Visie Archives - Sargasso

Foto: Partij van de Arbeid (cc)

Het congresseren

2 februari 2016 , 08:00 , door Tom van Doormaal

COLUMN - De digitalisering en de moderne media veroorzaken een ongehoorde mogelijkheid tot transparantie. De kiezer weet alles of kan alles weten. De kiezer is ook over alles te raadplegen. En dat raadplegen kan sneller dan we ooit hebben gedacht. Maar doen we dat ook? Neen. Die gebrekkige praktijk voedt de behoefte aan onmiddellijkheid: populisme en directe democratie.

Binnenkort congresseert de PvdA. Eenvoudige vraag: hoe doet een partij in nood dat? En op welke wijze wordt een verbinding met de kiezer gelegd?

Verraad in het regeren

Wat voelt een gemiddelde sociaaldemocraat? Ik doe maar eens of ik dat ben en kijk in mijn ziel.
Ik snap dat ‘regeren compromissen sluiten is’, maar dat is iets anders dan afruilen van standpunten. Dat was de benadering van Kamp en Bos bij de formatie van de huidige coalitie. Zo ontstond een mengsel van politieke keuzen, met onvrede bij achterbannen, rebellie, zoeken naar meerderheden als wrange vruchten. Als kiezer voel ik mij eigenlijk verraden.

Is dat een traditie voor socialisten? Misschien wel: een citaat uit de HP van 6 februari 1982, toen de PvdA ook in crisisstemming verkeerde:
“We hadden het idee dat rechts de verzorgingsstaat dreigde aan te tasten. Het frappeert dat wij, zo gauw we in de regering zitten, de indruk wekken dat we dat zelf wel zullen doen.”

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Knappe prestatie

17 juni 2009 , 12:39 , door Joost

“Dat is best wel een knappe prestatie.”

Hoogleraar politieke communicatie Claes de Vreese meldt dat de PvdA er als enige partij niet in geslaagd is haar boodschap duidelijker te maken tijdens de campagne in de aanloop van de Europese verkiezingen.

Na de campagne begrepen zelfs minder kiezers iets van de visie van de partij dan ervoor.

Foto: Wanja Krah (cc)

Miljoenennota zonder visie

18 september 2013 , 11:00 , door Gastauteur

OPINIE - Met de miljoenennota heeft het kabinet gisteren de eerste wapenfeiten kunnen presenteren van de huidige regeerperiode. De Jonge Democraten missen daarin de olifant in de kamer: visie.

De gisteren gepresenteerde miljoenennota is wat de Jonge Democraten betreft nadrukkelijk te bezien in het licht van meer dan vijf jaar crisismanagement onder de vlag van niet alleen de huidige regeringspartijen, maar alle partijen die de afgelopen jaren hebben bijgedragen aan het kabinetsbeleid. Van Balkenende-IV tot aan de partners in het lente-akkoord is een échte visie voor de richting van ons land ver te zoeken. Elke visie om het gevoerde beleid te onderbouwen wordt gesmoord in de polder en in de kortzichtige uitruilrondes die hebben geleid tot de meest recente kabinetsformatie. Echte bezuinigingen blijven afwezig, de overheid blijft onverminderd groot en lastenverzwaringen blijven de norm. Het zijn met name de lastenverzwaringen die in herhaalde rondes inhakken op het vertrouwen van consumenten. We zijn beland in een vicieuze cirkel van tegenvallende belastinginkomsten en lastenverzwaringen die een visionair leider eventueel zou kunnen doorbreken. Premier Rutte is echter niet die leider, geen schim van de progressieve liberaal die ook de Jonge Democraten ooit in hem herkenden. En hij is er nog trots op ook. Volgens hem is visie als ‘de olifant die uitzicht belemmert.’

Foto: Newsphoto (cc)

De visie van Mark Rutte

4 september 2013 , 19:00 , door Michel

ANALYSE - Afgelopen maandag in de Rode Hoed gaf Mark Rutte de vijfde H.J. Schoo-lezing.

In de nabeschouwing bij Pauw en Witteman was iedereen het er roerend over eens dat Mark Rutte een bekwaam spreker was, omdat hij de hele speech uit zijn hoofd deed. Het deed me denken aan Wim Kan die zijn bespreking van de ministers in het kabinet-Den Uyl introduceerde met ‘Weet je wie ook zo bekwaam is?’ Met deze premier is het niet anders: een bekwaam man, altijd vrolijk en joviaal. Maar zodra het over de inhoud van zijn beleid gaat, of in dit geval zijn visie op de toekomst van Nederland, valt het stil.

Niet dat het hem zelf ook maar iets kan deren, want hij begon er zelfs mee: die ’olifant […] daar in de hoek […] u hebt hem vast ook zien staan. VISIE, staat er in hoofdletters op’. Dat hij geen visie heeft is geen probleem voor hem, want ‘ik geloof niet in alomvattende blauwdrukken waarmee maatschappelijke problemen in één klap op te lossen zouden zijn’. Het zal niemand verbazen dat de liberaal Mark Rutte niet in blauwdrukken gelooft, want dat is niets voor liberalen.

