Nieuwe factcheck: “Vrouwen zijn bang om hun blonde haar te laten zien” van Geert Wilders
Oordeel: onwaar
Het resultaat van het beleid van Stef Blok is een overspannen koopmarkt en een huurmarkt die op apegapen ligt. Het afslijpen van de scherpste randjes van dit beleid (huurverlaging) is vaak een wassen neus en niet genoeg geweest om een gezondere woningmarkt te creëren. Daarvoor is het wachten op een volgend kabinet. In tijden van “alternatieve feiten” moeten we alert zijn met de officiële berichten: kloppen ze wel, wat is de betekenis? Onlangs dwarrelde een brief van Minister Blok op mijn bureau. Doorgaans is mijn aandacht matig, want ik zie minister Blok als de zwakste bewindsman die ooit de volkshuisvesting bestierde. Maar het begrip huurverlaging trok mijn aandacht.
Oordeel: onwaar
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
ELDERS - Eind 2015 won rechts de verkiezingen in Portugal. Er kwam uiteindelijk toch een linkse regering. Iets om elders in Europa over na te denken.
De rechtse coalitie die onder druk van de Europese partners Portugal strenge bezuinigingen oplegde werd bij de verkiezingen in 2015 wel de grootste partij, maar miste uiteindelijk de meerderheid in het parlement. De socialisten bereikten een historische deal met het Linkse Blok en de coalitie van communisten en Groenen voor de vorming van een minderheidsregering onder leiding van Antonio Costa. Die regering zit er nu ruim een jaar, en met succes. Costa stopte direct met het door Europa en het IMF opgelegde bezuinigingsbeleid. Tot nu toe bleef dit zonder gevolgen. De Europese Commissie heeft het afgelopen zomer niet aangedurfd Portugual te beboeten voor een te hoog begrotingstekort. Dit was vooral het gevolg van de steun van de regering aan een bank die in de problemen was gekomen.
De Portugese economie groeit sterk. De werkloosheid is gedaald naar 10,2%, het laagste niveau sinds april 2009. De OECD komt maandag met een rapport waarin het geleidelijke herstel van een diepe crisis en de bijdrage van overheidsmaatregelen nader zal worden uiteengelegd. ‘De lente van Lissabon‘ kopte De Groene.
COLUMN - Ooit las ik een stukje van Arnon Grunberg over iemand die had geschreven dat het de hoop was die joden de gaskamers in had gedreven. ‘Hoop sterft het laatst’, luidt een bekend aforisme.
Hoop is een klein stukje wrakhout in een oceaan van vertwijfeling. Ik merkte het zelf in de aanloop naar de Amerikaanse presidentsverkiezingen: ik klampte me vast aan elk nieuwsbericht, elke peiling, elke duiding die mij vertelde dat Donald Trump onmogelijk kon winnen. Tegelijkertijd zag ik wel dat het wrakhout verdomde klein was. Nieuwsberichten, peilingen en duidingen die het wrakhout uit mijn handen probeerden te rukken door me te vertellen dat Trump wel degelijk op winst lag, zorgden ervoor dat ik mij steviger vastklampte aan elk berichtje dat het tegendeel beweerde.
Volgens Rob Wijnberg in een veel gedeeld stuk voor De Correspondent, heeft de journalistiek gefaald in de aanloop naar de verkiezing van Trump. Dankzij de vluchtige aard van het nieuws zou de journalistiek de politieke aardverschuiving hebben gemist. Zoals ze eerder al de financiële crisis en daarvoor de opkomst van Pim Fortuyn hadden gemist. Doordat journalisten met een 24-uursbril kijken, letten ze niet op de grotere ontwikkelingen, die onder de nieuwsberichten borrelen.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
I bet it’s brand new information to people that President Obama had a six-month ban on the Iraqi refugee program after two Iraqis came here to this country, were radicalized, and they were the masterminds behind the Bowling Green massacre. Most people don’t know that because it didn’t get covered.
Aldus Kellyanne Conway, senior adviseur van Donald Trump.
En dat terwijl er nooit sprake was van een ‘slachtpartij’ in Bowling Green.
Zo, vrienden op links, nog anderhalve maand tot de verkiezingen. Als Gutmensch heeft u daar natuurlijk zin in. Fijn! U gaat van mij wat peptalk krijgen. Links zit namelijk in het defensief en dat ligt aan u. U bent te aardig. Houd daar NU mee op.
Ja, u zet natuurlijk steevast een keel op als die blonde of een van zijn laven weer een lelijke babbel heeft opgehoest. Ongehoord, niet acceptabel, roept u dan, of u bezigt in uw boosheid steviger woorden, iets met racisme of de jongste oorlog. Maar zo krijgt u het initiatief niet terug. Wie steeds in het defensief zit, kan wel terrein verliezen, maar niet winnen.
Daar gaan we wat aan doen. U gaat zich afvragen: hoe zou John “Hannibal” Smith dit aanpakken? Zitten afwachten? Eg nie. Hij zou erop afgaan, desnoods vermomd als Godzilla, maar toeslaan zou hij, nog voordat de boosaardige nitwits het doorhadden. Dat gaat u ook doen. Geniet van het spel, maar houd uw ogen strak op de knikkers.
COLUMN - In een late trein tussen Utrecht en Nijmegen zit een groepje aangeschoten jongens die hoorbaar nagenieten van het concert van de Dropkick Murpheys. Een leuk gesprek over het concert en andere leuke bandjes volgde. Waarna werd gevraagd naar mijn tijdsbesteding die avond: een politiek debat. Als kandidaat-Kamerlid reis je immers in deze tijd het hele land door.
Op het moment dat de naam ‘GroenLinks’ viel sloeg de sfeer volledig om en was een normaal gesprek onmogelijk. Want buitenlanders pakken onze huizen af en dat is de schuld van links. De foto van het kleine jongetje dat verdronk in de Middellandse Zee was in scene gezet om linkse partijen tot dienst te zijn. Mannen uit andere landen zijn slappelingen omdat ze vrouw en kinderen achterlaten. Om vervolgens ‘onze’ vrouwen lastig te vallen.
Daar viel weinig tegen in te brengen. Niet omdat het waar is, maar het is moeilijk terugpraten als iedere zin wordt onderbroken door scheldwoorden als ‘GroenLinks-hoer’, en ‘lelijk rotwijf’. Gevolgd door anekdotes. Want misschien kende ik die linkse activist nog die in Nijmegen was doodgeschoten.
Negeren werkte ook niet. ‘Wacht maar tot we zo uitstappen. Als we in Nijmegen aankomen staan er jongens die wel weten wat ze met je moeten doen’. Waarna een explicietere omschrijving kwam: ‘Als ze klaar met je zijn ga je wel PVV stemmen.’ In een (nep)telefoontje naar het ontvangstcomité op het station volgde een even gedetailleerde als flatteuze beschrijving: ‘die lelijke, blonde hoer met de rode jas moesten ze hebben.’
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Dit is het Sargasso-café van donderdag 02-02-2017. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.
‘Bring me the Disco King’ is een jazznummer van David Bowie’s album ‘Reality’ uit 2003. Het oorspronkelijke arrangement betrof een funky parodie op jaren zeventig disco, maar dat werkte niet, zo merkte Bowie. Het nummer bleef daardoor tien jaar op de plank liggen.
De instrumentele versie van Los Prandini is een prima vertolking. Daarnaast is er nog een verheffende romantisch-gothische remix van Danny Lohner (NIN) voor de film Underground, met medewerking van John Frusciante (Red Hot Chili Peppers) en Maynard James Keenan (Tool).
Dit *kan* toch niet eens waar zijn?