Ik snap dat de mogelijke centrum-rechtse coalitie weinig opheeft met klimaatverandering en niet accepteert dat er een relatie ligt tussen de menselijke CO2 productie en de wereldwijde stijging van de temperatuur. Ik snap ook dat ze daarom vies zijn van het nemen van maatregelen om de productie van CO2 tegen te gaan, zeker als het gaat om financiële prikkels. Maar dat ze precies het tegenovergestelde willen gaan doen, snap ik dan weer niet. Zowel voor het klimaat als voor de afhankelijkheid van fossiele brandstoffen is het niet slim de maximum snelheid te verhogen naar 130. Even wat cijfertjes op een rijtje. Eerst de CO2 productie van de personenauto's in Nederland de afgelopen jaren:
[qvdd]
“De ondemocratisch benoemde Tjeenk Willink trotseert de wens van de democratisch gekozen meerderheid van de Tweede Kamer.”
De hoofdbestuurder van de VVD, Henri Kruithof heeft via twitter kritiek op informateur Tjeenk Willink.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Rutte heeft het initiatief verspeeld. In de onderhandelingen over paars plus heeft hij niet onderhandeld, maar piketpaaltjes geslagen. Door onderhandelingsamateurisme van PvdA, GroenLinks en D’66 werd pas na enkele weken de conclusie getrokken dat Rutte die 18 mld. aan bezuinigingen en de hypotheekrente-aftrek überhaupt niet wilde loslaten. Want door de ‘onderhandeling’ te rekken kon Rutte beweren dat hij wel degelijk onderhandelde terwijl deze piketpaaltjes een overeenkomst onmogelijk maakte. Dat was geen theater in het landsbelang.
Tijdens de onderhandelingen over rechts had Rutte, om het opkomend rumoer in het CDA te sussen, niet machteloos aan de kant hoeven staan. Als beoogd premier en liberaal had hij zich expliciet kunnen uitspreken voor de grondbeginselen van onze staat. “De ongerustheid binnen het CDA is te begrijpen, maar haar achterban moet zich realiseren dat de staatsrechtelijke verworvenheden ook voor de VVD een groot goed zijn. Vrijheden zijn ons lief, ook de vrijheid van godsdienst, en etnische registratie druist in tegen onze gezamenlijke ideeën over individuen met hun eigen verantwoordelijkheden”. Daarmee had hij niet alleen CDA-ers gerustgesteld. Hij verkoos echter de zijlijn.
Door z’n ene zetel voorsprong werd hem volgens een ongeschreven regel het initiatief gegund. Dat heeft hij met deze twee mislukkingen echter verspeeld. Daarom dient een volgende formatiepoging elders op het politieke spectrum te beginnen.
Hoera, de kabinetsformatie PVV-CDA-VVD is mislukt. Nee, ik ben in eerste instantie niet verbolgen over de meerderheid van een VVD in een coalitie. Het meest progressieve geluid is in mijn ogen ook altijd een liberaal geluid, in maatschappelijk-cultureel en in mindere mate in financieel-economisch opzicht. Zo is in onze hoofdstad een samenwerking tussen VVD en GroenLinks helemaal niet vreemd. Het is uiteraard niet de Law and Order-kant van de school van Teeven die op mijn sympathie kan rekenen. Een liberaal is een vrijzinnige kosmopoliet die vindt dat je kansen moet creëren in plaats van afwachten tot de gebraden duiven je bek in vliegen.
Het sierde Rutte. Een dag na de verkiezingen troffen we hem al aan bij de campagne van uw Vlaamse zusterpartij, de Open VLD (die overig ernstig verloor), een partij die in haar standpunten heeft staan dat je steeds je ‘dromen moet kunnen waarmaken en in alle vrijheid je eigen keuzes kunnen maken’. Dit type liberalisme heeft Nederland ook nodig. Het staat mijlenver verwijderd van enig navelstaarderig of kleinburgerlijk en kleingeestig gedachtegoed.
Iedere echte liberaal, van de lokale architect, de schrijver, de winkelier, tot het bestuurslid van de multinationals, zal het beamen: het is tijd voor meer eigen verantwoordelijkheid in ons land. Niet meer teruggrijpen en naar boven schreeuwen en afwachten tot een ander onze problemen oplost. In onze samenleving moet een burger over kansen beschikken. En in een coalitie waarin conservatisme zegeviert, zal het tot afname van kansen en uiteindelijk zelfs tot kansenarmoede leiden.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
“Het liberalisme heeft als uitgangspunt de vrijheid van het individu.”
Zo maar de eerste regel van de wikipediapagina over het liberalisme, een stroming die de VVD naar eigen zeggen een warm hart toedraagt, sterker nog, waar de partij haar fundament in heeft. Maar de afgelopen tijd lijkt de partij het liberalisme minder en minder te belijden. Behalve op economisch gebied is er bar weinig liberaals te vinden in het gedachtegoed dat de partij nu lijkt te ondersteunen. En zelfs het economisch liberalisme staat op het spel door het ondersteunen van de on-liberale hypotheekrenteaftrek.
