Regering vertraagt bescherming klokkenluiders

NS wil klokkenluider Luc de Rond ontslaan, berichtte de NRC in oktober. Hij maakte vijf jaar geleden melding van problemen op de onderhoudsafdeling van het spoorbedrijf, waarna de inspectie een kritisch rapport opstelde over de vervoerder. Volgens De Rond hebben veel recente storingen in het treinverkeaer te maken met slecht onderhoud. De reactie van de NS was: ontslag van de melder. Oud-inspecteur Wim Beukenkamp die de klachten van De Rond heeft onderzocht bevestigde afgelopen week zijn verhaal. Volgens hem is het toezicht de afgelopen jaren uitgekleed en faalt het management.  'De problemen op het spoor gaan maar ten dele over techniek of veiligheid en vooral over het management van NS en deels ook ProRail, de beheerder van het spoorwegnet', zegt hij. Dat er structurele problemen zijn met treinmateriaal is al verontrustend genoeg. Maar nog verontrustender vind ik dat het management het niet wil horen en vervolgens een ontslagprocedure in werking zet voor degene die de fouten heeft ontdekt. Het is het zoveelste voorbeeld van een bedrijf dat gevoelige informatie van binnenuit niet op waarde weet te schatten. We willen naar buiten toe geen risico lopen op schade aan onze reputatie en daarom ontslaan we de boodschapper maar. Dan zijn we er voorlopig van af. Niet dus. Het publieke belang van de veiligheid op het spoor is evident. En zoiets geldt voor vele andere bedrijven waar fouten schade kunnen opleveren voor klanten en consumenten. Onafhankelijk toezicht is daarom van het grootste belang. En daarnaast bescherming van de klokkenluiders die zich melden als het management het laat afweten. Die bescherming is duidelijk een overheidstaak. De overheid heeft het lang laten afweten voordat op initiatief van de Tweede Kamer wetgeving tot stand kwam. Nu er behoefte is om die wetgeving aan te passen, ook vanwege nieuwe EU-regels, laat de minister het echter opnieuw afweten. Die terughoudendheid heeft naar mijn mening alles te maken met een structureel probleem in de overheidsorganisatie: het gebrek aan openheid. BZ-bedrijfscultuur Het bericht over 'institutioneel racisme' op het ministerie van Buitenlandse Zaken was volgens sommige kenners van de bedrijfscultuur bij BZ niet verrassend. Wel dat dergelijke geluiden nu pas naar buiten komen. Volgens oud-diplomaat Berber van der Woude gaat het hier niet om incidenten maar om een systeem dat racisme 'aanmoedigt'. 'Het ministerie van buitenlandse zaken ontstond in de hoogtijdagen van het kolonialisme, een systeem dat draaide op zelfverrijking, uitbuiting en racisme. En waarvan elementen misschien nog altijd aanwezig zijn (...) Het is een systeem waarin je alleen op invloedrijke posities komt als je niet piept wanneer je wangedrag ondergaat, je mond houdt als je er getuige van bent en je conformeert aan de mensen die in het systeem komen bovendrijven'. Het zijn harde woorden. Maar moeten we ons er over verbazen na het zoveelste doofpotschandaal bij Defensie of het toeslagenschandaal bij de belastingdienst dat nu zelfs heeft geleid tot een onderzoek naar mogelijk meineed? Het is zeker niet verrassend dat ministers die een dergelijke bedrijfscultuur beschermen zich niet snel zullen inzetten voor klokkenluiders die het gebrek aan openheid in organisaties aan de kaak stellen. En verder moeten we constateren dat degenen die vorig jaar bij de presentatie van Rutte IV ernstige twijfel uitten over de belofte van een 'nieuwe bestuurscultuur' gelijk hebben gekregen. [overgenomen van Flee Flow of Information]

Closing Time | Carbon

Artiesten Koenraad Ecker en Frederik Meulyzer lieten zich voor hun album Carbon inspireren door de wereldzadenbank op Spitsbergen. Deze zadenbank wordt wel de ‘Doomsday vault’ genoemd. Waar andere zadenbanken kwetsbaar zijn voor vernietiging door oorlogen of natuurrampen, zou de zadenbank op Spitsbergen vanwege de locatie en constructie in de permafrost bestand zijn tegen apocalyptische gebeurtenissen en wereldwijde rampen. Maar door klimaatverandering warmt Spitsbergen snel op en komt ook de Doomsday vault in gevaar. In 2017 was er al een overstroming bij de ingang van de kluis door smeltend ijs. Voor hun album Carbon gebruikten Ecker en Meulyzer field recordings van de locatie. De muziek die je hoort in deze korte documentaire is een nummer van het album.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Wout Herfkens, zelfportret met anderen. Foto - Sven Scholten

