Carbon bubble

Accepteren we afwaardering van veel winbare koolstof, of stevenen we af op ontwrichtende klimaatverandering?  Van de middelbare school herinner ik me nog steeds een paar strofen uit Shakespeare's Macbeth dat we destijds lazen en zagen: 'Double, double toil and trouble; Fire burn and cauldron bubble.' Ik kan het niet helpen: elke keer als ik de term carbon bubble voorbij hoor komen, verschijnen de heksen uit Macbeth voor mijn geestesoog. Zo gek is het misschien niet. Het heeft immers iets magisch: roeren in de aarde, daar wat vaste, vloeibare en gasvormige koolwaterstoffen uithalen, en voilá: warmte, kracht, voortstuwing en licht in overvloed. Onze economische succesformule is gebaseerd op overvloedige fossiele brandstoffen.

Spaanse rechter gelast arrestatie Jiang Zemin

Er loopt vanaf gisteren een internationaal arrestatiebevel tegen de voormalige secretaris-generaal van de Communistische Partij van China (1989-2002) en president van de Volksrepubliek (1993-2003) Jiang Zemin, wegens genocide en grootschalige mensenrechtenschendingen in Tibet.

Het is onwaarschijnlijk dat Zemin daadwerkelijk voor de rechter zal komen. Die vermijdt gewoon landen waar hij risico loopt gearresteerd te worden. China zelf zal hem niet uitleveren. Kwestie van prestige.

Via Joop.nl, dat tevens een vermakelijk filmpje heeft van Jiang Zemin die een Louis-van-Gaaltje uithaalt.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022 copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

Geen bal op tv | DWDD Saturday Night

COLUMN - Ik moet zeggen, ik had zo mijn twijfels toen ik vernam dat Hugo Borst en Henry Schut mij, onder leiding van Matthijs van Nieuwkerk, tweeëneenhalf uur zouden vermaken met hun ‘ideale muziekavond’ in DWDD Saturday Night. Want waarom zou ik in godsnaam naar de favoriete muziekfragmenten van Hugo Borst en Henry Schut willen luisteren?

Henry Schut kende ik helemaal niet. Nu ja, ik kende hem wel, van dat doordeweekse gezicht en die even rustgevende als saaie stem waarmee hij, voor zover ik kan beoordelen, op vrij kleurloze wijze wel eens een kwartiertje Sportnieuws presenteert. Maar dat hij Henry Schut heette, ik zou er nooit opgekomen zijn.

Hugo Borst vindt zichzelf dan weer iets te cool, is mijn bescheiden mening. Daar zat ie, met zijn perfect gecoiffeerde volle hipstersbaard. Een baard die zo wanhopig no-nonsense schreeuwde dat je er medelijden mee kreeg.

En alsof dat allemaal niet genoeg was, werd een en ander aan elkaar geluld door superlativist Matthijs van Nieuwkerk. 

Lang geleden zag ik op het Nederlands Filmfestival Matthijs van Nieuwkerk elke avond een talkshow presenteren. Hij deed dit met zoveel enthousiasme, zo verfrissend onbevooroordeeld en met zoveel waardering voor zijn gasten, dat ik bij mezelf dacht: geef die man z’n eigen tv-programma. Niet veel later kreeg hij dat ook. Het duurde even voordat hij zijn draai vond. Maar met De Wereld Draait Door vond-ie die.

Foto: Cristian Eslava (cc)

Máák de boekenmarkt, in plaats van erachteraan te hobbelen

OPINIE - Ik kwam vanochtend een fantastisch en heel boos stuk tegen op de site van Marketingfacts, waarin de schrijver tekeer ging tegen de organisatie die het “legaal” lezen van e-books wil bevorderen. Het stuk is de moeite van het lezen waard.

Bert Vegelien, de auteur van het artikel, somt alle factoren op die ervoor gezorgd hebben dat het e-book zo’n slechte naam heeft gekregen dat lezers noodgedwongen tot “illegale” praktijken moesten overgaan.

