld in Rijswijk, waar het asielzoekerscentrum wel langer mocht open blijven, maar niet langer dan tot 31 mei. Onder de voorwaarde dat er geen nieuwe asielzoekers meer geplaatst zouden worden. Nu er dus ook ruimte gemaakt moet worden voor de vluchtelingen uit Oekraïne hebben de lokale PvdA en CU om een spoeddebat gevraagd. Zij willen het asielzoekerscentrum langer open houden. Nieuw inzicht In de 264 gemeenten waar geen COA-vestiging is, ontwaren we nu wel beweging om de vluchtelingen uit Oekraïne op te vangen. Hopelijk lukt dat ook en zal daardoor de druk op bestaande opvang minder worden. Een paar voorbeelden: In Aa en Hunze wil men 150 Oekraïners opvangen. Een hele stap vooruit want plannen in 2015 om tot een azc te komen werden in 2016 afgeblazen. Dat was toen ook in Aalsmeer aan de hand, maar ook daar is  men eindelijk tot het inzicht gekomen dat je vluchtelingen niet kan laten barsten. In Aalten heeft men ruim ervaring met opvang voor beperkte tijd. In 1987 werd een azc geopend, dat in 2012 werd gesloten omdat het aantal asielzoekers afnam. Drie jaar later werd het heropend en in 2017 ging het om dezelfde reden weer dicht. Nu heeft de gemeente een 'hulpstructuur' opgezet en zijn er 55 Oekraïners bij gastgezinnen ondergebracht. Tijdelijk. Het kon 'net' In Achtkarspelen wil de FNP (Fryske Nasjonale Partij) “ruimhartige opvang voor Oekraïense vluchtelingen”. Ook hier is sprake van nieuw inzicht. In 2015 was al duidelijk dat er veel weerstand was tegen een azc waar 400 tot 600 mensen konden worden opgevangen. De gemeente onderzocht of een kleiner azc wel mogelijk was, maar wetende dat een groot deel van de inwoners tegen zou blijven, ging de FNP alleen akkoord als er een referendum over gehouden zou worden. Dat kwam dus neer op een ferm ‘njet’ van het FNP. We zijn de rest van de gemeenten maar niet nagelopen. We gaan er van uit dat de Oekraïnse vluchtelingen hier en nu én op langere termijn goed opgevangen zullen worden. Hopelijk duurt de oorlog in Oekraïne niet te lang meer, anders bestaat de kans dat we zeker een half miljoen vluchtelingen moeten gaan opvangen. En dat daarna de nieuwe houding duurzaam moge zijn voor alle mensen die uit bedreigde situaties vluchten. Waar ze ook vandaan komen.

Door: Foto: SP Groningen (cc)

Closing Time | Huerco S.

, door

Huerco S. maakte in 2016 een album dat volgens velen behoorde tot het beste dat ambient te bieden had, maar met die kwalificatie was hij zelf niet zo blij. Toen The Guardian zijn muziek ook nog eens “ambient for the flat white generation” noemde, was de maat vol. “It really made me step back and… I don’t know, ambient music has just become like ‘beats to chill and study to.’ It’s like productivity music, capitalist music. It’s non-intrusive, it doesn’t get in your way, like you can still work your job. It kinda makes me cringe a bit. And maybe I feel responsible for that…” En daarom klinkt zijn nieuwe album Plonk niet zo chill.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Conall (cc)

‘Het is onmogelijk nu ergens positief over te zijn’

, door

LONGREAD - Sinds de oorlog in Oekraïne begon, heb ik elke dag contact met mijn twee vrienden in Kyiv. Ik schrijf op wat ze meemaken. Dit is deel 9 uit de serie ‘Overleven in Kyiv’.

