Waarom legalisering van XTC gezondheidsschade en slachtoffers voorkomt

Eerder pleitte Arjan Lubach voor legalisering van XTC, in navolging van criminoloog Ton Nabben en hoogleraar medicatieveiligheid Kees Kramers. In deze bijdrage voegt Gjalt-Jorn Peters nog een perspectief toe aan deze discussie: dat van de preventie. Preciezer, dat van de gedragsverandering, een subdiscipline van de gezondheidspsychologie. Gjalt-Jorn Peters legt uit waarom legaliseren van XTC kan bijdragen tot het voorkomen van gezondheidsschade en zelfs overlijden van Nederlandse burgers. Het omgekeerde geldt ook: het besluit XTC niet te legaliseren kost levens. Is XTC slecht voor je? Discussies over XTC gaan vaak over hoe schadelijk XTC is. Arjan Lubach legde al uit dat XTC relatief onschadelijk is. Relatief in vergelijking met andere genotsmiddelen. Zoals David Nutt in 2010 al voorrekende en ik bij de Universiteit van Nederland al presenteerde, is de top-3 van alcohol, heroine, en crack cocaine het schadelijkst, en komt XTC pas op de 17de plaats, na cocaine (vijfde plaats), cannabis (achtste plaats), en steroiden (16de plaats). In die lijst van twintig middelen waren alleen LSD, buprenorphine en paddo’s minder schadelijk: [caption id="attachment_294900" align="aligncenter" width="480"] Schadelijkheid van verschillende middelen (uit lezing voor Universiteit van Nederland).[/caption]

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Quote du Jour

Quote du Jour | Wij gooien wat MDMA bij Kees van der Staaij in de karnemelk

, door

Grapperhaus richt zich op partydrugs, niet op alcohol. Nu begrijp ik best dat je om te overleven op het ministerie van Justitie – de Bermudadriehoek van het Binnenhof – af en toe een flinke neut nodig hebt, maar inmiddels is toch wel volstrekt duidelijk dat alcohol en niet xtc de grote killer is onder de genotsmiddelen? Misschien moeten we Grapperhaus eens de geneugten van een pilletje laten ervaren. En niet alleen hem, nee: heel politiek Den Haag.

We gooien bij Kees van der Staaij wat MDMA in de karnemelk, zetten hem op een boot tijdens de Gay Pride en binnen een uur aanschouwen wij hoe Kees de Nashville-verklaring dansend aan stukken scheurt. We sturen Thierry Baudet met een kwartje in zijn donder naar het Kwaku Festival. Moet je eens opletten hoe vlug hij zich omdoopt tot Cherry Bouquet, terwijl hij ergens in een hoekje de rijkdom en vreugde van de homeopathische verdunning ervaart.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Flickr: earthlightbooks

Zuid-Amerika: FARC, drugs en witwassen

, door

ELDERS - Het eenzijdige staakt-het-vuren dat de FARC, Colombia’s  grootste guerillabeweging, twee maanden geleden afkondigde is opgeheven sinds afgelopen zondag. De vredesonderhandelingen met de regering van Juan Manuel Santos zijn niettemin hervat, hoewel sommigen vrezen dat de aankondiging van de guerilla’s een klap voor het proces kan betekenen. Anderen wijzen er juist op dat de succesvolle handhaving van de gevechtspauze erop wijst dat de beweging met grote eensgezindheid opereert – ondanks onverminderde militaire actie van de regering. Ook de uitnodiging tot een gemeenschappelijk staakt-het-vuren, die de FARC nu voor heeft gelegd aan Santos, zal hoogstwaarschijnlijk onsuccesvol zijn aangezien de Colombiaanse president de rebellen zo min mogelijk ruimte tot herbewapening wil geven. Santos wil per november 2013 een vredesakkoord hebben: de steeds zwakkere FARC noemde afgelopen week landhervorming en lagere ongelijkheid (Colombia staat volgens de meeste rankings in de top-10 met de hoogste Gini-coëfficient) als belangrijkste eisen voor zo’n overeenkomst.

Drugshandel is een belangrijke factor in het Colombiaanse conflict en de war on drugs heeft die handel mogelijk alleen maar lucratiever gemaakt. Een ander land dat daar de negatieve gevolgen van ondervindt is Guatemala. Otto Pérez Molina, de president van het land, riep afgelopen week (zoals hij al eerder deed) op om de gefaalde militaire strijd tegen de drugshandel te staken en aan andere oplossingen te denken. Tijdens het Wereld Economisch Forum in Davos, van 23 tot 27 januari, zal Molina zijn boodschap en steun voor decriminalisatie en een gereguleerde narcoticamarkt wederom luid verkondigen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

War on Drugs hindert pijnbestrijding

, door

Because fighting the war on drugs (in this case, heroin) is more important than providing pain relief to patients in large parts of the world with morphine:

“For much of the Western world, physical pain ends with a simple pill. Yet more than half the world’s countries have little to no access to morphine, the gold standard for treating medical pain.