Een van de zaken die mij in dit artikel van Bert Vegelien trof, was de volgende alinea:

Oh ja, als we dan toch bezig zijn, laten we meteen de wet op de vaste boekenprijs bij het grof vuil zetten. Om meerdere redenen wat mij betreft, maar in dit verband omdat we dan mooie pakketaanbiedingen kunnen doen van boek + ebook. Dat laatste kan ook een titel uit de backlist van dezelfde schrijver zijn. Een boek dat niet meer in papieren vorm beschikbaar is, maar op deze manier weer verkoopbaar wordt.

Of de vaste boekenprijs op de helling moet, dat is een andere discussie, daar gaat het mij nu even niet om. Waar het mij wél om gaat, is de suggestie dat iemand die een boek koopt, gratis een e-book van dezelfde schrijver mag uitzoeken, bijvoorbeeld ‘een titel uit de backlist van dezelfde schrijver … Een boek dat niet meer in papieren vorm beschikbaar is, maar op deze manier weer verkoopbaar wordt.’ Hier doet Vegelien de uitgevers een fantastische suggestie aan de hand.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Kees de Vos (cc)

Hennis en Plasterk moeten twijfel wegnemen

ANALYSE - Het was een betrekkelijk kort briefje waarmee de ministers Jeanine Hennis-Plasschaert en Ronald Plasterk opheldering gaven over de 1,8 miljoen telefoongesprekken waarvan gegevens waren verzameld. Waar minister Plasterk in oktober nog uitging van Amerikaanse afluisterpraktijken – en daarvan schande sprak – moest hij nu toegeven dat onze eigen Nationale Signit Organisatie (NSO) achter zat. Anders dan in oktober werd verondersteld zou het echter niet gaan gegevens van telefoongesprekken die door Nederlanders zijn gevoerd, maar om gegevens die van belang zouden zijn voor militaire missies en terrorismebestrijding in het buitenland.

Je hoort het bijna niemand zeggen, maar op zichzelf genomen kan dit ook als tweevoudig goed nieuws worden gezien: allereerst is het knap dat onze eigen inlichtingendiensten in staat zijn op grote afstand telefoonverkeer te monitoren en ten tweede – en uiteraard belangrijker – lijkt het erop dat deze technologische hoogstandjes niet jegens eigen burgers worden toegepast.

Waarom valt dit nieuws dan toch zo slecht? Daarvoor zijn eigenlijk drie samenhangende redenen, die kunnen worden samengevat onder de noemer ’twijfel’.

Feiten

De eerste twijfel is empirische twijfel, oftewel: wat zijn nu eigenlijk de feiten? Aan de wereld van de geheime diensten kleeft een inherente schimmigheid. Niet alles wat deze diensten doen, kan het daglicht verdragen. Het is niet abnormaal dat er nieuws naar buiten komt over de werkzaamheden van onze veiligheidsdiensten. Echter, vooral waar het de operationele kant betreft, vindt informatievoorziening aan de Kamer doorgaans plaats achter gesloten deuren in de vaste commissie voor de Inlichtingen- en Veiligheidsdiensten (de ‘commissie stiekem’). Als een minister zich in tegenstelling daartoe tot een breder publiek richt, mogen we in ieder geval verwachten dat veelvuldig wordt gecontroleerd of deze informatie correct is. In een vergadering van de ‘commissie stiekem’ is het nog mogelijk een rectificatie als die van vorige week te staven met operationele gegevens van de inlichtingendiensten. Er redelijkerwijs van uitgaand dat deze gegevens – gelet op hun gevoeligheid – niet voor een breder publiek beschikbaar kunnen worden gemaakt, ontbreekt het in betekenende mate aan controleerbaarheid van de onlangs vrijgegeven informatie. Hierdoor kan de vraag blijven hangen waarom we de nu vrijgegeven informatie wel zouden moeten geloven.

Facebookfraude

De eigenaar van de Veritasium Facebookpagina promootte zijn pagina via de officiële Facebookmanier, en kreeg er 80.000 likes bij. Maar… die kwamen vooral van clickfarms in landen als Egypte, Bangladesh, Filipijnen, etcetera. En dat doet je pagina geen goed, want het haalt je engagement naar beneden.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Vorige Volgende