Bucha – of Boetsja – is nog geen 25 kilometer van waar Viktor en Ada wonen. ‘We kennen een stel dat daar woonde, maar ze zijn in de eerste week van de oorlog al gevlucht,’ vertelt Ada. ‘Hun huis is compleet vernietigd, maar zij leven nog. Ze wonen nu in Wenen.’
Het zijn niet de enigen die Ada en Viktor kennen die de oorlog zijn ontvlucht. Zo’n tien mensen zijn naar het buitenland gevlucht. ‘Ze vinden dat wij ook moeten vluchten,’ vertelt Ada, ‘maar dat zeggen ze omdat ze getraumatiseerd zijn. Hun huizen zijn verwoest, het onze niet. We blijven hier. Samen.’

Onduidelijkheid

Op maandag 28 maart schrijft Viktor over een dag vol explosies en geluiden van beschietingen. ‘We liepen buiten en plotseling klonk een luide explosie. Alsof iets uit de lucht werd geschoten, maar er viel niets naar beneden.’ De communicatie is verslechterd: wisten Viktor en Ada eerder nog waar een bom is ontploft, blijft nu alles onduidelijk.
Een paar dagen later, als Ada met hun zoontje Tomko over straat loopt, vliegt er plotseling ‘iets’ over, gevolgd door een luide explosie. Het blijft onduidelijk wat het nu precies was.
Toch lijkt het elke dag rustiger te worden in Kyiv. Halverwege de week schrijft Viktor: ‘Het is bijna kalm. Als er nu knallen klinken, worden die vaker veroorzaakt door het luchtafweersysteem dan door inslagen.’

Foto: Keith Moseley (cc)

Dit is het moment voor een humanitaire No Fly Zone boven west Oekraïne

, door

COLUMN - Dat Kiev niet door de Russen veroverd zal worden is goed nieuws. En nog beter is dat ze verdwenen zijn uit de omgeving van de Oekraïense hoofdstad. Langzaam wordt nu duidelijk wat er onder de rode deken vandaan komt. Wie vermoord is, verminkt, of verkracht, of wie slechts z’n verleden is ontnomen. Met het omkeren van het offensief en het terugtrekken van de Russen kantelt ook het perspectief op de oorlog.

Eerder werd er gesproken over een No Fly Zone en die kwam er om goede redenen niet. Een door de Navo ingestelde No Fly Zone boven heel Oekraïne zou per definitie een inmenging in het conflict betekenen. Je kunt geen gesloten luchtruim handhaven boven het gebied waar de partijen strijden zonder je daar in te mengen of erin te worden betrokken. Bovendien zou het betekenen dat er ook vlakbij de Russische grens gevlogen zou moeten worden. En wat doe je als een Navo-vliegtuig vanaf Russisch grondgebied wordt beschoten? Schiet je dan terug?

Die argumentatie gaat nog steeds op als je het over heel Oekraïne hebt, maar waarom zou een No Fly Zone voor het hele land moeten gelden? De No Fly Zones die ooit boven Irak werden gehandhaafd golden ook niet het hele land. Nu Russische troepen hun posities rondom Kiev hebben verlaten wordt er in het westen van het land niet meer gevochten. Dat betekent dat je daar een No Fly Zone kunt handhaven, terwijl je afstand houdt van zowel de gevechten als de Russische grens.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: blackpictures (cc)

Politiek taalgebruik

, door

OPINIE - ‘We zullen iets verarmen’ zei premier Rutte vrijdag. ‘Het kabinet kan de gevolgen van de snelle prijsstijgingen niet voor iedereen verzachten.’ Niet voor iedereen, dat kan ik me voorstellen. Maar dat ‘we’ stoort me. Het stond zaterdag ook weer in een paginagrote advertentie van de Rijksoverheid waarin ‘we’ worden geadviseerd om de thermostaat op 19 graden zetten. Om energie te besparen en minder afhankelijk te zijn van het Russische gas moeten ‘we de knop om zetten‘.