Kunst op Zondag | Wout Herfkens

LONGREAD - Tussen de bedden die in april bij Kunst op Zondag te zien waren, lag ook ‘Jésus à l’Hôpital’ (Jezus in het ziekenhuis), een van de crucifixen die kunstenaar Wout Herfkens heeft verzameld.

Hij koopt afgedankte crucifixen op, haalt Jezus van het kruis, doet pleisters op de wonden en legt hem in bed. Als dank voor het feit dat Jezus eeuwenlang voor het heil aller mensen aan het kruis heeft gehangen, verzorgt hij hem nu. De serie ‘Jésus à l’Hôpital’ telt nu zo’n 140 patiënten.

Wout Herkens Jésus à l’Hôpital b36 (2015), div. materialen, 34 x 36 x 7cm

Het werk van Wout Herfkens is ruim drie keer per jaar wel ergens te zien. Meestal in groepstentoonstellingen. Momenteel in museum Tot Zover, waar twee van zijn werken zijn opgesteld. In de tentoonstelling ‘Kwaadaardig mooi’ brengt Wout Herfkens zijn overleden broer in herinnering met een portret in ijzerdraad en de kijkdoos ‘Mijn broer en het uitzicht’ (2016/2022).
‘Kwaadaardig Mooi’ is nog te zien tot en met 9 april 2023.

Wout Herfkens richtte in 2001, samen met Rinke Nijburg en Jan Meijering (geen lid meer) ‘De Vrienden van Job’ op. Ze organiseren tentoonstellingen en projecten van hedendaagse professionele beeldende kunst met een religieuze of filosofische inhoud.

Foto: Bron: Livius.org

Plato (9): Utopie in praktijk

ACHTERGROND - Dit is de negende aflevering van een reeks over de Atheense filosoof Plato, die veel mensen vooral kennen om zijn zogenoemde ideeënleer, om de Platonische liefde en om zijn ideale filosofenstaat. Dat is echter wat misleidend. Plato’s filosofie is breder en gaat dieper.

Plato’s ideale staat kent geen dik wetboek. Als de algemene regels zouden worden opgevolgd, zijn er verder niet zoveel wetten nodig. In de perfecte harmonie kent iedereen immers zijn plaats, en daarom valt ook alles op zijn plaats. Aanvullende wetten zijn slechts kunstgrepen om onvolkomenheden in het systeem te compenseren. Plato zou beslist met een meewarige blik hebben gekeken naar onze wetboeken, algemene maatregelen van bestuur, regelingen op detailniveau en uitzonderingen daarop.

Van theorie naar praktijk

Voor de lezer die nu denkt ‘ho, ho, dat is wel heel simpel gedacht allemaal’: Plato was de eerste om zijn denkbeelden kritisch onder de loep te nemen. Hijzelf benadrukte al dat zijn model van de ideale staat slechts benaderd kon worden, nooit gerealiseerd. Hij zwakte zijn eisen in later werk ook af. Niet voor niets is een belangrijk later werk van Plato over de ideale staat dan ook getiteld De Wetten. In dit werk probeert hij een ideale route naar zijn ideale staat te beschrijven.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Poetry du Jour | Gedichten om te lezen in het donker (gratis)

https://www.martijnbenders.nl/entries-from-benders-psychosupersum/gedichten-om-te-lezen-in-het-donker-gratis-download/

De dichter Martijn Benders, bekend van onder andere de bundels Karevanserai, Nachtefteling, Wat koop ik voor jouw donkerwilde machten, Willem en de customized bundel Wôld, Wôld, Wôld! heeft een nieuwe, en die is als gratis, e-book, soort van,  te downloaden. Is dat nou niet een aardige geste in deze donkere dagen en nachten?

Om Martijn Benders zelf te citeren: Voor mensen die geen geld hebben voor boeken dankzij de huidige Energie-heist bied ik mijn nieuwe bundel Gedichten om te Lezen in het Donker gratis als anonieme download aan.

