Dinsdag 15 juli begint de 107de editie van de Internationale Wandel4Daagse van Nijmegen. 45.000 Wandelaars uit 82 landen hebben zich voor deze editie ingeschreven. Ruim een miljoen bezoekers komen in de 4Daagse week naar de Oudste stad van ons land om de lopers een hart onder de riem te steken en/of te genieten van het ruime aanbod aan feestmogelijkheden. Voor Kunst op Zondag selecteerde ik vier cultuurparels om te ontdekken op de route van de 4Daagse. [caption id="attachment_359130" align="aligncenter" width="450"] Routekaart van de Internationale wandel 4daagse Nijmegen © collage Wilma Lankhorst.[/caption] 4 dagen wandelen: 4 dagen kunst kijken Het routeplan voor de wandelaars is al vele jaren hetzelfde. De eerste dag is de dag van Elst, op de tweede dag verkennen de lopers Wijchen en omgeving. De derde dag wordt als de zwaarste gezien dat is de dag van Groesbeek, in de volksmond de dag van de zevenheuvelen. De laatste dag wordt de dag van Cuijk genoemd, maar dag 4 is dé dag van de feestelijke intocht op de Via Gladiola in Nijmegen. Mijn tips volgen de vier dagen van de lopers, maar je kunt er natuurlijk ook op een ander moment van genieten. Ook na de 4Daagse zijn de genoemde activiteiten nog te bezoeken. [caption id="attachment_359133" align="aligncenter" width="450"] Stevens' Skywalk, drie verschillende uitzichten © foto Wilma Lankhorst.[/caption] Dag 1 de dag van Elst: Steven’s Skywalk In alle vroegte verlaten de wandelaars over de Waalbrug de stad in noordelijke richting. De wandelaars lopen afhankelijk van de gekozen afstand door Lent, Bemmel, de Betuwe en Elst. De route terug naar Nijmegen gaat ook weer over de Waalburg. Vanaf de nieuwste attractie van Nijmegen, de Stevens’ Skywalk kun je de wandelaars van ver zien aankomen. De Stevens’ Skywalk is een eenmalige wandeling op bijna 25 meter boven straatniveau over het dak van de iconische St. Stevenskerk in hartje Nijmegen. Na 135 traptreden (of de lift) heb je een prachtig uitzicht over de Waal, de stad en de weide omgeving. Ontdek de rijke geschiedenis van de stad en de kerk, kijk naar de vluchtpogingen van de jonge slechtvalken en zie tevens hoe de wandelaars terugkomen om hun eerste wandeldag te vieren. De entreeprijs voor de Stevens’ Skywalk wordt gebruik voor de restauratie van de kerk. Je kunt de Stevens’ Skywalk maken tot en met 28 september 2025. Kijk hier voor alle details, verhalen en deze link om je ticket te reserveren. [caption id="attachment_359126" align="aligncenter" width="450"] Museum Kasteel Wijchen © Museum Kasteel Wijchen.[/caption] Dag 2: de dag van Wijchen: Merovingers in Kasteel Wijchen Twee familieleden uit het Merovingers geslacht, Alarik en Sigrid, vertellen deze zomer hun verhaal in Wijchen. Kasteel Wijchen kent een rijke geschiedenis die begint met een zaaltoren uit het jaar 1000. Dan komen de Heren van Wijchen gevolgd door de familie Van Galen. In 1392 eisen de Heren van Gelre het kasteel op. Na nog enkele wisselingen van eigenaren koopt op 10 juni 1609 prinses Emilia van Oranje Nassau, dochter van Willem van Oranje Nassau het kasteel. Zij noemt haar kasteel Huys Wychen. Het verhaal van Alrik & Sigrid Het verhaal van Alarik en Sigrid neemt je mee naar de tijd van de Merovingers een dynastie van Frankische koningen. Zij regeerden van 481 tot 571 n.hr. over een gebied dat er door oorlogen steeds weer anders uitzag. Hun gezag strekte zich uit over delen van Nederland, België, Luxemburg, Frankrijk en Duitsland. Er wordt in die dagen heel wat