Closing Time | Funky Thithee
Hij werd eens gevraagd of hij gitaar wilde komen spelen bij de Rolling Stones. Shuggie Otis had echter net z’n eigen band en dat beviel ‘m best.
In de groene longen van Amsterdam, langs de Apollo- en Minervalaan staan 50 kunstwerken in het kader van ARTZUID. Dit is de achtste editie van het kunstinitiatief. De werken die je hier ziet, zijn gemaakt door een mix van internationale kunstenaars en jong Nederlands talent. ARTZUID is een gratis evenement dat 7 dagen per week 24 uur per dag open is. Je hebt tot en met 24 september om de 50 beelden te verkennen. [caption id="attachment_345812" align="aligncenter" width="450"] Details van werken van Erik Buijs , Jasper Krabbé, Erik Buijs, Monika Dahlberg en Karel Appel © foto Wilma Lankhorst.[/caption] Curator Jasper Krabbé Voor elke editie nodigt de Stichting ArtZuid een andere curator uit om het tweejaarlijkse evenement samen te stellen. De eerste editie was in 2008 te zien. “Het idee was toen om Berlages statige lanen door middel van kunst wat vriendelijker te maken, minder afstandelijk ook, dichter bij Amsterdam als stad”, aldus Cintha van Heeswijkck-Vergeer, directeur van de Stichting ArtZuid. Voor deze editie is dat beeldend kunstenaar Jasper Krabbé (Amsterdam, 1970). Krabbé pleit voor street power, meer de straat op voor jongeren om zich te manifesteren en hun identiteit te ontwikkelen. [caption id="attachment_345810" align="aligncenter" width="450"] Boven Ottograph en beneden Vertical Highways © Bettina Pousttchi © foto Wilma Lankhorst.[/caption] Je bent goed zoals je bent! Het advies van Jasper Krabbé voor alle jongeren is: “je bent goed zoals je bent”. De wereld anno 2023 is op veel vlakken in beweging. Dit maakt onder andere jongeren onzeker. Jasper Krabbé is een kind van de jaren tachtig. Hij is gevormd door de graffitwereld in Amsterdam. De opkomst en ontwikkeling van graffiti vierde in zijn tienerjaren hoogtij. Voor de achtste editie van ARTZUID heeft Krabbé beelden gekozen die dicht bij de belevingswereld van de jongeren liggen. Denk daarbij aan (Neo)Popart, Arte Povera en Nouveau Realisme. Je ziet hier een grote variatie aan sculpturen met veel kleur, herkenbare objecten en maatschappelijke betrokkenheid. “Popart is nog steeds relevant. Veel hedendaagse kunstenaars hebben er een echo van in hun werk.” Jasper Krabbé (Parool 18.11.2022) Boven: Carin Scholten, Monika Dahlberg (centrum), Hans van Bentem beneden: David Annesley en Jean Dubuffet © foto Wilma Lankhorst. Thema Transfer Het thema van de achtste editie is Transfer. Er is een speciaal leerprogramma voor de jeugd opgezet en er zijn kinderschoolkampen voor kinderen van 5 tot 12 jaar. “Kunst kan helpen om dichter bij je gevoel te komen, maar ook om inspiratie en richting te geven”, aldus Krabbé. Hij heeft 46 kunstenaars gevraagd voor de editie van 2023. Tien van hen laten nieuw werk zien. Curator Krabbé heeft hen gevraagd om werk te laten zien dat een reflectie is van de populaire jongerencultuur. Onder hen is de Amsterdamse streetartist Frankey. In een serie ‘artist talks’ kun je deze zomer nader kennis maken met 14 van de deelnemende kunstenaars. Kijk hier voor alle informatie. [caption id="attachment_345809" align="aligncenter" width="450"] Boven: Blue4U © Roland de Jong Orlando, onder twee maal Soulmate © Marjolijn Mandersloot en midden Pappel © Stefan Pietryga © foto Wilma Lankhorst.