U vraagt, The Fact Club draait

Sinds november 2012 verschijnen op Sargasso de items ‘Feit of Fabel’ van The Fact Club. In totaal zijn er nu 37 uitspraken gecontroleerd, goed voor 579 reacties, gemiddeld 15.6 reacties per item dus. De meeste ‘Feit of Fabels’ hebben tot interessante discussies geleid en niet zelden werden de items in de reacties verrijkt met relevante informatie. The Fact Club wil daarom de bezoekers van Sargasso nog meer betrekken bij ‘Feit of Fabel’. Dagelijks volgen we Tweede Kamerdebatten, bekijken we talkshows en lezen we interviews op zoek naar een interessante uitspraak. Hierbij gelden de volgende criteria:

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 17-03-2022
Foto: Felix O (cc)

Energiewende loopt als een (stoom)trein

ANALYSE - Kort na de nucleaire ramp bij Fukushima besloten Duitse regerings- en coalitiepartijen tot de Energiewende. Die loopt als een trein. Maar de hypermoderne ICE wordt wel deels aangedreven door ouderwetse kolen.

Fossiele brandstoffen veroorzaken klimaatverandering en raken op een goed moment op. De wereld moet dus overschakelen naar een duurzame energievoorziening, en dat is een van de grote uitdagingen van deze eeuw. Duitsland heeft, als een van de weinige landen ter wereld, deze uitdaging aangenomen én omgezet in concreet beleid. Zo moet in 2020 de CO2-uitstoot met 40% verminderd zijn ten opzichte van 1990, het energieverbruik met 20% dalen,  en 35% van het elektriciteitsverbruik duurzaam opgewekt worden. Ambities voor 2050 liggen nog veel hoger. Duitsland wordt dé aanspreekpartner in twee belangrijke toekomstige markten: duurzame energie en energiebesparing.

De Energiewende zet Duitsland internationaal op de kaart, binnen en buiten Europa. Tijdens de laatste verkiezingen in de VS sprak President Obama bijvoorbeeld zijn angst uit dat alle groene banen naar Duitsland en China zouden verdwijnen. Maar zoals ik al eens schreef: de Energiewende is een weloverwogen gok, die onder meer afhankelijk is van de ontwikkeling van energieprijzen. Hoe gaat het tot nog toe?

Genoeg uitdagingen

Inmiddels wordt ongeveer een kwart van de elektriciteit duurzaam opgewekt. De stroomprijzen voor huishoudens zijn weliswaar gestegen en horen bij de hoogste van Europa, maar liggen met 2.5% van het huishoudbudget op hetzelfde niveau als in de jaren tachtig. Toch zijn er genoeg uitdagingen. Op dagen dat de zon niet schijnt en de wind niet waait, moet er een backup-systeem zijn. Omgekeerd ontbreekt het aan een goed opslagsysteem voor teveel geproduceerde duurzame elektriciteit. Water omhoog pompen is het gemakkelijkst. Daarmee kan later weer stroom opgewekt worden, maar dit is weinig efficiënt. Daarnaast willen mensen niet een stuwmeer in hun achtertuin. Dat geldt overigens ook de nieuwe stroomleidingen die windenergie (vanuit het noorden) en zonne-energie (vanuit het zuiden) door Duitsland moeten vervoeren. En voor nieuw te bouwen windturbines. Over het algemeen zijn Duitsers voorstanders (pdf) van de Energiewende – maar not in my backyard. Politici vrezen dat de steun voor de Energiewende af zal brokkelen wanneer stroomprijzen zullen stijgen.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

Volentekriebels | De meest nutteloze verjaardagscadeaus

COLUMN - Sommige mensen hebben nooit genoeg, maar wat geef je een jarige die niets meer verlangt?

Een maand geleden kocht ik bij de Action een koffiezetapparaat dat ontworpen was door Jan des Bouvrie. Het kostte € 19,95. Tot nu toe is het mijn duurste aankoop van dit kalenderjaar.

