Zoekresultaten voor

'holocaust'

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Promoot een sekte

De Amsterdamse lokale omroep Salto ruimt zendtijd in voor Scientology. Karin Spaink is geschokt.

Iemand vroeg me of ik wist dat Salto (de lokale omroep van Amsterdam) geregeld zendtijd inruimt voor Scientology, de sekte die tien jaar lang oorlog tegen mij heeft gevoerd. Nee, dat wist ik niet. En ik had het ook niet verwacht.

Scientology is immers berucht. De sekte tracht critici de mond te snoeren door die kapot te procederen. Scientology houdt er strafkampen op na waar mensen worden uitgehongerd, intimideert haar leden, steelt documenten bij overheidinstanties, pleegt inbraken bij ministeries en rechtbanken, luistert mensen af, voert smaad- en lastercampagnes tegen critici, melkt haar leden financieel uit, chanteert haar leden, probeert critici via onnavolgbare opzetjes in de gevangenis te krijgen, doet valse aangiftes, steelt vuilniszakken en achtervolgt mensen in de hoop iets ‘bruikbaars’ op het spoor te komen, dwingt leden om met hun familie te breken, ontduikt de belasting, stopt verkrachting in de doofpot, eist abortus van de vrouwelijke leden van haar elitetroepen, onthoudt doodzieke leden urgente medische zorg, stopt mensen in isolatie, probeert critici uit te schakelen door ze valse bommeldingen en beschietingen in de schoenen te schuiven, schrijft leden hoogst schadelijke doses vitaminen voor, en vervalst haar eigen boeken (financieel, historisch en ideologisch) met hetzelfde pandoer als waarmee ze eerder de biografie van haar oprichter L. Ron Hubbard had herschreven.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Christenen, joden en haatbaarden

Joël Voordewind van de ChristenUnie heeft het voor elkaar: er moeten wetten komen om joden te beschermen tegen belediging. En Israël, al is het me een raadsel hoe je een land kunt beledigen. En aan de Holocaust mag wat hem betreft niet getwijfeld worden. Dat laatste is hem als christen vergeven, want hij is gewend aan Waarheden waar geen vragen over gesteld mogen worden. Maar toch.

Belediging van joden en Israël mag niet, maar het beledigen van moslims en hun landen is tegenwoordig politiek correcte, dagelijkse kost. Je kunt geen weblog openen zonder “grappige” termen als bijvoorbeeld notslim, haatbaard, berberaap, rifaap, islamofascist of geitenneuker te vinden. En dan vergeet ik er vast nog een paar. Ik zeg niet dat dat niet zou mogen, begrijp me goed. Maar als ik een moskee een haatpaleis mag noemen – en dat mag ik als Wilders dat ook mag – dan mag ik een synagoge ook een haatpaleis noemen. Niet dat ik dat wil, maar het een is het logische gevolg van het ander voor wie nog in gelijkheid voor de wet gelooft.

Ik wil ook helemaal niet aan de Holocaust twijfelen, maar waarom zou dat niet mogen? Internet barst uit zijn voegen van de websites met alternatieve, vergezochte verklaringen voor nine eleven. Mensen die ontkennen dat staalconstructies als gevolg van brand kunnen instorten – totaal van de pot gepleurd, maar het hoort bij een open debat. Op dezelfde basis is wetenschap gestoeld. Vragen stellen bij bekend veronderstelde feiten – zo zijn we tot de ontdekking gekomen dat de aarde niet plat is en dat de zon er niet omheen draait. Totaal van de pot gepleurd, vonden ze toen. Je zou je kunnen voorstellen dat wetenschappers onderzoek willen doen naar het precieze aantal slachtoffers van de Holocaust, en je zou je kunnen voorstellen dat daar een lager getal uitkomt dan zes miljoen. Waarom niet? Zou dat de poging tot systematische en wrede uitroeiing van een heel volk op industriële schaal minder erg maken? Kan dat dan?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Nabeschouwing | Lilian Gonçalves

Weer een bijdrage van Max Molovich, overgenomen van Nurks Magazine.

