Met gewoon Jos door Gewoon NL, afl. 6: Neerijnen

REPORTAGE – Waarin de auteur samen met de charismatische Jos Kuintjes op verkiezingscampagne door gewoon Nederland gaat. Aflevering 6: Neerijnen. Gewoon Jos breekt een lans voor de gewoon werkende Nederlander. “Vandaag wil ik het met u hebben over de hard werkende Nederlander.” Gemurmel in de zaal. Wat laatkomers zoeken nog een stoeltje. Het is lekker druk in dorpshuis De Zevensprong. Ik zie hier en daar al wat Gewoon NL-t-shirts. Veel jonge mensen. De sfeer is goed. Jos had me voor aanvang van de bijeenkomst toegezegd dat hij er 'gewoon lekker zin' in had. Hij gaat verder. “Vandaag wil ik het hebben over de hard werkende Nederlander waar Mark Rutte en diens VVD zo de mond vol van hebben. De hard werkende Nederlander is zo zielig. Want ziet zijn zuur verdiende geld met bakken tegelijk over de balk gegooid worden richting kansloze projectjes voor kansloze jongeren, kansloze bejaarden, kansloze zieken en kansloze werkzoekenden. De hard werkende Nederlander kent z'n verantwoordelijkheid, maar wil daar wel wat voor terug zien. Hij wil niet dat zijn geld in een bodemloze put terecht komt. Hij wil dat het nuttig besteed wordt. Zo is de hardwerkende Nederlander. Welnu, ik zal u eens wat vertellen over de hardwerkende Nederlander. De hardwerkende Nederlander is gek. Juist. Zo. Ik heb het gezegd. De hardwerkende Nederlander is niet goed bij zijn hoofd. Dit is helemaal geen tijd om hard te werken. Dit is een tijd om gewoon te werken. Niet te hard, niet te langzaam. Gewoon.” “GEWOON!!”, schreeuwt er iemand vanuit de zaal. Een paar mensen volgen zijn voorbeeld.. “GEWOON!!” Daar gaat een vuist de lucht in. 

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 25-09-2022
Foto: copyright ok. Gecheckt 25-10-2022

Liegende premiers

Tijdens verkiezingsdebatten gaat het er vooral om te scoren bij het publiek. Of wat je daarbij zegt ook echt waar is, doet er blijkbaar minder toe.

Het premiersdebat van afgelopen zondag was akelig braaf. Gespreksleider Frits Wester wilde vooraleerst zichzelf als capabel gespreksleider neerzetten: kijk mij eens chic, zakelijk en neutraal wezen! Kan ik niet prachtig orde orde houden? Gaandeweg ging ik geloven dat Wester een verkapte sollicitatie deed bij de vier debaters, door te bewijzen dat hijzelf ook héél ministeriabel kon zijn.

In al zijn hoffelijkheid vergat Wester dat zijn taak een journalistieke was: laten zien waar tegenstellingen worden verdoezeld, waar om de brij werd heen gedraaid, waar uitspraken niet met stemgedrag of partijprogramma’s strookten, en vooral: waar keihard werd gelogen.

Maar nee. Wester degradeerde zijn rol tot de stopwatch van het debat. Dan kun je net zo goed een grensrechter of spreekstalmeester inhuren, dunkt me. Want zo werd het premiersdebat een kwestie van wie zichzelf het leukst wist te presenteren. Of er waarheid werd gesproken, was RTL kennelijk worst.

Op Twitter regende het commentaar. ‘ Rutte beweert dat Nederland de hoogste belastingdruk ter wereld heeft. Niet waar.’ ‘Wilders liegt dat de PVV de hypotheekaftrek nooit zal beperken. Tijdens de kabinetscrisis had hij dat punt al ingeleverd.’ ‘Roemer, vraag toch door: Rutte wil het eigen risico in de gezondheidszorg wel degelijk vergroten.’

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: copyright ok. Gecheckt 14-10-2022

Helpende hand op arbeidsmarkt

In de programma’s voor de komende verkiezingen wordt ruim aandacht besteed aan arbeidsmarkt en sociale zekerheid.  Van werkzoekenden wordt in ieder geval verwacht dat zij meer zelfredzaam worden. Ondersteuning per regio zou daar wel eens een oplossing voor kunnen zijn, vinden Ton Wilthagen en Ronald Dekker van de universiteit van Tilburg.