Dat heeft niet zozeer met mijn financiële situatie te maken, als wel met mijn liefde voor spullen. Die is vrijwel onbestaand. Als je op een zaterdagmiddag door een willekeurig winkelcentrum loopt (wat ik je overigens afraad), dan zal je zien dat veel andere mensen wel van spullen houden. Ze kopen plasmastelevisies, handtasjes, zonnebrillen en parfums alsof het eerste levensbehoeften zijn. Daar worden ze al dan niet kortstondig gelukkig van.

Ik ken dat gevoel uit mijn kinderjaren. Vanwege het speelgoed dat ik kreeg, was mijn verjaardag het hoogtepunt van het jaar. Mijn tanende liefde voor spullen viel samen met de periode dat ik mijn eigen geld ging verdienen. Als ik toch iets wilde hebben, dan kocht ik het zelf. Verjaardagen zijn sindsdien volstrekt nutteloos.

Voor de verjaardagsvisite is dat lastig. Een fles wijn of een boekenbon is hun eer te na, maar omdat ze niets beters weten, krijg ik regelmatig onzinnige cadeaus.

Foto: Guido van Nispen (cc)

Wie betaalt, bepaalt. Ook bij Maurice de Hond.

OPINIE - Afgelopen weekend bleek uit een peiling van de Maurice de Hond dat 72 procent van de Nederlanders voor een grondwettelijk verbod op de sjaria is. Maar die peiling deugde van geen kant.

Dat een politieke partij het volk graag propaganda voor waarheid verkoopt, en dat daarbij vragen gesteld worden die zo goed als retorisch zijn, is te begrijpen. Kwalijker wordt het wanneer een opiniepeiler zich leent voor het stellen van vragen die aantoonbare flauwekul zijn en hevig naar één kant overhellen.

Maurice de Hond peilde voor de PVV wat mensen vonden van de islam. We bekijken de vragen (PDF) één voor één.

Vindt u dat de Islam (sic) een verrijking is van Nederland?

Het is een bekend verhaal, die “verrijking”. Alleen kan ik er niks mee. Ik vind de commerciële omroep geen “verrijking” van het Nederlandse televisieaanbod, maar u hoort mij niet voor een verbod pleiten. Het is zoals het is. Wie niet van islamitische kunst en cultuur houdt en wie niet wil weten hoe mensen uit andere culturen naar ons kijken, die vindt de islam geen verrijking. Soit. Dat moet het ook niet per sé zijn. De vraag suggereert natuurlijk dat het, als het geen verrijking is, een verarming is. Maar dat staat er niet; een antwoord op die vraag is niet gegeven.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Daniel Foster (cc)

Aardgasrevolutie in de VS stagneert

ANALYSE - De Amerikaanse aardgasproductie stagneert, zelfs met de zogenaamd onbegrensde schaliegasvoorraden.

Er zijn nog altijd mensen die denken dat Amerika het land van de onbegrensde mogelijkheden en van de onbegrensde schaliegasvoorraden is. Journalisten en mensen uit de olie- en gasindustrie proberen ons te verleiden om ook in Europa schaliegas uit de bodem te gaan trillen. (Het is geen complot, men probeert gewoon een graantje mee te pikken.)

Dat lijkt aardig te lukken: Europese leiders vinden dat er meer proefboringen gedaan moeten worden en dat de winning van schaliegas grote economische kansen biedt en niet bij voorbaat moet worden uitgesloten. Maar lidstaten van de EU mogen zelf bepalen of ze schaliegas uit de bodem gaan winnen.

Voordat we in Nederland een schaliegas-industrie gaan opzetten kunnen we nog even kijken of de gaswinning in de VS inderdaad de hooggespannen verwachting waarmaakt.

Hieronder de dagelijkse aardgasproductie in de VS over de periode januari 2010 tot april 2013.

vsaardgas2013
Bron: EIA

Sinds november 2011 produceert de aardgasindustrie in de VS tussen de 65 en 67 miljard cubic feet per dag. De groei is eruit: de revolutie stagneert.

De gasproduktie van conventionele Amerikaanse aardgasvelden daalt gestaag, net als in Europa en Rusland. De groei die in 2010 en 2011 optrad, is afkomstig uit schaliegasprojecten. Maar de levensduur van schaliegasbronnen is beperkt en de gasproductie kan alleen op peil blijven door voortdurend nieuwe bronnen te boren.

Vorige Volgende