Lilian Gonçalves-Ho Kang You. Ze heeft Chinees, Frans, Joods en Afrikaans bloed door de aderen stromen. Ze is voorzitter geweest van Amnesty International. Momenteel is ze lid van de Raad van State. Gevraagd naar de betekenis van het Chinese deel van haar achternaam, antwoordde ze gekscherend dat het ‘Bloem uit het Oosten’ betekent. Ze beheerst de nobele kunst van het understatement. Hoeren noemt ze ‘vrouwen der horizontale geneugten’. Ze onthulde ooit gevraagd te zijn voor de post integratie door de partij van Fortuyn, waarvoor ze bedankte omdat ze ‘geen suïcidale neigingen’ had. En toen Jelle Brandt Corstius, naar aanleiding van een aangrijpend fragment uit de film Buddha Collapsed out of Shame, soms het idee zei te hebben dat landen als Afghanistan geen behoefte hebben aan vooruitgang, antwoordde ze: “Ik kom niet vaak vrouwen tegen die vertellen dat ze geen behoefte hebben aan vooruitgang in hun leven. Dat zijn altijd anderen die dat beweren.” Die kon JBC in zijn zak steken.

Dat deed hij dan ook. Het is toch wel een verstandige jongen. Het werd hem niet gemakkelijk gemaakt deze avond, maar hij sloeg zich er dapper doorheen. JBC zat tegenover een vrouw die haar woorden zo zorgvuldig mogelijk koos in de hoop de waarheid zo min mogelijk geweld aan te doen. Ze liet na bijna elke vraag een stilte van een paar seconden vallen om haar antwoord te wegen. Maar die antwoorden waren altijd intelligent en getuigden van een wijsheid die ze deels van nature bezat en die deels was gevormd door een leven dat een aantal zeer dramatische momenten heeft gekend.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Wijzen naar Islam als oorzaak geweld miskent eigen rol van het Westen in de wereld

Deze bijdrage aan het open podium is van Henk Roosink (website)

“Probeer eerst te begrijpen… dan begrepen te worden.” Dit is een bekend vereiste voor succesvolle samenwerking. Daar moest ik erg aan denken bij het lezen van ‘A World without Islam’ van Graham E. Fuller. De schrijver kent de Islam van binnen als voormalig CIA-chef en van buiten als professor geschiedenis met een wereldwijd netwerk in het Westen en het Oosten.

Kerkgeschiedenis
Het boek bevat veel (kerk)geschiedenis. Grote invloed op de Oost-West verhoudingen heeft de scheuring in 1054 in de christelijke kerk tussen de Rooms katholieke Kerk en de Oosters orthodoxe Kerken met Constantinopel als centrum. Aan de ene kant een strak georganiseerde kerk met grote wereldlijke macht, vooral ook door haar nauwe banden met niet kerkelijke machten, aan de andere kant een minder georganiseerde kerk, waarbij meer aan het belang van persoonlijke spiritualiteit werd gehecht. De animositeit werd in 1204 nog verder versterkt door de verovering en plundering van Constantinopel bij de 4e kruistocht, waarbij overigens vooral de handelsbelangen van Venetiaanse kooplui voorop stonden. Jeruzalem werd nooit bereikt. Dat nam niet weg dat het Byzantijnse rijk een hoogstaande cultuur bereikte, waar Europa in de Middeleeuwen bleef steken. Maar vanaf de 16e eeuw werden de rollen omgedraaid. In 1453 was er de val van Constantinopel, de stad werd veroverd door – vanuit het Midden Oosten bezien – uit het Westen komende Ottomanen. Hoewel sluitstuk van een langzaam verval van de moslimwereld, deed die gebeurtenis de Oost-West verhoudingen ook geen goed. Vanaf de 16e kwam de overheersing van de moslimwereld door Europese landen, in de 20e eeuw volgde de antikolonialistische strijd.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Rivieren van bloed

War, children – is just a shot away!
Rape! Murder! – it’s just a shot away!
I’ll tell you: Love, sister – is just a kiss away!
Gimme Shelter

“O, u die eindelijk de grote gevaren van de zee doorstaan hebt
(maar op het land wachten u zwaardere)
de Trojanen zullen komen in het rijk van Lavinium
(zet deze zorg uit uw hart)
maar zeker zullen ze willen dat ze er niet zijn gekomen.
Oorlogen, gruwelijke oorlogen, zie ik.
En de Tiber, schuimend van veel bloed.”

