Kunst op Zondag en de drie van Venlo

Tegenover het station van Venlo liggen twee mooie musea: Museum Van Bommel Van Dam en het Limburgs Museum. Deze zomer vind je hier een interessant programma voor een culturele ontdekkingsdag in het zuiden. Voor Kunst op Zondag bezocht ik de zomerse drie van Venlo. Het zijn de tentoonstellingen Giselle Kuster en It’s not a Joke in Museum Van Bommel Van Dam en bij de buren (het Limburgs Museum) de Hete Vuren. [caption id="attachment_358320" align="aligncenter" width="450"] Impressie van het aanbod in Giselle's galerie in Leiden© collage WL.[/caption] Kennismaking met Giselle Kuster Tijdens mijn bezoek aan de tentoonstelling 'De luiken Open' van Evert Thielen (Venlo, 1954) zag ik een oproep voor werken van Giselle Kuster (1911-1972). Voor mij een onbekende schilder. Maar de oproep leverde tot grote verrassing van het museumteam ruim 130 werken op. Ook het museum zelf heeft verschillende werken van Kuster in haar collectie. Uit dit grote aanbod zijn 75 werken geselecteerd die je in vier thema’s kennis laten maken met het  leven en werk van Giselle Kuster. Haar ouders hadden een kledingatelier. Al vroeg zagen zij dat hun dochter een groot tekentalent had. Giselle kreeg tekenles en ging na de middelbare school naar de kunstacademie in het Belgische Luik. In 1940 verhuist het gezin naar Leiden en Giselle opent daar haar eigen galerie. Naast eigen werk exposeert ze werk van tijdgenoten als Charley Toorop, Otto Rees, en Jan Sluijters. [caption id="attachment_358321" align="aligncenter" width="450"] Kuster verblijft in de jaren 50 zomers op Formentera © collage WL.[/caption] Onbegrensd Giselle Kuster In Venlo leer je Kuster kennen als een vrouw met een groot artistiek talent. Ze volgt onbevreesd haar eigen weg en probeert steeds nieuwe kunststijlen uit. In haar Leidse dagen wordt er minstens zo veel geld voor haar werk betaald als voor een doek van Sluijters. In Leiden leert Kuster student geneeskunde Carl van Essen kennen. Na WO II trouwen ze en wordt Van Essen uitgezonden als militair naar Nederlands Indië. Na en jaar volgt Kuster hem naar de Gordel van Smaragd. Over deze periode zegt  ze tegen een journalist, na terugkeer in 1951, dat de mensen en de natuur haar intens inspireerden. Ze zou genoeg inspiratie hebben opgedaan waaruit ze nog zeker tien jaar kon putten. [caption id="attachment_358319" align="aligncenter" width="450"] Kuster onderzoekt nieuwe stijlen in Indonesië © collages Wilma Lankhorst.[/caption] Indië en Formentera Na haar verblijf in Indië schildert Kuster portretfantasieën en geabstraheerde, gefragmenteerde voorstellingen die doen denken aan de kubistische uitingen van Pablo Picasso (1881-1973). Na terugkeer in ons land verhuist het echtpaar naar Maastricht. Kort daarna wordt het huwelijk ontbonden en verhuist Kuster richting Heerlen. In de jaren 50 en 60 is ze ’s zomers vaak op het Spaanse eiland Formentera. Met deze periode eindigt de tentoonstelling 'Onbegrensd Giselle Kuster'. Onbegrensd Giselle Kuster is nog tot en met 24 augustus 2025 te zien in Museum Van Bommel Van Dam. Kijk hier voor de details. MK = geldig. [caption id="attachment_358328" align="aligncenter" width="500"] It is not a joke, Flip flops © Hester Oerlemans © foto Wilma Lankhorst.