Op het gebied privacy offert de partij al jaren stelselmatig het liberalisme op ten faveure van meer macht voor de staat. Dat wisten we al, maar de VVD beroept zich erop dat veiligheid voor de samenleving belangrijker is dan privacy voor het individu. Een valide standpunt, ware het niet dat de effectiviteit van de maatregelen nogal omstreden is, en de vraag rijst of we privacy niet inruilen voor gebakken lucht.
Maar tijdens de huidige formatiebesprekingen worden de liberale principes met emmers tegelijkertijd overboord gegooid. Een regeerakkoord met gedoogsteun van de PVV zal zonder twijfel betekenen dat Nederland voor individuele moslims minder vrij zal worden.
Goed, de huidige formatie zit in zwaar weer, of de coalitie CDA/VVD met gedoogsteun van de PVV er komt is maar zeer de vraag. Ab Klink zou de meerderheid van die coalitie hoogstpersoonlijk om kunnen zeep helpen.
En dan? Dan zijn we weer terug bij af. Belgische toestanden dreigen, of liever nog, zijn eigenlijk al losgebarsten. Het is zelfs niet geheel ondenkbaar dat er nieuwe verkiezingen moeten komen. Die verkiezingen zullen in grote mate een herhaling zijn van de vorige, maar met de wetenschap van wat er daarna gebeurde zullen er mensen zijn die de volgende keer een andere keuze zullen maken.
Hoogstwaarschijnlijk zal het CDA de schuld krijgen van de mislukte formeerpoging, en zal verliezen. Een enkele uitzondering daargelaten vindt tussen de blokken links-rechts de afgelopen jaren weinig migratie plaats, dus de weglopende kiezers bij het centrumrechtse CDA zullen waarschijnlijk aan de rechterkant van het politieke spectrum blijven. De overlopers zullen vooral mensen zijn die hoopten op een kabinet met de PVV, maar niet voldoende om ook op de PVV te stemmen. Waarschijnlijk zal een deel van hen nu wel de oversteek wagen.
Op (centrum-)links zullen nieuwe verkiezingen ten koste gaan van de kleinere partijen. In het huidige klimaat zullen kiezers gaan voor een sterkere PvdA. D66 en vooral GroenLinks zullen alle zeilen moeten bijzetten om niet te verliezen.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
De coalitie VVD/CDA met gedoogsteun van de PVV is van de baan. Het lijkt erop dat de PVV de stekker uit deze optie heeft getrokken. De partij vond de stemming binnen het CDA toch te gevaarlijk.
Wat nu?
,,Aan het eind van de rit zullen we weten of de bezwaren zijn weggenomen”, aldus Klink vannacht na afloop van het spoedberaad. Dat hij zich in een brief aan de CDA-top definitief tegen samenwerking met de PVV keerde en nu toch het resultaat zal afwachten, vindt hij niet een kwestie van onbetrouwbaarheid. Het ging hem erom dat hij niet meer een overtuigd onderhandelaar kon zijn, zei hij tegen ANP.
Wat heeft zich gisteravond afgespeeld? Een aantal steekwoorden: de-islamiseren, grondbeginselen, Provinciale Statenverkiezingen, katholieke martelwerktuigen, rode hoofden, fractiediscipline, lacht in zijn vuistje, Donner, Ferrier en Koppejan. Komt u er maar in…
In deze gastbijdrage van lsdimension een snelle analyse van de nu al roemruchte brief van Ab Klink aan Maxime Verhagen.
Na ‘de deur’, nu ‘de brief’. Indrukwekkend epistel van Ab Klink, dat leest als een klokkenluidersbrief en een break-up letter ineen. En een aantal raadselachtige zaken over de afgelopen weken worden nu opeens vele malen duidelijker…
Het eerste dat opvalt is de toon van de brief, gelijk die van je laatste ex-vriend(in). Ab “had er behoefte aan [zijn] overwegingen op papier te zetten”, “ook om [zijn] gedachten te ordenen”. “Met pijn in zijn hart” heeft hij de afgelopen tijd zijn “groeiende aarzelingen” laten blijken, en wilde daarom “tijd om na te denken”. Ab leed aan “een toenemed intuïtief ongemak” dat hij “ook zelf probeerde te doorgronden”. Dit weekend heeft hij echter het één en ander “op een rij gezet”, en “het valt [hem] zwaar” om de knoop door te hakken en er een punt achter te zetten. Ahh.
Maar dan de inhoud. Ab benadrukt nog eens hoe belangrijk het is dat een kabinet kan rekenen op draagvlak in de samenleving, en constateert dat die met een meerderheid van 76 zetels erg smal is. Het beleid, bovendien, zal ”de samenleving moeten kunnen binden”. Het is echter sterk de vraag of dit kan, als “de PVV het kabinet voortdurend op zijn motieven zal uitdagen en tegengestelde doelstellingen gaat propageren”. Klink:
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.