Waarde eetlezers, ik ben het eens met De Telegraaf--iets wat voorwaar niet vaak gebeurt. Maar dit is inderdaad te gek. Ik ben al bij heel wat boeren en tuinders op bezoek geweest en veruit de meesten van hen--vast niet toevallig diegenen die ik het hoogst heb zitten--proberen bij de bestrijding van plagen en ziekten het milieu minimaal te belasten. Terecht, want anders wordt eten alsnog ongezond. Maar ze mogen niet meer. Per 1 juli mogen van het College voor Toelating van Gewasbeschermingsmiddelen en Biociden alleen nog maar middelen worden ingezet waarvan de werkzaamheid wetenschappelijk bewezen is. Een hoedanigheid die, zoals het er nu uitziet, moet worden gestaafd door zo'n etiket met zo'n doodskop erop. Zoiets wat u over het algemeen niet eens in huis mag hebben. Omdat het te link is. Van de pot gerukt is het.
The severe flooding in Australia isn’t just impacting humans, it’s also forcing spiders to vacate their homes along swollen riverbanks. Here are creepily pretty photographs of a sort of spider refugee camp near an inland residential area.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Afgelopen donderdag bracht het Centraal Planbureau een korte termijn raming uit van de Nederlandse economie en overheidsfinanciën. In de titel van het persbericht lees ik “Voorzichtig herstel economische groei na 2012”. Ik ben eens in de cijfers(PDF) gedoken en ontdekte dat het CPB geen enkel idee heeft van de olieprijs en de invloed van de olieprijs op de wereldeconomie.
(klik voor vergroting)
De deskundigen van het CPB verwachten dat de olieprijs de komende 4 jaar niet zal stijgen. De olieprijs is in de afgelopen 10 jaar verviervoudigd van ca. $25 per vat naar $110 per vat. De huidige prijs voor een vat Brent-olie bedraagt $124. En toch houdt het CPB vol dat de prijs in 2015 gemiddeld $111 per vat zal zijn.
Deze rooskleurige toekomstvoorspelling zet politici en journalisten op het verkeerde been. Maar misschien willen die graag op het verkeerde been gezet worden, zodat ze het sprookje van het economisch herstel en de eeuwigdurende groei nog een jaartje langer kunnen vertellen.
Afgelopen woensdag leende de Europese Centrale Bank (ECB) 530 miljard euro uit aan particuliere banken voor 3 jaar tegen een zeer lage rente van 1%. Deze 530 miljard komen bovenop de 489 miljard euro, die de banken in december 2011 al leenden van de ECB.
Er komen te veel regels uit Brussel. Vooral met betrekking tot openheid over geldstromen bij olie, mijn- en bosbouw. Dat vinden althans grote bedrijven zoals Shell. De regering-Rutte zwicht voor de krokodillentranen van deze firma’s en oefent nu druk uit op Brussel om de regels te versoepelen. Want regels zijn volgens deze neoliberale regeringsploeg al snel een belemmering. Met het toegeven aan Shell gaat de regering voorbij aan mens en milieu, stelt PvdA-Europarlementariër Judith Merkies. Bovendien is transparantie een uitstekende winststrategie.
Rutte houdt niet van regels. Maar hoe zit het met maatschappelijk verantwoord ondernemen? Met de verantwoordelijkheid van Europese bedrijven voor de landen waar zij actief zijn? In hoeverre sluiten Rutte en de zijnen hun ogen voor de indirecte steun van grote bedrijven aan corrupte regimes? Bedrijven als Shell hebben al een onvoldoende voor democratisch en transparant handelen. Terwijl het bedrijf het afgelopen jaar forse winst maakte, is het onduidelijk of gastlanden meeprofiteren en of burgers lijden onder de neveneffecten van olie- en gaswinning. Onze regering moet niet toegeven aan de krokodillentranen van de bedrijven, maar werken aan vrijheid en democratie. Want daar staat de partij van premier Rutte toch voor?
Maar al te vaak zijn lokale bevolkingsgroepen en hun leefomgeving de dupe van activiteiten van bos- en mijnbouwbedrijven. En al te vaak staan schandalen in ontwikkelingslanden in de krant omdat de lokale bevolking wordt uitgebuit door grote multinationals. Niet zelden wordt hun leefomgeving geheel vervuild en uitgeput achtergelaten. Neem Zambia: Mopani Copper Mines (MCM), een dochteronderneming van het Zwitserse concern Glencore MCM, heeft veel schade aangebracht aan het milieu en belasting listig ontweken. MCM verkocht koper voor een kwart van de wereldmarktprijs aan het moederbedrijf – en betaalde over dat schijntje belasting aan Zambia. De winst is voor Glencore, dat zelf – u raadt het al – wel wereldprijzen hanteert.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Het is een mooi eufemisme, “regulier”. Althans, wanneer het gebruikt wordt in een kop “AH kijkt naar dierenwelzijn maar blijft regulier pluimveevlees verkopen“. Regulier betekent in dit geval hetzelfde als mishandeld. Plofkippen. Van die vogels die tegen de tijd dat ze geslacht worden niet meer op hun poten kunnen staan.