De arbeidsmarkt en de sociale zekerheid krijgen dit jaar ruimschoots aandacht in de verkiezingsprogramma’s. Dat is wel eens anders geweest. Waar GroenLinks en D66 al langer om fundamentele hervormingen riepen en de VVD bleef hangen in liberale standaardrecepten, hadden de meeste partijen niet veel te melden over de toekomst van werk. PvdA, SP en later ook PVV zagen sowieso elke verandering als een verslechtering. Het CDA positioneerde zich letterlijk te midden van deze standpunten, maar kwam niet veel verder dan het versterken van de invloed van de sociale partners.

De schokkende ontwikkelingen in de wereldeconomie hebben alles anders gemaakt. Er bestaat op een aantal punten stiekem best veel overlap tussen de verschillende partijen. Zo willen bijna alle partijen een nieuwe wet voor de onderkant van de arbeidsmarkt. Opvallend is dat diagnoses van de huidige situatie meer uiteenlopen dan de oplossingen. De PvdA signaleert  “hyperflexibiliteit” op de arbeidsmarkt, nadrukkelijker nog dan de SP, terwijl VVD, D66 en GroenLinks menen dat diezelfde arbeidsmarkt volledig op slot zit.

Foto: copyright ok. Gecheckt 06-11-2022

Polarisatie en linkse samenwerking

De verkiezingen lijken een tweestrijd te worden tussen de ‘liberalen’ en de ‘socialisten’. Deze polarisatie is vooral een keuze van de VVD. 

Sinds dit weekend kennen we de toon van de VVD: de liberalen zullen strijden tegen de socialisten. Er wordt gespeculeerd dat de meeste stemmen verdeeld worden tussen deze twee blokken, maar deze polarisatie bemoeilijkt de coalitievorming na de verkiezingen zeer. De Verenigde Staten bijvoorbeeld worden door polarisatie vrijwel onbestuurbaar.

In de lokale politiek ziet iedereen hoe onzinnig die polarisatie is: zelfs de SP en de VVD kunnen elkaar soms goed vinden en samenwerken. Natuurlijk zijn er verschillen , maar in de praktijk van alledag belemmert dat samenwerking niet.

Dat kan landeijk ook. Het debat op RTL 4 liet minimale verschillen zien, als we Wilders niet meetellen. De discussie over Europa, de noodzaak van 3% tekort in het bezuinigingsbeleid, de reorganisatie van de zorg, het was kleine retoriek. Misschien was het thema zorg nog wel het meest principieel: zorg gaat over betrekkingen tussen mensen, dat is geen markt met een cash-nexus.

In Socialisme en Democratie trof ik deze tabel aan in een stuk van Philip van Praag, die de toenadering van D66 en de VVD er mee illustreert. Dat is te zien, maar nog veel meer.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Foto: copyright ok. Gecheckt 17-10-2022

Kunst op Zondag | Tussen kunst en propaganda

Deze week was er enige commotie op het beroemde sociale netwerk Facebook. VPRO’s Geschiedenis 24 had bovenstaande klassieke verkiezingsposter van de PSP op haar profiel gezet. En Facebook had het nodig gevonden om die afbeelding, zonder opgaaf van redenen te verwijderen. Naar het waarom van deze censuur valt enkel te gissen. Wij van Sargasso, nooit te beroerd om ergens een complot te zien, vermoeden dat Mark Zuckerberg nauwe banden onderhoudt met de Amerikaanse wapenlobby en dat Facebook daarom pacifistische propaganda weert. Anders zien wij niet in waarom men de met afstand beste Nederlandse verkiezingsposter ooit heeft verwijderd.

Het leek me in ieder geval een mooi moment om Kunst op Zondag te wijden aan de grenzen tussen kunst en politieke propaganda. (Wellicht een leuk tv-formatje trouwens, Tussen Kunst & Propaganda. AVRO, leest u mee?) Normaal vult mijn gewaardeerde collega PJ Cokema deze onvolprezen rubriek, maar die is met vakantie. Over een paar weken zal ie weer terug zijn. Zo gaat dat met vakantie. Je kunt je afvragen waar het eigenlijk op slaat, vakantie. Nergens op natuurlijk. PeeJay had overigens al wel een KoZje klaargezet, maar die is naar volgende week verhuisd, want de actualiteit schreeuwde om iets anders. 

Om verkiezingsposters dus. Een vak apart. Met een redelijke lange geschiedenis hier in Nederland. Doordat in 1918 het kiesstelsel met evenredige vertegenwoordiging van kracht werd, was het ineens veel belangrijker om te vertellen waar je voor stond. Dat werd gedaan met behulp van verkiezingsposters. Meteen dat jaar al, liet het campagneteam van Colijn onderstaande iconische verkiezingsposter ontwerpen:

Foto: copyright ok. Gecheckt 08-11-2022

Nabeschouwing Zomergasten | Ben Verwaayen

RECENSIE – Waarin de auteur denkt te kijken naar een aflevering van Zomergasten, maar blijkt te kijken naar een drie uur durend spotje van de VVD.