– Vergilius, Aeneïs, Boek VI, De Sibylle in trance

De moslims zijn bezig met een veelvormige jihad om Europa tot Eurabië te maken, daarbij gefaciliteerd door de cultuurmarxistische elite. Dat u dat niet ziet is omdat ze gebruik maken van taqiyya, en wie dat afwimpelt als geflipte samenzweringstheorieën is gewoon een linkse dhimmi. Als u dacht dat Anders Breivik er een griezelig wereldbeeld op nahield, dan nodig ik u uit eens kennis te maken met het spookhuis waar onze prominente islamofoben in leven. Hun anti-linkse en anti-islamitische polemieken worden namelijk gedreven door dezelfde bloederige gruwelscenario’s en nachtmerrieachtige angstsprookjes zoals we die aantreffen in het manifest van de Noorse terreurmoordenaar .

Oorlog, bloed en holocaust

Zo maakte de schrijver Tom Naegels in de herfst van 2009 gewag van een email-netwerk, waar zo’n zestigtal Vlaamse opinieleiders op geabonneerd zijn, dat dagelijks getrakteerd wordt op de propagandamails van Wim van Rooy (jawel, de vader ván), een van de voornaamste aanjagers van het islam- en multicultidebat in Vlaanderen.

Foto: Enric Borràs (cc)

Twee manieren van overleven als Joden

Ik wil beginnen met een verwijzing naar een collega blogger, de Magnes Zionist, alias Jerry Haber (wat op zijn beurt weer een alias is van een Amerikaans/Israelische professor in de filosofie en Joodse medievalistiek). Ik heb Haber vaker geciteerd op dit blog. Dit keer ga ik hem zelfs twee keer aanhalen. Op de dood van Osama bin Laden reageerde hij met een citaat uit het bijbelboek Spreuken:

Verheug je niet over de val van je vijand, juich niet als hij ten onder gaat.Want de HEER ziet het en keurt het af, en laat zijn woede op je vijand varen. Wind je niet op over kwaadaardige mensen, wees niet jaloers op goddelozen.Want wie kwaad doet, heeft geen toekomst,het licht van goddelozen wordt gedoofd. (Spreuken 24:17-20).

Ik sluit me daar graag bij aan (en zie tot mijn verrassing dat Anja Meulenbelt op haar blog ook Haber’s bijbelcitaat aanhaalt).

Een tweede aanhaling van Haber betreft een stukje van hem waarin hij verwijst naar de Joodse filosoof Emil Fackenheim. Die schreef destijds dat na de Holocaust als aanvulling op de 613 ge- en verboden in de Tora eigenlijk een soort 614e gebod kwam, dat inhield dat Joden als Joden moesten overleven om Hitler die hen had willen uitroeien, niet alsnog postuum de overwinning te gunnen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Nationaal Comite 4 en 5 mei in de fout

Een gastbijdrage van Kees Mattijsen.

De nivellering van de Nationale Herdenking op 4 mei moet ongedaan worden gemaakt. Een pleidooi om de herdenking van de slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog in ere te herstellen.

Op de website van het Nationaal Comité 4 en 5 mei is te lezen en telkens opnieuw op de Dam te beluisteren: “Tijdens de Nationale Herdenking herdenken we allen – burgers en militairen – die in het Koninkrijk der Nederlanden of waar ook ter wereld zijn omgekomen sinds het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog, in oorlogssituaties en bij vredesoperaties.” (Officieel memorandum).

Die laatste zinsnede vanaf “sinds” en verder, steekt mij en vele anderen al jaren. Vandaar dat ik met instemming het interview van 20 januari j.l. in De Pers las “WOII moet weer een centrale plek krijgen.” Aan het woord was mevrouw Schwegman, directeur van het NIOD (Instituut voor Oorlogs-, Holocaust- en Genocidestudies).