Je vraagt je af waar de term “regulier” in dit verband vandaan komt. Mijn gok is dat het een marketingterm is: de goedkoopste kip heet “regulier”, de duurdere kip heet “premium”. Mogelijk is de term ook dankbaar overgenomen door de persdienst van AH, die graag laat uitschijnen dat het de regulierste zaak van de wereld is dat er vlees van zwaar mishandelde dieren wordt verkocht.
AH kan het namelijk ook niet helpen. Het heeft geen keus. Het aanbod uit het alternatieve segment is namelijk te klein. Bovendien zou de prijs van de kip te sterk stijgen. Dat laatste, weet AH, willen u en ik niet. AH weet op dat punt erg veel. Als AH zijn kip te duur maakt, gaan u en ik ergens anders goedkope kip kopen. En dat is slecht voor AH, terwijl de kip er niets mee opschiet.
Loopt u al over van begrip? Mooi. Anders ik wel.
Zoals verwacht bleek januari 2012 wereldwijd een behoorlijk koude maand. Zo koud was het niet meer sinds februari 2008. Al voelde het in Nederland heel anders.
Overigens was 2008 ook een La Nina jaar. En daar lijken we nu ook nog in te zitten. Dat u het weet.
Kleine aanpassing in de berekening van de eeuwtrend (vaste lengte referentieperiode) leidt tot een hogere waarde. Maar ook dan nog steeds gewoon rustig stijgend.
Hier weer de maandelijkse grafiek.
Het overzicht van de wereldwijde temperatuur afwijkingen is gebaseerd op de metingen van UAH MSU, RSS MSU, GISS, Hadcrut3, NCDC en JMA. We nemen daar maandelijks het gemiddelde van en bepalen ook nog het lopende gemiddelde over alle metingen van 36 maanden (3 jaar) en 132 maanden (11 jaar).
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
De Amerikaanse denktank Heartland Institute, recent volop in het nieuws in verband met zijn klimaatscepsis-strategie, strooit net zo gemakkelijk desinformatie rond over het klimaat als over roken en gezondheid, of de invloed van DDT op de vogelstand. Het instituut vervormt de wetenschap probleemloos als dat ideologie of belangen dient.
Financiering en werkwijze van een van de meest opmerkelijke Amerikaanse denktanks, het Heartland Institute, zijn recent in de belangstelling komen te staan door openbaarmaking van een aantal – overigens wederrechtelijk verkregen – interne documenten. De authenticiteit van een van die die documenten, het 2012 Climate Strategy Memo wordt nu door het Heartland Institute betwist. De discussies gaan nu goeddeels over de wijze waarop de documenten zijn verkregen, die inderdaad niet door de beugel kan. Maar de discussies hierover leiden ook af van de kern van de kwestie, namelijk de werkwijze van instituten als het Heartland Institute: twijfel zaaien over de stand van de wetenschap, door hele leugens, halve waarheden en irrelevante feiten rond te strooien.
Om te constateren dat het Heartland Institute allesbehalve een wetenschappelijk instituut is, maar een als expertisecentrum vermomde lobby-organisatie, zijn de recent ontvreemde documenten helemaal niet eens nodig. De producten (rapporten, opinieartikelen, lezingen enzovoorts) zijn gemakkelijk te vinden en op hun waarheidsgehalte te controleren door ze in het licht van publicaties in wetenschappelijke rapporten en tijdschriften te bezien.
De verschillende olieprijzen boeken record op record en is dan ook meteen weer gebombardeerd tot een verkiezingsissue in de VS. Het is nogal een déjà vu-onderwerp. Niet alleen waren de olieprijzen een brandend onderwerp in de verkiezingen van 2008, ook de verklaringen zijn dezelfde: onrust in het Midden-Oosten en de slurpbehoeften van China. En weer wordt er angstvallig gezwegen over een andere mogelijke oorzaak: speculatie.
De Amerikaanse journalist Matt Taibbi heeft al meermaals fraai blootgelegd hoe de grote investeringsbanken zich in de tweede helft van de jaren nul hebben verrijkt op de commodities markets. Uiteraard begint het verhaal in de jaren negentig, waar verblinde toezichthouders onder het slapende bewind van Clinton stiekem enkele belangrijke regels afschaffen. Die maken het voor investeringsbanken mogelijk om met grondstoffen te speculeren. Iedereen rijk, iedereen tevree.