[/caption] Paviljoen ARTZUID Op het snijpunt van de Minervalaan en de Apollolaan staat het ontmoetingspaviljoen van ARTZUID. Hier kun je een papieren versie van de routemap kopen. Er is ook een onlineversie te koop via de bekende online aanbieders. Hier kun je onder het gemak van een kop koffie of iets fris de catalogus bekijken, kaarten van de sculpturen kopen en er zijn verschillende mini-versies te koop van beelden die je hier kunt zien. Een van die mini-versies is het beeld JMB on Tour Saint Jacques (2023), een eerbetoon van Jasper Krabbé en kunstenaar Jean Michel Basquiat. In het Centre Pompidou bezocht Krabbé een expositie over Basquiat. Daarna zag Jasper een beeld van een leeuw met vleugels. Deze sculptuur stond op de gotische toren Saint-Jacques. Dit beeld uit de 15 eeuw, maakte diepe indruk op Krabbé en het leek hem het perfecte symbool voor de weg van een kunstenaar. De leeuw als koning van het dierenrijk en in deze versie ook nog gevleugeld. Het verwijst naar het werk van de kunstenaar. De artiest heeft kracht nodig om te creëren en gaat vaak in tegen de heersende smaak. Hierdoor krijgt hij/zij vaak tegenwind in de vorm van kritiek. [caption id="attachment_345815" align="aligncenter" width="450"] Je neemt jezelf mee (2020) © Job Smeets © foto Wilma Lankhorst.[/caption] Gouden moment Genietend in de schaduw van een kop koffie zie ik iets verderop een gouden bank, Job Smeets (1969) noemt zijn ontwerp ‘Je neemt jezelf mee’ – Bring Yourself (2023). Als ik later dichter bij kom, zie ik een asbak op de rechter armsteun en op de zitting ligt een schetsboek met daarop een sigarenkistje. Smeets brengt hiermee een ode aan ontwerper Jan des Bouvrie die in 2020 overleed. De titel van het werk verwijst naar een mantra van Des Bouvrie dat je jezelf altijd overal mee naartoe neemt. Het is alsof Jan net even weg is om iets te halen. Schuin achter de bank staat de BMW Art Car (1991) die door kunstenaar David Hockney (1935) is beschilderd. Hockney is de bekendste nog levende vertegenwoordiger van de Pop Art. Met zijn ontwerp wilde Hockney de binnenkant (interieur) van de auto zichtbaar maken aan de buitenzijde. Je ziet de bestuurder, met op de achterbank zijn teckel. [caption id="attachment_345813" align="aligncenter" width="450"] Erik Buijs, Savako (centrum), Anna Mrzyglod, onder Marjolijn Mandersloot en Erik Buijs © foto Wilma Lankhorst.[/caption] Kloppend hart Het kloppend hart van ARTZUID is het park voor het ontmoetingspaviljoen. In het hart van de exposite staan maar liefst 14 werken dicht bij elkaar. Ik zie een kan, korte poten Geel (2023) van Klaas Gubbels (1934) en de blauwe hond (Soulmate (2017) van Marjolijn Mandersloot (1959). Midden op het grasveld staat een vette auto te blinken in de zon. Dit werk, de Fat Convertible (2019) is van de Oostenrijkse kunstenaar Erwin Wurm (1954). Absurditeit, zoals het huidige overmatige consumptiegedrag is een rode draad in Wurms werk. Wurm beeld statussymbolen uit met een maatje meer. Hierdoor roept hij vragen op over macht, rijkdom en lichaamsgewicht. Iets verderop laat Robert Indiana (1928-2018) ons kennis maken met Imperial Love (1966-2017). Hier is een variant op LOVE te zien waarin het woord gespiegeld is. Het idee is dat er zo nog meer naastenliefde over Amsterdam wordt verspreid. Met deze mooie gedachte sluit ik mijn ARTZUID-bezoek af. [caption id="attachment_345807" align="aligncenter" width="450"] Boven Klaas Gubbels en Caroline Coolen, onder l. Willem Harbers en Robert Indiana © foto Wilma Lankhorst.[/caption] ARTZUID is nog tot en met 24 september 2023 elke dag in Amsterdam aan de Apollolaan en de Minervalaan te verkennen. In het weekend worden er om 13.00 uur instaprondleidingen aangeboden. Hiervoor kun je je online aanmelden (niet gratis). © tekst en foto’s Wilma Lankhorst © gebruik van de foto’s met dank aan en met toestemming van ArtZuid en alle genoemde kunstenaars. ¹ Schrijfwijzer artzuid: De Stichting staat geregistreerd als ArtZuid, het evenement als ARTZUID.