[/caption] It is not a joke In de tentoonstelling 'It is not a joke' staat humor centraal. Elf kunstenaars dagen je uit om verder te kijken dan het, op het eerste oog, speelse element in hun werk. Ze zetten je aan tot nadenken en verder te kijken over thema’s als machtsmisbruik, genderongelijkheid en klimaatverandering. We zien beeldend kunstenaar Willem de Haan (1970) op het dak van ‘zijn’ motorhome door de grachten varen. Hoe klimaatbestendig had hij gebouwd? Verderop is er een stiltemoment in de kapel van Agatha Siwek (1972). Hier maak je kennis met de 'Barmhartige Bever'. De bever geeft zichzelf een opdracht: Jezus verlossen van zijn al meer dan 2000 jaar durende lijdensweg. [caption id="attachment_358318" align="aligncenter" width="450"] De Barmhartige Bever © Agatha Siwek © collage Wilma Lankhorst.[/caption] Nationale en internationale kunstenaars De elf kunstenaars komen uit verschillende landen. Je ziet werk van de Britse kunstenaar Sarah Lucas (1962). Zij brak al in de jaren 90 internationaal door met haar even humorvolle als confronterende kunstwerken. Ze stelt in haar werk vaak de heersende ideeën over mannelijkheid en vrouwelijkheid aan de kaak. Bij de entree zie je werk van de Kroatische kunstenaar Nora Turato (1991). Met haar grote, locatie specifieke muurschildering vraagt ze zich af hoe authentiek wij eigenlijk nog zijn in een online wereld waarin alles draait om consumeren. 'It is not a joke' is een interessante ontdekkingsreis door de thema’s die we zo vanzelfsprekend vinden. Maar zijn ze dat wel? It is not a joke is tot en met 14 September 2025 te ontdekken in Museum Van Bommel Van Dam in Venlo. Kijk hier voor de details. MK = geldig. Deelnemende kunstenaars zijn Yael Bartana (IS, 1970), Salim Bayri (MA, 1992), Pii Daenen (NL, 1950), Ryan Gander (GB, 1976), Willem de Haan (NL, 1996), Sarah Lucas (GB, 1962), Tala Madani (IR, 1981), Hester Oerlemans (NL, 1961), Agata Siwek (PL, 1972), Ghita Skali (MA, 1992) en Nora Turato (HR, 1991). [caption id="attachment_358324" align="aligncenter" width="450"] Hete Vuren, het huiselijke vuur © collage Wilma Lankhorst.[/caption] Hete Vuren in het Limburgs Museum Ontdek in het Limburgs Museum de betekenis en de impact van vuur door de eeuwen heen. In de tentoonstelling 'Hete Vuren' zie je een selectie van ruim dertig schilderijen uit het Rijksmuseum met werken van onder andere Jan Steen, Gerard Dou en Jozef Israëls. [caption id="attachment_358323" align="aligncenter" width="450"] Hete Vuren, het vernietigende vuur © collage Wilma Lankhorst.[/caption] De Limburgse vuren Daarnaast vertellen ze in Venlo het Limburgse verhaal aan de hand van drie historische thema’s: 'Huiselijk Vuur' (Limburgs aardewerk), 'Vernietigend Vuur' (stadsbelegeringen) en 'Ambachtelijk Vuur' (de mijnindustrie). Het begon in Limburg allemaal met de vuursteen. Vuur als begrip is neutraal, door de eeuwen heen werd het een gereedschap voor de mens en dat roept sterke, verschillende gevoelens bij ons op. Ervaar je vuur als gevaarlijk of als sfeervol? Je krijgt een audio mee zodat je in je eigen tempo de verhalen kunt beluisteren. Daarnaast heeft het museumteam de Limburgse singer-songwriter Ylka Kolken uitgenodigd om twee nummers exclusief voor 'Hete Vuren' te schrijven. Zo hoor je zingend het verhaal van de mijnwerkers. [caption id="attachment_358322" align="aligncenter" width="450"] Vuren, het ambachtelijke vuur © collage Wilma Lankhorst.[/caption] M6: samenwerken de musea De tentoonstelling 'Hete Vuren' is een initiatief van M6, een samenwerkingsverband van zes Nederlandse musea: Gemeentemuseum het Hannemahuis, Musea Zutphen, Westfries Museum, Museum Gouda, het Markiezenhof en het Limburgs Museum. Het Rijksmuseum leent voor de M6 tentoonstellingen altijd aanvullende werken uit. Hete Vuren: Schatten uit het Rijks is nog tot en met 25 mei 2025 te zien in het Limburgs Museum in Venlo. Kijk hier voor de details. MK = geldig. © tekst en foto’s Wilma Lankhorst © gebruik van de afbeeldingen met dank aan en met toestemming van de genoemde musea, kunstenaars en de bruikleengevers.