Helemaal aan het begin van de uitzending vroeg Jan Leyers waarom een druk bezet man als Ben Verwaayen op de uitnodiging van Zomergasten was ingegaan. Verwaayen zei dat zijn kinderen tegen hem hadden gezegd dat je wel heel arrogant moest zijn om een uitnodiging van Zomergasten af te slaan. En wie wil er nu arrogant zijn in de ogen van zijn kinderen? Zeker Ben Verwaayen niet. Maar dat was, zo concludeerde ik een kleine twee uur later, niet de echte reden dat hij bij Zomergasten zat. De echte reden was dat zich een unieke kans had voorgedaan om, in volle verkiezingstijd, de culturele voorhoede van Nederland duidelijk te maken waarom de VVD de partij was om ons er weer bovenop te helpen.

Pas toen de globalisering en de opkomst van de Chinezen ter sprake kwam en Verwaayen ging uitleggen welke rol Europa daarin moest spelen en hoe je de Nederlandse politiek moest inzetten om mensen niet zozeer te doordringen van de noodzaak van Europa, maar om Europa aantrekkelijk te maken, begreep ik waar het Verwaayen om te doen was. We waren een nieuw tijdperk ingegaan. En als we niet uitkeken en niet in staat waren een sterk blok te vormen zodat we om konden gaan met de verschuivende machtsverhoudingen, dan moesten we accepteren dat we het minder zouden krijgen. Wilden we dat niet, dan moesten we durven kiezen. Dan moesten we er echt voor gaan. Niet bij de pakken neerzitten. “Handen uit de mouwen”, zie hij letterlijk. Ineens luisterde ik naar een pratende verkiezingsposter van de VVD. 

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: copyright ok. Gecheckt 15-11-2022

Met gewoon Jos door Gewoon NL, afl. 3: Woerden

Waarin uw verslaggever de charismatische Jos Kuintjes volgt op zijn campagne door gewoon Nederland. Vandaag: Woerden, officieel het gewoonste dorp van Nederland.

REPORTAGE – “Ik reed hier zojuist op m’n brommertje door de polders en onder het viaduct lagen tientalen onderkanten van bomen. Afgezaagd en met wortel en al uit de grond gerukt. Is dat zo gewoon? Ik dacht het niet. Ik reed verder en zag een voetbalveldje met een doel op de rand van een brede sloot. Is dat zo gewoon? Ik dacht het niet. Weer wat verder zag ik een man in een minuscuul kort spijkerbroekje zijn heg knippen. Is dat zo gewoon? Ik dacht het niet. Woerden heet het gewoonste dorp van Nederland te zijn. Maar zo gewoon vind ik het helemaal niet.”

Het is bloedheet in café-restaurant De Admiraal. Het ruikt er naar zweet, koffie en verschaald bier. Het zaaltje is afgeladen. De mensen hier voelen zich altijd extra verantwoordelijk als er verkiezingen aankomen. Ze willen niets missen van alle kandidaten die hun zo doodgewone dorp aandoen. Jos Kuintjes heeft hun aandacht.

“Dat is natuurlijk de pest van de gewoonste zijn. Gewoon zou eigenlijk geen superlatief mogen hebben. De gewoonste zou niet mogen bestaan. Iemand kan misschien wel gewoner zijn dan iemand anders, maar de gewoonste, dat kan eigenlijk niet. Want als je de gewoonste bent, dan ben je zo onwaarschijnlijk gewoon dat het niet meer gewoon is. En dat kan niet de bedoeling zijn.” 

Foto: copyright ok. Gecheckt 15-11-2022

Met gewoon Jos door Gewoon NL, afl. 1: Geertruidenberg

Waarin de auteur op pad gaat met gewoon Jos op campagne door gewoon Nederland. Aflevering 1: Geertruidenberg, verpleeghuis De Riethorst.

REPORTAGE – Geertruideberg. Daar zijn we op weg naartoe. Gewoon Jos heeft besloten dat Geertruidenberg de eerste plek wordt die de verkiezingskaravaan van Gewoon NL (lees: Jos Kuintjes op z’n Thomos met mij achterop) aandoet. Waarom Geertruidenberg, vraag ik. Jos haalt z’n schouders op. “Gewoon”, zegt hij. Voelde het goed? Niet per se. “Volgens mij wonen er louter gewone mensen in Geertruidenberg”, schreeuwt Jos boven het geknetter van zijn brommertje uit. Ik houd mijn broekspijpen vast.