Hij werd eens gevraagd of hij gitaar wilde komen spelen bij de Rolling Stones. Shuggie Otis had echter net z’n eigen band en dat beviel ‘m best.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Tijdens het Hellenisme kregen de Academie van Plato en de Peripatetische school van Aristoteles gezelschap van nieuwe filosofische stromingen, zoals het Cynisme. In deze vijfdelige reeks: de hedonisten.
Over de positie van de vrouw in de Oudheid hoeven we ons geen al te grote illusies te maken. Machtige vrouwen zijn er destijds zeker geweest, maar meestal slechts als verlengstuk van hun man, eventueel tot na zijn dood. Als er iemand was die aan deze conventie lak kon hebben, was het Aristippos.
Hij stichtte uiteindelijk een school in de stad Kyrene, een Griekse stad in het noordoosten van het huidige Libië. Als hoofd van deze filosofische school werd hij opgevolgd door een vrouw: Arete, zijn dochter.
Zij onderwees vervolgens weer haar zoon, Aristippos de Jongere. De Cyreense School die door Aristippos Senior werd opgericht, werd dus voortgezet door zijn dochter en zijn kleinzoon. Het is vooral aan hen te danken dat de hedonistische filosofie van Aristippos is overgeleverd. Zonder zijn familie hadden we er waarschijnlijk niet veel van geweten. Er lag misschien net iets teveel een taboe op en het is tekenend dat we uitgerekend over Arete, toch de eerste vrouwelijke filosoof die we bij naam en toenaam kennen, zo verschrikkelijk weinig vernemen.
OPINIE - Met het kledingvoorschrift voor de politie én haar politieke dictaat heeft minister Yeşilgöz de discussie over het al dan niet mogen of kunnen dragen van religieuze symbolen bij geüniformeerde beroepen onbedoeld juist een nieuwe impuls gegeven. Diversiteit, inclusie, antidiscriminatie en representatie maken daar onlosmakelijk onderdeel vanuit. Vrouwen als Sarah Izat, Esma Kendir, Saida Derrazi en vele anderen maken ons dat dagelijks duidelijk. Het gaat hier om mensenrechten en keuzevrijheid.
Op 20 juni organiseerde ik in opdracht van het bureau van de Nationaal Coördinator tegen Discriminatie en Racisme (NCDR) in Haarlem een sessie over Neutraliteit & Inclusie, die toespitste op het al dan niet kunnen of mogen dragen van religieuze symbolen bij geüniformeerde beroepen. Een week later lag er een kledingvoorschrift voor de politie. “Ik hoop dat de discussie klaar is en dat er niet langer over de ruggen van agenten een politieke discussie wordt gevoerd over dit onderwerp”, liet verantwoordelijk minister Dilan Yeşilgöz (VVD) weten.
In zijn inleiding liet godsdienstwetenschapper en moraalfilosoof Patrick Loobuyck van de Universiteit van Antwerpen nog eens – en zo bleek niet overbodig – zien dat neutraliteit vele soorten en maten kent en maakte hij ook korte metten met het misbruik van het beginsel scheiding van Kerk en Staat.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
De Leuvense singer-songwriter Wim Janssens had nog wat materiaal op de plank liggen. Dat is nu uitgebracht op de Lost Tapes Pt I , bestaande uit een selectie van voorheen onuitgebrachte nummers en demos die helemaal teruggaan tot 1997.
Ondanks hevige protesten en demonstraties is het Hongaarse parlement dinsdag akkoord gegaan met een nieuwe onderwijswet die de positie van leraren ernstig aantast. Ze verliezen hun ambtenarenstatus, moeten langer werken en kunnen worden overgeplaatst naar scholen met een tekort aan leerkrachten. De salarissen voor Hongaarse onderwijzers behoren tot de laagste in de Europese Unie, en critici van de wet zeggen dat het beroep nu nog onaantrekkelijker wordt waardoor het bestaande tekort aan leraren op Hongaarse scholen zal verergeren. De lerarenbonden zien het doorzetten van de wet als wraak op de demonstranten die het regime-Orbán het afgelopen jaar op alle mogelijke manieren hebben bestreden. De regering zegt dat er op termijn wel sprake is van salarisverbetering maar legt de schuld voor huidige tekorten bij de Europese Unie die nog steeds niet afkomt met de beloofde bijdrage uit het corona-herstelfonds. Hongarije heeft een flink begrotingstekort dat volgens de laatste cijfers in 17 jaar niet zo hoog is opgelopen.