Door: Foto: It is not a joke, Authenticity Ha ha © Nora Turato © foto Wilma Lankhorst.

Petitie voor motie van wantrouwen tegen minister Faber

NIEUWS, OPROEP - Afgelopen vrijdag ging een petitie online waarin wordt opgeroepen een motie van wantrouwen in te dienen tegen minister Faber. De initiatiefnemer gaat morgen een mail naar de 2e Kamer sturen om uit te zoek wanneer de petitie kan worden aangeboden.

Op moment van dit schrijven was de petitie al 64.819 keer ondertekend. De petitie kan via De Goede Zaak worden ondertekend.

De tekst van de petitie:

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Foto: Terry Donovan (cc)

Labour verliest weer

Vorige week waren er in Engeland gemeenteraadsverkiezingen. De landslide overwinning van Labour bij de parlementsverkiezingen van vorig jaar juli kreeg geen vervolg, integendeel. Labour verloor meer dan 180 raadszetels en raakte in een tussentijdse verkiezing voor het Lagerhuis ook nog eens een parlementszetel kwijt. De vorig jaar op de Conservatieven teruggewonnen Labourkiezers in de Midlands gingen voor een groot deel naar Reform UK, de partij van Brexit-aanjager Nigel Farage. Hij was de grote winnaar van deze verkiezingen met meer dan 650 raadszetels, een meerderheid in tien gemeenten, twee nieuwe burgemeesters en ook nog die ene parlementszetel die Labour verloor.

Ook de Liberalen en de Groenen deden het goed bij deze verkiezingen. De Conservatieven verloren bijna net zoveel zetels als Reform UK er won. Volgens hun nieuwe voorzitter Kemi Badenoch was dat min of meer verwacht. Zij had eerder al gezegd dat ze meer tijd nodig heeft om de partij na het grote verlies vorig jaar weer op de rails te krijgen. Maar waarom wist Labour de winst van vorig jaar niet vast te houden? Partijleider Keir Starmer ligt onder vuur, schrijft The Guardian. Backbenchers beschuldigen de premier en zijn team van zelfgenoegzaamheid over de tussentijdse verkiezingen voor de parlementszetel in Runcorn en Helsby en vragen zich af waarom hij het kiesdistrict niet heeft bezocht tijdens de campagne. Een kritisch Lagerhuislid zegt: “Mensen hebben de verandering die we beloofd hebben niet gevoeld en zijn het zat na 14 jaar van zware tijden onder de Tories. Ze gaan elders naar antwoorden zoeken. Ik maak me zorgen dat we de mensen met wie we de partij hebben opgericht – de arbeidersklasse – als vanzelfsprekend beschouwen. We zijn gekozen om de publieke dienstverlening te verbeteren en de levensstandaard te verhogen, en daar moeten we echt mee beginnen.”

Foto: Jeroen Van Hove (cc)

De onwil om te luisteren (én te handelen)

COLUMN - Caelesta Braun maakt zich zorgen over de geringe ontvankelijkheid van de huidige coalitiepartijen voor kritiek, adviezen en oproepen uit de samenleving.

Ik moest laatst denken aan het gedicht ‘lekker stout’, een van die treffende gedichten van Annie M.G. Schmidt. Het gedicht begint met: “ik wil niet meer, ik wil niet meer…”. Vervolgens word je meegenomen in een tirade van onwil, om daarna over alle stoute dingen te lezen die de ik-persoon wel wil, bijvoorbeeld: “ik wil heel hard stampen in een plas en dan m’n tong uitsteken.” Om dan uiteindelijk bij de afsluitende zin aan te komen: “en als ze kwaad zijn, zeg ik: Bil!”

Wie het gedicht als ouder leest, herkent de opstandige (peuter)puber. Je ziet ze voor je. Vaak ook nog stampvoetend en met de handen tegen de oren: “Ik luister niet, lekker puh, je kan me toch niks maken.” Dat is ook de boodschap van het gedicht: gewoon lekker overal tegenaan schoppen en je nergens iets van aantrekken. De wijze ouder bakent stevig af en wacht geduldig, wetende dat dit gedrag tijdelijk is en hoort bij de ontwikkeling van peuters naar kinderen en van pubers naar volwassenheid.