handel gedreven en oorlog gevoerd. In het kielzog van deze activiteiten worden waardevolle spullen meegenomen naar huis. Deze kostbaarheden komen van duizenden kilometers ver, naar boerengemeenschappen zoals de Wijchense nederzetting. Vragen komen op als: Wie zijn deze Merovingers en hoe komen zij aan zulke rijkdommen van ver? Edelstenen uit India, barnsteen uit de Oostzee en amethist uit het Middellandse Zeegebied worden hierheen gebracht. Ondanks hun rijkdommen en lange regeerperiode worden de Merovingers in 751 onttroond en verdreven door de eerste koning van de Karolingische dynastie: Pepijn de Korte. Lees hier alvast een introductie over de vadsige koningen van de Merovingers. [caption id="attachment_359129" align="aligncenter" width="450"] Merovingisch kralensnoer Collectie Valkhof Museum.[/caption] Rijkdommen van ver, oog in oog met de Merovingers is nog tot en met 20september 2025 te zien in Museum Kasteel Wijchen. Kijk hier voor de details. MK=geldig. Let op: op woensdag 16 juli 2025 is Kasteel Wijchen gesloten i.v.m. doorkomst 4D. [caption id="attachment_359134" align="aligncenter" width="450"] Groesbeek 80 jaar vrijheid, onder kinderen en vrijheid © foto's Wilma Lankhorst.[/caption] Dag 3: de dag van Groesbeek - The Colorfield Experience De meeste wandelaars zien op tegen deze dag, zeker zij die hem voor de eerste keer lopen. Maar gelukkig voor hen zijn het geen zeven heuvels ook al heet de route zo. Net buiten Groesbeek ligt het Vrijheidsmuseum en op het grasveld ernaast vind je The Colorfield Experience. Het thema dit jaar is 80 jaar vrijheid. Tijdens dit gratis kunstproject schilderen ruim driehonderd kunstenaars (uit 19 landen) ter plaatse, in de openlucht 336 panelen. Dit aantal is bewust gekozen omdat dit overeenkomt met het aantal dagen tussen D-Day (6 juni 1944) op de Franse stranden en de capitulatie van Nazi-Duitsland (op 7 mei 1945) in het Franse Reims. Elke kunstenaar laat zien wat vrijheid voor hem of haar betekent. Naast talrijke witte duiven zie ik klaprozen, V-tekens, een straatje in bevrijd Arnhem, surfplanken, migratiestromen, spelende kinderen en een vrouw met een ‘raketje in de zon’. [caption id="attachment_359135" align="aligncenter" width="450"] Sfeerbeeld Groesbeek 2025, 80 jaar vrijheid © foto's Wilma Lankhorst.[/caption] The Colorfield Performance is nog tot en met 17 september 2025 te ontdekken naast het Vrijheidsmuseum in Groesbeek. Toegang is gratis. Kijk hier voor de details. De namen en dagen waarop de schilders op het terrein aanwezig zijn, vind je in dit overzicht. [caption id="attachment_359128" align="aligncenter" width="450"] Diorama Plantage Kerkshoven © Gerrit Schouten © foto Museum Valkhof.[/caption] Dag 4: de intocht in Nijmegen - Bittere Oogst Wie de derde dag haalt, is bijna verzekerd van een goede afloop. Zij die veertig kilometer lopen genieten vandaag van het versierde dorp Lienden. Ook de pontonbrug in Cuijk is voor velen een belevenis. Blaren of niet, wie de Via Gladiola haalt, loopt op adrenaline naar de finish aan de Wedren. Net voor de Wedren ligt het Keizer Karelplein en hier vind je het pop-up locatie van Museum het Valkhof. Tot en met eind augustus kun je hier verhalen ontdekken over plantages in Suriname. In de tentoonstelling Bittere Oogst ontdek je hoe dit gedeelde verleden tussen Nederland en Suriname nog steeds in het nu doorwerkt. De video’s en diorama’s informeren je en nodigen je uit om stil te staan bij de prijs van deze oogst en wat we van de geschiedenis kunnen leren. [caption id="attachment_359132" align="aligncenter" width="450"] Bittere Oogst, enkele diorama's © foto Wilma Lankhorst.