Robbert Ammerlaan schreef “Zijn eigen land”, een boek over de werkkamer van Harry Mulisch. Het is een overzichtelijke introductie op Mulisch, een dikke pil bovendien. Het verhaal geeft boeiende verbindingen met het werk van de arrogante “Homerus der Lage Landen”. Ammerlaan slaagt er in het inzicht in zijn schrijven te vergroten. Het is ook een page turner geworden. Het opmerkelijke is dat ik onrustig sliep van het boek. Op de een of andere wijze heeft zich de mateloosheid van Mulisch in mijn hoofd genesteld. Maar misschien is het ook onvermijdelijk, als Mulisch een literaire constante in je bestaan is.
Columnist James Worthy maakt zich in Het Parool druk om de mentaliteit van links/progressief Nederland. Dat is volgens hem bereid te sterven voor hun idealen, maar niet om ervoor te vechten.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Zowel in de huidige Tweede Kamer als in de peilingen hebben D66 en GroenLinks samen meer zetels dan hun grootste antipode, de PVV. De bewering van Geert Wilders dan hij namens het volk, dus ook namens mij spreekt, neem ik dan ook met een korreltje zout. De officier van justitie in zijn zaak zal evenmin onder de indruk zijn. Verbale druktenmakerij door criminelen vol zelfmedelijden maakt hij tenslotte dagelijks mee.
Ik ga zo meteen met een bakje pepernoten de uitspraak afwachten, hopend op een veroordeling. Gewoon, omdat het kan. Al weet ik best dat in zijn kringen een veroordeling alleen maar kudo’s oplevert. Geert Wilders zal het bedrag van de boete ongetwijfeld in gekrulde letters op zijn borst laten tatoeëren, onder ‘Minder minder minder’, maar boven ‘Martelaar van het Volk’.
COLUMN - Trumps verkiezing tot president van de Verenigde Staten is slechts twee weken oud, en de oogst is nu al schrikbarend. In plaats van zijn imperium over te doen aan een blind trust – zoals eerdere presidenten altijd hebben gedaan met hun zakelijke belangen, zodat zij zich in hun nationale beslissingen niet kunnen laten leiden door persoonlijk financieel gewin – wil Trump zijn eigen kinderen de leiding over zijn bedrijf geven.
Het was meteen duidelijk waarom. Toen de Argentijnse president belde om hem te feliciteren met zijn verkiezing, vroeg Trump prompt om zijn hulp bij een hoteldeal die hij in Argentinië wilde sluiten. Zijn dochter Ivanka (beoogd lid van de blind trust) nodigde hij uit bij zijn verkennende gesprek met de Japanse premier, zijn schoonzoon (idem) wil hij security clearance toekennen.
Trump is schijnbaar van plan Amerika tot zijn hoogsteigen familiebedrijf om te vormen. Kennelijk bewondert hij Poetin niet alleen om diens autoritaire beleid, maar evenzeer om diens kleptocratie.
Voorts benoemde hij Stephen Bannon, leider van zijn campagneteam, tot zijn hoofdstrateeg. Bannon is een notoire antisemiet die zich erop beroept dat hij de website Breitbart News, waar hij hoofdredacteur van was, heeft omgetoverd tot het nieuwe thuishonk voor de alt-right beweging.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Miljoenen sjiitische moslims lopen in Irak traditionele mars naar Karbala en protesteren daarbij ook tegen ISIS. Om aanslagen te voorkomen waren zeker 24.000 politieagenten en militairen aanwezig ter bescherming.
COLUMN - Nu de Amerikaanse verkiezingen voorbij zijn, analyseren progressieven de oorzaken van het Trump debacle. “Vals nieuws” staat op die lijst hoog genoteerd: gefabriceerd anti-Clinton nieuws dat honderdduizenden keren werd gedeeld op sociale media zou de uitslag hebben beïnvloed. Collectief vielen de Amerikaanse progressieven over Facebookbaas Mark Zuckerberg heen toen die stelde dat het op zijn netwerk allemaal wel meeviel met het aanbod aan vals nieuws. Haastig beloofde hij daarop om het probleem aan te pakken met behulp van factcheckers. Deze aanbod-gerichte aanpak van de vals-nieuws industrie roept vooral vragen op. We zouden er beter aan doen om de vraag naar vals nieuws te ontmoedigen.
De bron van een groot deel (half)verzonnen pro-Trump nieuws was, om een of andere reden, het Macedonische stadje Veles, waar tientallen websites valse “nieuwsberichten” over Hillary Clinton verspreidden, onder andere via Facebook. Het lijkt alsof de propagandisten niet zozeer ideologisch gemotiveerd waren, maar vooral ondernemerschap tentoonspreidden. In eerste instantie was bijvoorbeeld het doel om Bernie Sander’s aanhangers te bereiken met anti-Clinton nieuws. Die pogingen bleken echter minder clicks en advertentie inkomsten op te leveren dan berichten gericht op Trump-aanhangers. Ook de auteur van een (bijzonder vermakelijke) satirische nieuwswebsite, geïnterviewd door de Guardian, zegt dat hij het deed voor het geld en de liefhebberij. Hij was geschokt toen zijn onzinartikelen opeens door Trump zelf werden getweet.
Tijdens de Amerikaanse verkiezingscampagne schreeuwde Donald Trump van de daken dat de verkiezingen “rigged” waren. Iedereen meende dat dit een verwijt was aan Hillary Clinton, die de stembussen zou manipuleren. Maar kennelijk bedoelde hij iets anders. Zijn Russische vrienden hebben stemcomputers in verschillende staten gehackt om hém te laten winnen. En dat is pas de eerste KGB-truc die dreigt uit te lekken. Straks blijkt hij op zijn toernee door telkens dezelfde menigte te zijn toegejuicht.
Ga maar na. Alles heeft Trump eraan gedaan om niet te winnen. Mensen beledigd, extreem domme dingen gezegd, gelogen. Alleen iemand neerschieten op 5th Avenue heeft hij nagelaten, omdat hij wist dat ook dit niet zou helpen. De Russen hadden de verkiezingen in de tang. Het verklaart de blinde paniek waarin hij nu zijn dagen als president elect doorbrengt.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Twee kantoren bestaan helemaal niet, een derde bestaat alleen uit een telefoonnummer, achterhaalde een journalist van Apache. Een half miljoen fraudeerden UKIP en een geestverwante Belgische partij zo bij elkaar. Die moeten ze nu terugbetalen.
Dit is het Sargasso-café van woensdag 23-11-2016. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.
CBC Band is de prominentste vertegenwoordiger van de Saigon rockscene, in de tijd dat de Amerikanen er nog de scepter zwaaiden. Gewoon arme jongeren die ontdekten dat ze wat dollars konden verdienen door de favoriete muziek van GI Joe te spelen in de CBC Bar. De leden kregen in 1975 asiel in de VS.