“Welkom Fons.” Boven de ingang van bejaardentehuis De Riethorst hangt een zelfgeschreven spandoek. Jos staat er even bij stil. “Typisch”, mompelt hij. We lopen verder en worden ontvangen door een gezette vrouw van een jaar of vijftig met een sjaaltje om haar hals. Type Annemarie Jorritsma. Jos stelt zich voor. “Ik heb veel over je gehoord”, zegt de vrouw. Ze glundert. “Journalist”, zegt Jos terwijl hij naar mij wijst. De vrouw kijkt me niet aan terwijl ik haar de hand schud. Met haar vrije hand gebaart ze Jos voor te gaan. “De zaal heeft er zin in”, zegt ze. “Zul je net zien”, zegt Jos.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: copyright ok. Gecheckt 15-11-2022

“Nederland moet weer gewoon gewoon worden”

Het begon bij zijn buurvrouw die van haar in Zwitserland wonende zoon het duurste internetabonnement van XS4all.nl kreeg. Zo kon ze haar kleinkinderen tenminste geregeld zien. Maar toen alles was aangesloten, wist ze bij god niet hoe ze nu het internet op moest. Gelukkig had ze Jos Kuintjes (“Zeg maar gewoon Jos”) als buurman.

In de Vivo, zoals mevrouw Hesp de buurt-Spar nog steeds noemt, sprak ze hem aan en vertelde ze haar probleem. Jos was een klein ochtendje bezig en sindsdien surft mevrouw Hesp probleemloos gans het internet rond. En als het internet het niet doet, komt gewoon Jos gewoon even langs en maakt alles gewoon weer in orde. Voor een gewoon prijsje. Ze vertelde het haar bridgeclub.

Van het een kwam het ander en binnen no-time had Jos een zeer aardig klantenbestand opgebouwd. “En ze betalen allemaal gewoon handje contantje. Dat is wel zo duidelijk. Een van de speerpunten van Gewoon NL wordt ook het bevorderen van contante betalingen. Weg met het virtuele geld. Daar komt alleen maar ellende van. De mensen willen duidelijkheid. Internetbankieren lijkt handig, maar het is niets. Je ziet het geld nooit. Het zijn enkel cijfertjes. En cijfertjes hebben geen reële waarde. Het bestaat niet echt. Cash wel. Cash is duidelijk. Cash is cash. Cash is gewoon. Cash kun je in je matras stoppen en een jaar later is het nog precies evenveel. Tenminste, als je er niets uit hebt gehaald natuurlijk.”

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Freakshow 2012

Nog iets meer dan een jaar duurt het nog: op 6 november 2012 wordt bepaald of Obama nog 4 jaar mag President blijft of dat er een Republikein in het Witte Huis komt. Wie dat zal zijn moet nog blijken want de Republikeinen moeten nog een kandidaat kiezen. Volgend voorjaar weten we wie het zal zijn.

Tot nog toe is het Presidentschap van Obama geen groot succes, maar vergeleken met zijn voorganger is hij een hele verbetering. De regeerperiode van Bush was een aaneenschakeling van mislukkingen en machtsmisbuik. Het begon al meteen door de manier waarop hij aan de macht kwam: niet door de stem van het volk maar door de stem van 5 conservatieve rechters in het Supreme Court. Daar zeurde natuurlijk niemand meer over na 11 september 2001 toen de grootste terreur aanslag ooit plaatsvond. Als Al Gore President was geweest dan hadden de Republikeinen waarschijnlijk geprobeerd hem af te zetten. Clinton is door het Republikeinse Congres bijna afgezet voor minder. Democraten doen dat niet, die zijn daar veel te netjes voor. Dat Bush deze aanslag misschien had kunnen voorkomen wordt hem niet verweten.

Door de aanslag veranderde alles. Vanaf dat moment hadden de neoconservatieven in de regering de vrije hand om te doen wat ze al jaren geleden hadden gepland: eindelijk konden ze hun oude wens in vervulling brengen en de “klus in Irak” afmaken. Wat niemand ooit had verwacht gebeurde onder Bush: door de hoogste functionarissen in zijn regering, met mede weten van de President, werd opdracht gegeven om krijgsgevangenen te martelen. Er werd een systeem van geheime gevangenissen opgezet waarin mensen in “nacht und nebel” verdwenen. Ook hier geldt weer: niemand is vervolgd, de President kon zijn termijn uitzetten, en de betrokken functionarissen zijn of nog in functie of hebben een leuke baan als hoogleraar op een prestigieuze universiteit.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Vorige Volgende