Dit is de tweede gastbijdrage van Hugo Vlam. Uit de stresstest van Amerikaanse banken blijkt dat er nog 75 miljard dollar nodig is om hun reserves op peil te krijgen. Op het eerste gezicht lijkt dit opnieuw een desastreus bericht uit de financiële wereld maar beleggers lijken het cijfer heel anders te interpreteren. Aandelenkoersen wereldwijd kregen een flinke duw omhoog na dit bericht. Dit is positief omdat een goed beurs sentiment kan leiden tot economische verbetering. Maar het is nog steeds onduidelijk of de banken toekomstige verliezen kunnen dragen omdat de stresstest zich baseert op een negatief economisch scenario die zich nu al manifesteert. En dit terwijl het IMF heeft berekend dat de financiële instellingen pas 1.300 van de 4.100 miljard dollar aan giftige leningen van hun balans hebben weten te halen. Dit betekent dat het maar zeer de vraag is of deze instellingen toekomstige verliezen kunnen opvangen.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Nadat Chinese schepen begin maart het Amerikaanse onderzoeksschip de Impeccable belaagden hebben zij het deze keer gemunt op haar zusterschip, Victorious.
Het Pentagon beklaagde zich afgelopen maart nog geagiteerd bij haar Chinese collega’s. Het “onprofessionele gemanoeuvreer” van de Chinese schepen schond volgens het Amerikaanse defensieministerie de “vereisten onder internationaal recht om met gepaste overweging van de rechten en veiligheid van andere rechtmatige gebruikers van de oceaan te opereren.” China beschuldigde op haar beurt de Amerikanen van schending van het zeerecht. De Impeccable bevond zich namelijk binnen de “exclusieve economische zone” van de Chinese wateren!
Het Pentagon slaat nu een beduidend mildere toon aan. Hoewel de situatie afgelopen vrijdag een soortgelijke was (Chinese vissersboten naderden het Amerikaanse schip tot op zeer korte afstand en blokkeerden haar vaart) noemt een woordvoerder de daad slechts “onveilig en gevaarlijk”. Vanwaar deze rustigere opstelling? “We zullen een weg voorwaarts ontwikkelen om hiermee diplomatiek om te gaan,” aldus dezelfde woordvoerder.
Het incident van maart kwam kort na het bezoek van Hillary Clinton aan Peking. Zij verklaarde destijds dat kritiek op Chinese schendingen der mensenrechten samenwerking vooral niet in de weg moest staan. Niettemin zond de V.S. oorlogsschepen om China duidelijk te maken dat het niet met zich liet spotten. De volksrepubliek reageerde waardoor de spanningen hoger opliepen. Geen wonder dus dat Washington nu liever even rustig ademhaalt en met de Chinezen om tafel gaat; niemand wil immers dat dit kwaad nog erger wordt.
Boekhouders Bos en De Jager keken op die nogal rommelige persbriefing gisteren als twee oorwurmen de zaal in. Hoe kón Obama ons land scharen in het rijtje belastingparadijzen! “Geheel onterecht!”, sputterde Bos, want alles is volkomen legaal hier en geheel volgens geldende afspraken. Vandaag trok Obama inderhaast zijn drol in, waarschijnlijk om puur diplomatieke redenen. Want de feiten blijven en de argumenten van de VS om ons land naast de Bermuda’s en Ierland te parkeren, die staan nog steeds overeind.
Want terwijl de belastingbetaler hier zucht onder ’s werelds hoogste belastingtarieven en de Antillen-route voor Nederlandse bedrijven keihard wordt aangepakt door Kees de Jager, zijn Amerikaanse bedrijven – die zich hier via trustmaatschappijen formeel vestigen – lekker goedkoop uit. Over winst hoeven ze hier geen belasting af te dragen. Tegelijk vangt de fiscus wel het nodige aan bronheffingen, en dan gaat het om tientallen mijarden euro’s. Een keurige Nederland-route dus, waarbij Obama fiscaal achter het net vist.
