Geen flauw idee waarom de PVV ooit het woord Vrijheid in haar naam heeft opgenomen. Ze wekken namelijk alle indruk om zoveel mogelijk vrijheid van anderen te willen wegnemen. Drie recente kamervragen illustreren dat weer aardig. De meest recente vraag ging over de kinderen die een 18-jarige hadden "aangerand". Daar zaten jongens van zeven tot twaalf jaar bij. Volgens de PVV is tien jaar oud genoeg om als misdadiger behandeld te worden en zo ook gestraft te worden. Ik weet niet waar in de joods-christelijke traditie het een gewoonte was om kinderen in de cel te gooien in plaats van alsnog op te voeden. Maar goed, kinderen de vrijheid beroven is makkelijk, zijn ze van de straat immers. Vorige week woensdag ging de kamervraag over de wanbetalers qua zorgpremie. Dat het nieuwe zorgstelsel NIET meer solidair is was al duidelijk toen het begon. Maar de PVV wil het begrip nog wat verder uithollen door alle wanbetalers gelijk maar de toegang tot zorg te ontzeggen. Geen vrije toegang meer tot fatsoenlijke gezondheidszorg dus. En dan nog een vraag over hoofddoekjes, hoe kan het ook anders. Haarlem deelt oranje hoofddoekjes uit voor Koninginnedag. Lijkt me een mooie zet in het kader van de integratie, toch? Maar nee, die vrijheid wordt Haarlem en de moslima's daar niet gegund. Nog even over die hoofddoekjes. Kennelijk is het dragen van een religieus hoofddeksel alleen maar verboden voor een religie die door de PVV is aangewezen als het zwarte schaap. Wilders heeft er geen enkele moeite mee een keppeltje te dragen om zijn onderdanigheid aan een andere religie te betuigen. Lees gerust ook de tekst van wat hij vanonder dat keppeltje uitsprak.
“I don’t know whether it is better to have freedom or to have no freedom. With too much freedom … it can get very chaotic, could end up like in Taiwan.”
Actieheld Jacky Chan weet niet wat beter is, vrijheid of geen vrijheid, want vrijheid kan chaos veroorzaken.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Terwijl de halve wereld zich druk lijkt te maken over de holocaust ontkennende bisschop Williamson, windt het Vaticaan zich zelf op over hele andere dingen. In Israël heeft de populaire komiek Lior Shlein het gewaagd Jezus en Maria belachelijk te maken en dat mag natuurlijk niet. Je reinste blasfemie!
Humor als politiek instrument, geweldig. Het blijft leuk om te lezen dat die hulpsinterklazen in hun Roomse enclave belachelijk gemaakt worden en zich daarover opwinden, helemaal als daardoor de wereld voor de zoveelste keer getuige is van hun hypocriete houding. Maar tijdens het lezen van het artikel betrapte ik mezelf op een nog veel grotere hypocrisie. Want vond ik Geert Wilders met zijn spitsvondige commentaar op de Islam niet een haatzaaiende engerd? Het klinkt dubieus, maar het nieuwsitem over Lior Shleins beledigingen aan het adres van Christenen heeft mij een lesje geleerd over mijn eigen houding ten opzichte van Wilders.
Ik ben tot inkeer gekomen. Mijn politieke voorkeur is niet veranderd, maar mijn mening over Geert Wilders wel. Ik ben vooral zijn stijl opnieuw gaan evalueren, hoe hij iedere keer weer met originele vergelijkingen en bijzondere avonturen de pers haalt. Het is overduidelijk dat de man ontzettend veel talent heeft op het gebied van onrecht aan de kaak stellen, met ‘overdrijving‘ en ‘cynisme‘ als meest gebruikte stijlfiguren. Toch lijkt hij met zijn beledigende uitspraken vaak zijn doel voorbij te schieten.
Begin vorig jaar was ik in Cuba, een fantastisch land met uitermate vriendelijke inwoners. Maar overal merkte ik de hand van de staat. Bijvoorbeeld toen ik even wilde internetten. Dan werd ‘netjes’ je paspoortnummer opgeschreven. ‘Daar herken je de dictatuur aan’, dacht ik toen nog. In Nederland zal zoiets nooit gebeuren. Verkeerd gedacht, zo blijkt nu uit berichtgeving van het NRC Handelsblad.
Uit een officieel nog geheim rapport, dat in handen viel van het NRC, blijkt dat rechercheteams in Amsterdam, Haarlem, Den Haag en Rotterdam bepleiten om ook in Nederland een identificatieplicht in te stellen voor het gebruik van een internetcafé.
419-Fraude
En waarom? Om de zogenaamde 419-fraude aan te pakken. Dat is fraude waarbij iemand vanuit een internetcafé in bijvoorbeeld Nederland zich voordoet als de vertegenwoordiger van een stinkend rijk persoon (bij voorkeur ex-dictator) uit Afrika, die een erfgenaam zoekt. Miljoenen worden beloofd, maar je moet dan wel eerst zelf een bankrekening activeren of iets dergelijks door er 1000 euro op te storten. Drie keer raden wat er met dat geld gebeurt, en wie er geen cent ziet.
Op zich zijn deze fraudeurs uiteraard een probleem. Maar het is wel weer een goed voorbeeld van het schieten met een kanon op een mug. Het is alsof je constateert dat er af en toe mensen worden beroofd bij een geldautomaat en vervolgens stel je voor alle geldautomaten te beveiligen door er een kluis omheen te zetten en iedereen die in de buurt komt te vragen om identificatie. Totaal inefficiënt en het is wachten tot het moment dat een crimineel een gat in het systeem ziet.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
“If we can’t bring ourselves to say what’s in our hearts when it truly matters then we’ve already given up our freedom and with it the freedom of future generations. Which is something that we got no right to do. We didn’t earn this freedom. It was handed to us on a plate by people who did earn it with their lives. We don’t own it. We’re the custodians of it. It’s not ours to give away.”
Youtube-bekendheid en stand up comedian Pat Condell haalt in zijn videoboodschap van 8 maart fel uit naar hoe wij in het Westen omgaan met de islam, en betuigt steun aan de film van Wilders.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.