Orbán lijkt vast van plan om alle oppositie tegen zijn regering uit te schakelen. Regeringsgetrouwe media voeren nu ook een campagne tegen de burgemeester van Boedapest, Gergely Karácsony. Hij is lid van een coalitie van de Dialoogpartij en de Groenen, een van de weinig overgebleven oppositiepartijen. Hij heeft zich opnieuw kandidaat gesteld voor de verkiezingen volgend jaar. Nu heeft de inlichtingendienst twijfels naar buiten gebracht over de herkomst van donaties voor de organsatie ’99 Mozgalom’ die in 2021 voor Karácsony de verkiezingscampagne op touw zette. Hij hoopte toen Orbán te verslaan (maar stond om strategische redenen zijn plaats af aan Peter Márki-Zay die het uiteindelijk ook niet redde tegen Orbán). Zonder degelijke bewijzen wordt Karácsony nu vanwege ‘duistere financieringsbronnen’ beschuldigd van fraude, witwassen en het gebruik van buitenlandse bronnen.
Als storm Poly iets laat zien over de overheidscommunicatie, is het wel dat de overheid als de donder moet stoppen met Twitter.
Gisterochtend werd er een NL-Alert verstuurd naar inwoners van Noord-Holland, daarin werd verwezen naar … het Twitter-account van Brandweer Amsterdam-Amstelland. Sinds afgelopen vrijdag kan je op de Twitter website helemaal geen berichten meer lezen als je niet bent ingelogd. En zelfs als je wel ingelogd bent, is het mogelijk dat je die dag ’teveel’ berichten hebt gelezen en zijn nieuwe berichten niet meer te zien.
screenshot NL-Alert
Daar sta je dan met je communicatie. Nog even los van het feit dat een groot deel van de Nederlanders überhaupt geen Twitter account heeft, is de manier waarop nieuwe eigenaar Elon Musk omgaat met zijn speeltje natuurlijk hartstikke chaotisch. Je weet op maandag niet dat er dinsdag een grote wijziging wordt doorgevoerd. Na enige uren werden ze in de regio Amsterdam ook wakker en tuigden een liveblog op.
De boodschap mag duidelijk zijn: als overheid kun je niet afhankelijk moeten zijn van zo’n bedrijf. Stoppen met Twitter dus. Alternatieven? Nou ja, de eigen website, de landelijke crisis-website, of je eigen social media server, zoals Amsterdam haar Mastodon server heeft. Wat mij betreft zet de landelijke overheid in samenwerking met gemeenten het liefst 1 Mastodon server op, dan kan elke overheidsinstantie en gemeente toch makkelijk korte berichtjes sturen die voor iedereen te zien zijn. Ook als je geen account hebt.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Gisteren was het al een record, dat vandaag weer aangescherpt is. En dit gaat de komende weken waarschijnlijk nog wel een paar keer gebeuren…
Bron: @EliotJacobson
Led Zeppelin behoeft uiteraard geen introductie. Maar wist u dat ze vooral ook een aardig partijtje blues konden spelen?
QUOTE - Maar mij boeit het weinig om onze afstudeerders (nog) betere werknemers te maken. Mij lijkt het logisch om tijdens een academische opleiding juist eens grondig na te denken over welk werk je überhaupt wilt doen, en voor wie. Vertrouw je erop dat bedrijven en startups die winst maken of investering aantrekken per definitie aan zinnige producten bouwen? Hoe rijm je dat met het feit dat datzelfde consumptie gedreven, winstgerichte systeem tot nu toe zo destructief is geweest? Wil je daar deel van uitmaken? Of maakt het je allemaal niet zo veel uit, zolang je maar aan technisch interessante projecten kunt werken? En durf je dan ook toe te geven dat je het bredere effect van dat werk niet als jouw verantwoordelijkheid ziet?