Berekend is dat zo’n 700 bedrijven uit de VS samen rond de 4.700 miljard euro door ons land (dik zeven maal ons nationaal inkomen) heensluizen via trustkantoren op de Amsterdamse grachtengordel. Zo’n paar duizend man vinden hier werk in die toch wat schimmige branche, kantoren die overigens legaal werken met een vergunning van De Nederlandsche Bank. Strikt genomen zijn U2 en De Rolling Stones ook Nederlandse bands, want alhier gevestigd. Fiscaal gezien dan…
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Een oud-collega van mij moest vroeger regelmatig voor wetenschappelijke congressen naar de Verenigde Staten. “Ik ga weer naar de Tweede Wereld” grapte hij dan vaak bij zijn vertrek en als ie terugkwam verzuchtte hij: “Prettig om weer in de Eerste Wereld te zijn”. Want ondanks dat het wetenschappelijk onderzoek in de VS wel op orde is en van hoog niveau gaf de reis naar het congres vaak de aanblik van een verarm land. Verpauperde terminals, slechte wegen en overal laag opgeleide mensen en bedelaars.
Bovenstaande boude beweringen zijn natuurlijk louter subjectieve perceptie, wat écht telt zijn cijfers. Want: Meten is Weten! De Human Development Index (HDI) meet voornamelijk armoede, analfabetisme, onderwijs en levensverwachting in een bepaald land of gebied. De Verenigde Staten in hun geheel bevinden zich volgens de HDI wel onder ontwikkelde economieën: de Eerste Wereld. Maar als de HDI wordt opgesplitst in afzonderlijke staten vallen sommige staten opeens in de Tweede Wereld. Tennessee, Oklahoma en Albama hebben het slechter dan Wit-Rusland. Arkansas presteert nog net iets beter dan Mauritius. Maar Louisiana en West Virginia moeten Bosnië-Herzegovina boven zich dulden. Met name de staten langs de Mississippi rivier behoren tot de Underdeveloped Core en zijn armer dan Cuba, Servië en Panama. In enkele staten valt de HDI zelfs lager uit dan Albanië waar men een BNP per capita heeft van 6000 dollar.
Evangelistische soldaten in het Amerikaanse leger zetten hun laars tussen de deur in Afghanistan. Recentelijk dook er een video op van een bijeenkomst op de Amerikaanse legerbasis in Bagram. Een groepje soldaten krijgt Bijbels uitgedeeld in de lokale talen Pashtu en Dari en wordt verteld “to hunt people for Jesus” (Huffington Post). Het vanuit het leger bekeren van lokale mensen is tegen de regels van het Amerikaanse leger en zelfs in strijd met de Amerikaanse grondwet. Nu het bestaan van ‘kruisvaarders’ is vastgelegd op film zullen deze beelden ongetwijfeld hun polariserende werk doen in de islamitische wereld.
Toch staat dit incident niet opzich. Sinds 911 zijn er steeds meer signalen dat evangelisten hun invloed in de Amerikaanse strijdkrachten vergroten. Luitenant generaal William Boykin sprak in 2003 voor publiek dat islamisten uit zijn op de vernietiging van Amerika omdat het een christelijke natie is en dat moslims geen god eren maar een “idol”. Zelfs president Bush distantieerde zich van deze uitspraken. In 2005 waarschuwde Lutheran minister and Captain MeLinda Morton dat evangelisten zieltjes wonnen op de Air Force Academy in Colorado Springs, ze werd overgeplaatst. Bekeerlingen in het leger schijnen een cultuur van angst te creëren en niet-gelovige soldaten worden al snel als non-patriottisch neergezet (bron:CrookandLiars)
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
“We are largely relying on assurances, the same assurances we have been hearing for years. The worse things get, the more strongly they hew to the line, ‘Don?t worry, we?ve got it under control.'”
Naar mate de Taliban verder oprukken in Pakistan, worden de Amerikanen nerveuzer over het nucleaire materiaal, dat over het hele land verspreid is.