Bij mij roept dit gedicht niet alleen associaties op met (peuter)pubergedrag, maar het doet mij juist ook denken aan de huidige coalitiepartijen. De onwil om te luisteren naar de wereld om hen heen en er betekenisvol naar te handelen nemen zorgelijke vormen aan. Medeoverheden, uitvoeringsorganisaties, adviesraden, wetenschappers, journalisten, rechters, maatschappelijke organisaties; ze kunnen allemaal roepen tot ze een ons wegen. Geen gehoor. “Ik luister lekker toch niet.”

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Closing Time | Script For A Jester’s Tear

Uit de annalen van de progrock: Marillion speelde in april 1983 in het Hammersmith Odeon.

Zanger Fish (Derek Dick) doet hier duidelijk Peter Gabriel uit z’n Genesis-tijd na – de zang, de make-up, de theatraliteit – maar geeft desondanks een goede show weg.

Foto: Paul Theodor Oja, via Pexels.com.

Morele spanningen bij familieparticipatie in verpleeghuis

De participatie van familie in de zorg voor hun naaste met dementie in het verpleeghuis kan tot morele spanningen en onzekerheden leiden. Zorgethicus Nina Hovenga laat zien welke dat zijn en wijst op het belang van voortdurende dialoog hierover.

De zorg voor mensen met dementie staat onder druk door vergrijzing, budgetkortingen en personeelstekorten. Beleidsmakers stimuleren daarom de participatie van informele zorgverleners, zoals mantelzorgers (familie en andere naasten) thuis en in het verpleeghuis. Deze betrokkenheid kan de druk op zorgprofessionals verlichten en heeft vaak een positieve impact op het welzijn van mensen met dementie de familie zelf (Preshaw et al., 2016Omori et al., 2019).

Tegelijkertijd brengt deze beleidsontwikkeling morele spanningen en onzekerheden met zich mee voor alle betrokkenen. Zo kan de toegenomen druk op familie om meer zorg te verlenen leiden tot overbelasting en schuldgevoelens als zij niet aan deze verwachtingen kunnen voldoen. Ook is familie vaak onzeker over wat zij mogen verwachten van zorgprofessionals en wat er precies van hen verwacht wordt (Hovenga et al., 2024).

De spanning tussen wat wenselijk is en praktisch haalbaar, kan morele stress veroorzaken

Mensen met dementie kunnen zich daarnaast afvragen of ze het prettig vinden dat hun naaste extra zorg op zich neemt, omdat dit hen in de relatie kwetsbaarder kan maken (Schermer, 2004). Voor zorgprofessionals geldt dat zij steeds vaker worstelen met de vraag welke taken zij nog kunnen uitvoeren gezien het toenemende personeelstekort en welke taken zij van familie mogen verwachten.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Closing Time | I Know It’s Gonna Happen Someday

De Britse indierockzanger Morrissey doet hier een aardige poging de stijl van een oude crooner te benaderen, begeleid door interessante samples.

Van het album Your Arsenal (1992). Een jaar later al zou niemand minder dan David Bowie het nummer overnemen voor zijn plaat Black Tie White Noise.

Nakba 2025

Een maandenlange Israëlische militaire operatie in het noorden van de Westelijke Jordaanoever heeft tienduizenden mensen op de vlucht gedreven.

Sinds januari heeft het Israëlische leger een grootschalige militaire operatie uitgevoerd in drie kampen in het noorden van de Westelijke Jordaanoever, waarbij tienduizenden mensen ontheemd raakten en wijdverspreide verwoestingen werden aangericht. Israëlische functionarissen, die zeggen dat het doel van de operatie is om militanten en hun wapens aan te vallen, hebben gezegd dat het leger erop voorbereid moet zijn om een ​​jaar lang in de kampen te blijven.

Closing Time | Dawn of Days

Conclave is een melodische doom-/sludgemetalband uit Massachussets. Er wordt in elk geval veel gebruld en gegorgeld.

O, en was u al bekend dat er vandaag een nieuwe paus is verkozen?

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Vorige Volgende