Foto: Max Bashyrov (cc)

Polen doet nog steeds moeilijk

Hongarije krijgt straf. Eindelijk gaat de Europese Unie het rechtsstaatmechanisme toepassen door subsidie te onthouden aan een land dat zich niet aan de principes van de rechtsstaat houdt. Onder druk van Orbán die steun aan Oekraïne dreigde te blokkeren is de straf ietsje afgezwakt. Maar de deal die maandag in Brussel werd gesloten blijft voor de EU een ‘historisch uniek besluit’. Nu Polen nog. Ook dat land dreigt Europese miljarden mis te lopen vanwege een onopgelost dispuut over de rechterlijke macht. Dinsdagavond kreeg het parlement uiteindelijk een nieuw wetsvoorstel dat aan de bezwaren van de andere lidstaten tegemoet zou moeten komen. De PiS-regering kan het geld in aanloop naar de verkiezingen volgend jaar goed gebruiken. Het voorstel voorziet in een onafhankelijker tuchtcollege voor rechters en het opheffen van sancties voor rechters die kritiek op collega’s uiten. De wet heeft de steun van de oppositie nodig omdat er in de rijen van de regeringscoalitie tegenstanders zijn.

Maar Polen blijft moeilijk doen. Gisteren werd de EU-top onder druk gezet door de aankondiging van een Pools veto op het hele maandag overeengekomen pakket vanwege de daarin opgenomen wet die een minimum winstbelasting voorschrijft voor de hele EU. Polen had hier eerder bezwaar tegen gemaakt. Het land wil uitstel van de beslissing totdat een akkoord over dit onderwerp met een groot aantal andere landen buiten de EU rond is. Donderdagavond werd bekend dat Polen toch akkoord gaat met het belastingvoorstel. Als troostprijs voor het laten vallen van het veto kreeg Polen een tekst ingevoegd in het slotdocument van de top van de EU-leiders. Daarin staat dat de Commissie snel werk gaat maken van een aanvullende regeling voor de belasting van multinationals. De top eindigde bij uitzondering nog voor middernacht nadat overeenstemming werd verkregen over hulp aan Oekraïne ter waarde van 18 miljard euro.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

https://www.youtube.com/watch?v=ZLPYL45Zbf4&ab_channel=NetflixNederland%26Belgi%C3%AB

Closing Time | Wednesday – Paint it Black

RECENSIE - Heb ik toch weer een serie-muziekje! Waarmee ik dus ook gratis reclame maak voor – in dit geval – Netflix, maar dat moet dan maar even. Want wát een serie! Ik heb het natuurlijk over Wednesday, de nieuwste Addams Family spin-off. Nou ben ik niet zo’n groot fan dat ik alle films en series over dit notoire gezin heb gezien (het zijn er toch heel wat), maar dit is wel een pareltje. Visueel prachtig, heel grappig en ook best spannend en verrassend. Met recht genomineerd voor een Golden Globe.

Closing Time | Ezmeralda

“When you slow down the cumbia, the ghosts start to emerge,” zegt Ezmeralda over zijn muziek. Ezmeralda aka Nicolás Vallejo uit Bogota maakt een soort donkere ambient door het vertragen van de ritmes en melodieën van cumbia, de traditionele Colombiaanse muziek- en dansstijl waarin Spaanse muziek zich vermengt met de muziek die Afrikaanse tot slaaf gemaakten meebrachten.

Closing Time | Respect The Meat

America burns too much oil’

Een gloedvolle soulsong met daarin een millieu-aanklacht tegen Amerika, dan kan deze Closing Time vast wel in de lopende klimaatreeks Moeder Aarde.
Had ik eindelijk een favoriete televisie serie, houdt-ie na vier seizoenen ermee op. Terwijl allerlei andere series, die niet half zo geestig zijn, tot in den treure op de televisie te zien zijn.

My Name Is Earl was mijn favoriet destijds vanwege de humor, natuurlijk. En ook vanwege de personages. Die onnozele broer van Earl, Randy, die (ex-) vrouw van Earl, Joy, haar nieuwe geliefde: Darnell, en Catalina met haar charmante accent. Allemaal personages om van te houden. Maar wat Earl ook bijzonder maakte was de aandacht die binnen de serie was voor mensen met een beperking, een handicap, een rugzakje. Die hadden volwaardige rollen in de afleveringen, zoals een prostituee, of een vrouw met een kunstbeen.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Vorige Volgende