Heeft u het gezien? Met de handigheid van een goochelaar ontwijkt hij zo het ‘VISIE probleem’. Hij geeft eerst een absurde definitie van het begrip visie – een ‘alomvattende blauwdruk van de oplossing’ – om vervolgens te zeggen dat hij daar niets in ziet. Oplettende lezers hebben de drogredenen al herkend.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

Mededeling

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Asscher en Pechtold kunnen nu het verschil maken

1 september 2012 , 10:00 , door Gastauteur

Eerder werd op Sargasso al geconstateerd dat het debat over de toekomst van ons onderwijs ontbreekt is in de strijd om de kiezersgunst. Dat uitgerekend van buiten Den Haag een oproep tot debat komt is volgens Jan Fasen, directievoorzitter van het Connect College, een mooie gelegenheid om in discussie te gaan over wat we nu echt willen met ons onderwijs.

Blij verrast las ik afgelopen zaterdag in het NRC de oproep van Lodewijk Asscher aan Alexander Pechtold om met hem in debat te gaan over onderwijs. Blij, omdat een van de belangrijkste thema’s van deze tijd eindelijk punt van debat wordt. Verrast, omdat over zo’n belangrijk thema als onderwijs uitgerekend een politicus van buiten de Haagse arena zo’n oproep doet.

De punten die Asscher noemt zijn wel old-fashioned: heldere normen, bijscholing van leraren, nieuwe methoden en een Inspectie die echt optreedt. Bestuurlijk is dit allemaal te regelen, dat heeft hij bewezen in Amsterdam, maar of we daarmee het onderwijs hebben dat antwoord geeft op de leervraag van de hedendaagse leerling is nog maar zeer de vraag. Die leerling is niet veranderd, maar zijn leervragen wel. Omdat de omgeving waarin hij leert en de manier waarop hij wil leren is veranderd. Dat heeft die leerling niet zelf bedacht, laat staan veroorzaakt. Maar kinderen hebben een fenomenaal aanpassingsvermogen in veranderende situaties.

De samenleving is veranderd en verandert nog steeds. Met een diepgang en snelheid waardoor onzekerheid voor de toekomst de enige zekerheid is die we nog hebben. De huidige crisis toont aan dat een aantal, onschendbaar gewaande, paradigma’s op kiepen staan. Politieke -, financiële -, morele -, omgevings – en economische paradigma’s zijn aan herdefiniëring toe. Dat móet consequenties hebben voor de manier waarop we naar onderwijs kijken. We bevinden ons daarom ook in een leercrisis en om die crisis aan te pakken is, zoals Asscher terecht stelt, meer nodig dan geld. Allereerst snakken we naar visie, visie en nog eens visie. Op de samenleving van de 21e eeuw. Uitgedrukt in een meeslepend verhaal. Geen polariserend of minachtend verhaal dat een heel onderwijsveld beledigt, zoals de VVD vooral doet. Maar een hedendaags verhaal dat hoop en vertrouwen biedt en ons verlost van het dominante denken in systemen, regels en structuren.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Angst domineert het discours

13 december 2010 , 09:32 , door Kaj

De Tweede Kamer (Foto: Kaj Leers)

In heel Nederland kwamen enkele tienduizenden mensen bijeen om te schreeuwen tegen de bezuinigingen op cultuur (in feite: de uitgaven op die van 2010 zetten voor de komende jaren) en de verhoging van de BTW op kaartjes voor de podiumkunsten. Linkse partijen zijn content: ze denken een belangrijk onderwerp te pakken te hebben, een stok waar ze Rutte’s kabinet mee kunnen slaan. Dat zou nog wel eens tegen kunnen vallen. Kan de linkse oppositie niet iets beters verzinnen, iets dat dichter bij de mensen staat?

Erst kommt das Fressen / Dann die Moral. Een Brechtiaanse zin gebruikt in een heel andere context, maar wel zo toepasselijk in een discussie over de financiering van podiumkunsten. Ook de inhoud liegt er niet om, want in een tijd van somberheid, overheidstekorten en bezuinigingen denken ook kiezers aan de linkerzijde eerst aan hun portemonnee, en dan aan de moraal.

Kunst kan je niet eten. Dat is natuurlijk die Moral.

Hypotheekrenteaftrek in stand houden. De WW niet aanpassen. De spaarpotten niet benadelen. Voor ondernemers de vennootschapsbelasting verlagen. Met dit soort voorstellen houd je geld over om van te eten.

In een tijd waarin die overgrote meerderheid van de Nederlanders best zonder een theater- of dansvoorstelling kan, nooit een museum van binnen ziet maar wel het idee heeft veel belasting te betalen voor een overheid die in de beeldvorming vaak steken laat vallen, klinkt een sobere boodschap helemaal zo gek nog niet. In een tijd waarin mensen, voornamelijk de babyboomers, liever zien dat alle sectoren wat inleveren opdat hun pensioen veilig wordt gesteld, vinden velen het niet zo erg om te weten dat balletdansers iets minder vaak hun maillot aantrekken. Liever zij dan wij.