Freedom from Pain shines a light on this under-reported story. “For a victim of police torture, they will usually sign a confession and the torture stops,” says Diederik Lohman of Human Rights Watch in the film. “For someone who has cancer pain, that torturous experience continues for weeks, and sometimes months on end.”

Unlike so many global health problems, pain treatment is not about money or a lack of drugs, since morphine costs pennies per dose and is easily made. The treatment of pain is complicated by many factors, including drug laws, bureaucratic rigidity and commercial disincentives.

(…)

Overall, Freedom from Pain reveals that bureaucratic hurdles, and the chilling effect of the global war on drugs, are the main impediments to a pain free world. Patients will continue to suffer until global bodies actively work with countries to exclude medical morphine from the war on drugs, and change the blunt drug laws that curtail access to legitimate medical opiates worldwide. Uri Fedotov, the executive director of the United Nations Office of Drugs and Crime, admits in the film that the war on drugs is cutting people off from pain medication, but offers little in the way of concrete proposals for changing the status quo.

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Eén succes is géén succes in de drugsoorlog

, door

GeenCommentaar heeft plaats voor gastlogs. Vandaag is dat een stuk van Jan-Albert Hootsen, freelance correspondent in Mexico voor verschillende Nederlandse media. Deze post verscheen eerder op zijn eigen weblog.

Graffiti tegen drugs in Cucuta, Colombia (foto:flickr/Photocapy)

Groot nieuws, uit Colombia, een tijdje geleden. Een gecoördineerde actie van Colombiaanse en Mexicaanse politie met de het Amerikaanse anti-drugsagentschap DEA. Twee jaar werd eraan gewerkt, het resultaat mocht er zijn: 21 zware jongens (en meisjes) uit de Colombiaanse drugswereld werden opgepakt. Belangrijk aan het succes, was dat bij de opgepakte verdachten mensen zitten die volgens de autoriteiten directe banden hebben met de Mexicaanse kartels.

Zo werd een zekere Maria Patricia Rodríguez Monsalve opgepakt, die de tussenpersoon zou zijn tussen het machtige Sinaloa Kartel van Chapo Guzmán, en een twaalftal piloten die op zichzelf een kartel zouden vormen door vele tonnen cocaïne naar Mexico te vliegen.

21 verdachten, dat klinkt heel mooi, en het is in deze barre drugstijden zeker iets dat de gezamenlijke autoriteiten van de VS, Mexico en Colombia als een goed resultaat mogen presenteren. Maar hoe zwaar is deze klap daadwerkelijk voor de kartels? Twee jaar is er aan de operatie gewerkt. De verdachten werd minutieus gevolgd, hun bewegingen gedocumenteerd, telefoons werden afgeluisterd en (volgens de Colombiaanse krant El Tiempo) er zou zelfs sprake zijn van infiltratie. Geen half werk dus.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

Mededeling

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Waan van de dag

Nieuw rapport: wereldwijde ‘war on drugs’ doet meer kwaad dan goed

, door

Dit keer van de London School of Economics (pdf). Het voorwoord:

It is time to end the ‘war on drugs’ and massively redirect resources towards effective evidence-based policies underpinned by rigorous economic analysis.

The pursuit of a militarised and enforcement-led global ‘war on drugs’ strategy has produced enormous negative outcomes and collateral damage. These include mass incarceration in the US, highly repressive policies in Asia, vast corruption and political destabilisation in Afghanistan and West Africa, immense violence in Latin America, an HIV epidemic in Russia, an acute global shortage of pain medication and the propagation of systematic human rights abuses around the world.

The strategy has failed based on its own terms. Evidence shows that drug prices have been declining while purity has been increasing. This has been despite drastic increases in global enforcement spending. Continuing to spend vast resources on punitive enforcement-led policies, generally at the expense of proven public health policies, can no longer be justified.

The United Nations has for too long tried to enforce a repressive, ‘one-size-fits-all’ approach. It must now take the lead in advocating a new cooperative international framework based on the fundamental acceptance that different policies will work for different countries and regions.

This new global drug strategy should be based on principles of public health, harm reduction, illicit market impact reduction, expanded access to essential medicines, minimisation of problematic consumption, rigorously monitored regulatory experimentation and an unwavering commitment to principles of human rights.

Breaking the Taboo

, door

Waarom de ‘War on Drugs’ meer ellende veroorzaakt dan voorkomt.

Ex-presidenten uit verschillende landen, betrokken bij de Oorlog tegen Drugs, leggen in deze documentaire uit waarom het beleid heeft gefaald, hoe het drugkartels en de Taliban enorm machtig heeft gemaakt, en vooral de armen treft.

Verteld door Morgan Freeman.

Steun ons!

Mededeling

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.