[/caption] Diorama Koffieplantage Kerkshoven Eén van de topstukken in deze tentoonstelling is het diorama (een driedimensionale voorstelling) van koffieplantage Kerkshoven in Sranantongo aan de Warappakreek (Suriname). Gerrit Schouten (1779-1839) heeft dit in 1832 gemaakt in opdracht van plantage-eigenaar Gerard de Putter. Je kijkt naar een idyllische wereld: groene velden, netjes aangelegde paden en een grote koffieopslagloods. In de rivier zie je mensen vissen. Op de kreek vaart een bootje waarin vermoedelijk de directeur strak in pak, trots rechtop zit. Kijkend naar dit beeld weten wij inmiddels meer en beter. In de twee video’s wordt de koloniale geschiedenis met Suriname goed uitgelegd. Wie meer van de geschiedenis van Suriname en onze gedeelde geschiedenis wil weten, raad ik aan het boek Wij slaven van Suriname, van Anton de Kom te lezen. [caption id="attachment_359131" align="aligncenter" width="450"] Bittere Oogst, kaart Suriname met plantage locaties © foto Wilma Lankhorst.[/caption] Bittere Oogst, een Surinaamse Plantage in Nijmegen is tot een met 31 augustus 2025 te verkennen in de tijdelijke locatie van Museum Valkhof aan het Keizer Karelplein 33 in Nijmegen. Kijk hier voor de details. MK=geldig. Controleer voor je gaat a.u.b. even extra de openingstijden want tijdens de doortocht- en intocht van de 4Daagse in Nijmegen en de omliggende dorpen, kan het zijn dat de genoemde activiteit gesloten is in verband met de grote drukte. Ik wens alle lopers van de 107de editie van de Internationale Wandel 4daagse veel plezier, goede benen en de bezoekers een mooie tijd in het Rijk van Nijmegen. © tekst en foto’s Wilma Lankhorst. © gebruik van de foto’s met dank aan en met toestemming van de genoemde musea, Dirk Hakze/The Colorfield Performance e
Een nieuwe uitbreiding van Minecraft, een nieuwe soundtrack. Die je, heel schattig, in het spel ook kan vinden op langspeelplaten die je dan weer in een jukebox kan stoppen, zodat je ze ook ‘in game’ kan luisteren. “Tears” is heel recent, en gemaakt door de artiest Amos Roddy.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
In India legden miljoenen mensen woensdag het werk neer in een nationale staking tegen het economische beleid van de regering van Narendra Modi. De staking van werknemersorganisaties werd ook gesteund door boeren, studenten, vrouwen en verschillende beroepsvakbonden, zoals leraren, journalisten en IT-medewerkers in het land. Een brede coalitie van de tien grootste vakbonden had opgeroepen tot de eendaagse actie onder de leus Bharat Bandh, wat Hindi is voor zoiets als “Leg India plat”. Terwijl Modi zich voorzichtig beweegt tussen de grootmachten China en de Verenigde Staten en hij tegenover buurland Pakistan de vinger aan de trekker houdt neemt de binnenlandse onrust toe.
De belangrijkste aanklachten van de vakbonden betreffen de privatisering van publieke diensten, het afzwakken van werknemersrechten, stijgende werkloosheid en economische ongelijkheid, met gelijktijdige bezuinigingen op de uitgaven in de sociale sector. Verder keren de bonden zich tegen het uitblijven van centraal overleg met de regering, het criminaliseren van protest en het intrekken van burgerrechten, met name voor migranten. Stakers hebben op verschillende plaatsen wegen en openbaar vervoer geblokkeerd. In de deelstaat Kerala lag het openbare leven volledig stil.