Totdat de commodities markets een bubble begint te worden. Voedsel- en olieprijzen stijgen. Rellen, tientallen miljoenen vallen terug in armoede en de Amerikaanse kiezer moppert aan de pomp dat hij bijna vier dollar voor een gallon moet betalen (ongeveer de helft van wat benzine in Nederland kost).
Wat ik mij nu afvraag, is of er op de achtergrond weer zo druk wordt gespeculeerd. China is helemaal niet zo booming op het moment. De oliekraan uit Libië staat weer open. Goed, het waren even wat koude weken, maar volgens mij was het zowel in de VS als in Europa een tamelijk zachte winter. Om eerlijk te zijn, ik weet niet eens waar ik moet beginnen om een spoor van speculatie te vinden. Wellicht dat u het weet, dan graag in de comments.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
Wist je dat 25 miljoen gezinnen wereldwijd primair afhankelijk zijn van koffie? Daar bedoel ik niet mee dat ze zonder hun dagelijkse bakkie pleur niet wakker worden, maar dat hun leven afhangt van de productie en verwerking van koffie. Koffie is een zogenaamde ‘tropical commodity’ net zoals katoen, suiker, cacao, palmolie en soja. Deze landbouwsectoren zijn gigantisch: in het totaal zijn wereldwijd honderden miljoenen mensen (vooral rond de evenaar) en zelfs hele economieën afhankelijk van de handel hierin. Gezien de schaal is het zorgwekkend dat landbouw misschien wel de meest niet-duurzame activiteit is. Ze zorgt voor enorme uitstoot van broeikasgassen, zoetwatergebruik, verlies aan biodiversiteit, ontbossing en slavernij.
Nu kun je je schouders ophalen en denken dat het wél mensen van werk en eten voorziet. De keerzijde daarvan is alleen dat de wereldpopulatie daardoor ook sterk stijgt. De voedselproductie moet worden verdubbeld maar het huidige systeem maakt onze aarde kapot. Deze sector structureel veranderen is de grootste uitdaging van de toekomst, aldus Lucas Simons tijdens de tweede bijeenkomst People, Planet, Profit en Principles.
People
Niet-duurzame activiteiten hebben vaak vergaande en onvoorziene consequenties, niet alleen voor de natuur maar ook voor mensen. Zo leidt klimaatverandering tot migratie en urbanisatie; zo’n 1 miljard mensen op aarde zijn constant aan het migreren. Dr. Anja Mihr houdt zich bezig met de vraag wie de rechten van deze mensen beschermt. In principe zijn er na de Tweede Wereldoorlog voldoende verdragen, declaraties en wetten opgesteld voor de mensenrechten, maar de implementatie ervan wil nog wel eens mis gaan. Zij ziet dan ook dat er herstructurering van macht en uitvoering nodig is, zeker in tijden van imminente dreigingen zoals klimaatsverandering.
‘Gletsjers en polen smelten minder dan gedacht’, kopt een artikeltje op de populaire site nu.nl. Diverse andere media geven vergelijkbare berichten over een onderzoek dat begin februari in Nature verscheen. Verwarring troef. De boodschap in enkele media lijkt te zijn: hoera, het valt allemaal reuze mee, die wetenschappers destijds overdreven. Hiermee verdwijnen echter de belangrijkste conclusies van het onderzoek achter de horizon. Hoe moet het onderzoek dan wel worden begrepen? En hoe verhoudt het zich tot eerdere studies? Een gastbijdrage van Jan Wuite, Ernst Schrama en Jan Paul van Soest.
Een icecap is geen ijskap
De terminologie steekt nauw. In veel media worden gletsjers, ijskappen en polen op één hoop gegooid, het onderscheid is onduidelijk. Het artikel richt zich met name op wat in jargon ‘glaciers and ice caps’ (GICs) wordt genoemd. Hiermee wordt bedoeld alle ijsmassa’s op land buiten Groenland en Antarctica. De term ‘icecap’ is niet te vertalen met het Nederlandse ‘ijskap’ – waarmee doorgaans het ijs op Groenland en Antarctica wordt aangeduid, en al helemaal niet met ‘polen’ (Noord- en Zuidpool). Met ‘icecap’ wordt bedoeld: een massa ijs die het land geheel bedekt, maar met een totale omvang kleiner dan 50.000 km2.Voorbeelden hiervan vinden we in IJsland en Patagonië. Voor het ijs op Groenland en Antarctica wordt de term ‘ice sheet’ gebruikt. De verwarring kan nog groter worden als in de reacties, zoals de blogosfeer, ook nog eens zee-ijs over dezelfde kam wordt geschoren.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.