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Doe het veilig met NordVPN

Mededeling

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Er was eens…

28 september 2009 , 13:30 , door Gastauteur

Met enige regelmaat biedt Sargasso ruimte voor gastredacteuren. Hieronder volgt een gastbijdrage van Marieus over inspiratie- en visieloze politici, burgers en kiezers in schril contrast met vroeger.

Er was eens… vroeger. Vroeger, toen ging de koningin met haar Gouden Koets naar de Ridderzaal en sprak de Troonrede uit. En amper terug in haar paleis werden grote woorden gesproken. Door de oppositie, door de vakbonden. Over een “hete herfst” vol demonstraties en andere acties om toch dát voor elkaar te krijgen wat de regering niet wil. Woorden als “solidariteit”, ja zelfs “internationale solidariteit” en “opkomen voor de zwakkeren” kwamen uit de monden van gepassioneerde voorlieden die het beste wilden voor de “gewone man”.

Die gewone man was goed, sterk en hartstochtelijk vertegenwoordigd in het Haagse. De herfst kwam en het Malieveld, Museumplein of de Dam stond vol met tienduizenden mensen met spandoeken, die leuzen scandeerden: van onderwijzers en ambtenaren tot verplegend personeel en havenarbeiders. En ondertussen stond die gewone man eveneens klaar om zich solidair te verklaren met Solidarność in Polen, de Dwaze Moeders in Argentinië en vond het hele land wel iets van de wapenwedloop variërend van “Kruisraketten Nee” tot “liever een raket in de tuin, dan een Rus in de keuken”.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De Visie van Trots op Nederland

16 december 2008 , 23:20 , door Steeph

De eerste versie van de Visie van Trots op Nederland is uit. Daar waar TON tot nu toe voornamelijk alleen de persoon Verdonk was, volgt nu de inhoudelijke invulling.
De eerste versie is overzichtelijk en beknopt. Een eerste lezing laat zien dat het concept “Trots op Nederland” inderdaad de basis is voor veel voorstellen. Maar dat wil niet zeggen dat alle signaleringen ook terecht zijn of dat de aangedragen visie ook werkelijk een oplossing is voor het probleem.
Maar goed, dat is mijn interpretatie. Dat oordeel moet ieder voor zich vellen. Het is in ieder geval goed dat er nu een stuk ligt waarmee een inhoudelijke discussie gestart kan worden.

Ik geef hier een aantal citaten die mij opvielen en mijn mening daarbij. Hoor graag die van u ook.

“..maar degene die zich onttrekt aan zijn/haar verantwoordelijkheid voor een gezonde samenleving kan en mag niet verwachten dat anderen wel voor hem of haar zullen zorgen.”

Er wordt verder niet gesproken over mensen die buiten hun schuld niet in staat zijn de verantwoordelijkheid te nemen. Hopelijk is dit niet een groep die dan extra buiten de boot gaat vallen.

“TrotsopNederland vindt dat mensen elkaar best mogen wijzen op asociaal gedrag en het overtreden van regels.”

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Mededeling

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Ook schrijven voor Sargasso?

Mededeling

Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Rondom Fitna II: onrust in het parlement

1 april 2008 , 15:05 , door roy

Vandaag vindt er in de Tweede Kamer een spoeddebat plaats over de verklaring die minister-president Balkenende deed uitgaan nadat hij de film ‘Fitna’ had gezien. Tenminste, formeel is dat de reden, in werkelijkheid is het een truc om met de onvolprezen scenarist van de film in debat te kunnen gaan.

Eindelijk in debat met Wilders, hij had het beloofd, nu zal hij het moeten waarmaken. Maar gezien de grote moeite die de Tweede Kamerfracties altijd hebben gehad met het opstarten van een zinnige discussie met Wilders en zijn PVV, zal ook het debat van vanmiddag op niets anders uitlopen dan het uitwisselen van wat stelligheden, verwijten en pejoratieven. Wilders is een fenomeen dat de andere partijen verbijsterd, aangeslagen of quasi-onverschillig achterlaat, zonder dat ze weerwoord kunnen bieden. Het toont niet alleen aan dat de partijen nog geen strategisch antwoord hebben op Wilders, maar ook dat geen van de partijen een duidelijke en herkenbare visie heeft.

Spoeddebatcultuur
Hoezeer de Tweede Kamer in verwarring is, blijkt onder andere uit de keuze van de spoeddebatten. De afgelopen weken waren er spoeddebatten over de vliegtaks, de stijgende kosten van de kinderopvang en de sluiting van 250 postkantoren. Allemaal onderwerpen die al bekend waren, ruim van te voren voorspelbaar of waarvan de toegevoegde waarde van een spoeddebat boven een normaal debat nihil is. Worden de kosten van de kinderopvang na een spoeddebat bijvoorbeeld acuut omgebogen, en is dat anders dan na een normaal debat? De aandacht in de media voor een bepaald onderwerp lijkt een grotere rol te spelen dan noodzaak.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.