De nivellering of het gladstrijken in goed Nederlands, waarover zij spreekt, is in feite al direct na de oorlog in gang gezet. Dat kwam namelijk alle naoorlogse regeringen uitermate goed uit. Een greep: de smerige oorlog, in versluierende termen “missie” of “politionele actie” genoemd tegen ‘ons’ Indië, deelname aan overzeese oorlogen bijv. in Korea – met behulp van Nederlandse ex-SSers… de West-Duitse herbewapening kwam eraan en moest erdoor, de koude oorlog werd van harte aangemoedigd en gestimuleerd. Vrijlating van zware en zwaarste oorlogsmisdadigers en veel meer. Het historische beeld van WOII moest toen én vandaag worden ontkracht en bijgesteld.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De ‘hagepreek’ en het herinneren

Zou het waar zijn dat de oorlog opnieuw taboe is? Het is een steen in de vijver, rond 4 mei. Ik geloof er niets van. In Duitsland vraagt een oude man van 88 jaar waar ik vandaan kom. “Ah, Arnheim? Eine Brucke zu weit!” De avond voor onze ontmoeting heeft hij op de Duitse TV een film gezien over de slag om Arnhem en iedereen spreekt er over. Als er nieuw taboe op de oorlog is, niet bij onze oosterburen. Gretig raakt hij met me in gesprek over de oorlog en zijn belevenissen, zijn geluk als krijgsgevangene van de Amerikanen. Geen ‘kriegssmertz’, maar nuchter.

De historicus Jan Romein vond het begrip “onvoltooide geschiedenis” uit: dé geschiedenis bestaat niet, want elk heden schept zijn eigen relatie tot het verleden. Dat is ook logisch: toen Europa in puin lag was niemand geinteresseerd hoe het allemaal zo was gekomen, want er moest puin worden geruimd en weer opgebouwd. Pas veel later werd interessant hoe in het land van dichters, componisten en filosofen de barbaren zo’n voedingsbodem hebben kunnen vinden.

“Waarom weet u er zo veel van?”, vroeg de oude soldaat. Ik zei dat het nuttig was te begrijpen waarom de geschiedenis zo kon ontsporen en ook wat het in de hoofden van mensen betekende en hoe miljoenen daders weer als normale mensen in de wereld moesten worden opgenomen en aanvaard: het thema van verzoening en waarheids-commissies over de gehele wereld. Dat leek hem interessant.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Toen, nu en het morele gelijk

Ik heb het niet zo op met dat hele Godwingebeuren, eerlijk gezegd. Ik word er langzaamaan een beetje moe van – en dan is 4 mei pas over een dikke week… Wat me tegenstaat is niet eens de tenenkrommende stompzinnigheid van de vergelijking, of de morele hypocrisie van de Godwinsirene die vervolgens onvermijdelijk afgaat, maar eerst en vooral de mate waarin beide ‘kampen’ voor eigen parochie preken: men spreekt publiekelijk schande, verkneukelt zich aan beide zijden om het eigen gelijk, en bekommert zich niet om wat de ander wél probeert te zeggen. Het is niet eens een parodie op maatschappelijk debat. Het is een democratisch falen. Falen, want een democratie werkt – zeker in Nederland – alleen als je bereid bent te luisteren naar wat andersdenkenden vinden. En luisteren, dat doen er momenteel toch verdomd weinig.

Natuurlijk is het bizar om, zoals Michael Blok doet Wilders op basis van een zelfbedacht lijstje van ‘criteria’ met Adolf Hitler te vergelijken. De criteria zijn vooral heel suggestief, en over menig kruisje in de tabel kan men nog wel een uur of wat soebatten. Vanwaar bovendien de fixatie op Hitler? Waar zijn Stalin, Mussolini, Mao en Franco, om maar een paar willekeurige voorbeelden te noemen? Als Hitler relevant is, zijn zij dat evenzeer. Maar dat is nou net het hele punt: historisch gezien is niet de vergelijking met zeventig jaar geleden primair relevant, maar de vergelijking met Europese politici die in onze tijd, en in onze wereld een rol spelen of speelden. Denk aan Jean Marie Le Pen. Jörg Haider. Umberto Bossi. Silvio Berlusconi, wellicht. Pim Fortuyn – zeker. Filip DeWinter. Pia Kjaersgaard….

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Slachtverbod gelegitimeerd op inktzwart verleden

Dit is een vervolgbijdrage van Robbert Baruch in het kader van de discussie over het verbod op onverdoofd slachten. Gisteren verscheen de eerste bijdrage.