De staking steunde ook de eisen van de grootste boerenorganisaties van het land voor een wettelijke minimumprijs voor alle landbouwproducten, het kwijtschelden van leningen voor boeren, een einde aan alle gedwongen landonteigening en betere kansen op werkgelegenheid. De boeren verzetten zich ook tegen de handelsakkoorden die Modi zonder enige betrokkenheid van belangenorganisaties afsluit met westerse landen. De Indiase regering heeft in mei een vrijhandelsovereenkomst met het Verenigd Koninkrijk afgerond, waardoor de Indiase markt voor Britse producten, waaronder landbouwproducten, vrijwel zonder tarieven of beperkingen wordt geopend. India bevindt zich volgens berichten in de Indiase media ook in de laatste fase van het bereiken van een bilaterale handelsovereenkomst met de VS. De besprekingen over de overeenkomst begonnen in februari, tijdens een bezoek van Modi aan de VS. Het verminderen of afschaffen van de invoerrechten op belangrijke landbouwproducten zal volgens de boerenorganisaties de bestaansmiddelen van miljoenen Indiase boeren in gevaar brengen. Ook zal hierdoor de groei worden gestuit van micro-, kleine en middelgrote ondernemingen, die de ruggengraat van de werkgelegenheid in het land vormen.
LONGREAD - door mr. Robert Peter Kuijper
Judgebashing is de nationale, zelfs internationale hobby geworden. In het politieke debat, maar ook in de media en op elk digitaal forum klaagt men over “vervelende” rechters die er alleen zijn voor de rijken, criminelen vertroetelen en vrijspreken op grond van vormfouten – hoewel dat al jaren nauwelijks nog gebeurt – en zich ten onrechte met politiek bemoeien. Populistische politici en regeringsleiders lamenteren over ‘diskastocratie’ en proberen met wisselend succes de rechterlijke macht aan banden te leggen en politiek te immuniseren tegen vervolging.
Zes jaar geleden deden de uitspraken over het stikstofbeleid en de Urgendazaken veel stof opwaaien. Klaas Dijkhoff stelde in reactie op de eerste uitspraak zich te ergeren aan rechters die “creatief of te extensief gebruikmaken van de regels die er zijn en dingen opleggen. Dat mensen steeds naar de rechter stappen is ook vaak bloedirritant. Dat zijn ook nog vaak mensen met een andere mening dan wij, die daar tijd in steken.” [1]
Ja. Stelt u zich toch eens voor dat mensen met een andere mening dan de wetgever de rechter vragen om ervoor te zorgen dat de Staat zich aan nationale en internationale wet- en regelgeving houdt. Dat wil toch niemand?
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Onlangs nam Ozzy Osbourne definitief afscheid van het grote publiek met een optreden van Black Sabbath en een keur aan heavy metal-bands die ode brachten aan hun inspiratie.
Ozzy is natuurlijk wel een beetje de GOAT van het genre. Inmiddels is ‘ie 76 jaar en lijdt hij aan Parkinson. Ze hadden ‘m voor de zekerheid maar aan zijn stoel vastgebonden. Die eigenwijze knar wil straks gaan staan, dachten ze vermoedelijk.
ANALYSE - door Otto Spijkers
Artikel 90 van onze Grondwet (Gw) bepaalt dat “de regering de ontwikkeling van de internationale rechtsorde bevordert.” In deze bijdrage ga ik in op de betekenis en relevantie van deze constitutionele opdracht, in het bijzonder voor de verantwoordelijkheid van de Nederlandse regering om het respect voor de internationale rechtsorde te bevorderen binnen de context van het Israëlisch-Palestijnse conflict. Ik begin met een bespreking van de strekking van dit wetsartikel en kijk daarna hoe het in het huidige maatschappelijke en politieke debat wordt aangehaald. Zie over ditzelfde onderwerp trouwens ook het recent verschenen artikel van Leonard Besselink.
Artikel 90 Gw is een opvallende bepaling. Tussen 1953 en 1983 was het, formeel gezien, de Koning die de taak had om de ontwikkeling van de internationale rechtsorde te bevorderen. Sinds de grondwetsherziening van 1983 ligt deze verantwoordelijkheid bij de regering. Nederland is bovendien het enige land ter wereld dat zijn regering via de Grondwet zo expliciet verplicht tot het bevorderen van de internationale rechtsorde. Maar wat betekent dat eigenlijk in de praktijk? Wat houdt die bevordering precies in, en hoe wordt van de regering verwacht dat zij daaraan invulling geeft?