Wat me stoort in dat ‘we’ is het wegpoetsen van de ongelijke startpositie. Dat ‘iets’ dat ‘we’ er op achteruit gaan is niet voor iedereen even zwaar. Voor Rutte en zijn collega’s betekent het weinig meer dan niets. Er zijn ook mensen voor wie het veel betekent. Ondanks de schamele compensatie voor een kleine groep via de gemeenten zal het er weer op neer komen dat de zwakste schouders de zwaarste lasten gaan betalen. Zoals dat al het geval is bij de belastingheffing: de allerrijkste huishoudens in Nederland betalen gemiddeld veel minder belasting dan andere huishoudens, volgens een onderzoek van het CBS. Lagere inkomens betalen relatief juist meer belasting. En die algemene belastingverlagende maatregelen die nu genomen worden vanwege de exorbitante prijsstijgingen (benzine als eerste, gas en elektra pas in de zomer) komen in veel grotere mate ten goede aan midden- en hogere inkomens (en het bedrijfsleven) dan aan de laagstbetaalden die het meest moeten beknibbelen. De snelheid van deze maatregelen staat overigens ook nog in groot contrast met de eindeloos voortkabbelende toeslagenaffaire. ‘Het is zo acuut, het kan. Nood breekt wet’, zei staatssecretaris van Financiën Marnix Van Rij over belastingverlaging. ‘Acuut’ en ‘nood’ zijn woorden die in de afwikkeling van de toeslagenaffaire niet voorkomen. Trouwens ook niet in de crisis bij de opvang van asielzoekers in Ter Apel. En vele andere gevallen van tekortschietend beleid voor minderheidsgroepen.

Foto: Minister-president Rutte (cc)

Halfvol halfleeg

, door

COLUMN - We beginnen inmiddels een beetje te wennen aan de ‘nieuwe bestuurscultuur’. Mark Rutte lijkt zijn draai daar helemaal in gevonden te hebben.

Stond hij jarenlang te boek als de eeuwige optimist voor wie het glas altijd halfvol is, nu trekt hij soms een serieus gezicht en is zelfs bereid toe te geven dat een glas ook wel eens halfleeg kan zijn. Op de laatste persconferentie na de ministerraad  demonstreerde hij zijn nieuwe bestuurdersstijl.

Halfvol

Over de aanstelling van een nationaal coördinator die de sancties op Rusland moet stroomlijnen, stelt een journalist dat “het eigenlijk niet gelukt is om het zelf te doen, als kabinet?”
Hier wil Rutte, oude gewoontegetrouw toch iets zonnigs tegenover zetten.

Ja, daar wil ik zeggen het is wel een genuanceerder beeld dan dat. Er gebeurt heel veel wel

De journalist probeert het nog een keer met “Maar volgens mij was de conclusie van het debat gisteren ook: het loopt nog niet echt lekker”. Rutte laat zich op de eenmaal ingeslagen weg niet van het padje brengen:

Volgens mij was de conclusie het kan echt beter nodig, absoluut. En tegelijkertijd, ook hou staande want er gebeurt heel veel

Halfleeg

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Closing Time |  Hey Joe

, door

Jimi Hendrix zou dit jaar 80 zijn geworden, op 27 november, als hij niet al op 18 september 1970 was overleden. En dan denk je toch, what if…. Wat als hij nog steeds geleefd zou hebben, wat zou hij dan hebben gedaan de afgelopen 52 jaar? En wat zou hij nu doen? Zou hij nog steeds spelen, zou hij nog optreden? En wat zou hij dan spelen, en hoe? Blues, jazz, soul, hiphop? Of zou hij de politiek in zijn gegaan, gaan acteren misschien?

Closing Time | Kittin & The Hacker

, door

Flashback naar zo’n twintig jaar terug toen deze oude rotten het genre elektroclash leven inbliezen, want op het derde album dat ze in die twee decennia samen maakten klinkt alles nog precies zoals toen, behalve dat we Miss Kittin nu blijkbaar Kittin moeten noemen. “A flawed but intriguing record for aging ravers, erstwhile romantics, and fading glamour-pusses alike”, aldus de Pitchfork-recensent.

Vorige Volgende