Vandaag debatteert de Tweede Kamer over het verbod op onbedwelmd slachten. Dit verbod komt alleen terecht bij de de Joodse en islamitische Nederlandse bevolking. De Partij voor de Dieren heeft een wetsvoorstel ingediend dat voorafgaande bedwelming in alle gevallen verplicht stelt. En dat kan volgens de PvdD ook binnen de religieuze opvattingen van Jodendom en islam. Voor de laatste kan ik niet spreken. Echter voor het Jodendom is steeds duidelijk gemaakt dat niet-bedwelmen het religieuze aspect is aan de slachthandeling. PvdD Kamerlid Ouwehand beaamde dit ook in het eerste gedeelte van het debat, op 17 februari. “Die uitzondering stelt dat vanwege religieuze opvattingen en tradities de verdoving van dieren bij de slacht achterwege mag blijven. Dat geldt in Nederland voor de Israëlitische en Islamitische rituelen, de koosjere en de halal slacht.” En van die uitzondering wil de Partij voor de Dieren af.

In de toelichting op het wetsvoorstel schrijft Marianne Thieme dat er voldoende grond is om de uitzonderingsbepaling te laten vervallen. “Mede doordat er heden ten dage elektronische [bedoeld wordt: elektrische] bedwelmingsmethoden zijn ontwikkeld die de religieuze bezwaren tegen bedwelming hebben weggenomen.”

Keer op keer moest ik horen: hè, jullie mogen toch bedwelmen, dat staat in het wetsvoorstel. En keer op keer moest ik nee verkopen. Dat moet een misverstand zijn, daar bedoelt ze blijkbaar opvattingen binnen de islam mee.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Boekrecensie | De gekroonde republiek

Een gastbijdrage van GB van Publiekrecht & Politiek.

Je weet ongeveer wat je van een boek van Fasseur, een van de Koninklijke Rechtzetters, kan verwachten. Je hoeft zo’n boek niet te lezen, dus eigenlijk moet je dan niet zeuren als je het toch leest. Desalniettemin: Fasseur maakt het in zijn meest recente boek wel erg bont met zijn pogingen om de Oranjes solide op het schild te zetten.

De eerste taak die Fasseur op zich neemt is het corrigeren van de beeldvorming van Koning Willem I, II en III. Sinds het boek Voor de troon wordt men niet ongestraft geboren hangt het imago van deze Oranjevorsten er toch enigzins rafelig bij. Beatrix had al laten weten afstand van het boek te nemen, maar de televisieserie De Troon deed het boek nog eens dunnetjes over. En nu rukt Fasseur uit om de boel recht te zetten, zonder overigens het boek of de serie te noemen. Willem I was geen machtswellusteling maar een hardwerkende koning, ‘met nobele bedoelingen bezield’; de troon en het koningschap werden hem ook maar aangeboden. En de arme man maar honderden stukken lezen op Eerste Kerstdag, zoals Fasseur beschrijft.

Foto: Enric Borràs (cc)

Wat doen we met islamitisch antisemitisme?

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Vandaag is dat Bart Voorzanger, die zich afvraagt of onze reactie op antisemitische uitingen van jonge allochtonen verband houdt met ons onverwerkte oorlogsverleden.

Onze reactie op antisemitische uitingen van jonge allochtonen heeft alles te maken met onze geschiedenis. We denken kwaad te bestrijden dat ons nu van buiten bedreigt, maar het gaat in feite wellicht vooral om spoken uit ons eigen verleden. Misschien moeten we daar toch eens bij stilstaan voor we die blagen een proces aandoen.

Ik groeide op in een wereld waarin wel eens werd gegrapt over Duitsers die ‘hun’ kuil claimden aan een zonnig Noordzeestrand, en waarin besmuikt werd gelachen als iemand een Duitser die de weg vroeg de verkeerde kant op stuurde, of – wat botter – om teruggave van z’n gestolen fiets vroeg. Echt chique vond niemand dat, maar ’t gold toch als begrijpelijk, en als onschuldig genoeg om toelaatbaar te zijn. De oorlog lag nog vers in ’t geheugen en een beetje afreageren moest kunnen. Al gauw nam de welvaart toe en gingen we op buitenlandse vakanties, maar wie daarbij toch maar liever niet naar Duitsland ging, hoefde dat niet uit te leggen. ’t Is volslagen idioot, maar dat ‘toch liever niet’ voel ik nú nog.

Vorige Volgende