Doordat artikel 90 vrij algemeen is geformuleerd, leent het zich niet goed voor directe werking of als basis voor een beroep bij de rechter. Dit blijkt onder meer uit het arrest van de Hoge Raad van 6 februari 2004 in de zaak van de Vereniging van Juristen voor de Vrede (VJV) e.a. tegen de Staat der Nederlanden. In die zaak verzochten de eisers de rechter om de Staat te verbieden nog langer medewerking te verlenen aan militair geweld door (bondgenoten van) de Verenigde Staten (VS) tegen personen die in verband werden gebracht met de aanslagen van 11 september 2001. Volgens de eisers was dergelijk handelen niet alleen in strijd met het VN-Handvest, maar ook met artikel 90 Gw, omdat het geweld volgens hen onverenigbaar was met dwingende normen van het internationaal recht (jus cogens).
RECENSIE - Eind november vorig jaar kwam er een wapenstilstand in de oorlog tussen Israël en Libanon. Hezbollah was ernstig verzwakt nadat de leider Nasrallah om het leven was gekomen bij een bombardement dat het hoofdkwartier van de organisatie in Beirut volledig verwoestte. Maar van terugtrekking van Israël, onderdeel van de deal, is tot op heden nog niets terecht gekomen. De Libanese autoriteiten maakten maandag 30 juni bekend dat Israël de afgelopen acht maanden in totaal 3799 schendingen heeft begaan, waaronder schendingen op de grond, in het luchtruim en op zee. Deze schendingen hebben geleid tot meer dan 195 doden en meer dan 433 gewonden. Vorige week donderdag kwam iemand om het leven en werden drie anderen gewond bij een drone aanval op een civiel voertuig. Uren later voerden Israëlische gevechtsvliegtuigen een reeks luchtaanvallen uit op gebieden langs de Litani-rivier en verschillende steden in Zuid-Libanon en West-Bekaa, waarbij tot nu toe geen slachtoffers zijn gevallen. In de stad Kfar Kila in Zuid-Libanon bliezen de bezettingstroepen het huis van de Libanese burger Abbas Bdeir op, aldus het Libanese staatspersbureau NNA.
Eindeloos geweld en onrust. Dat is de associatie die velen zullen hebben bij Libanon. Burgeroorlog, geweld van Israël tegen de Palestijnen, tegen Hezbollah. En dan ook nog die miljoenen vluchtelingen uit Syrië. Komt er ooit rust in het land? In Libanon, een korte geschiedenis laat Jona Lendering* zien dat het nooit rustig geweest is in dit kleine landje. Lendering is oudheidkundige en besteedt aan de hand van nog zichtbare resten van bouwwerken, monumenten en gedenkplaatsen uitvoerig aandacht aan de geschiedenis van dit gebied. Hij begint bij de Bronstijd, verhaalt over de Feniciërs, de Mesopotamische grootmachten, de oude Grieken, Alexander de Grote, de Egyptenaren, de Romeinen, de Kruisvaarders uit Frankrijk, Engeland en de Nederlanden, de Mammelukken en de Ottomanen. En over een aaneenschakeling van oorlogen en gewapende conflicten tussen machthebbers van heinde en verre die zich de streek aan de Levant toe-eigenden. Met veel geweld en onmenselijke wreedheden.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
In het computerspel Elder Scrolls: Oblivion (onlangs in gepimpte versie opnieuw uitgegeven door Bethesda Softworks) moet je hellepoorten sluiten om te voorkomen dat de Daedra (demonische entiteiten) naar het aardrijk Tamriel kunnen komen.
U snapt wel wat de bandleden van Daedric als tieners zoal hebben zitten spelen thuis.
Stukje digitale huisvlijt ter begeleiding van Tool’s Forty Six & 2 (van het album Ænima, 1996). Volgens het blad Rolling Stone behoort het tot de 100 beste heavy metal-liedjes aller tijden.
Gandalf was kennelijk niet de enige die zijn opwachting maakte op Glastonbury. Ook Dr. Who liet van zich horen, samen met Franz Ferdinand.
Het valt me wel op dat die bands teren op hits die al meer dan twintig jaar oud zijn.